Ύδραυλις & Ήρων ο Αλεξανδρεύς - 300 π.Χ.

1. Ο τίτλος αυτού εδώ του κειμένου θα μπορούσε 

να παραπέμπει στους ποικιλότατους

 (άρα και δυνητικώς εκφραστικούς)

 ήχους του ανέμου καθώς περνά μέσα απ' τα δένδρα, 

καθώς φυσάει πάνω στα κατάρτια και στους πυλώνες 

υψηλής τάσεως ή καθώς περνάει

 μέσ' απ' τις χαραμάδες του παραθύρου-μας. 

Ετούτες οι μουσικές έχουν ήδη θρέψει 

τα παιδικά μας χρόνια κι έχουν ίσως εκφράσει 

(ή και εκ-φράξει)

συναισθήματα μύχια - που τώρα αισθητοποιούνται

 (χάρις στην ακοή): Αναμνήσεις φυσικών τοπίων

 και ταξιδιών ή και συναισθήματα μοναξιάς 

και φόβου κλπ. 

Ετούτη θα ήταν η «φυσική» Μουσική του Ανέμου. 

Όμως, σήμερα θέλω να αναφερθώ σε μια «τεχνητή» 

μουσική του ανέμου, έτσι όπως την φαντάσθηκαν

 μερικοί τρελοί Μηχανικοί 

στην Αλεξάνδρεια - εδώ και 2.000 χρόνια. 

Ιδού η ιστορία. 

2. Στις αρχές του 3ου π.χ.χ. αιώνα ο πατριάρχης

 της ελληνιστικής Τεχνολογίας, ο Κτησίβιος 

(γυιος κουρέα, παρακαλώ - κι όχι κτηματία ή στρατηγού),

 είχε εφεύρει την εμβολοφόρο αντλία, αυτήν ακριβώς 

που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα

(μόνο που εκείνη ήταν χειροκίνητη, φυσικά). 

Αυτήν την εφεύρεση θαυμάζει ο Βιτρούβιος, 

ο ρωμαίος ιστορικός της Τεχνολογίας 

(1ος αιώνας π.χ.χ.), στο βιβλίο De Architectura, 

Χ, 7 - πάρτε αν δεν την έχετε, την επιστημονικότατη

 μετάφραση και εκτενή σχολιασμό

 του Π. Λέφα, εκδ. Πλέθρον, Αθήνα, 1998. 

Αλλά η ιστορία συνεχίζεται. 

Επειδή λοιπόν cherchez la femme, 

ο εν λόγω μέγας Μηχανικός, υπείκων στις θεμιτές

 απαιτήσεις της συζύγου αυτού (και αοιδού) 

Λαΐδος (όχι της Κορινθίας, άλλης), εφευρίσκει 

και την Υδραυλιν - το μουσικό όργανο που επέπρωτο

 να εξελιχθεί στο σημερινό εκκλησιαστικό όργανο. 

Τι είναι η Υδραυλις; 

Είναι καταρχήν μια ολόκληρη σειρά μπρούτζινων

 αυλών (24 τον αριθμόν, όχι ένας 

και δύο - ο κ. Παντερμαλής ανεύρε στο Δίον

 ένα σχεδόν μοναδικό σύνολο τέτοιων

 συναρμοσμένων αυλών), τους οποίους όμως 

δέν πρόκειται να φυσήξουν στόματα ανθρώπων 

αλλά αέρας πεπιεσμένος που διοχετεύεται

 στον κάθε αυλό πιέζοντας ένα πλήκτρο 

(το οποίο ανοίγει την αντίστοιχη 

κάτω τρύπα του κάθε αυλού). 

Και πού τον βρίσκομε αυτόν τον πεπιεσμένον αέρα;

Μα με τη βοήθεια της εμβολοφόρου αντλίας:

 Στέλνομε, τρομπάροντας, αέρα

 μέσα σ' έναν κατάλληλο θάλαμο βυθισμένον

 σε νερό· στον θάλαμο αυξάνεται σιγά σιγά η πίεση

του αέρα, ο οποίος τώρα ανεβαίνει σ' ένα κανάλι, 

κάτω ακριβώς απ' τους αυλούς: 

Πατάς τα πλήκτρα όπως απαιτεί η μουσική σύνθεση,

 ανοίγουν οι αντίστοιχες τρυπούλες κάτω

απ' τους αρμόδιους αυλούς - και ιδού η συγχορδία! 

Ο Ηρων ο Αλεξανδρεύς (~1ος αιώνας π.χ.χ.) περιγράφει λεπτομερέστατα την κατασκευή της Υδραύλεως - η οποία ανακατασκευάσθηκε με μεγάλη επιτυχία 

απ' το Ευρωπαϊκό Κέντρο Δελφών, 

προ 10-ετίας περίπου. 

Τώρα, μια άλλη έκδοση ανακατασκευάζεται ξανά 

απ' την Εταιρία Μελέτης της Αρχαίας Ελληνικής 

Τεχνολογίας (ΕΜΑΕΤ) στο Τεχνικό Επιμελητήριο

 της Ελλάδος, προκειμένου να συμπεριληφθεί 

στη μεγάλη Εκθεση Αρχαίας Ελληνικής Τεχνολογίας 

η οποία ελπίζεται οτι θα γίνει στην Κίνα 

μετά από 1½ χρόνο, σε συνεργασία με το ΥΠΕΞ. 

3. Αλλού όμως ήθελα να την πάω την ιστορία σήμερα. 

Ερχεται λοιπόν ο εν λόγω Ηρων 

και (υποθέτω) σκέπτεται.

 «Κι αυτός ο δούλος που τρομπάρει συνεχώς 

την αντλία δίπλα στον καλλιτέχνη, τι θέαμα 

απαξιωτικό της Μουσικής!». 

Και τον καταργεί - βάζοντας στη θέση-του

 την αιολική ενέργεια. 

Συνδέει δηλαδή (μέσω μιας ευφυέστατης διάταξης) 

τον μοχλό της αντλίας με μια ανεμοφτερωτή· ο άνεμος

 φυσάει, η φτερωτή γυρίζει, το έμβολο

 της αντλίας ανεβοκατεβαίνει (μηχανικώς πλέον),

 ο αέρας συμπιέζεται, ο καλλιτέχνης 

πατάει τα πλήκτρα,

 και ακούγεται μουσική εξαίσια 

να συνοδεύει λ.χ. τους στίχους: 

«Οσον ζης φαίνου / μηδέν όλως εσύ λυπού. / προς ολίγον

 εστι το ζην / ο δε χρόνος το τέλος απαιτεί»

 (απο νεκρική στήλη στις Τράλεις,

 1ος με 2ον μ.χ.χ. αιώνας). 

4. Τι είναι τούτο το θαύμα; Πώς ο Ανεμος παράγει 

τελικώς μιαν ΑΛΛΗ μουσική - όχι τους φυσικούς-του 

ήχους (όπως λ.χ. το γλυκό θρόισμα των φύλλων)

 αλά μια ανθρωπική μουσική; Απάντηση: 

Η Τεχνολογία, φυσικό συμπλήρωμα 

της Φύσεως, «μεταστοιχειώνει» τα φυσικά δεδομένα 

(μέταλλα, ξύλο, φωτιά, νερό, αέρας) και παράγει

 Όργανον (έτσι ονόμαζε ο Αριστοτέλης το κάθε 

εργαλείο ή μηχάνημα). Και το Όργανο αυτό ικανοποιεί 

Ανάγκες του ανθρώπου 

(εν προκειμένω ανάγκες αισθητικές) 

που δέν μπορούσαν να ικανοποιηθούν με μόνα

 τα «φυσικά» μέσα. Κι έτσι μ' ενα όργανο μουσικό 

εκφράζομε τα πάθια-μας ευστοχότερα απ' ό,τι 

με ήχους φυσικούς. Αυτό είναι το μέγα 

 κατόρθωμα της Τεχνολογίας - κι αυτή ήταν 

η τρέλα των Αρχαίων Ελλήνων με αυτήν. 

Το μόνο πρόβλημα σήμερα θα ήταν

 η «φριχτή ασχήμια» ετούτης της Ανεμογεννήτριας,

 κατα την άποψη μερικών νεοελλήνων δημάρχων 

και γιαλαντζή-οικολόγων... 

Θ. Π. ΤΑΣΙΟΣ, Το ΒΗΜΑ, 03/08/2008                Αναρτήθηκε από kARTson 

: Ανακαλύφθηκε η Πύλη του Άδη στην Μεσσηνία... ένας αμύθητος αρχαιολογικός θησαυρός!!!

Aμύθητος αρχαιολογικός θησαυρός βρέθηκε στη Μεσσηνία-Άνω του ενός δισ. ευρώ εκτιμάται μόνο η αξία των χρυσών κτερισμάτων!!

Η πύλη του Άδη στην Ιθώμη και το μεγάλο μυστικό!!! Ναι όσο απίστευτο και να...φαίνεται, βρέθηκε ο θολωτός τάφος του θρυλικού Βασιλιά της Αρχαίας Μεσσήνης, Αριστόδημου, ο οποίος για αιώνες τώρα ήταν βασική επιδίωξη της αρχαιολογικής υπηρεσίας και εκατοντάδων επίδοξων θησαυροκυνηγών, οι υποίοι είχαν κυριολεκτικά ανασκάψει την ανατολική πλευρά του ιερού όρους της Μεσσηνίας, Ιθώμη, όπου κατά τον Παυσανία είχε... ταφεί ο εν λόγω βασιλιάς.

Πολλοί πίστευαν από τα παλαιότερα χρόνια, ότι ο τάφος του Αριστόδημου ο οποίος είχε θυσιάσει την κόρη του,σύμφωνα με χρισμό του μαντείου των Δελφών, προκειμένου να απελευθερωθεί η Μεσσηνία από τους Σπαρτιάτες, ότι βρίσκεται κοντά στο χωριό Αριστοδήμειο της Ιθώμης και για το λόγο αυτό έδωσαν στο χωριό αυτό το όνομα του θρυλικού βασιλιά. Νεότερες μελέτες ιστορικών είχαν αποφανθεί ότι ο περιβόητος τάφος με τους αμύθητους θησαυρούς, βρίσκεται κοντά στο αρχαίο φράγμα του ποταμού "Βαλύρα", όπου κατά την ιστορία διάβηκε ο λυράρης της αρχαιότητας Θάμυρις και συνέβη το γνωστό περιστατικό της ρίψης της λύρας στο νερό μετά της τύφλωσή του από τις εννέα Μούσες.

Έκτοτε η περιοχή αυτή οργώνονταν κατά καιρούς από λαθροανασκαφείς, οι οποίοι εφοδιασμένοι με ανιχνευτές μετάλλων προσπαθούσαν τις νύχτες να εντοπίσουν τον θησαυρό που θα τους έκανε βαθύπλουτους. Εις μάτην όμως, γιατί παρά τις δεκάδες τρύπες που δημιούργησαν σκάβοντας, ο θησαυρός ήταν αδύνατον να εντοπιστεί.Όμως όσα φέρνει η στιγμή δεν τα φέρνει ο χρόνος, όπως λέει και ο σοφός λαός. Και η στιγμή που ήρθε ήταν μια πολύ ευχάριστη έκπληξη για μια ομάδα ανθρώπων της περιοχής που αγαπούν την πολιτιστική παράδοση της περιοχής τους και προσπαθούν με κάθε τρόπο να την προστατεύσουν και να την προβάλουν.

Η πύλη του Άδη στην Ιθώμη και το μεγάλο μυστικό!!! Η ομάδα αυτή των ανθρώπων του πολιτισμού της Ιθώμης, αξιοποιώντας αρχαίες γραφές σύμφωνα με τις οποίες, κοντά στο αρχαίο φράγμα του ποταμού΄΄Βαλύρα" ή κατά την σύγχρονη ονομασία "Μαυροζούμενα", υπάρχει η πύλη του Άδη, εκεί που δηλαδή περνούσαν οι ψυχές των αποθανόντων για τον άλλο κόσμο στην αρχαιότητα, την εντόπισαν έχοντας ο βοηθό τους την σύγχρονη τεχνολογία GPS και έφθασαν μετά από πολύ κόπο στο επίμαχο σημείο, καθώς ήταν καλυμμένο από οργιώδη βλάστηση και μια πέτρινη πλάκα η οποία είχε ελαφρώς μετακινηθεί στο διάβα των αιώνων.

Η είσοδος στην φερόμενη ως πύλη του Άδη άφησε την ερευνητική ομάδα εμβρόντητη καθώς βρέθηκαν σε μια φυσική σπηλιά,διαστάσεων εδάφους 7,63 Χ 8,45 m , η οποία περίτεχνα είχε μετατραπεί σε υπόγειο θολωτό τάφο. Στο βορινό μέρος υπάρχει μαρμάρινος τάφος με την επιγραφή "Αριστοδήμω Μεσσηνίων Βασιλεί" , ο οποίος είναι ανέγγιχτος και τριγύρω διάφορα ειδώλια απόατόφιο χρυσάφι, λήκυθοι οι οποίες περιέχουν χρυσαφένια ομοιώματα κλώνων ελιάς, χρυσαφένια κτερίσματα και χρυσοελεφάντινο αγαλματίδιο του Ιθωμάτα Διός.

Αμέσως η ομάδα ενημέρωσε τις αρχές ασφαλείας του νομού,τον καθηγητή αρχαιολογίας κ.Πέτρο Θέμελη οποίος κατέφθασε αμέσως από την Αρχαία Μεσσήνη, τον υπουργό Πολιτισμού και τις δικαστικές αρχές, προκειμένου να προστατευθεί πάση θυσία ο μεγάλος και ανεκτίμητος αυτός θησαυρός. Σύμφωνα με μεταλλειολόγο που συμμετείχε στην ομάδα, η αξία σε χρυσό των ευρημάτων εκτιμάται σε περίπου ένα δισ. ευρω, ενώ συμπεριλαμβανομένης της αρχαιολογικής και καλλιτεχνικής τους αξίας, κατά τον κ.Θέμελη, τούτη ανέρχεται στο 100/πλάσιο!!! Το περιστατικό αυτό που συνέβη λίγο πριν το μεσημέρι Σάββατο, σύμφωνα με ασφαλείς και καλά διασταυρωμένες πληροφορίες μας, έχει προκαλέσει σεισμό στο κυβερνητικό επιτελείο.

Ήδη η περιοχή έχει περικυκλωθεί από ένοπλους άνδρες της ασφάλειας, οι οποίοι καμουφλάρονται σε κάθε σημείο πρόσβασης στην περιοχή για την πιθανότητα ληστείας. Ακόμα έχουν επιστρατευθεί και σύγχρονα συστήματα δορυφορικής παρακολούθησης που διέθεσε το υπουργείο άμυνας.

Πηγή: http://24wro.blogspot.gr/

Η μέγιστη σοφία των Αρχαίων Ελλήνων ακόμη και στον Ερωτα, αποτυπώνεται στη μορφή του μάντη Τειρεσία

Η αρχαία θυμοσοφία, για να τεκμηριώσει την τεράστια αντοχή του σώματος της γυναίκας σε σύγκριση με αυτό του άνδρα, δημιούργησε τον μύθο του Τειρεσία που τα ...εξηγεί ολα! Γιατί η Γυναίκα απολαμβάνει δεκάκις φορές τον έρωτα απο τον Ανδρα!

Στις μέρες μας, το όνομα του «ΤΕΙΡΕΣΙΑ» έχει καταλήξει να είναι κυρίως γνωστό, ως μία διατραπεζική εταιρία, η οποία συγκεντρώνει τις απαραίτητες πληροφορίες για την οικονομική συμπεριφορά επιχειρήσεων και ιδιωτών, προκειμένου οι τράπεζες να γνωρίζουν την πολιτική που πρέπει να εφαρμόσουν απέναντι τους.

Βεβαίως, το όνομα του Τειρεσία είναι δανεισμένο από την αρχαία ελληνική μυθολογία και η επιλογή του για την συγκεκριμένη τραπεζική υπηρεσία δεν είναι καθόλου τυχαία, αφού ο Τειρεσίας, ο οποίος καταγόταν από την Θήβα, ήταν ένας από τους πιο γνωστούς και φημισμένους ΜΑΝΤΕΙΣ, ο οποίος μάλιστα ήταν ΤΥΦΛΟΣ.

Ποιός ήταν όμως ο τρόπος με τον οποίον ο Τειρεσίας απέκτησε αυτές τις τόσο σημαντικές μαντικές του ικανότητες;

Ο Τειρεσίας αποτελεί ένα από πλέον αινιγματικά πρόσωπα της Ελληνικής Μυθολογίας.

Εξαιρετικό ενδιαφέρον παρουσιάζει ο μύθος, κατά τον οποίο, όταν κάποτε ο Τειρεσίας βρέθηκε στο όρος Κυλλήνη, κατά την διάρκεια ενός περιπάτου, είδε στον δρόμο του δύο φίδια να ζευγαρώνουν. Τα φίδια ενοχλήθηκαν από την παρουσία του και του επιτέθηκαν. Τότε εκείνος προκειμένου να αμυνθεί, σήκωσε το ραβδί που κρατούσε και το οποίο τον βοηθούσε στην πεζοπορία του στο βουνό, και χτύπησε το ένα φίδι.

Το χτύπημα του Τειρεσία, ήταν εναντίον του θηλυκού φιδιού, το οποίο και σκοτώθηκε. Τότε όμως συνέβη κάτι καταπληκτικό. Το αποτέλεσμα του θανάτου του θηλυκού φιδιού, ήταν να μεταμορφωθεί ο ίδιος ο Τειρεσίας σε ΓΥΝΑΙΚΑ!
Και μάλιστα σε μία πολύ όμορφη και θελκτική γυναίκα, που πολύ γρήγορα έγινε μία ξακουστή εταίρα...

Όμως επτά χρόνια αργότερα, ο Τειρεσίας με την γυναικεία πλέον μορφή της εταίρας, βρέθηκε να περπατάει και πάλι στο ίδιο ακριβώς σημείο του βουνού, εκεί όπου είχε συμβεί το αξιοθαύμαστο όσο και πρωτάκουστο γεγονός της μεταμόρφωσής του.

Έκπληκτος, είδε μπροστά στα μάτια του να επαναλαμβάνεται ακριβώς η ίδια σκηνή: Όπως είχε συμβεί πριν από επτά χρόνια, είδε και πάλι μπροστά του δύο ακριβώς ίδια φίδια, όπως και τότε, να κάνουν έρωτα.

Αυτήν την φορά ο Τειρεσίας, χωρίς δισταγμό, σήκωσε το ραβδί του και κατάφερε να τραυματίσει θανάσιμα το αρσενικό φίδι.

Ακριβώς την ίδια στιγμή που το αρσενικό φίδι πέθαινε, ο Τειρεσίας ανάκτησε την αρχική του μορφή και έγινε και πάλι άντρας!

Την ίδια εποχή, στον Όλυμπο, ο Δίας αντιμετώπιζε ένα πρόβλημα. Η γυναίκα του η Ήρα, δεν σταματούσε να τον κατηγορεί συνεχώς για τις πολλές απιστίες του με τις ερωμένες του και ότι εξαιτίας αυτού του λόγου, δεν έχει πλέον την διάθεση να κοιμάται και να συνευρίσκεται μαζί της, όπως έκανε στο παρελθόν.

Ο Δίας προσπαθώντας να αντικρούσει τις κατηγορίες της, της απάντησε ότι ο λόγος που δεν θέλει να συνευρίσκεται μαζί της δεν είναι αυτός, αλλά ότι είναι λογικό να μην έχει όρεξη, αφού είναι γνωστό, ότι μία γυναίκα απολαμβάνει πολύ περισσότερο τον έρωτα από έναν άντρα!

Η Ήρα έγινε έξαλλη με την απάντησή του, υποστηρίζοντας ότι αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο. Δηλαδή, η άποψή της ήταν ότι ο άντρας είναι αυτός που απολαμβάνει περισσότερο τον έρωτα και όχι η γυναίκα.

Τότε ο Δίας της είπε ότι βρήκε τον τρόπο με τον οποίο θα μπορούσαν να λύσουν την διαφωνία τους.

Πρότεινε λοιπόν στην Ήρα να καλέσουν μπροστά τους τον Τειρεσία, ο οποίος όπως είδαμε, είχε υπάρξει στην ίδια ζωή και άντρας αλλά και γυναίκα, επομένως ήταν ο μόνος που είχε βιώσει την ερωτική εμπειρία και με τα δύο φύλα. Επομένως ήταν το ιδανικό πρόσωπο που θα μπορούσε να δώσει την σωστή απάντηση, σε αυτήν την τόσο ενδιαφέρουσα διαφωνία που προέκυψε ανάμεσα στο θεϊκό ζευγάρι.

Ο Τειρεσίας λοιπόν κλήθηκε στον Όλυμπο, μπροστά στους δύο θεούς και το ερώτημα που του τέθηκε να απαντήσει ήταν το εξής:

«Ποιός είναι αυτός που αισθάνεται περισσότερη ηδονή κατά την διάρκεια μιας ερωτικής πράξης, ο άντρας ή η γυναίκα;»

Τότε ο Τειρεσίας απάντησε με απόλυτη βεβαιότητα ότι αν θα μπορούσαμε να διαιρέσουμε την ηδονή σε δέκα ίσα μέρη, η αναλογία θα ήταν η εξής:

Το ποσοστό της ηδονής που αντιστοιχεί στην γυναίκα, κατά την διάρκεια της ερωτικής πράξης, θα ήταν ίσο με τα εννέα δέκατα, ενώ αντίστοιχα το μερίδιο της ηδονής που αντιστοιχεί στον άντρα θα ήταν ίσο μόνο με το ένα δέκατο. Εννέα στα δέκα η γυναίκα, ένα στα δέκα ο άντρας! Είναι δε τόσο δυνατή η ηδονή που νοιώθει η γυναίκα, που αν ένας άνδρας την ένοιωθε στο μισό, θα πάθαινε αμέσως καρδιακή ανακοπή!

Το δυνατό γέλιο που επακολούθησε ως φυσική αντίδραση του Διός, που αισθάνθηκε ότι δικαιώνεται απολύτως από την απάντηση του Τειρεσία, εκνεύρισε την Ήρα σε τόσο μεγάλο βαθμό, που χάνοντας την ψυχραιμία της, αποφάσισε να τυφλώσει τον Τειρεσία για αυτήν του την απάντηση.

Όμως ο Δίας, αντιλαμβανόμενος την αδικία, για να τον αποζημιώσει, του έδωσε ως αντάλλαγμα το χάρισμα της ΜΑΝΤΙΚΗΣ και αύξησε την διάρκεια της ζωής του, επτά φορές από αυτήν που επρόκειτο να ζήσει στην παρούσα ζωή!

Αυτή είναι εν ολίγοις η ιστορία του Τειρεσία, άλλη μία εντυπωσιακή διήγηση από το πλουσιότατο και ανεξάντλητο ταμείο της Μυθολογίας μας.

Ο Όμηρος μάλιστα, αναφέρει τον τυφλό μάντη Τειρεσία, στην «Νέκυια» της Οδύσσειας, να συνεχίζει να ασκεί την μαντική τέχνη, ακόμα και μετά τον θάνατό του, ακόμα δηλαδή και όταν πεθαμένος πια, βρίσκεται στον Άδη, όταν πηγαίνει να τον συμβουλευτεί ο Οδυσσέας...http://pirinoslogios.blogspot.com.au

Όταν ο Σωκράτης περιέγραφε την γη από ψηλά.

Λέγεται τοίνυν, ἔφη, ὦ ἑταῖρε, πρῶτον μὲν εἶναι

 τοιαύτη ἡ γῆ αὐτὴ ἰδεῖν, εἴ τις ἄνωθεν θεῷτο,

 ὥσπερ αἱ δωδεκάσκυ- τοι σφαῖραι, ποικίλη,

 χρώμασιν διειλημμένη, ὧν καὶ τὰ ἐνθάδε εἶναι χρώματα

 ὥσπερ δείγματα, οἷς δὴ οἱ γραφῆς  καταχρῶνται.

 ἐκεῖ δὲ πᾶσαν τὴν γῆν ἐκ τοιούτων εἶναι, 

καὶ πολὺ ἔτι ἐκ λαμπροτέρων 

καὶ καθαρωτέρων ἢ τούτων∙ τὴν μὲν γὰρ 

ἁλουργῆ εἶναι [καὶ] θαυμαστὴν τὸ κάλλος, 

τὴν δὲ χρυσοειδῆ, τὴν δὲ ὅση λευκὴ γύψου

 ἢ χιόνος λευκοτέραν, καὶ ἐκ τῶν ἄλλων χρωμάτων

 συγκειμένην ὡσαύτως, καὶ ἔτι πλειόνων

 καὶ καλλιόνων ἢ ὅσα ἡμεῖς ἑωράκαμεν. 

καὶ γὰρ αὐτὰ ταῦτα τὰ κοῖλα αὐτῆς, 

ὕδατός τε καὶ ἀέρος ἔκπλεα  ὄντα,

 χρώματός τι εἶδος παρέχεσθαι στίλβοντα

 ἐν τῇ τῶν ἄλλων χρωμάτων ποικιλίᾳ, 

ὥστε ἕν τι αὐτῆς εἶδος συνεχὲς ποικίλον φαντάζεσθαι.

Σε νεοελληνική απόδοση:

Λέγεται λοιπόν, ω συνομιλητή, πως η γη είναι, 

αν την έβλεπε κανείς από ψηλά, σαν τις σφαίρες 

που είναι από δώδεκα κομμάτια 

διαφορετικού δέρματος.

 Δηλαδή είναι πολύχρωμη σφαίρα και τα μέρη της 

ξεχωρίζουν από τα χρώματα που έχει το καθένα, 

ενώ τα χρώματα που χρησιμοποιούν 

οι ζωγράφοι μας εδώ, δεν είναι παρά απομιμήσεις

 εκείνων των χρωμάτων.

Εκεί λοιπόν όλη η γη είναι χρωματισμένη

 απ' αυτά τα χρώματα, που είναι πιο λαμπερά

 και καθαρά από τα εδώ.

 Κάποιο μέρος της είναι πορφυρό και καταπληκτικό 

στην ομορφιά, ένώ άλλο χρυσωπό, άλλο λευκότερο

από το γύψο και το χιόνι, και έτσι είναι χρωματισμένη

 και με τα άλλα χρώματα, και ακόμα περισσότερα, 

και ωραιότερα από όσα εμείς έχουμε δει. 

Γιατί ακόμα και οι κοιλότητές της που είναι 

γεμάτες αέρα και νερό, παίρνουν μια απόχρωση 

λαμπερή μέσα στην ποικιλία των άλλων χρωμάτων, 

ώστε να δίνει την εντύπωση

 μιας ενιαίας εικόνας πολύχρωμης.

Έργο «ΦΑΙΔΩΝ» ή «περί ψυχής»

Δικό μου σχόλιο:

Υπάρχει ακριβώς η ίδια περιγραφή της γης 

(από δώδεκα κομμάτια διαφορετικού δέρματος)

 και στον "Τίμαιο" του Πλάτωνος.

Από που έχουν άραγε "αντληθεί" αυτές οι γνώσεις;

Αναφέρεται και η μεγάλη Ήπειρος που βρίσκεται

 μετά τον Ωκεανό που απλώνεται

 έξω από τις στήλες του Ηρακλέους.

(Ηράκλειες Στήλες σημερινό Γιβραλτάρ)

Προσωπική μου εκτίμηση ότι αυτός

 ο πολιτισμός που ζούμε δεν πρέπει να είναι ο πρώτος

 και μόνο κάποιες γνώσεις μυημένων σώθηκαν 

από τον προηγούμενο.

Ανακαλύφθηκε άγαλμα του Ηρακλή στο Ισραήλ

Ένα μαρμάρινο άγαλμα του Ηρακλή, του ημίθεου της ελληνικής και της ρωμαϊκής μυθολογίας, που χρονολογείται στο 2ο αιώνα της χριστιανικής εποχής, ανακαλύφθηκε πρόσφατα στο Ισραήλ, ανακοίνωσε εκπρόσωπος της ισραηλινής Αρχής Αρχαιοτήτων...

Το άγαλμα από λευκό μάρμαρο, ύψους μισού μέτρου, εξαιρετικού καλλιτεχνικού κάλους, είναι ένα σπάνιο εύρημα, καθώς το υλικό αυτό δεν υπάρχει στο Ισραήλ και κατά συνέπεια είχε εισαχθεί, δήλωσε στο ισραηλινό ραδιόφωνο ο Ουάλιντ Ατρας. 
Το ακέφαλο άγαλμα ανάγεται στο 2ο αιώνα της χριστιανικής εποχής και ανακαλύφθηκε στην περιοχή Χόρβατ Ταρμπενέτ ανάμεσα στα ερείπια αρχαίων ρωμαϊκών λουτρών κοντά στην Αφούλα, βορειοανατολικά του Τελ-Αβίβ, διευκρίνισε. 
Ο εκπρόσωπος πρόσθεσε ότι η τοποθεσία αυτή αναφέρεται στο Ταλμούδ ως ένας τόπος εβραϊκών τελετών και ότι το άγαλμα, του οποίου ένας ώμος κοσμείται με δέρμα λιονταριού, θα εκτεθεί στο κοινό ύστερα από εργασίες αποκατάστασης. 
Σύμφωνα με τον Ατρας, το άγαλμα βρέθηκε τυχαία κατά τις εκσκαφές που πραγματοποιήθηκαν για την κατασκευή μιας νέας σιδηροδρομικής γραμμής.

πηγή: Έθνος

Ζευς ή Ποσειδών του Αρτεμισίου;

Το ακρωτήριο του Αρτεμισίου δεν είναι μόνο γνωστό 

για τη ναυμαχία που έλαβε χώρα εκεί

 τον Αύγουστο του 480 π.Χ. μεταξύ των Ελλήνων 

και των Περσών, αλλά και για δυο μοναδικά

 χάλκινα αγάλματα, τα οποία ανασύρθηκαν 

από τη θαλάσσια περιοχή του και αποτελούν 

δείγματα υψηλής τέχνης.

 Πρόκειται για το το θεό (Δίας ή Ποσειδώνας)

 και το λεγόμενο "μικρό ιππέα" του Αρτεμισίου,

 τα οποία εκτίθενται σήμερα στο Εθνικό Αρχαιολογικό 

Μουσείο στην Αθήνα. 

Η αξία των ευρημάτων αυτών είναι ιδιαίτερα μεγάλη,

 καθώς είναι από τα λίγα πρωτότυπα έργα

 που έχουν διασωθεί μέχρι σήμερα, 

και πολύ περισσότερο χάλκινα. 

Τα χάλκινα έργα τέχνης, όταν πλέον δεν ήταν 

απαραίτητα στους μεταγενέστερους, μπορούσαν

 εύκολα να λιώσουν και να χρησιμοποιηθεί 

το μέταλλό τους για άλλους σκοπούς. 

Ήταν τον 2ο ή αρχές του 1ου αι. π.Χ. όταν ένα πλοίο 

με τα δυο αυτά πολύτιμα έργα τέχνης έπλεε 

στο στενό του Αρτεμισίου, όπου και ναυάγησε. 

Η χρονολόγηση αυτή προκύπτει από την κεραμική, 

αγγεία και λυχνάρια που ανασύρθηκαν

 μαζί με τα αγάλματα. 

Η πορεία του πλοίου και ο χώρος που ήταν 

τοποθετημένα τα αγάλματα δεν είναι γνωστός. 

Αν και θεωρείται ότι ο Δίας ή Ποσειδώνας 

του Αρτεμισίου έχει κατασκευαστεί στην Αθήνα,

 δεν είναι απαραίτητο να είχε αφιερωθεί 

και σε ένα ιερό της Αττικής. 

Η κεραμική που βρέθηκε ωστόσο

 μαζί με τα αγάλματα συνδέεται 

με τη Μικρά Ασία και την Πέργαμο.

 Το πλοίο πρέπει να κατευθυνόταν είτε από Βορρά

 προς τη νότια Ελλάδα μέσω του Ευβοϊκού κόλπου

 είτε αντίστροφα.

 Στην προσπάθεια των αρχαιολόγων να συνδέσουν

 το ναυάγιο με διάφορα γνωστά ιστορικά γεγονότα

 έχουν προταθεί διάφορες απόψεις.

 Μια από αυτές αναφέρει ότι το πλοίο πιθανόν

 να μετέφερε λεία από τη Μακεδονία στη Ρώμη

 μετά την καταστολή της επανάστασης

 του Ανδρίσκου το 148 π.Χ. από τον Καικίλιο Μέτελλο.

 Μια δεύτερη άποψη ισχυρίζεται ότι το πλοίο

 είχε πορεία προς την Πέργαμο με λεία από την Κόρινθο

 μετά την άλωσή της από το Μόμμιο το 146 π.Χ.

 Ο περιηγητής Παυσανίας αναφέρει ότι ο Μόμμιος

 έδωσε τμήμα της λείας σε στρατηγό

 του Άτταλου Γ΄ Φιλοποιμένα, ο οποίος τη μετέφερε 

στην Πέργαμο. 

Κατά των δυο αυτών υποθέσεων στέκεται 

η χρονολόγηση της κεραμικής που βρέθηκε 

μαζί με τα αγάλματα και τοποθετείται αργότερα 

από τα γεγονότα αυτά. 

Το Απρίλιο του 1926 πιάστηκε στα δίχτυα ψαράδων 

από τη Σκιάθο ο αριστερός βραχίωνας

 του αγάλματος του θεού. 

Το υπόλοιπο τμήμα του αγάλματος ανασύρθηκε 

από τον πυθμένα της θάλασσας δυο χρόνια αργότερα

 και πάλι από ψαράδες και σφουγγαράδες, 

το Σεπτέμβριο 1928. 

Το χάλκινο άγαλμα μεταφέρθηκε αμέσως στην Αθήνα.

 Το Νοέμβριο του 1928 σε έρευνες

 υπό την αιγίδα πλέον του ελληνικού κράτους 

ήρθε στο φως το μπροστινό τμήμα του αλόγου 

και ο μικρός ιππέας. 

Μικρότερα τμήματα του δεύτερου αγάλματος

 βρέθηκαν το 1929, ενώ το πίσω μέρος του αλόγου

 ανασύρθηκε το 1936. 

Τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στο Εθνικό

 Αρχαιολογικό Μουσείο, όπου συντηρήθηκαν, 

ενώ τα χάλκινα αγάλματα αποτελούν από τότε 

δυο από τα κυριότερα εκθέματα του μουσείου.

Δικό μας σχόλιο:

Τελικά αποφάσισαν

και τον ονόμασαν

"Ο θεός από τη θάλασσα"

Πιθανολογείται, στους αρχαιολογικούς κύκλους, 

ότι είναι έργο του Αθηναίου γλύπτη Κάλαμι. 

Έχει χρονολογηθεί πάντως ότι έγινε το 460 π.Χ. 

και αυτή ακριβώς την περίοδο ο γλύπτης Κάλαμις 

έκανε τα περισσότερα έργα του,  

όπως αναφέρεται στις αρχαίες γραπτές πηγές.

Η ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ

Κεφαλαιο -8 …………[2 από 2]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ [8].-πρόλογος / αρχαίο κείμενο / μετάφραση αρχαίου κειμένου / αποκωδικοποίηση στίχων α1 έως και α444 του πρώτου βιβλίου.

Πρόλογος

Η Οδύσσεια και η Ιλιαδα αποτελούν μήνυμα των δημιουργών του ανθρώπινου γένους που απευθύνεται προς δυο [2] αποδέκτες , σε δυο[2] διαφορετικές χρονικές περιόδους.
Ο πρώτος αποδέκτης ήταν οι απόγονοι των Δωριέων του 840 π.χ., το μήνυμα έδωσε στους προγόνους μας δυο σημαντικά εφόδια για να κυριαρχήσουν στο χώρο τους και ταυτόχρονα να δημιουργήσουν την ένδοξη αρχαία Ελληνική Ιστορία που όλοι γνωριζουμε.

Το πρώτο εφόδιο ήταν η ολοκληρωμένη Ομηρική –Ελληνική γλώσσα και το δεύτερο η γνώση του ένδοξου και ηρωικού παρελθόντος των «προγόνων» τους [Τρωικός πόλεμος]

Ο δεύτερος αποδέκτης είναι ο σημερινός ανθρωπος.Τα τελευταία χρόνια διαθέτει όλες εκείνες τις ειδικές γνώσεις που χρειάζονται για να κατανοήσει, αφενός μεν τα ίχνη [μεγαλιθικές κατασκευές των Μυκηνών] που άφησαν στο παρελθόν για αυτόν οι δημιουργοί του, αφετέρου δε να αντιληφτεί την ερμηνεία των Ομηρικών κειμένων που απευθύνεται στην δίκη του νοημοσύνη και γνώση [γνώση του Γενετικού μας Κωδικα κυρίως].

Το κείμενο για πρακτικούς λόγους έχει χωριστεί σε παραγράφους.

Πρώτα αναφέρεται το αρχαίο κείμενο της παραγράφου π.χ [α1 – α10] από κάτω αναφέρεται η ερμηνεία του σύμφωνα με τον καθιερωμένο τρόπο ερμηνείας [μήνυμα προς τους Δωριείς του 840 π.χ.] και ακολουθει το αποκωδικοποιημένο κείμενο της [μήνυμα προς τον σημερινό άνθρωπο].

Η λεπτομερής εμφάνιση των αποτελεσμάτων των «εργαλείων» που χρησιμοποιήθηκαν όπως των λεξαριθμικων ισοτήτων - Γεωμετρικών σχέσεων λέξεων-χρήση της συμπαντικής σταθεράς Φ=1,618 στη διερεύνηση εννοιολογικών σχέσεων-κ.α. έχει μειωθεί στο ελάχιστο στο αποκωδικοποιημένο κείμενο αφενός μεν διότι ο όγκος του βιβλίου που πρόεκυπτε [1800 σελίδες] ήταν τεράστιος αφετέρου δε για να διευκολυνθεί η ροη της ανάγνωσης και η ταυτόχρονη κατανόηση της ουσίας του αποκωδικοποιημένου κειμένου από όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες .

Βλέπετε η απομάκρυνση μας από την «γλώσσα» των προγόνων μας δημιουργεί πρόβλημα στους περισσότερους από εμάς.
Τα δεδομένα πάντως υπάρχουν είναι άμεσα διαθέσιμα σε κάθε ενδιαφερόμενο που θα εκδήλωνε το σχετικό ενδιαφέρον Υπάρχουν σκέψεις να εκδοθούν όμως σε μεταγενέστερο χρόνο.

Τα «εργαλεία» της αποκωδικοποίησης είναι πρώτα η ίδια η δομή της Ομηρικής γλωσσάς που αναδεικνύει μέσα από τους όμοιους λεξαριθμους αυτούς δηλαδή που προκύπτουν από αναγραμματισμό π.χ.[Μύθος =719[8]=Θυμός] η [ΗΛΥΣΙΑ ΠΕΔΙΑ=749[2]=ΛΥΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑ] την σοφία της και δεύτερον το Ελληνικό Γραμμαριθμικο Σύστημα*.
*υπάρχει ειδικό κεφάλαιο.

Η πίστη πως έτσι έχουν τα πράγματα για τον γράφοντα ενισχύθηκε από το γεγονός της απόλυτης ταύτισης της Οδύσσειας με τα μεγαλιθικά μνημεία των Μυκηνών «ο θησαυρός του Ατρέα» και «Πύλη των Λεόντων».

Η λέξη-λέξη στίχο-στίχο ερμηνεία-αποκωδικοποίηση της Οδύσσειας γίνεται διότι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο είναι «γραμμένος» ο Γενετικός μας Κωδικας.Σε κάθε άλλη περίπτωση, σημαντικά επιστημονικά δεδομένα η σημαντικές λεπτομέρειες του παρελθόντος του πλανήτη , θα μπορούσαν να είχαν χαθεί για πάντα.

Όπως ένα [1] μόνο λάθος «γράμμα» σε κάποια «λέξη» από τις [2.000.000.000] δις «λέξεις» με τις οποίες είναι «γραμμένο» το ανθρώπινο D.N.A. των [6.000.000.000]δις «γραμμάτων» κάνει την διαφορά μεταξύ ενός υγιούς γυναικείου μαστού και ενός προσβεβλημένου από καρκίνο με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό η σωστή ερμηνεία μιας λέξης ,η ακόμη και ενός μόνο γράμματος του αρχαίου Ομηρικού κειμένου, κάνει την διαφορά μεταξύ του «παραμυθιού» με αποδέκτες τους απογόνους των Δωριέων του έτους 840 π.χ. και των επιστημονικών δεδομένων με αποδέκτες τους απογόνους των Δωριέων του έτους 2013 μ.χ. η του έτους [13] της εποχής του Υδροχόου ,σύμφωνα με την θεωρία της Μετάπτωσης των Ισημεριών.

Το ίδιο το κείμενο της Οδύσσειας οδηγεί στην αποκωδικοποίηση του .Οι αρχικές λέξεις κάθε στίχου είναι αυτές που στο 80% των περιπτώσεων προκαθορίζουν και την κρυμμένη ερμηνεία του.Το υπόλοιπο 20% ερμηνεύεται με βάση την παρουσία ταυτόσημων λεξαριθμων ,Γεωμετρικών σχέσεων κ.λ.π.

Καμία παρέκκλιση από την σειρά που παρουσιάζονται τα πράγματα στο αρχαίο κειμενο.Ολες οι λεξαριθμικες ισότητες που χρησιμοποιούνται αφορούν την παράγραφο υπό εξέταση και όχι άλλη.

Η θεωρία πως ισοι λεξαριθμοι πρέπει να έχουν οπωσδήποτε και σε κάθε περίπτωση κάποια κοινή εννοιολογική ερμηνεία είναι εσφαλμενη.Το εκαστοτε αρχικό κείμενο καθορίζει κάθε φορά τους λεξαριθμους που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να οδηγηθείς με ασφάλεια στην αποκωδικοποίηση του.
..............................................................

Παράγραφος [α1 – α10] της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ – ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ και ΕΡΜΗΝΕΙΑ της παραγράφου σύμφωνα με την εκδοχή που αφορούσε τους απογόνους των Δωριέων του 840 π.χ.

[α1]. -ανδρα μοι εννεπε,Μουσα,πολυτροπον,ος μαλα πολλα πλαγχθη,
[πες μου Μουσα για τον ανδρα τον πολυτροπο,ο οποιος τοσο πολύ παρεκτραπει από το σκοπο του]

[α2].- επει Τροιης ιερον πτολιεθρον επερσε.
[αφου κατεστρεψε την ιερη πολη της Τροιας]

[α3].-πολλων δ’ανθρωπων ιδεν αστεα και νοον εγνω.
[πολλων δε ανθρωπων γνωρισε τις χωρες και τις κατακτησεις της νοησης τους]

[α4].-πολλα δ’ο γ’εν ποντω παθεν αλγεα ον κατά θυμον.
[πολλα δε βασανα περασε στη θαλασσα εξ αιτιας του μυαλου του ]

[α5].-αρνυμενος ην τε ψυχην και νοστον εταιρων.
[παλευοντας για την ψυχη και για την επιστροφη των συντροφων του στη πατριδα]

[α6].-αλλ’ουδ ως εταρους ερρυσατο,ιεμενος περ.
[αλλα ουτε τους συντροφους του εσωσε παρ’ολο που το επιθυμουσε παρα πολύ]

[α7].-αυτων γαρ σφετερησιν ατασθαλιησιν ολοντο.
[διοτι από δικα τους σφαλματα καταστραφηκαν]

[α8].-νηπιοι,οι κατά βους Υπεριονος Ηελιοιο ησθιον.
[οι ανοητοι αφου εφαγαν τα ιερα βοδια του Υπεριονα Ηλιου]

[α9].-αυταρ ο τοισιν αφειλετο νοστιμον ημαρ.
[και αυτος τους στερησε την μερα της επιστροφης στην πατριδα]

[α10].-των αμοθεν γε,θεα,θυγατερ Διος,ειπε και ημιν.
[αυτά όλα από οποιοδηποτε σημειο και με κάθε τροπο θεα κορη του Δια πες τα και σε εμας]

.............................................................................

Ερμηνεια της παραγραφου [α1 εως α10] συμφωνα με την ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ πως η ΟΔΥΣΣΕΙΑ είναι μηνυμα εξωγηινου πολιτισμου προς την ανθρωπινη κοινωνια του 2013 μ.χ. η του [13] της εποχης του Υδροχοου.

Το βαθύ παρελθόν του πλανήτη.

Ε π ι κ ε φ α λ ι δ ε ς

ο άνδρας η ελπίδα του πλανήτη Γη / Μουσα=711[9]=Μ’[η] ούσα η αόρατη συμπαντική «τραγουδίστρια» / Στοχευόμενη Πανσπερμία / τα συνειδητά λάθη των συμμάχων των «Ελλήνων» στην περίπτωση της Γης / Ερμής Αργειφοντης -ο φονιάς των Αργειων / αμοθεν=175[4]=εμαθον. / με δυο λόγια.



Ο ΑΝΔΡΑΣ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ
......................................

156[3]=άνδρα*.-[ο Γήινος άνδρας –ο κάθε εξωγήινος άνδρας / σύμφωνα με το κείμενο άνδρας είναι τίτλος τιμής –είναι αυτός που έχει επαφή με την Ε.Ε. υπηρετεί την σοφία της και τις επιταγές της και αρά είναι ήρωας-ολοκληρωμένος Μύστης].-α1-δ693 –β188

156[3]=αν δρα*.-[δρα=δραω=υπηρετω - διεξάγω τι ως υπηρέτης / αν υπηρετείς την Ε.Ε. άνδρα].- α1-δ693 –β188

156[3]=να δρα*.-[ ο άνδρας πρέπει να υπηρετεί την Ε.Ε.].-α1-δ693 –β188

156[3]=ανα δρ’[α]*.-[ανα =δοτικη του αναξ=βασιλεας = αλληγορικά η Ε.Ε. / ο άνδρας πρέπει να υπηρετεί τον βασιλέα - την Ε.Ε.].-α1-δ693 –β188
........................................................................

Η πρώτη λέξη της Οδύσσειας [άνδρα] καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ουσία του μηνύματος των δημιουργών μας στο ανθρώπινο γένος της ΓΗΣ.
Στον Γήινο άνδρα δόθηκε το χάρισμα της επικοινωνίας με τον «θεό» μέσα του, με την μέθοδο του διαλογισμού, για λήψη όλων των ειδικών πληροφοριών που χρειάζονται για να γίνουμε αθάνατοι και να ταξιδέψουμε στο γαλαξία, διασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο την ανεξαρτησία του πλανήτη μας στα γαλαξιακά δρώμενα.

Ο άνδρας είναι η μοναδική ελπίδα σωτηρίας του πλανήτη μας.Η γυναίκα εκ «κατασκευής» δεν έχει στον εγκέφαλο της τον ειδικό «μηχανισμό» διαλογισμού* που θα της επέτρεπε να λάβει ειδικές πληροφορίες από τα εγκεφαλικά κύτταρα του δεξιού της λοβού όπου και η έδρα του «θεού» μέσα μας.

*η μέθοδος διαλογισμού όπως καταγράφεται στην Οδύσσεια-υπάρχει ειδικό κεφάλαιο [γνωθι σ’αυτόν]

Για λόγους που δεν γνωρίζουμε ακριβώς ζούμε σε ένα ανδροκρατούμενο συμπαν.Τουλαχιστον σε ότι αφορά τα διαγαλαξιακά ταξίδια άρα και την δημιουργία νέων κόσμων .

Οι ταξιδιώτες-αστροναύτες λείπουν εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες χρόνια από τους πλανήτες τους,το τι συμβαίνει πίσω δεν γνωρίζουμε μέχρι στιγμής που γράφονται αυτές οι γραμμές [βιβλίο α].

Οι μόνες πληροφορίες που πηγάζουν από την αποκωδικοποίηση του πρώτου βιβλίου της Οδύσσειας μας ενημερώνουν σαφέστατα πως απαγορεύονται τα διαγαλαξιακά ταξίδια στις γυναικες.Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι ακόμη άγνωστοι.

Εμείς εδώ στη ΓΗ είναι αδύνατον να εκφράσουμε άποψη αφού δεν έχουμε βρει ακόμη ούτε τον τρόπο ούτε το κατάλληλο όχημα που θα μας ταξιδέψει στον γαλαξία.

Αγνοούμε δε την ύπαρξη της Άστρο-πύλης του Άρη όπως και την ύπαρξη του Ουράνιου ποταμού που συνδέεται μαζί της και οδηγεί στον Σείριο.

Με αυτό σαν δεδομένο βγαίνει το συμπέρασμα πως οι ταξιδιώτες του διαστήματος ήταν είναι και θα είναι ανδρες.Φυσικα αγνοούμε το είδος των ανθρώπων και του πολιτισμού που υφίσταται στους κατοικημένους πλανήτες του γαλαξία.

Από την στιγμή που είναι αθάνατοι ποιος μπορεί να είναι ο τρόπος ανανέωσης του πληθυσμού τους; Λαμβάνει χώρα στα εργαστήρια; Τι επιλογές έχουν; Υπάρχουν γυναίκες; Με την έννοια που κατανοούμε την γυναίκα στον πλανήτη μας. Τα ερωτήματα είναι πολλά και αδύνατον να απαντηθούν.

Όπως τονίζουν και οι ίδιοι μέσα από τους στίχους της Οδύσσειας όλες οι ερωτήσεις μας θα απαντηθούν όταν τους συναντήσουμε στο ραντεβού που έχουμε μαζί τους στο γαλαξία Αργο.

Ο πρώτος στίχος της Οδύσσειας επιδέχεται τρεις [3] σύγχρονες ερμηνείες.
Η Οδύσσεια αρχίζει με μια προτροπή, ενός από εμάς τους απλούς ανθρώπους του πλανήτη Ιθάκη 33 [ΓΗ], προς έναν άνδρα –ήρωα που υπηρετεί τον δημιουργό μας και γνωρίζει τα πάντα για αυτόν,έναν φωτισμένο αγγελιοφόρο του «θεού».[Μεντης-θεα Αθηνά].

Μίλησε μας αγγελιοφόρε των δημιουργών μας [άνδρα] για την αόρατη διπλή βίο-νανοελικα τον αόρατο Γενετικό Κωδικα που μας δημιούργησε και είναι παραλλαγή του ΔΙΑ του κορυφαίου Γενετικού Κωδικα του συμπαντος.Μιλησε μας για τον μοναδικό δημιουργό-παροχο ζωής στην συμπαντική πραγματικότητα.

Μίλησε μας για τις θειες πληροφορίες που παρέχει στον Γήινο άνδρα όταν ρωτηθεί με τον σωστό τροπο.Πληροφοριες που θα τον βοηθήσουν στο μέλλον να ταξιδέψει στο γαλαξία.

Εξήγησε μας τον λόγο που ο άνδρας αποτελεί την μοναδική ελπίδα σωτηρίας για τον πλανήτη ΓΗ.

Στη δεύτερη σύγχρονη εκδοχή ,κάποιος από εμάς τους Γήινους απευθύνεται στον δημιουργό του την Ελληνική αόρατη παλλόμενη διπλή βίο-νανοελικα , παραλλαγή του «ΔΙΑ» παροχο ζωής και ύπαρξης κάθε άνδρα στο σύμπαν και της ζητά να μας διηγηθεί αφού είναι παντογνώστης την ιστορία του κακότυχου φωτισμένου άνδρα-ήρωα [σύμμαχοι Ελλήνων] που ανέλαβε τον εποικισμό του τρίτου πλανήτη [Τροίας] του αστρικού μας συστήματος με την Ελληνική Έλικα και στην συνέχεια κατέστρεψε συνειδητά την προσπάθεια στέλνοντας τα αρχέγονα κύτταρα στο διαστημικό κενό και στον Ήλιο.

Η τρίτη εκδοχή μας ενημερώνει για τους συμμάχους των Ελλήνων ,Αχαιούς ,γείτονες μας κατοικουντες σε πλανήτες της σπείρας του Ωρίωνα που έλαβαν μέρος στον νικηφόρο για αυτούς πόλεμο μεταξύ του γαλαξία Αργος και του Τριγωνικού γαλαξία στο βαθύ παρελθόν.

Και οι τρεις εκδοχές είναι σωστές και στις τρεις εκδοχές ότι μαθαίνουμε έρχεται από την Ελληνική Έλικα που αντιπροσωπεύει τα πάντα όλα στο σύμπαν και μας αφορούν άμεσα αφού είναι μέρος της ιστορίας του πλανήτη μας.

Αποτελεί τον ισχυρότερο βίο-υπολογιστή του σύμπαντος τον μοναδικό δημιουργό- παροχο ζωής και ως εκ τούτου το σημαντικότερο αγαθό του.Χωρις την ύπαρξη του δεν θα υπήρχαμε να παρατηρούμε και να σχολιάζουμε τα τεκταινόμενα.

Η αλληγορική ερμηνεία της λέξεως [Τροιης] είναι βασικά αυτή που οδηγεί στην τριπλή ερμηνεία της πρώτης παραγράφου .
...........................................................................................
688[4]=Τροιης*.-[εδώ ο τρίτος πλανήτης-δηλαδή η ΓΗ].-α1
Οι διαφορετικές ερμηνείες του [Τροία] μέσα στην Οδύσσεια.[αλληγορική γλώσσα] την ιδία κωδικοποίηση συναντάμε και στον Γενετικό μας Κωδικα [μια λέξη πολλές έννοιες ανάλογα με την ιστορία-αμινοξεο στο οποίο συμμετέχει]
=Τροία = [3]
= ο τρίτος πλανήτης του αστρικού μας συστήματος.
=η πόλη της Τροίας.
=ο Τριγωνικός γαλαξίας [σημερινή ονομασία απέχει από εμάς 2,95εκ. έτη φωτός]
= Ο αριθμός των νέων εγκεφάλων που τοποθετηθήκαν στον «Γήινο Αιθίοπα» [αριστερός και δεξιός εγκεφαλικός λοβός μαζί με το Μεσολόβιο η Τυλώδες Σώμα]- [3]
=Ο αριθμός των γραμμάτων σε κάθε έλικα του Γενετικού μας Κωδικα.[3+3]δις.
=ο αριθμός των γραμμάτων κάθε λέξης του Γενετικού μας Κωδικα.[3]
=Τρία τα στάδια αφύπνισης του άνδρα. [αγνοία-ενημέρωση-δραση]
=Τρία τα χρώματα που συμβολίζουν στην Οδύσσεια την διαδικασία του διαλογισμού,[μαύρο-λευκό-κοκκινο ].-α2-α327

Πηγή: Ο Κώδικας Των Ελλήνων Αθάνατων - Βασίλης Λυκιαρδόπουλος

.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Πηγή: http://www.awakengr.com/2013/07/blog-post_6919.html#ixzz2Y1LfoffY
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike