Ο πλατωνικός μύθος του άλλου "μισού"

 Σύμφωνα με τον  Πλατωνικό μύθο (Συμπόσιο) κάποτε υπήρχαν τρία γένη ανθρώπων, το αρσενικό, το θηλυκό και το ανδρόγυνο, ένα πλάσμα που αποτελούνταν και από τα δύο φύλα και έμοιαζε με σιαμαία δίδυμα.. Ας δούμε τα συγκεκριμένα αποσπάσματα:

14. “Λοιπόν, Ερυξίμαχε” είπε ο Αριστοφάνης “πράγματι έχω σκοπό να μιλήσω κάπως διαφορετικά απ’ ό,τι και συ και ο Παυσανίας μιλήσατε. Έχω δηλαδή τη γνώμη, ότι η ανθρωπότητα δεν έχει αντιληφθεί καθόλου τη σπουδαιότητα του Έρωτος. Αν την εννοούσαν, θα κατασκεύαζαν προς τιμήν του μεγαλοπρεπέστατα ιερά και βωμούς και θα προσέφεραν πολύ λαμπρές θυσίες. Όχι όπως τώρα, που δεν γίνεται προς τιμήν του τίποτε, ενώ έπρεπε πρώτα απ’ όλα να γίνεται. Διότι μεταξύ των θεών είναι ο μεγαλύτερος φίλος του ανθρώπου, αφού είναι βοηθός των ανθρώπων και ιατρός για όλα εκείνα, με την θεραπεία των οποίων θα υπήρχε υψίστη ευδαιμονία στο γένος των ανθρώπων. Θα προσπαθήσω λοιπόν εγώ να σας παρουσιάσω τη σημασία του και σεις πάλι γίνετε διδάσκαλοι των άλλων.

Πρωτίστως πρέπει να καταλάβετε καλά την φύση του ανθρώπου και τις περιπέτειές της. Παλαιά δηλαδή ο οργανισμός μας δεν ήταν ο ίδιος, όπως τώρα, ήταν διαφορετικός. Πρώτα πρώτα τα φύλα των ανθρώπων ήταν τρία, και όχι όπως σήμερα δύο, αρσενικόν και θηλυκόν. Υπήρχεν ακόμη και ένα τρίτο, αποτελούμενο απ’ αυτά τα δύο. Το όνομά του μένει ακόμη, το ίδιο όμως έχει εξαφανισθεί: το ανδρόγυνο. Ήταν τότε ένα ξεχωριστό φύλο, και συνδύαζε και στην εμφάνιση και στο όνομα τα δύο άλλα, το αρσενικό και το θηλυκό. Τώρα δεν υπάρχει παρά μόνον σαν λέξη και χρησιμοποιείται σαν ύβρις.

Έπειτα ολόκληρος ο κορμός του κάθε ανθρώπου ήταν στρογγυλός και είχε ολόγυρα ράχη και πλευρές. Είχε τέσσερα χέρια και άλλα τόσα σκέλη και δύο πρόσωπα επάνω σ’ ένα λαιμό κυλινδρικό, όμοια και απαράλλακτα, που έβλεπαν προς αντίστροφη κατεύθυνση το καθένα, και ένα κρανίο επάνω από τα δύο πρόσωπα, και αυτιά τέσσαρα και διπλά γεννητικά όργανα και όλα τ’ άλλα, όπως θα μπορούσε κανείς επί τη βάσει αυτών να φαντασθεί. Μετεκινείτο δε όχι μόνον όρθιο, όπως τώρα, αν ήθελε προς την μία ή προς την αντίθετη διεύθυνση. Αλλά, όποτε αποφάσιζε να τρέξει γρήγορα, όπως οι ακροβάτες γυρίζουν τα πόδια προς τα επάνω σαν τροχός και κάνουν τούμπες, έτσι και τότε στηρίζονταν και στα οκτώ τους άκρα και μετακινούνταν πολύ γοργά περιστροφικά.

Ο λόγος τώρα που ήσαν τρία τα φύλα και είχαν αυτή την εμφάνιση, είναι διότι το αρσενικό ήταν αρχικά γέννημα του ηλίου, το θηλυκό της γης, το ανάμεικτο της σελήνης. Αφού και η σελήνη αποτελείται και από τα δύο. Περιφερικά πάλι ήσαν και αυτά και ο τρόπος της μετακινήσεώς των, διότι ομοίαζαν με τους προγόνους τους. Η σωματική τους δύναμη και η αντοχή τους ήταν τρομερά, και είχαν απέραντη έπαρση. Τα έβαλαν μάλιστα με τους θεούς. Αυτό που διηγείται ο Όμηρος για τον Ώτο και τον Εφιάλτη, αναφέρεται σε εκείνους κυρίως: τόλμησαν να κατασκευάσουν ανάβαση προς τον ουρανό για να κτυπήσουν τους θεούς.

 

 15. Ο Ζευς τότε σκεπτόταν με τους άλλους θεούς, τι να τους κάμουν, και δεν εύρισκαν λύση. Να τους σκοτώσουν και με τους κεραυνούς να εξαφανίσουν το γένος τους, όπως τους Γίγαντες, δεν τους φαινόταν σωστό. Η λατρεία τότε και οι θυσίες των ανθρώπων θα χάνονταν. Ούτε πάλι να τους ανέχονται ν’ ασχημονούν. Τέλος ύστερ’ από πολλά είχε ο Ζεύς μια έμπνευση και τους λέγει:

“Έχω, μου φαίνεται, ένα μέσον, ώστε και να διατηρηθεί η ανθρωπότητα και να παραιτηθεί από την αυθάδειά της: να γίνουν ασθενέστεροι. Προς το παρόν” είπε “θα τους κόψω σε δύο μέρη τον καθένα. Έτσι θα γίνουν αφ’ ενός μεν ανίσχυροι, αφ’ ετέρου δε χρησιμότεροι για μάς, αφού θα είναι αριθμητικώς περισσότεροι. Θα περπατούν δε ορθοί με τα δύο πόδια. Αν όμως αποδειχθεί ότι εξακολουθούν να είναι ανυπότακτοι και δεν θέλουν να καθίσουν ήσυχα, δεύτερη φορά”, είπε, “θα τους χωρίσω και πάλι στα δύο, ώστε να περπατούν με το ένα σκέλος, σαν να παίζουν κουτσό”.

Είπε και άρχισε να σχίζει τους ανθρώπους σε δύο, όπως αυτοί που σχίζουν τα βερύκοκκα για να τα διατηρήσουν, ή όπως αυτοί που σχίζουν τα αυγά με την τρίχα. Τον καθένα που χώριζε, ανέθετε στον Απόλλωνα να του γυρίσει το πρόσωπο και το ήμισυ του λαιμού προς το μέρος της τομής. Έτσι θα έβλεπε ο άνθρωπος το σχίσιμό του και θα καθόταν πιο φρόνιμος. Επίσης τα άλλα τον διέταξε να τα τακτοποιήσει. Πράγματι, εκείνος γύριζε το πρόσωπο και τραβούσε το δέρμα απ’ όλα τα μέρη προς το σημείο που λέγεται σήμερα κοιλία, και το έδενε όπως τα σουρωτά πουγγιά, αφήνοντας ένα στόμιο στο κέντρο της κοιλίας, αυτό που λέγουν σήμερα τον ομφαλό. Τις ρυτίδες τις άλλες τις περισσότερες τις εξομάλυνε και διευθέτησε τα στήθη μ’ ένα εργαλείο, όπως αυτό που έχουν οι τσαγκάρηδες για να ισιώνουν τα ζαρώματα των δερμάτων στα καλαπόδια. Μερικές αφήκε μόνο εκεί κοντά στην κοιλιά και τον ομφαλό, να μένουν σαν ενθύμιο του τι πάθαμε κάποτε

Μετά την διχοτόμηση λοιπόν του οργανισμού μας αναζητούσε το καθένα το άλλο ήμισυ και πήγαιναν μαζί. Τύλιγαν τότε τα χέρια τους ο ένας γύρω από τον άλλον, και έτσι σφιχταγκαλιασμένοι, γεμάτοι πόθο να κολλήσουν μαζί, εύρισκαν τον θάνατο από την πείνα και γενικά από την ανικανότητα προς οποιανδήποτε ενέργεια. Χωρισμένοι ο ένας από τον άλλον δεν δέχονταν να κάμουν τίποτα. Όποτε δε το ένα ήμισυ πέθαινε και έμενε το άλλο, αυτό που έμενε, ζητούσε ένα άλλο ν’ αγκαλιάσει, είτε το ήμισυ γυναικός πλήρους ήταν (αυτό που ονομάζουμε σήμερα γυναίκα) είτε ανδρός – αυτό που εύρισκε εμπρός του. Και έτσι χάνονταν. Τους λυπήθηκε λοιπόν ο Ζεύς και μηχανεύεται άλλο τέχνασμα: μεταφέρει τα γεννητικά τους όργανα προς τα εμπρός.

Ως τώρα τα είχαν και αυτά προς τα έξω και η γονιμοποίηση και γέννηση γινόταν όχι μέσα τους, αλλά στο χώμα, όπως στα τζιτζίκια. Τους τα μετέθεσε λοιπόν, όπως είπαμε, προς τα εμπρός και κανόνισε η αναπαραγωγή να γίνεται δια μέσου των οργάνων αυτών εντός των δύο φύλων, δια του αρσενικού εντός του θηλυκού. Και τούτο με την πρόθεση, ώστε με το αγκάλιασμα, αν μεν τύχει και συναντηθούν άνδρας και γυναίκα, να γονιμοποιούν και έτσι ν’ αναπαράγεται το είδος.

Και αν πάλι αρσενικό μ’ αρσενικό, να προκαλείται επί τέλους χορτασμός της συνουσίας και να κάνουν διαλείμματα, ώστε να στραφούν προς τις εργασίες τους και να φροντίσουν και για τα υπόλοιπα ζητήματα της ζωής. Από τόσο παλαιά λοιπόν ο έρως των ανθρώπων μεταξύ των είναι ριζωμένος στη φύση τους και μας συνενώνει στην αρχική μας κατάσταση, και ζητεί να κάμει και πάλιν από τα δύο ένα και να επανορθώσει το πάθημα του ανθρωπίνου οργανισμού.

16. Ο καθένας μας λοιπόν είν’ ένα ημίτομον ανθρώπου, σχισμένος όπως είναι από ένας σε δύο, καθώς οι γλώσσες τα ψάρια. Και ζητεί διαρκώς ο καθένας το άλλο του ημίτομον. Τώρα, όσοι από τους άνδρες είν’ απόκομμα από το φύλο το μεικτό, αυτό που ονομαζόταν τότε ανδρόγυνο, αυτοί είναι γυναικομανείς. Και η πλειονότητα των μοιχών από το φύλο αυτό κατάγονται. Επίσης και όσες γυναίκες είναι ανδρομανείς και άπιστοι σύζυγοι κατάγονται από το φύλο τούτο. Οι γυναίκες πάλι που είναι απόκομμα ολόκληρης γυναίκας, αυτές δεν ενδιαφέρονται και πολύ για τους άνδρες. Έχουν στρέψει την προσοχή τους μάλλον στις γυναίκες. Απ’ αυτό το φύλο κατάγονται οι λεσβιάδες.

 Όσοι δε είναι αρσενικού απόκομμα, κυνηγούν τ’ αρσενικά. Εφ’ όσον μεν είναι παιδιά, αγαπούν τους άνδρες, αφού είναι τμήμα αρσενικού, και τους ευχαριστεί να κοιμούνται και να σφικταγκαλιάζονται με τους άνδρες μαζί. Και είν’ αυτοί οι εκλεκτοί μεταξύ των παιδιών και των εφήβων, επειδή έχουν στην φύση τους πολύ ανδρισμό. Μερικοί βέβαια τους αποκαλούν αδιάντροπους. Αλλά δεν είν’ αλήθεια. Διότι το κάνουν όχι από αναισχυντία, αλλ’ από θάρρος και από γενναιότητα και από τον αρρενωπό τους χαρακτήρα. Τους ενθουσιάζει ό,τι είναι όμοιο προς την φύση τους.

Απόδειξη τρανή όταν εξελιχθούν, είναι οι μόνοι που αποδεικνύονται, στα πολιτικά, άνδρες αληθινοί. Όταν δε γίνουν άνδρες, επιδίδονται στον έρωτα των παιδιών και δεν ενδιαφέρονται για τον γάμο και την απόκτηση παιδιών από φυσική κλίση, αλλά μόνον επειδή είναι ικανοποιημένοι από το έθιμο. Οι ίδιοι είναι ικανοποιημένοι να περάσουν μαζί τη ζωή τους άγαμοι. Οπωσδήποτε ένας τέτοιου είδους εξελίσσεται σε άνθρωπο γεμάτο έρωτα προς τ’ αγόρια και αγάπη προς τους εραστές του, διότι πάντοτε τον ευχαριστεί ό,τι είναι συγγενές.

Αν τύχει κάποτε μάλιστα να συναντήσει το ίδιον εκείνο το πραγματικό του ήμισυ, είτε ο παιδεραστής είτε οποιοσδήποτε άλλος, τότε πλέον η συγκίνησή τους είναι εξαιρετική από το αίσθημα στοργής, κοινής καταγωγής, έρωτος. Ούτε στιγμή, θα έλεγα, δεν δέχονται ν’ αποχωρισθούν. Αυτοί είναι, που περνούν πιστοί μεταξύ τους ολόκληρη ζωή. Οι ίδιοι δεν θα ήσαν σε θέση καν να εκφράσουν, τι θέλει επί τέλους ο ένας από τον άλλον. Διότι δεν είναι καθόλου δυνατόν να πιστευθεί, ότι είναι η ερωτική απόλαυση, και ότι επομένως χάριν αυτής ευχαριστούνται ο ένας από του άλλου την συμβίωση με πάθος τόσο σφοδρό. Κάτι άλλο είναι μάλλον – το βλέπει κανείς – αυτό που θέλει και των δύο η ψυχή, κάτι που δεν μπορεί να εκφράσει. Διαισθάνεται όμως τι θέλει και το υποδηλώνει σκοτεινά. Και αν, τη ώρα που είναι πλαγιασμένοι μαζί, ερχόταν από πάνω τους ο Ήφαιστος με τα εργαλεία του και τους ρωτούσε:

“Τι είν’ αυτό που ζητείτε, άνθρωποι, ο ένας από τον άλλον;”

Και αν εκείνοι δεν ήξεραν τι ν’ απαντήσουν, και τους ρωτούσε και πάλι:

“Θέλετε μήπως αυτό; να μείνετε μαζί ο ένας με τον άλλον όσον το δυνατόν περισσότερο, ώστε και νύκτα και ημέρα να μην αποχωρίζεσθε; Αν πράγματι αυτός είναι ο πόθος σας, τότε είμαι πρόθυμος να σας καλουπώσω και να σας σφυρηλατήσω σε ένα κομμάτι, ώστε από δύο να γίνετε αμέσως ένας, και όσον καιρό ζείτε, να ζείτε και οι δύο σας κοινή ζωή σαν ένας, και πάλι όταν πεθάνετε, εκεί κάτω στον Άδη ένας να είσθε και όχι δύο, σε ένα ταυτόχρονο θάνατο. Σκεφθείτε λοιπόν, αν αυτό είναι που ποθείτε, και αν θα μείνετε ευχαριστημένοι, αν τούτο πετύχετε”.

Μόλις ακούσει αυτά, ούτε ένας – είμαστε βέβαιοι – δεν θα έλεγε όχι, ούτε θα εκδήλωνε άλλη επιθυμία. Αντίθετα θα πίστευε, πως άκουσε απαράλλακτα ό,τι τόσο καιρό τώρα ποθούσε, να ενωθεί και να συγχωνευθεί με τον αγαπημένο του, ώστε να γίνουν ένας αντί δύο.

Η αιτία τούτου είναι, ότι αυτή ήταν η πρωταρχική φύση και ότι κάποτε ήμασταν ολόκληροι. Του ολοκλήρου λοιπόν ο πόθος και η ορμή έχει τ’ όνομα έρως. Πρωτύτερα – το επαναλαμβάνω – ήμασταν ένα. Τώρα όμως για τις αμαρτίες μας μας έχει διαμελίσει ο θεός, όπως οι Σπαρτιάτες τους Αρκάδες. Είναι φόβος μάλιστα, αν δεν είμαστε σωστοί προς τους θεούς, να μας διαμελίσει και δεύτερη φορά και να γυρίζουμε τότε σε κατάσταση ανάλογη με τις ανάγλυφες μορφές, που εικονίζονται κατά κρόταφον στις στήλες, πριονισμένοι στο μέσον από τη μύτη, στο κατάντημα διχοτομημένου αστραγάλου.

Για τους λόγους τούτους πρέπει ο ένας τον άλλον να συμβουλεύει, να έχει σεβασμό προς τους θεούς, ώστε ν’ αποφύγουμε εκείνα, να πραγματοποιήσουμε δε τα άλλα, καθώς ο Έρως είναι οδηγητής μας και κυβερνήτης μας. Εναντίον αυτού κανείς να μην αντιδρά, και αντιδρά όποιος επισύρει το μίσος των θεών. Ενώ αν γίνουμε αγαπημένοι του θεού και ειρηνεύσουμε μαζί του, θ’ ανακαλύψουμε και θα επικοινωνήσουμε με τους αγαπημένους μας, τους πραγματικά δικούς μας, πράγμα το οποίο λίγοι σήμερα κατορθώνουν.
Και ας μη νομίσει ο Ερυξίμαχος, για να γελοιοποιήσει την ομιλία μου, πως αναφέρομαι στον Παυσανία και τον Αγάθωνα. Δυνατόν ν’ ανήκουν και αυτοί σε εκείνους και να είναι και οι δύο φύσεως αρσενικής. Αλλ’ εγώ μιλώ για όλους ανεξαιρέτως, άνδρες και γυναίκες, ότι μόνον κατ’ αυτόν τον τρόπον το γένος μας θα επετύγχανε ευδαιμονία, αν δηλαδή φθάσουμε στο φυσικό αποτέλεσμα του έρωτος και βρει ο καθένας μας τον αγαπημένο τον δικό του, ώστε να επανέλθει στην πρωταρχική κατάσταση. Και αν είναι αυτό το ιδεώδες, εκείνο που ευρίσκεται πλησιέστατα προς αυτό στην παρούσα κατάσταση των πραγμάτων, είναι κατ’ ανάγκη το καλύτερο. Και αυτό είναι να επιτύχει κανείς αγαπημένο, γεννημένο σύμφωνα με τις προτιμήσεις του.

Τούτου τον δωρητή θεό αν θέλουμε να υμνήσουμε, τον Έρωτα είναι δίκαιο να υμνήσουμε, ο οποίος και στο παρόν μας προσφέρει πλήθος ευεργεσίες, σαν οδηγητής προς τις συγγενείς μας φύσεις, και για το μέλλον μας χαρίζει πλούσιες ελπίδες, εφ’ όσον εμείς αποδίδουμε προς τους θεούς σεβασμό, να μας επαναφέρει στην αρχική μας κατάσταση και να μας θεραπεύσει, να μας καταστήσει κατ’ αυτόν τον τρόπον μακαρισμένους και ευτυχείς.

Αυτός, Ερυξίμαχε”, είπε “είναι ο λόγος μου περί του Έρωτος, διαφορετικός από τον δικό σου. Και συ – σου υπέβαλα ήδη την παράκληση – μη ζητήσεις να τον διακωμωδήσεις, ώστε ν’ ακούσουμε τι θα πει ο καθένας από τους υπόλοιπους, ή μάλλον από τους δύο. Διότι μόνο ο Αγάθων και ο Σωκράτης μένουν”.

mythagogia

Τμήμα ειδήσεων defencenet.g
r

ΙΧΩΡ - Αποκωδικοποίηση του κώδικα Β΄Μέρος

Αποκωδικοποίηση του κώδικα ''ΙΧΩΡ'' από τον Δημήτριο Μαντέ.

Αν και η λέξη απαντάται συχνά από την αρχαιότητα ως τις μέρες μας ο ορισμός του «ιχώρ»,οι ιδιότητές του και η ετυμολογία της λέξης μας διαφεύγουν. Το ιχώρ ή ιχώρος ή ιγώρ αναφέρεται από τον Όμηρο, τον Πλάτωνα, τον Απολλώνιο τον Ρόδιο, τον Ιουλιανό,τον Αριστοτέλη κ.α.

Πρόκειται για μία ζωογόνο (όχι ζωοποιό) ουσία που παραμένει αναλλοίωτη στο χρόνο και λέγεται πως δύναται να κληροδοτηθεί από τον πατέρα. Βασισμένοι στη μυθολογία, τα ομηρικά έπη, ιστορικά και φιλοσοφικά κείμενα έχουμε καταλήξει σε κάποιες θεωρίες. Ανά τους αιώνες στη λέξη έχουν αποδοθεί αρκετές έννοιες. Εδώ θα προσεγγίσουμε τη λέξη ΙΧΩΡ επιχειρώντας μία αποκωδικοποίηση του ΤΕΤΡΑΓΡΑΜΜΑΤΟΣ (όπως και στη λέξη ΥΔΩΡ).

Ας αφήσουμε τα γράμματα Κώδικες να μας ομιλήσουν για το τι είναι ο ΚΩΔΙΚΑΣ "ΙΧΩΡ".

Δημήτριος Μαντές.

Λέγεται ότι είναι η ουσία που έρρεε στο αίμα των αθάνατων εών και ξεχώριζαν από τους κοινούς θνητούς

Ι = Η αρχική Ισχύς , η ισχύς της μονάδας , ο ήλιος ο πατήρ των πάντων. Αρχίκή λοιπόν ισχύ με παραπομπή στο θείον.
Χ = διασταυρούμενη ισχύς με άλλη ισχύ συννένωση και δημιουργία τρίτης δύναμης..
Ω = ανοικτό Ομικρον δηλώνει το αόρατο το άοσμο
Ρ = πηγή ρέοντος , Ροή

Αρα αν ο κώδικας ιχώρ υπάρχει στον έλληνα τοτε αυτος δεν είναι ούτε θεός αλλα ούτε και ανθρωπος..

ΠΗΓΗ: Αφύπνιση Συνείδησης: Αποκωδικοποίηση του κώδικα ''ΙΧΩΡ'' από τον Δημήτριο Μαντέ. http://afipnisoy.blogspot.com/2011/12/blog-post_5070.html#ixzz1mVByatfV

http://www.youtube.com/watch?v=s-ylijfMCuE&feature=player_embedded#!

------------------------------------------------------------------------------------------------------

Επίσης θα μπορούσαμε να κάναμε και τον εξής συνειρμό :

Ι = το αρσενικό ( Ι σχήμα φαλλού )
Χ = η διαστάυρωσις  ( Χ το σχήμα της ένωσης )
Ω = το θηλυκό ( Ω το σχήμα της μήτρας )
Ρ = η ροή , το μέσον , ο τρόπος ( Ρ το σχήμα του σπερματοζωάριου )
Αρα έχουμε και τον τρόπο μετάδωσης του ΙΧΩΡ!!!  Διαστάυρωσις θηλυκού και αρσενικού μέσω των ανδρικών σπερματοζωαρίων..

 ---------------------------------------------------------------------------------

ΟΙ ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΗΞΕΡΑΝ ΟΤΙ ΚΑΤΙ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΣΠΕΡΜΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΣ  ΓΙΑΥΤΟ ΠΑΝΤΑ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΓΡΑΜΜΗ ΣΤΕΛΝΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΗΔΗ ΓΙΟΥΣ.

 ΦΥΛΑΓΑΝ ΤΟΝ ΓΟΝΟ ΩΣ ΚΟΡΗ ΟΦΘΑΛΜΟΥ ΚΑΙ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΜΕΤΑΔΩΘΕΙ Ο ΓΟΝΟΣ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΑ.  

http://www.youtube.com/watch?v=_6UjWbQkTbM&feature=share

ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΑ ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΑΝΑΧΩΡΗΣΗ ΤΩΝ 300 ΓΙΑ ΤΟ ΑΝ ΟΙ ΕΠΙΛΕΧΘΕΤΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΤΟΝ ΣΥΝΟΔΕΥΣΟΥΝ ΕΧΟΥΝ ΓΙΟΥΣ

---------------------------------------------------------------------------------------

To DNA (γενετική σύσταση) των Ελλήνων καταδεικνύει πως σε ποσοστό 99,5% πρόκειται για καθαρά καυκάσια φυλή! (λευκή φυλή). Γεγονός που σημαίνει πως η συνεισφορά στη γενετική σύσταση των Ελλή­νων, άλλων πληθυσμιακών ομά­δων, εκτός της λευκής, απο­τελεί ελάχιστο ποσοστό, μικρό­τερο του 0,5%!

To DNA των Ελλήνων, όπως έδει­ξε πρόσφατη διε­θνής πανεπιστημια­κή έρευνα, δεν έχει επηρεασθεί από τους Σλάβους, -όπως ισχυ­ρίζονται ορισμένοι- ούτε από τους Τούρκους παρά τα 400 χρόνια σκλαβιάς! 

http://www.istorikathemata.com/2009/06/blog-post_22.html

Τι είναι λοιπόν αυτό που διατηρεί την καθαρότητα του αίματος μας ανά τους αιώνες ??? 

Αν δεχθούμε πως οι Έλληνες έχουμε κάτι το διαφορετικό στο αίμα μας, σημαίνει αυτόματα πως η οργανική δομή μας είναι διαφορετική από των λοιπών ανθρώπων ? Ποιά η αλήθεια για το χρωμόσωμα «Ε» που πρόσφατα ανακαλύφθηκε στους Έλληνες ?

 https://www.facebook.com/note.php?note_id=276282999099182

ΗΣΙΟΔΟΣ - ΤΑ ΓΕΝΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ Β΄ Μέρος

Ενα ποιητικό παραμύθι αχαλίνωτης πραγματικότητας γραμμένο από τον Ησίοδο το 730 π.Χ. περίπου.

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=_N-c8YcOWm8#!

--------------------------------------------

http://oeaf.blogspot.com/2011/02/blog-post.html

Σύμφωνα μέ τόν Ησίοδο, η ιστορία τής Γής γνώρισε 5 γένη: 

-τό Χρυσούν,

-τό Αργυρούν,

-τό γένος τών Ηρώων,

-τό Χαλκούν και

-τό Σιδηρούν.

Τά Χρυσούν καί Αργυρούν είναι τά γένη τών Θεών καί Δαιμόνων (Ουρανίων καί Χθονίων Θεοτήτων δείτε πόσο γραφικά απεικονίζεται στην ταινία Immortals , η πανομοιότυπη περικεφαλαία δήλωνει την αδερφική τους καταγωγή), τό Χαλκούν, τό γένος τού τέλους τής προϊστορίας καί τό σιδηρούν, τής 1ης χιλιετίας π.Χ., τών ιστορικών χρόνων καί που διαρκεί μέχρι σήμερα. Τό γένος τών Ηρώων τοποθετείται γύρω καί μετά τόν κατακλυσμό τού Δευκαλίωνος.

Το ποίημα τούτο αποτελείται εξ 828 στίχων και είναι ηθικόν και διδακτικόν. . Διηγείται τον μύθον του Προμηθέως και του Επιμηθέως, της Πανδώρας και των πέντε γενών, τα οποία ήσαν:

{1} Το χρυσούν γένος των τελείων και ευτυχών ανθρώπων, οι οποίοι έζων ως Θεοί χωρίς να φροντίζουν περί ουδενός, διότι η γη έδιδεν αφθόνους και πολλούς καρπούς αυτομάτως και μεθίσταντο χωρίς να γηράσκουν εις την άλλην ζωήν.

(109-126) "Χρύσεον μεν πρώτιστα γένος μερόπων ανθρώπων αθάνατοι ποίησαν Ολύμπια δώματα έχοντες. Οι μεν επί Κρόνου ήσαν, ός τ'ουρανώ εβασίλευεν ως τε Θεοί δ'έζωον ακηδέα θυμόν έχοντες νόσφιν άτερ τε πόνων και οϊζύος · ουδέ τι δειλόν γήρας επήν, αιεί δε πόδας και χείρας ομοίοι."

{2} Το αργυρούν, το οποίον υπελείπετο του πρώτου, αλλά μετείχε της μακαριότητος αυτού, διότι, η παιδική του ηλικία διήρκει 100 έτη, κατά τα οποία έκαστος έζη ως νήπιον υπό την επιμέλειαν της μητρός του.

(127-142) "Δεύτερον αύτε γένος πολύ χειρότερον μετόπισθεν αργύρειον ποίησαν Ολύμπια δώματ' έχοντες, χρυσέω ούτε φυήν εναλίγκιον ούτε νόημα · αλλ' εκατόν μεν παίς έτεα παρά μητρί κεδνή στρέφετο ατάλλων, μέγα νήπιος, ω ενί οίκω"

{3} το χαλκούν, το οποίο ήτο άγριον και τραχύ και εχρησιμοποίει όπλα και οικίας εκ χαλκού.

(143-156) "Ζεύς δε πατήρ τρίτον άλλο γένος μερόπων ανθρώπων χάλκειον ποιήσ', ουκ αργυρέω ουδέν ομοίον"

{4} Το των ηρώων ή ημιθέων, το οποίο ήτο πολύ δικαιότερον και καλλίτερον των προηγουμένων και το οποίον κατεστράφη κατά τους πολέμους των Θηβών και της Τροίας.

(157-175) "Αύτις έτ' άλλο τέταρτον επί χθονί πουλυβοτείρη Ζεύς Κρονίδης ποίησε δικαιότερον και άρειον, ανδρών ηρώων θείος γένος, οι καλέονται ημίθεοι, προτέρη γενεή κατ' απείροντα γαίαν. Και τους μεν πόλεμος τε κακός και φύλοπις αινή τους μεν επταπύλω Θήβη, Καδμηίδι γαίη · ώλεσε μαρναμένους μήλων ένεκ' Οιδιπόδοιο τους δε και εν νηέσσιν υπέρ μέγα λαίτμα θαλάσσης ες Τροίην αγαγών Ελένης ένεκ' ηυκόμοιο".

Το τέταρτο γένος είναι αυτό των ηρώων, θείον, ''άρτιον'' γένος.

Ονομάζεται γένος ηρώων καθώς το ήρως--προέρχεται εκ του ΄΄έρωτος γέννεσιν΄΄ ( Πλάτων, Κρατύλος )  ή  θεού - θνητής  ή  θνητού - θεάς .

Υποδηλώνεται η ΄΄δράσις΄΄ της θείας ενέργειας κατά την εξέλιξη της ζωής,

 ( υποδηλώνεται η δράση αστροφυσικών δυνάμεων προκειμένου να επιτευχθούν οι κατάλληλες συνθήκες για την σπορά !!!! Κρατήστε το αυτό !!! Ευθυγράμμιση πλανητών 2012 ??)

Θα μπορούσαν όμως να αποτελούν οι ήρωες αυτοί, το ΓΕΝΟΣ αυτό των ανδρών που ''εσπάρη''  στην γη, καθόσον με την ανάμειξη του θείου στοιχείου, μορφών ενέργειας, οδηγήθηκε σε ένα συγκεκριμένο είδος εξέλιξης, ΄΄μετάλλαξης΄, προκειμένου να επιτευχθούν ''κάποιοι'' στόχοι . 

Ο Ηρακλής έφτασε στον Καναδά  

 http://www.youtube.com/watch?v=NtfCGg-o04A&list=UUKXFN_-vEK6_pGwvuR73_RQ&index=23&feature=plcp

Το γένος αυτό εσπάρη στην γη, στην συνέχεια όμως ταξίδεψε ''κατ’ απείρονα γαίαν'' . Οι αποστολές στην εφτάπυλη Θήβα και στην Τροία, οι οποίες κατά ''ένα επίπεδο γνώσεως'' δεν θα πρέπει να συνδεθούν με τα γήινα ιστορικά φαινόμενα—γεγονότα.  Παρά ίσως με διαστημικές αποστολές ενεργοποιημένων ανδρών προκειμένου να επιτευχθεί  ''δια-συμπαντική''  τάξη ..

Οι ΗΡΩΕΣ αυτοί αποτελούν ταξιδιώτες του σύμπαντος, ''πολεμιστές''  του διαστήματος, ποντοπόρους στον ''κόσμο'' των διαστάσεων, αλλά και άλλων συμπάντων.

ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΔΙΑΣΤΡΙΚΑ ΤΑΞΙΔΙΑ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΠΩΣ ΕΚΑΝΑΝ ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΤΑΠΥΛΗΣ ΘΗΒΑΣ Η ΑΡΙΘΜΟΣΟΦΙΑ ΜΑΣ EIXE ΔΩΣΕΙ ΠΟΛΥ ΠΑΛΙΟΤΕΡΑ ΤΙΣ ΚΑΤΩΘΙ ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΕΣ ΛΕΞΑΡΙΘΜΙΚΕΣ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΙΕΣ

θΗΒΑ ΠΥΛΗ=ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟΝ ΠΕΔΙΟΝ= ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ= θΕΙΑ ΟΡΑΜΑΤΑ=ΚΑθΟΔΗΓΗΣΕΙΣ=538
 Η ΑΡΧΑΙΑ θΗΒΑ=ΕΛΕΥθΕΡΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ= ΚΑΥΣΙΜΟ=741
ΤΟ ΜΥΣΤΙΚΟΝ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ θΗΒΑΣ=Η ΒΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΙΣ ΤΩΝ ΕΡΠΕΤΩΝ=ΟΠΛΙΚΟΝ ΣΥΣΤΗΜΑ ΥΠΕΡΒΟΡΕΙΩΝ=3101
Η ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΤΗΣ θΗΒΑΣ=ΤΙΤΑΝΑΣ ΚΡΟΝΟΣ=1372
ΟΙ ΕΠΤΑ ΠΥΛΕΣ ΤΩΝ θΗΒΩΝ=3200=Η ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΙΧΩΡ ΕΣΤΙΝ=Η θΕΙΑ ΕΠΙΚΛΗΣΙΣ ΤΟΥ ΠΥθΑΓΟΡΕΙΟΥ ΟΜΑΚΟΕΙΟΥ=Η ΑΡΙθΜΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ=ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ =Ο ΚΩΔΙΚΑΣ ΙΧΩΡ ΕΣΤΙΝ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! 

Τόπος κατοικία τους ---΄΄Οι Μάκαρες νήσοι΄΄

 Φανταστικά νησιά κάπου στον Ωκεανό, όπου κατά τις δοξασίες των αρχαίων, ζούσαν οι ψυχές των ηρώων και των ενάρετων ανθρώπων, οι ευτυχισμένοι (οι μάκαρες), σε κατάσταση μακαριότητας, χωρίς θλίψεις και έγνοιες, σε περιβάλλον παραδεισένιας ομορφιάς.  http://www.truthison.com/topic-t709.html

Εδώ κάνει μία σχετική περιγραφή ο Πλάτων στον Φαίδωνα, όπου κάνει λόγο για τον χρυσό Ήλιο και τον Λευκό, εκεί όπου βρίσκονται ΄΄αι νήσοι των μακάρων΄΄ , εκεί όπου κατοικούν ΄΄ψυχές΄΄, όντα , άνθρωποι…..; και ΄΄τρέφονται΄΄ με αέρα και αιθέρα…….Μήπως φοιτούν και ΄΄έπ’ αίαν΄΄

και {5} Το σιδηρούν γένος, ήτοι των συγχρόνων ανθρώπων, οι οποίοι φθείρονται νυχθημερόν καταπονούμενοι, διότι οι Θεοί έδωκαν εις αυτούς σκληράς φροντίδας.

(176-180) "Νυν γαρ δη γένος εστί σιδήρεον · ουδέ ποτ' ήμαρ παύσονται καμάτου και οϊζύος, ουδέ τι νύκτωρ φθειρόμενοι · χαλεπάς δε Θεοί δώσουσι μερίμνας."

''Και αυτό το γένος, πού έχει μαύρη και σκληρή καρδιά, όπως μαύρος και σκληρός είναι ό σίδηρος, το κύριο συστατικό του, θα το καταστρέψει ο Ζευς, λέει με πόνο. Πότε; Τότε, όταν αρχίσουν να γέννιουνται τα παιδιά με λευκούς κροτάφους, γερασμένα από την γέννα τους, χωρίς κανένα κίνητρο και όρεξη για ζωή. Όταν δεν θα έχουν την ίδια γνώμη και τις ίδιες σκέψεις με τον πατέρα τους και δενθα συμφωνούν σε τίποτα. Όταν ή φιλοξενία, ή φιλία και οι δεσμοίαίματος δεν θα έχουν πια καμιά αξία. Όταν οι γεροί γονείς θα αφήνονται, ανήμποροι, στην τύχη τους. Όταν ή δικαιοσύνη θα βρίσκεται στα χέρια των ισχυρών και θα την επιβάλλουν χειροδικώντας. Όταν ο όρκος δεν θα υπολογίζεται πια και θα τιμωρούνται οι υβριστές, οι επίορκοι και οι κακοποιοί.Τότε είναι πού ή Αιδώς και ή Νέμεσις, με πρόσωπο καλυμμένο άπ' την ντροπή, και για να μην βλέπουν τα όσα συμβαίνουν, θα εγκαταλείψουν τους ανθρώπους τού γένους αυτού καιθα ανέβουν για πάντα, άπ' την πλατιά Γη ψηλά στον Όλυμπο, στα ανώτατα και καθαρότατα αιθερικά στρώματα, εκεί όπου το κακό δεν υπάρχει, σμίγοντας με τούς άλλους αθανάτους θεούς.''

Αυτή είναι ή «προφητεία» τού Ησιόδου ή οποία, θα λέγαμε, ταιριάζει απόλυτα με την εποχή πού ζούμε. Διότι όλα όσα λέει ότι θα γίνουν τα βλέπουμε καθημερινά να συμβαίνουν γύρω μας.

Το γένος το σιδερένιο είμαστε εμείς; Πότε θα μας ξολοθρέψει ο μεγάλος Δίας , εμας το γένος το λιγόζωο , το τιποτένιο , το χωρίς αιδό και δικαιοσύνη ... (;)

Και πιο γένος θα ακολουθήσει ;
--------------------------------------------------------

Απο την έρευνα και από τις πλήροφορίες  που πήραμε σας δίνουμε τα εξής:

Η περίφημη αυτή γένια των ημίθεων ονομάζονταν Ηρακλειδείς ή  .....  και εμφανίστηκαν το 14000 πχ μεχρι το 1400πχ όπου και σταμάτησε μάλλον η ενεργοποίηση του.. ( μήπως τότε είχαμε την λεγόμενη αποχώρηση των ολύμπιων θεών ??)
Ενα άλλο ίσως παράδειγμα ενεργοποιησης ιχώρ ενδιάμεσα να είναι κατα κάποιους ο Ιησούς Χριστός

https://www.facebook.com/note.php?note_id=276282999099182

ΗΣΙΟΔΟΣ - ΤΑ ΓΕΝΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΟΣ Α΄Μέρος

 ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΗΣΙΟΔΟ ΝΑ ΨΑΞΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΑ ΓΕΝΗ ΤΗΣ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ''ΤΗΝ ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΜΗΘΕΑ ΠΟΥ ΤΗΝ ΕΚΛΕΨΕ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ'' ΓΙΑΤΙ ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΤΗΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΑΥΤΟΣ ''ΚΑΤΙ'' ΕΛΕΙΠΕ ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕ ΗΤΑΝ ''ΕΛΑΤΩΜΜΑΤΙΚΟΙ'' ΕΝΩ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑΝ ΟΙ ''ΘΕΟΙ''ΗΤΑΝ ΤΕΛΕΙΟΙ..

Προμηθέας και Άνθρωπος

Κατά τη διάρκεια της Τιτανομαχίας ο Προμηθέας τάχθηκε υπέρ του Δία και γι' αυτό δεν τιμωρήθηκε όπως οι άλλοι Τιτάνες. Η συμβολή του στην ανάπτυξη του ανθρώπινου γένους ήταν πολύ σημαντική. Κατά τον Λουκιανό, ο Προμηθέας, με την αρωγή της θεάς Αθηνάς, δημιουργεί τον πρώτο άνθρωπο (Χρυσό Γένος) από πηλό και φωτιά (κατά άλλους με το νερό του ήρωα Πανοπέα της Φωκίδας) και με μορφή όμοια με αυτή των θεών. Αυτό έλαβε χώρα μετά την Τιτανομαχία. Κατά τους Ορφικούς αυτός ο πηλός ήταν το χώμα που ποτίστηκε από το αίμα των Τιτάνων. Αναφερόμενος στην δημιουργία του ανθρώπου, ο Πλάτωνας μας μεταφέρει την εικόνα ενός όντος σφαιρικού, που διακρίνοταν σε τρία γένη (αρσενικό, θηλυκό και μεικτό) και είχε διπλή σειρά από μέλη και όργανα. Αργότερα ο Δίας, επειδή εξοργίστηκε από την αλαζονεία τους και φοβήθηκε τη δύναμή τους, τα χώρισε στα δύο. Τα ζώα δημιουργήθηκαν την ίδια περίοδο (μετά την Τιτανομαχία), αλλά από μίξη υλικών της Γης και της φωτιάς. Η δημιουργία των όντων και του ανθρώπου έγινε μέσα στη γη. Όταν κλήθηκαν όλα τα όντα της Γης να βγουν στο φως, ανατέθηκε στον Προμηθέα και στον Επιμηθέα να δώσουν στο κάθε ον τα χαρακτηριστικά που έπρεπε να έχει. Ο Επιμηθέας έπεισε τον αδελφό του να του επιτρέψει να αναλάβει μόνος αυτή τη δουλειά. Έτσι ο Επιμηθέας ονομάτισε και απέδωσε στο κάθε ον τα χαρακτηριστικά που ήθελε ο ίδιος, με τρόπο ώστε να μην μπορούν να αλληλοκαταστραφούν (αὐτοῖς ἀλληλοφθοριῶν διαφυγὰς ἐπήρκεσε, Πλάτων, Πρωταγόρας 321α). Όταν έφτασε στο τέλος η ώρα του Ανθρώπου, δεν είχε να του δώσει παρά λίγες τρίχες και νύχια ευπαθή και ανίσχυρα. Από αυτό το λάθος ο Προμηθέας ανέλαβε την προστασία του Ανθρώπου.

Η Φωτιά, οι Επιστήμες και τα Γράμματα

Ο Προμηθέας.

Βλέποντας την κατάντια του ανθρώπινου γένους και την αδυναμία του απέναντι στη φύση, ο Προμηθέας αποφασίζει να του χαρίσει τη φωτιά. Έτσι, επισκεπτόμενος το εργαστήρι του Ήφαιστου, τοποθετεί τη φωτιά σε ένα κούφιο καλάμι και τη δίνει κρυφά στους ανθρώπους. Ως τόπος παράδοσης της φωτιάς αναφέρεται η πόλη Σικυώνα της Πελοποννήσου.

Ο Προμηθέας έμαθε τους ανθρώπους να χειρίζονται τη φωτιά, να δημιουργούν εργαλεία και τους έμαθε τις Επιστήμες (που έκλεψε από την Αθηνά) και τα Γράμματα. Για να γλυτώσει την ανθρωπότητα από το μένος των θεών, την έμαθε να τους λατρεύει και να τους κάνει θυσια.

Ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα 

Ο Δίας θέλοντας να τιμωρήσει τους ανθρώπους, που έγιναν κακοί και άδικοι, και τον Προμηθέα, βρίσκει ευκαιρία να προκαλέσει κατακλυσμό.

Αποφασίζει να εξαφανίσει την ανθρωπότητα (Χάλκινο Γένος). Ο Προμηθέας ενημερώνει τον γιο τουΔευκαλίωνα, βασιλιά της Φθίας, για τις βουλές του Δία και τον προτρέπει να φτιάξει μια κιβωτό (λάρνακα), να την γεμίσει με εφόδια και ζώα και να μείνει μέσα μαζί με την γυναίκα τουΠύρρα, κόρη του Επιμηθέα.

Πράγματι όταν έγινε ο Κατακλυσμός, σώθηκε ο Δευκαλίωνας με την Πύρρα που δημιούργησαν το Γένος των Ηρώων (Τέταρτο Γένος) και την ανθρωπότητα.

https://www.facebook.com/note.php?note_id=276282999099182