https://www.facebook.com/artemissky.blogspot?ref_type=bookmark

ΑΡΤΕΜΙΣ

ΑΡΤΕΜΙΣ
Ήταν θεά του κυνηγιού,”πότνια θηρών” κατά τον Όμηρο,θεά των αγριμιών και της Σελήνης.

ΕΛΛΑΣ - HELLAS

'' Επιόντος άρα θανάτου επί τον άνθρωπον, το μεν θνητόν, ως έοικεν, αυτού αποθνήσκει, το δ' αθάνατον, σώον και αδιάφθορον, οίχεται απιόν. `Οταν επέρχεται ο θάνατος στον άνθρωπο, το μεν θνητό μέρος αυτού, καθώς φαίνεται, πεθαίνει, το δε αθάνατο, η ψυχή, σηκώνεται και φεύγει σώο και άφθαρτο '' ΠΛΑΤΩΝΑ

ΕΛΛΑΣ - HELLAS .

ΕΛΛΑΣ - HELLAS .
ΑΝΟΙΚΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Πέμπτη 31 Οκτωβρίου 2013

Ο ΠΕΡΙΣΤΡΕΦΟΜΕΝΟΣ ΝΑΟΣ ΤΟΥ ΕΠΙΚΟΥΡΙΟΥ ΑΠΟΛΛΩΝΟΣ

                   

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ο ναός του Επικουρίου Απόλλωνος βρίσκεται στις Βάσσες της Φιγάλειας της Αρκαδίας, κοντά στα σύνορα του νομού με την Μεσσηνία.Είναι ένας από τους σπουδαιότερους και επιβλητικότερους ναούς της αρχαιότητας και αφιερώθηκε από τους Φιγαλείς στον Απόλλωνα διότι τους βοήθησε να ξεπεράσουν μια επιδημία πανώλης. Ο ναός υψώνεται επιβλητικά στα 1.130 μέτρα, στο κέντρο της Πελοποννήσου, πάνω στα βουνά μεταξύ Ηλείας, Αρκαδίας και Μεσσηνίας και βρίσκεται 14 χλμ. νότια της Ανδρίτσαινας.
Το μνημείο αυτό με την πανανθρώπινη σημασία είναι συνάμα ένα από τα καλύτερα σωζόμενα της κλασικής αρχαιότητας και ήταν το πρώτο στην Ελλάδα που συμπεριλήφθει στα Μνημεία Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO, το 1986.

Δεν είναι απλά ένα λατρευτικό κτίσμα αφιερωμένο στον Απόλλωνα όπως τόσα άλλα στον Ελλαδικό χώρο. Διαφέρει  ξεκάθαρα καθόσον είναι ο μοναδικός ναός στον Ελληνικό χώρο που περιστρέφεται γύρω από άξονα και ίσως να είναι ο μοναδικός σε όλο τον κόσμο.

Ελάχιστα γνωστός,καθόσον ουδέποτε διδάχθηκε στα εκπαιδευτικά ιδρύματα της χώρας μας.Είναι όμως πολύ μεγάλης σημασίας,όπως θα δούμε πιό κάτω και πιστεύω ότι το μυστήριο του έχει σχέση με την εποχή που ζούμε και μάλιστα με την εφετινή χρονιά το 2012.

Με την βοήθεια φίλων μου,νομίζω ότι πιθανώς βρήκαμε την λύση του μυστηρίου που τον σκεπάζει εδώ και 25 αιώνες περίπου !!!

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ

Ο ναός ανεγέρθηκε το δεύτερο μισό του 5ου αιώνα π.Χ. (420-410 π.Χ) από τον Ικτίνο, τον αρχιτέκτονα του Παρθενώνα, μετά από υπόδειξη των ιερέων του Απόλλωνα από τους Δελφούς.Δεν είναι ξεκάθαρο αν οι ιερείς του έδωσαν μόνο οδηγίες για το σημείο κατασκευής και τον ρυθμό που θα ακολουθούσε το οικοδόμημα ή και αν του αποκάλυψαν κάποια αρχαία κρυμμένη γνώση σχετικά με το πως θα κάνει τον ναό να περιστρέφετε.Πιστεύω πως τέτοια γνώση υπήρχε στην αρχαιότητα αλλά φυλασσόταν από τα εκάστοτε ιερατεία που αναλάμβαναν την φύλαξη των “μυστικών των θεών” δίνοντας τους ιερούς όρκους σιωπής.

Ο ναός είναι θεμελιωμένος πάνω σε φυσικό βράχο πλαγιάς του όρους Κωτιλίου . Η τοποθεσία του ναού ονομαζόταν στην αρχαιότητα Βάσσες (μικρές κοιλάδες) και φιλοξενούσε από τον 7ο αιώνα π.Χ.το ιερό του Απόλλωνος "Βασσίτα" που είχαν ιδρύσει οι γειτονικοί Φιγαλείς, οι οποίοι λάτρευαν το θεό με την προσωνυμία "Επικούριος" δηλαδή βοηθός, συμπαραστάτης στον πόλεμο ή στην αρρώστια. Ο πρώτος ναός γνώρισε και μεταγενέστερες φάσεις, γύρω στο 600 και γύρω στο 500 π.Χ., από τις οποίες σώζονται πολυάριθμα αρχιτεκτονικά μέλη.Ο νέος ναός κατασκευάσθηκε επάνω στην θέση του παλαιου,σε ειδικά διαμορφωμένο γήπεδο.

Για την κατασκευή του έχει χρησιμοποιηθεί ανοιχτόχρωμος τοπικός ασβεστόλιθος, ενώ ορισμένα μέρη της οροφής, τα κιονόκρανα του σηκού και ο γλυπτός διάκοσμος είναι από μάρμαρο. Ο ναός αυτός διαφέρει ξεκάθαρα απ'όλους τους άλλους αρχαίους ναούς. Πρώτα απ όλα αν εξετάσουμε τον αρχιτεκτονικό ρυθμό του θα δούμε ότι αν και εξωτερικά είναι Δωρικού ρυθμού, στο εσωτερικό του είναι καθαρά Ιωνικού ρυθμού αλλά οι κίονες του κοσμούνται με Κορινθιακού ρυθμού κιονόκρανα. Πράγμα πολύ παράξενο που συνδυάζει και τους τρεις βασικούς αρχιτεκτονικούς ρυθμούς και είναι το μοναδικό αρχαίο οικοδόμημα που παρατηρείται αυτό το φαινόμενο.

Έχει πρόναο, σηκό, άδυτο και οπισθόδομο,με 6 κίονες στις στενές και 15 στις μακρές πλευρές, αντί της καθιερωμένης για την εποχή αναλογίας 6 x 13. Έτσι, η μορφή του είναι περισσότερο επιμήκης, όπως στους αρχαϊκούς ναούς.Οι διαστάσεις του ναού είναι 39,87μ Χ 16,13μ.

Στις μετόπες και ζωοφόρους του ναού απεικονίζοντο η επιστροφή του Απόλλωνα στον Όλυμπο από τις Υπερβόρειες χώρες,η  αρπαγή των θυγατέρων του Μεσσήνιου βασιλιά Λεύκιππου από τους Διόσκουρους,η Αμαζονομαχία και η Κενταυρομαχία.

Οι δύο τελευταίες -μαρμάρινες ζωοφόροι- βρίσκονται στο βρετανικό μουσείο καθώς επί τουρκοκρατίας τα ευρήματα μεταφέρθηκαν στην Ζάκυνθο με τη συγκατάθεση του Βελή Πασά,που είχε δωροδοκηθεί για το σκοπό αυτό. Το 1814 η ζωφόρος αγοράστηκε με εντολή του Άγγλου αντιβασιλιά πρίγκηπα Γεωργίου και το 1815 κατέληξε στο Βρετανικό Μουσείο. Ο Άγγλος διανοούμενος Christian Muller χαρακτήρισε την υφαρπαγή των μνημείων πράξη βανδαλισμού, αντίστοιχη με αυτή του λόρδου Έλγιν που έκλεψε τα γλυπτά της Ακρόπολης των Αθηνών.

Ο αρχαίος περιηγητής Παυσανίας που τον επισκέφθηκε απέδωσε στο θεό το προσωνύμιο "Επικούριος", γιατί προστάτευσε τους Φιγαλείς από την επιδημική νόσο που είχε πλήξει τον Ελλαδικό χώρο κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου (431-404 π.Χ.). Θαμπώθηκε δε από την ομορφιά του και τον κατέταξε δεύτερο μετά της Τεγέας σε κάλλος και αρμονία.

"Ικτίνος ο αρχιτέκτων τον εν Φιγαλία ναου γεγονώς τη ηλικία κατά Περικλέα καί Αθηναίοις τόν Παρθενωνα καλούμενον κατασκευάσας". (Παυσανίας VIII, 41,9)

"Ναυν δ’ όσοι πελοποννησίοις εισί, μετά γε τόν εν Τεγέα προτιμώτο ουτος αν του λίθου τε ές κάλλος καί της αρμονίας ενεκα".(Παυσανίας VIII, 41,8)


Ο ναός εξακολούθησε να χρησιμοποιείται στα ελληνιστικά και ρωμαϊκά χρόνια,όπως φαίνεται από τις επιδιορθώσεις που δεχόταν η κεραμοσκεπή. Η πρώτη σημαντική καταστροφή του σημειώθηκε όταν έπεσε η στέγη του, λόγω της φυσικής φθοράς των ξύλινων δοκών που τη συγκρατούσαν, ενώ σοβαρές ζημιές υπέστη και από την ανθρώπινη επέμβαση τον 1ο μΧ αιώνα, που έγινε για την απόσπαση του μετάλλου των συνδέσμων. Ο ναός ταυτίσθηκε επιτυχώς το 1765 από το Γάλλο αρχιτέκτονα J. Bocher και η πρώτη συστηματική ανασκαφή του έγινε το 1812 από ομάδα αρχαιόφιλων επιστημόνων. Ανασκαφές και αναστηλωτικές επεμβάσεις ξεκίνησαν το 1902 από την Αρχαιολογική Εταιρεία.

Ανάμεσα στο πλήθος των ευρημάτων προκαλούν εντύπωση το πλήθος των όπλων, ιδιαίτερα των αμυντικών, που προφανώς προσφέρονταν στο θεό. Έτσι ίσως δικαιολογείται και το προσωνύμιο του θεού ως “Επικούριου”, επειδή βοήθησε τους Φιγαλείς να αντιμετωπίσουν το 659 π.Χ. τους Σπαρτιάτες κατά τη διάρκεια του Β' Μεσσηνιακού πολέμου.

Το 1968 ο Αμερικανός αρχαιολόγος Κοoper που τον επισκέφθηκε διαπίστωσε ότι ο ναός έχει φύγει από τη θέση του και κάθεται πάνω σε αναρρίμματα (μπάζα).Έχει δε υποστεί μεγάλη φθορά, καθιζήσεις στο δάπεδο και στα νότια σκαλοπάτια, οι κίονες έχουν φύγει από την κατακόρυφο και μάλιστα ένας στην νοτιοανατολική γωνία έχει σπάσει σαν να είχε πάθει μια στρέψη από μετατόπιση ή από μια ολίσθηση προς νότο ολόκληρου του ναού.Το 1975 συστάθηκε από το Υπουργείο Πολιτισμού η " Επιτροπή Συντηρήσεως του Ναού του Επικουρίου Απόλλωνος", που ανέλαβε τον προγραμματισμό και τη σύνταξη των σχετικών μελετών για τα έργα συντήρησης και αναστήλωσης. Το 1982 έγινε ανασύσταση της επιτροπής και το Υπουργείο Πολιτισμού ανέλαβε συστηματικά το εξαιρετικά δύσκολο έργο αποκατάστασης του μνημείου.Οι εργασίες αποκατάστασης του μνημείου συνεχίζονται μέχρι σήμερα,όπως διαπιστώθηκε από πρόσφατη επιτόπου επίσκεψη φίλου μου.Ο ναός από το 1987 έχει την...πολυτέλεια να καλύπτεται  από συνθετική τέντα-στέγαστρο  για την προστασια του από τις καιρικές συνθήκες ή για την αποκρυψη του όπως λένε οι “ειδικοί”!!!

Αλήθεια...τι θέλουν να κρύψουν ? Ποιοί τους το επέβαλαν και γιατί ?

Η συνθετική όμως κάλυψη του ναού με τίποτε δεν αρμόζει σε ένα τέτοιο αριστούργημα,πολύ περισσότερο θα έλεγα πως δημιουργεί την αίσθηση “τέντας τσίρκου” καί αποτελεί ύβρη προς αυτήν την θειϊκή υπεροντότητα που οι αρχαίοι μας πρόγονοι την ονόμασαν < θεό Απόλλωνα > !!!!


ΙΔΙΟΜΟΡΦΙΕΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

Ας δούμε όμως ποιά είναι αυτά τα μυστικά που αποκάλυψαν οι ιερείς του Απόλλωνα και τα έκανε πράξη ο Ικτίνος κατασκευάζοντας έναν εντελώς παράξενο ναό. Η πλαγιά που είναι χτισμένος ο ναός έχει διαμορφωθεί τεχνητά σε οριζόντιο επίπεδο και ο ναός τοποθετήθηκε έκκεντρα πάνω σε αυτή με προσανατολισμό που και πάλι θεωρείται παράξενος διότι δεν ακολουθεί τον συνήθη προσανατολισμό των ναών στον  άξονα ανατολή - δύση αλλά του άξονα βορρά – νότου. Η είσοδος του ναού είναι στην βόρεια πλευρά του με προσανατολισμό τους Δελφούς. Κάποιος θα σκεφτεί ότι αφού οι Ιερείς του Απόλλωνος των Δελφών ζήτησαν να χτιστεί ο ναός, θα ζήτησαν και να βλέπει ο ναός το μεγάλο ιερό του θεού. Όμως δεν είναι έτσι. Ο προσανατολισμός των ναών στην αρχαιότητα καθοριζόταν από τον άξονα ανατολής – δύσης, πράγμα που υιοθέτησε και ο χριστιανισμός (για διαφορετικούς λόγους) για να κατασκευάζει τους ναούς του. Έτσι στην αρχαιότητα, έτσι και σήμερα, απαγορεύεται να χτιστεί λατρευτικός ναός που δεν είναι προσανατολισμένος σε αυτόν τον άξονα. Όμως στον ναό του Απόλλωνος έγινε μία εξαίρεση και μάλιστα με την σύμφωνη γνώμη των Ιερέων του Απόλλωνα. Γιατί έγινε κάτι τέτοιο?

Κάποιοι υποστηρίζουν ότι οφείλεται σε τοπική παράδοση να χτίζονται ναοί με αυτόν τον προσανατολισμό λόγω της ύπαρξης και δεύτερου μικρότερου ναού στην περιοχή με τον ίδιο προσανατολισμό. Πρόκειται επίσης για ναό του Απόλλωνος στην κορυφή του όρους Κωτύλιο που αποτέλεσε τον οδηγό για την κατασκευή του μεγάλου ναού του θεού. Θα αναφερθώ όμως σε λίγο εκτενέστερα και σε αυτόν αφού εξετάσουμε λίγο πιό αναλυτικά τον τρόπο κατασκευής του μεγάλου ναού.

Σύμφωνα με μελέτες που έχει κάνει ο μαθηματικός Στέλιος Πετράκης, η πλαγιά διαμορφώθηκε τεχνητά και δημιουργήθηκε μία πέτρινη “ειδική” βάση που πάνω σε αυτή τοποθετήθηκε ο ναός. Η βάση αυτή είναι ειδική, και μοναδική στον κόσμο, διότι λόγω της μελετημένης κλίσης της και της τοποθετήσεως ενός κατακορύφου υπόγειου άξονα στη νοτιοανατολική γωνία του, επέτρεπε  στον ναό να ολισθαίνει πάνω σε αυτή κατά 50.2 δευτερόλεπτα της μοίρας(όση και η ετήσια μετάπτωση των ισημεριών) κάθε χρόνο με σκοπό να στοχεύει διαρκώς στον ίδιο αστρικό σημείο. Για να γίνει πιό κατανοητό αυτό θα αναφέρω ότι ο άξονας της γης δεν είναι ένα σταθερό σημείο. Λόγω της μετάπτωσης των ισημεριών αλλάζει θέση χρόνο με τον χρόνο αφού έχει μία κλίση 23,5 μοίρες και διαγράφει έναν πλήρη κύκλο κάθε 25.920 χρόνια. Έτσι και ο προσανατολισμός των σταθερών σημείων πάνω στην γη αλλάζει θέση χρόνο με τον χρόνο ακολουθώντας την κίνηση του άξονα της γης (μαγνητική απόκλιση ).Οι αστερισμοί π.χ που παρατηρούμε σήμερα σε συγκεκριμένα σημεία του ουρανού, πριν από 10.000 χρόνια ήταν σε διαφορετικά σημεία και επίσης σε διαφορετικά σημεία του ουρανού θα είναι μετά από 10.000 χρόνια.

Για να κατορθώσει ο ναός να ολισθαίνει πάνω στην βάση του τοποθετήθηκε πάνω σε αυτή ένα στρώμα αργίλου και ένα στρώμα από βότσαλα θαλάσσης. Πάνω σε αυτά τα στρώματα τοποθετήθηκαν οι πλάκες των θεμελίων του ναού. Κάτω από την βάση έχουν βρεθεί τούνελ που κρατούσαν τον άξονα του ναού. Πάνω λοιπόν στην βάση του ναού τοποθετήθηκαν πολλές στρώσεις από πλάκες που ενώνονταν μεταξύ τους με ανοξείδωτους σιδερένιους συνδετήρες και στο άνοιγμα τους έχυσαν μόλυβδο για να κρατά τους κραδασμούς. Έτσι στην συνέχεια έχτισαν τον ναό ο οποίος λόγω της ιδιαίτερης βάσης του και της σοφά μελετημένης κλίσης της, ολίσθαινε πάνω σε αυτή ακολουθώντας την μετάπτωση των ισημεριών.

 Ο δεύτερος ναός στην κορυφή του βουνού Κωτύλιο έπαιζε τον ρόλο του δείκτη. Δηλαδή αν κάποιος στεκόταν στην είσοδο του μεγάλου ναού σε πλήρη στοίχιση με τον μικρό ναό της κορυφής,όταν κατασκευάσθηκαν και οι δυο ναοί, τότε έβλεπε το σημείο 0(μηδέν) του βορρά!Δηλαδή και οι δύο ναοί ήταν κατασκευασμένοι επάνω στον ίδιο γήϊνο μεσημβρινό. Μία τεράστια πυξίδα δηλαδή κατασκευασμένη από πέτρα και μάρμαρο!

Θα αναρωτιέσται βέβαια και σε ποιό αστρικό σημείο του ουρανού στοχεύει συνεχώς ο ναός του Επικούριου Απόλλωνα…

Μα στο άστρο του Σειρίου του αστερισμού του Κυνός !!!! Σύμφωνα με τη μυθολογία ο θεός Απόλλων έφυγε από από την Γη από αυτόν το ναό και εγκαταστάθηκε σε αυτό το άστρο ,από το οποίο και είχε έρθει(ήταν κυβερνήτης του πριν έρθει στην Γη) και ο ναός παραμένει,περιστρεφόμενος,συνεχώς προσανατολισμένος στον Σείριο ώστε να μπορεί να επιστρέψει ο θεός όποτε το θελήσει !!!!



Η ΠΙΘΑΝΗ ΛΥΣΗ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ


Για να βρεθεί η λύση του μυστηρίου,έκανα με φίλους τίς εξείς σκέψεις: Αφου ο Ναος ειναι ο μοναδικός περιστρεφόμενος και μόνιμα ευθυγραμμισμένος με τον Σείριο,κάποια στιγμή θα πρέπει να ευθυγραμμιστεί και με κάποιον άλλο Ιερό χώρο μας ,λαμβάνοντας υπόψη επίσης ότι ειναι κατασκευασμένος για να διευκολύνει την Έλευση του Απόλλωνα.

Για να δούμε λοιπόν !!!

Όπως ανέφερα λίγο πιό πάνω,ο δεύτερος ναός στην κορυφή του βουνού παίζει τον ρόλο του δείκτη,δηλαδή είναι το σταθερό σημείο για την μέτρηση της γωνίας που έχει περιστραφεί ο ναός του Απόλλωνα.Βέβαια λόγω των καταστροφών που έχει υποστεί,όπως προανέφερα,κάποια στιγμή θα σταμάτησε η περιστροφή του κατά 50,2 δεύτερα της μοίρας ανά έτος.

Από επιτόπιες μετρήσεις που έγιναν τον Ιούνιο του 2012,η πυξίδα δείχνει ότι ο ναός έχει περιστραφεί μόνο κατα 7 μοίρες.Μία μοίρα υποδιαιρείται σε 60 πρώτα και κάθε πρώτο σε 60 δεύτερα,άρα 1μοίρα=3600 δ, άρα 7μ Χ 3600 δ = 25200 δ ,αν το διαιρέσουμε με την ετησία περιστροφή των 50,2 δ,έχουμε 25200:50,2=502,άρα ο ναός περιεστρέφετο τα πρώτα 502 χρόνια δηλαδή μέχρι το 92μΧ περίπου.Μετά πρέπει να σταμάτησε η περιστροφή λόγω των καταστροφών και των βανδαλισμών που υπέστει.

Για να δούμε λοιπόν τι θα έπρεπε να δείχνει κανονικά η πυξίδα  σήμερα το 2012 αν ο ναός δεν είχε υποστεί καταστροφές και περιεστρέφετο κανονικά!!!

Η κατασκευή του ναού άρχισε το 420 και τελείωσε το 410πΧ,άρα η περιστροφή του άρχισε το 410πΧ δηλαδή  πρίν 2422 χρόνια και θα περιστρέφετο 50,2 δεύτερα της μοίρας ετησίως.

Άρα: 2422Χ50,2=121584 δ, δηλαδή σήμερα θα είχει μετατοπισθεί προς τα ανατολικά 121584 δεύτερα της μοίρας.Κάθε μοίρα έχει 3600 δεύτερα,άρα 121584:3600 = 33,7734 μοίρες.

Βέβαια στην περιστροφή των 33,7734 θα πρέπει να προσθέσουμε και την μαγνητική απόκλιση,που δημιουργείται από την μετακίνηση του μαγνητικού βορρά λόγω της κυκλικής μετακινήσεως του άξονα της Γης (ένας κύκλος=25920 έτη).Αυτή υπολογίζεται για την συγκεκριμένη περιοχή κατά 3 μ και 35 λ,με ετήσια μεταβολή συν 9,6 λ.Η μαγνητική απόκλιση κάθε γήινου σημείου αλλάζει κάθε χρόνο.

Λόγω των πολλών ετών από την κατασκευή του,2422 χρόνια,δεν είναι εύκολο να υπολογισθεί επακριβώς.

Σήμερα η μαγνητική απόκλιση των 2422 ετών κατά προσέγγιση,βάση τύπων, είναι 31 μοίρες.

Έχουμε λοιπόν,31 μοίρες μαγν.απόκλιση και 33,7734 μοίρες περιστροφη (50,2δ ετησίως),σύνολο  65 μοίρες περίπου.

Από τον χάρτη βλέπουμε ότι στις 65 μοίρες από τον ναό βρίσκονται και οι αρχαιολογικοί χώροι των Μυκηνών και της Ελευσίνος !!

Ελευσίνα στην δημοτική γλώσσα, Ελευσίς στην καθαρεύουσα και αρχαία Ελληνική !!!!

Επίσης από τον χάρτη διαπιστώνουμε ότι ο ναός  απέχει 160 χλμ από την Ελευσίνα (Ελευσίς).Αλλά σε απόσταση όμως 160 χλμ από την Ελευσίνα είναι και η κορυφή του Ταυγέτου, προφήτης Ηλίας,η γνωστή πυραμίδα.Ετσι με κορυφή την Ελευσίνα,ναός Επικουρίου Απόλλωνα και κορυφή Ταυγέτου σχηματίζουν ισοσκελές τρίγωνο !!!!!!

Το περίεργο είναι  ότι στους τριγωνισμούς των αρχαίων ιερών,με τους οποίους έχουν ασχοληθεί πολλοί μέχρι σήμερα,κανείς δεν αναφέρει αυτόν τον τριγωνισμό !!!

Τυχαία όλα αυτά ? Δεν είναι δυνατόν !!! Κάτι προσπαθούν να μας κρύψουν,κάτι για το οποίο ήξεραν οι ιερείς του Απόλλωνα και κατασκεύασαν τον ναό πρίν 25 αιώνες.

Τι μπορεί να είναι αυτό ? Εκτιμώ ότι είναι ο χρόνος της επιστροφής του θεού Απόλλωνα στην Γη αφού ο ναός του Επικουρίου είναι φτιαγμένος γι'αυτό !!!Θυμηθείτε ότι από εκεί έφυγε απο την Γη για τον Σείριο και από εκεί θα επιστρέψει στη Γη.Γι'αυτό σήμερα έπρεπε να ήταν στραμένος,αν δεν είχε καταστρεφεί, προς τον Ιερό χώρο της  Ελευσίνος !!!

Ελευσίς = Έλευσις !!!!

Ας χρησιμοποιήσουμε και λεξάριθμους:

 ΕΛΕΥΣΙΣ = 850 => 8+5+0 = 13 => 1+3 = 4 .΄. !!!

 ΠΕΡΙΣΤΡΟΦΗ ΝΑΟΥ = 1373 + 521 = 1894.. => 1+8+9+4 = 22 => 2+2 = 4

(Οι πιό πάνω λεξάριθμοι εδόθησαν από τον μαθηματικό και ειδικό στους λεξάριθμους,Ελευθέριο Αργυρόπουλο ).
Η πιό πάνω ισοψηφία καθώς και το ότι αν ο ναός δεν είχε υποστεί καταστροφές θα ήταν στραμένος προς την Ελευσίνα, μας δείχνουν ότι  γρήγορα θα έχουμε πιθανώς την ΕΛΕΥΣΗ του Απόλλωνος !!!

Αυτή είναι η εκτίμηση μου !!!

Τελευταίος χρησμός του μαντείου των Δελφών το 394μΧ :

" ΕΣΤ'ΗΜΑΡ ΟΤΕ ΦΟΙΒΟΣ ΠΑΛΙΝ ΕΛΕΥΣΕΤΑΙ ΚΑΙ ΕΣ ΑΕΙ ΕΣΕΤΑΙ" !!!!  Δηλαδή "Θα έρθει ημέρα που ο Φοίβος(Απόλλων) θα επιστρέψει και θα μείνει για πάντα "!!!

Όλες οι ενδείξεις που έχουμε αυτό δείχνουν !!! Έφτασε η ώρα !!! ΗΜΑΡ ΕΣΤΙ !!!

ΒΙΝΤΕΟ

http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=9RWk0rcj1uU#!
Αυτό είναι το πρώτο φιλμ για το ναό του επικούρειου Απόλλωνα.Ο σκηνοθέτης (Jean-Daniel Pollet) μαγεύτηκε και είπε ότι αυτός ο ναός υπήρξε το κέντρο του κόσμου για κείνον. Έτσι λοιπόν τον κινηματογράφησε με ρυθμό ιερής τελετουργίας και το αποτέλεσμα αντάμειψε τις προσπάθειες του.

Επίσης δείτε και το επόμενο βίντεο:
http://www.youtube.com/watch?v=HPKGTxjGTaM


ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΑ ΜΕΤΑΒΑΣΗΣ ΣΤΟΝ ΝΑΟ

Η μετάβαση στό Ναό του Επικούριου Απόλλωνα γίνεται από την Αθήνα-Πύργος- παραλιακό χωριό Θολό Ζαχάρως- Νέα Φιγάλεια -προς Ανδρίτσαινα.Υπάρχει και ο δρόμος μετά από Πάτρα προς Ανδρίτσαινα, ασφαλτοστρωμένος αλλά λίαν κοπιαστικός λόγω στενότητας και στροφών.Τονίζεται ότι πρόκειται γιά κοπιαστική μετάβαση και επιστροφή.Επίσης υπάρχει και η διαδρομή μέσω Τρίπολης και Μεγαλόπολης. Η οδική σήμανση είναι άριστη.


ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Όλοι πιστεύω να καταλάβατε την σημασία του μοναδικού αυτού ναού ,πιθανώς και σε όλο τον κόσμο,λόγω της περιστροφής του.Διερωτόμαι,τι γνώσεις και τι τεχνολόγια είχαν οι αρχαίοι πρόγονοι μας ώστε να κατασκευάζουν τέτοια αριστουργήματα ? Βέβαια τα μυστικά των γνώσεων αυτών τα είχαν και τα διαχειρίζοντο τα ιερατεία και δεν ήταν προσιτά στον απλό κόσμο.

Γιατί αυτά τα μνημεία που διαθέτουν αυτά τα περίεργα χαρακτηριστικά ,δεν διδάσκονται στα σχολεία ? Ποιοί τα απαγορεύουν και τα αποκρύπτουν ?

Γιατί το επίσημο κράτος αδιαφορεί γι'αυτά τα μνημεία και δεν ολοκληρώνει ταχέως την επισκευή τους ώστε να γίνεται γνωστό το Ελληνικό μεγαλείο σε όλη τη υφήλιο ?

Γιατί όλη αυτή η αθλιότητα κατανόησης ενός μεγαλείου που φτάνει μέχρι και στο σημείο να καταστρέφει ακόμη και τα σωζώμενα μνημεία, ξηλώνοντας τα γλυπτά από το φυσικό τους χώρο (όπως στην περίπτωση της Ακρόπολης των Αθηνών), απομακρύνοντας τα από εκεί που ανήκουν και αμπαρώνοντας σε εκτρώματα “σύγχρονης κακοτεχνίας”, που θέλει να ονομάζεται “μοντέρνα”… αψηφώντας την αρμονία ?

Που αποσκοπεί όλη τούτη η συστηματική λεηλασία και το “κουκούλωμα” των μνημείων ?

Όμως τα ορυκτά, οι πέτρες, έχουν μνήμη. Είναι η μνήμη του πλανήτη μας και μέσα από αυτά μπορούμε να συντονιστούμε με άλλες χωροχρονικές διαστάσεις… Όπως άλλωστε μνήμη έχουν και τα κόκκαλα μας, μέσα στα οποία παράγεται το αίμα μας… ή αν θέλετε μέσα στο αίμα μας κυλά όλη η αλήθεια και η ιστορία της ανθρωπότητας και των προγόνων μας…

Μέσα από αυτό το σφιχτό δέσιμο και την άρρηκτη συνέχεια, ποτέ και με κανένα τρόπο δεν πρόκειται να μας κάνουν να ξεχάσουμε ποιοί είμαστε! Άλλωστε έρχεται η ώρα και αυτοί που μας δημιούργησαν και τους ονομάσαμε θεούς,επιστρέφουν και θα παραμείνουν για πάντα εδώ και η Ελληνική φυλή,το Ελλάνιον γένος θα πορευθεί προς τον δρόμο της αρετής και της δόξας και θα διδάξει και πάλι τους λαούς του πλανήτη μας !!!!

ΗΜΑΡ ΕΣΤΙ !!!    

                                                                              ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΔΑΜΙΤΣΗΣ
                                                                               ΥΠΟΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΣΞ εα

Τετάρτη 23 Οκτωβρίου 2013

Μυστηριώδης φυλή του Θιβέτ με ελληνική γραφή!



                            

Για περισσότερα από 40 χρόνια, μυστήριο καλύπτει την επονομαζόμενη φυλή Dzopas, που εντοπίζεται κάπου στα σύνορα μεταξύ Κίνας και Θιβέτ. Εξωγήινοι που ζουν πλάι μας ή απλά μια πολύ διαφορετική από εμάς φυλή; 
Οι Dzopas βρέθηκαν να κατέχουν έναν δίσκο (φωτό) από μια συλλογή 716 δίσκων. Οι δίσκοι αυτοί ονομάζονται τα εξωγήινα πιάτα με τα Ελληνικά γράμματα. Η χρονολογία κατασκευής του δίσκου είναι χιλιάδες χρόνια προ Χριστού.
Το υλικό με το οποίο είναι κατασκευασμένος ο δίσκος είναι άγνωστο. Δεν υπάρχει τέτοιο υλικό στη γη. Είναι πιο σκληρό κι από το διαμάντι. Η φυλή των Dzopas του Θιβέτ μιλάει για τον πλανήτη «Ε» και περιγράφουν τον Σείριο, και λένε για τον λαό του ηλίου τους Έλληνες.
Ο δίσκος των Dzopas κάθε μισή ώρα χάνει βάρος το οποίο ανακτεί την άλλη μισή ώρα,και από το εσωτερικό του εκπέμπει παράξενους ήχους. Ο αρχηγός των Dzopas είπε στους επιστήμονες που μελετούν το δίσκο ότι το 25.000 π.Χ. περίπου, οι κάτοικοι του πλανήτη «Ε», οι Έλληνες , κατέκτησαν τη γη που είχε βαρύτητα διπλάσια από αυτή του δικού τους πλανήτη. Στο δίσκο διακρίνεται ο εξωγήινος (βέλος), ένας κάστορας και ένα σαυροειδές
Βουνά Bayankara - Ula. Σύνορα Κίνας και Θιβέτ. Μια ομάδα αρχαιολόγων διερευνά εξονυχιστικά ένα δίκτυο πολύπλοκων σπηλιών που συνδέονται μεταξύ τους με στοές όταν βρίσκεται μπροστά σε μια εντυπωσιακή ανακάλυψη. Μέσα στις σπηλιές βρίσκουν μια ατέλειωτη σειρά τάφων, ο ένας δίπλα από τον άλλον, όπου οι σκελετοί ανταποκρίνονται σε πλάσματα με ανώτερο ύψος 1,30 μ. και με ένα εκπληκτικό χαρακτηριστικό: υπερμεγέθη κρανία.
Οι πρώτες σκέψεις που ακολούθησαν ήταν να πρόκειται για ένα άγνωστο μέχρι εκείνη την στιγμή είδος πιθήκου. Ένας όμως από τους επικεφαλής της αποστολής, ο Κινέζος αρχαιολόγος Δρ. Chi Pu Tei, απέκλεισε αυτή την θεωρία, με το σκεπτικό ότι είναι αδιανόητο οι πίθηκοι να θάβονται ο ένας δίπλα στον άλλο.
Τα μέλη της αποστολής συνέχισαν την αναζήτηση και την εξερεύνηση των στοών, όταν μια δεύτερη έκπληξη ήρθε να προστεθεί στην προηγούμενη. Δίπλα από ένα θαμμένο σκελετό ένας μεγάλος πέτρινος δίσκος με μια τρύπα στο κέντρο του.
Ο μισός ήταν θαμμένος στο έδαφος και ο υπόλοιπος ξεχώριζε πάνω από αυτό. Το δεύτερο αυτό εύρημα ήρθε να κορυφώσει το μυστήριο, για το τι τελικά ήταν όλο αυτό που είχαν ανακαλύψει. Γύρω από την τρύπα υπήρχε μια σπειροειδής χάραξη που στο πλαίσιό της ακτινοβολούσε, και που μια προσεκτικότερη ματιά έδειχνε ότι στο εσωτερικό της υπήρχε μια σειρά από γραφικούς χαρακτήρες (σαν ιερογλυφικά), που έδιναν την εντύπωση ενός κειμένου. Έκπληκτοι διαπιστώνουν ότι μαζί με κάθε νεκρό έχει θαφτεί και ένας τέτοιος δίσκος. Συνολικά ο αριθμός τους είναι 716.
Παράλληλα, μέσα στις σπηλιές και πάνω στα πετρώματα βρέθηκαν πλήθος από χαράξεις συμβόλων και παραστάσεων πλανητών που περιέπλεξαν το μυστήριο. Φαίνεται ότι αυτοί που τις δημιούργησαν ήθελαν να αποδώσουν την κίνηση του ήλιου, της σελήνης καθώς και πλήθος άλλων ουράνιων σωμάτων που τα ένωναν μεταξύ τους με μια λεπτή χάραξη, προφανώς για να συμβολίσουν την αλληλεπίδρασή τους.
Η αδυναμία επί 20 χρόνια να κατανοηθεί το τι ήταν αυτό που βρέθηκε (τόσο οι σκελετοί όσο και οι δίσκοι ), ατόνησε το όποιο ενδιαφέρον γι΄ αυτήν την ανακάλυψη και οι δίσκοι περιέπεσαν συσσωρευμένοι σε μια γωνιά στο μουσείο του Πεκίνου. Το επόμενο όμως διάστημα ένας καθηγητής, ο Δρ. Tsum Um Nui, εργάστηκε σχολαστικά πάνω στους δίσκους, και όπως αργότερα ισχυρίστηκε πως εξετάζοντας τους περισσότερους από αυτούς και συνδέοντας με την δική του μέθοδο το περιεχόμενο τους, κατάφερε να αποκρυπτογραφήσει τα σύμβολα της ιερογλυφικής μορφής (ίσως γραφής), που βρίσκονταν μέσα στις αυλακώσεις. Ο Δρ. Tsum Um Nui ζήτησε το 1963 την άδεια από την Ακαδημία του Πεκίνου να δημοσιοποιήσει τα αποτελέσματα των ερευνών του, αλλά κάτι τέτοιο του απαγορεύτηκε. Δύο όμως χρόνια αργότερα, το 1965 δόθηκε η άδεια στον καθηγητή και στους τέσσερις συνεργάτες του να τα δημοσιοποιήσουν.
Η ανακοίνωσή τους εξέπληξε, καθώς αυτά ανάγουν σε μια ιστορία πριν 12.000 χρόνια και κάνουν λόγο για το πέρασμα μια εξωγήινης φυλής από τον πλανήτη μας, τους Dzopas και την αναγκαστική κατοίκησή της σ΄ αυτόν. Αρχικά, οι κάτοικοι της περιοχής πανικοβλήθηκαν στην θέα αυτών των άγνωστων εισβολέων που ήρθαν με ένα ιπτάμενο όχημα ξεπροβάλλοντας μέσα από τα σύννεφα και πανικόβλητοι κατέφυγαν στις βαθιές σπηλιές των βουνών για να προφυλαχθούν. Μάλιστα μέσα στα κείμενα αναφερόταν ότι σε πολλές περιπτώσεις με την παρεξηγημένη αίσθηση του κινδύνου που νόμιζαν ότι διέτρεχαν οι ντόπιοι επιτέθηκαν και θανάτωσαν κάποιους από αυτούς. Με την πάροδο του χρόνου αντιλήφθηκαν ότι η παρουσία των ξένων δεν ήταν απειλή και αποδέχτηκαν την συνύπαρξη μαζί τους.
Οι δίσκοι "μιλούν" για την αιώνια καταδίκη που ένιωθαν για τους εαυτούς τους αυτοί οι επισκέπτες καθώς θεωρούσαν δεδομένο ότι δεν θα είχαν ποτέ την δυνατότητα να γυρίσουν στον πλανήτη τους, ύστερα από την καταστροφή του οχήματος που επέβαιναν.



 Οι ερευνητές δεν στάθηκαν μόνο στην αποκρυπτογράφηση των κειμένων των δίσκων, αλλά με συνεχείς επισκέψεις στην περιοχή των βουνών Bayankara Ula, προσπάθησαν να συγκεντρώσουν - αν υπήρχαν - ανεξάρτητες πληροφορίες και στοιχεία για το αντικείμενο της αναζήτησής τους. Και πράγματι, ακόμα και εκείνη την συγκεκριμένη χρονική στιγμή, ήταν σε γνώση των κατοίκων των χωριών που κρέμονταν στις πλαγιές των βουνών, ο μύθος για τα άγνωστα άτομα που ήρθαν από ψηλά. 
Το μακρινό παρελθόν δεν έσβησε τον μύθο για τα κοντά, αδύναμα, κίτρινου δέρματος πλάσματα που στην αρχή τρομοκράτησαν αλλά αργότερα έζησαν αρμονικά με τις άλλες φυλές των βουνών. Διακρίνονταν για την άσχημη έως απωθητική εμφάνισή τους, με κυριότερα χαρακτηριστικά, το πολύ μεγάλο κρανίο και τα πολύ κοντά σώματα. Και ήρθε η ανακάλυψη των σκελετών για να επιβεβαιώσει τα λεγόμενα του μύθου, και να δημιουργεί ουσιαστικά ερωτήματα για το αν πρέπει να αναφερόμαστε σε μύθο ή ένα ιστορικό γεγονός.
Η ανακοίνωση των αποτελεσμάτων από την ομάδα του Δρ. Tsum Um Nui ήρθε να ταράξει αρνητικά τα νερά στους επιστημονικούς κύκλους. Ο καθηγητής και η ομάδα του τέθηκαν στο περιθώριο, χλευάστηκαν και διαπομπεύτηκαν. Κάτω από αυτές τις συνθήκες ο καθηγητής Tsum εγκατέλειψε την Κίνα και κατέφυγε στην Ιαπωνία όπου και πέθανε το 1965.
Το τέλος του καθηγητή Tsum δεν έκλεισε το θέμα παρά την αδιαφορία του Κινεζικού κατεστημένου. Σοβιετικοί επιστήμονες είδαν τους δίσκους στο μουσείο της Κίνας, και ζήτησαν κάποιους από αυτούς να τους πάρουν στη Μόσχα για περισσότερες έρευνες και αναλύσεις. Η Κίνα δέχτηκε το αίτημα, έστειλε μερικούς από τους δίσκους (προφανώς υπήρξε ανταλλαγή ευρημάτων), και οι Σοβιετικοί προέβησαν σε σχολαστικές και λεπτομερείς έρευνες. Αφού προχώρησαν σε μια προσεκτική και λεπτομερή αποκόλληση όλων των ξένων σωμάτων που με την πάροδο των αιώνων "κάθισαν " πάνω στους δίσκους, τους τοποθέτησαν πάνω σε μια ειδική περιστρεφόμενη πλάκα.
Όπως καταγράφτηκε, οι δίσκοι άρχισαν να πάλλονται έντονα και να παράγουν ήχους με έναν ασυνήθιστο ρυθμό, κάτι που έδινε την εντύπωση ότι μέσα από τους δίσκους περνούσε ηλεκτρισμός. Μέρος των ερευνών και των πειραμάτων από τους Σοβιετικούς δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Σπούτκιν από τον Δρ. Vyatchslav Saizev, όπου μεταξύ των άλλων αναφέρει ότι οι δίσκοι των Dzopas πρέπει να ήταν μέρος ενός ευρύτερου ηλεκτρικού κυκλώματος άγνωστης χρήσης, και κάποια στιγμή εκτέθηκαν σε υψηλές τάσεις, στα πλαίσια της λειτουργίας του.
Ήταν αρκετοί οι ερευνητές που προσπάθησαν να εξετάσουν και να ερμηνεύσουν τους δίσκους των Dzopas, και να ανακαλύψουν το βαθύ παρελθόν αυτής της μυστηριώδους φυλής. Σκόνταφταν όμως σε αυτή την προσπάθειά τους, στο κομμουνιστικό καθεστώς της Κίνας και στο απομονωτισμό της επιστημονικής έρευνας, που ακολουθούσε και αυτή την μοναχική πορεία της χώρας σε όλες τις πτυχές της πολιτικής, οικονομικής και κοινωνικής της ζωής.
Ανάμεσα στους επιστήμονες που ασχολήθηκαν (στα περιθώρια που τους άφηνε το καθεστώς και πάντα με βάση ότι το Κινεζικό επιστημονικό κατεστημένο έκανε τα πάντα τόσο για να διαψεύσει όσο και να εξαφανίσει τελείως τα ίχνη των δίσκων και της ανακάλυψης των σκελετών), περιλαμβάνονται ο μηχανικός ο Αυστριακός μηχανικός Ερνεστ Βέγκερερ (φωτογράφισε το 1974 δύο δίσκους στο μουσείο Μπάνπο στην πόλη Ζιάν), και ο Ελβετός συγγραφέας Εριχ Φον Νταίνεκεν , που μέσα από τα έργα του δίνει νέες διαστάσεις στην ήδη υπάρχουσα πίστη σε μεγάλη μερίδα των λαών, περί ύπαρξη άλλων κατοικημένων πλανητών και επίσκεψη κάποιων από τους κατοίκους τους στη γη.
Ο Έβανς, εντυπωσιασμένος και με μεγάλο πάθος για την έρευνα και την αναζήτηση άγνωστων πολιτισμών, ήταν από αυτούς που επισκέφτηκαν την περιοχή. Μετέβη σ' αυτή το 1947. Αν και είχε την υποστήριξη του 12 χρονου τότε Λάμα, που του έδωσε εφόδια και συνοδεία ανδρών, εγκαταλείφθηκε στην πορεία από αυτούς, αλλά κατάφερε μόνος του, μέσα από αντιξοότητες και κακουχίες να φτάσει τον στόχο του και να αντικρίσει του κατοίκους αυτής την άγνωστης φυλής, σε απρόσιτα σημεία της οροσειράς. Κατοίκους που το ύψος τους έφτανε μόλις το 1,30 μ.
Ο Έβανς συμβίωσε για αρκετό διάστημα μαζί τους, έμαθε την γλώσσα τους σε τέτοιο βαθμό ώστε να μάθει πολλά για την ιστορία αυτής της φυλής, και να μπορέσει να ακούσει από τον θρησκευτικό της ηγέτη Lourgan La, για τα δύο ταξίδια που πραγματοποίησαν οι προγονοί τους από τον δικό τους πλανήτη στη γη. Το ένα πριν από 20.000 χρόνια, και το άλλο το 1014 μ,χ. Το δεύτερο ήταν και το μοιραίο γι' αυτούς, αφού η καταστροφή του διαστημόπλοιού τους, τους παγίδευσε για πάντα στην γη. Οι Ντζόπας αναβίωσαν στον βαθμό που μπόρεσαν τον πολιτισμό τους, και οι απόγονοί τους είναι οι σημερινοί κάτοικοι του χωριού.
Ο Έβανς, όταν ανέβαινε τις ψηλές οροσειρές για να φτάσει στο όνειρό του, αρχικά είχε τις επιφυλάξεις και τους προβληματισμούς του για αυτό που θα συναντούσε. Στον γυρισμό όμως και με τα όσα άκουσε και είδε στην διάρκεια αυτής της μοναδικής, συγκλονιστικής εμπειρίας του, είχε βαθιά πια μέσα του την πεποίθηση για την αλήθεια της ιστορίας και του παρελθόντος των Dzopas.
Η διαφοροποίηση στις χρονικές στιγμές που πραγματοποιήθηκαν οι αποστολές των Dzopas στην γη, όπως ήξερε μέχρι εκείνη την ώρα (και η αναφορά δύο αποστολών), δεν κλόνισε αυτήν του την πεποίθηση, καθώς εκτίμησε ότι το μακρό χρονικό διάστημα που συνέβησαν ήταν πολύ πιθανό να έχει μπερδέψει τα γεγονότα στο πέρασμα τους από γενιά σε γενιά (αυτή η διαφοροποίηση ήταν και η αιτία κάποιοι ερευνητές να μιλούν για δύο διαφορετικές φυλές).
Τα όσα αφηγήθηκε ο Έβανς, αμφισβητήθηκαν έντονα και δεν ήταν λίγοι αυτοί που μίλησαν για προϊόν της φαντασίας του. Πάντως σε αναπάντητο ερώτημα εξακολουθεί να μένει η φωτογραφία που βρέθηκε μετά τον θάνατό του, ανάμεσα στα συγγράμματα του, που φαίνεται να εικονίζει ένα κοντόσωμο περίεργο ζευγάρι που το είχε σημειώσει σαν το βασιλικό ζεύγος της μυστηριώδους φυλής (ο άνδρας 1,20 μ. ψηλός περίπου και η γυναίκα 1,10).
Σε εργαστηριακό επίπεδο ο Εβανς χρησιμοποίησε σε μια σειρά πειραμάτων τον δίσκο, όπου έκπληκτος διαπίστωσε ότι αυτό το μυστηριώδες, ερχόμενο από το παρελθόν αντικείμενο ( η ηλικία του προσδιορίστηκε σε χιλιάδες χρόνια ), δεν είχε σταθερό βάρος αλλά αυτό αυξομειωνόταν με μια συχνότητα που έκλεινε κύκλο περίπου κάθε τρισήμισι ώρες. Τα συμπεράσματα αυτής της έρευνας δημοσιεύτηκαν 4 χρόνια μετά το θάνατο του, το 1978, σε μια μελέτη υπό το τίτλο "Η εξορία των θεών του ήλιου".
Το μυστήριο της φυλής των Dzopas, εξακολουθεί να παραμένει και αυτό διότι στην ανθρωπογεωγραφία της Κινεζικής επικράτειας, η φυλή αυτή φαίνεται σαν να μην υπάρχει. Αυτό όμως δεν σημαίνει άρνηση και αποκλεισμό της ύπαρξή της από τους ερευνητές, καθώς δεν είναι η μόνη φυλή που από την πλευρά της Κινεζικής κυβέρνησης τυγχάνει για λόγους εθνολογικούς αυτής της αντιμετώπισης. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η ανακάλυψη μόλις το 1995 μια ανύπαρκτης και άγνωστης μέχρι εκείνη την στιγμή φυλής με πληθυσμό 120 ατόμων και με ύψος 0,65 έως 1 μέτρο. Και αυτή η φυλή βρέθηκε στο ίδια περιοχή που φαίνεται να ζουν και οι απόγονοι των Dzopaz. Την οροσειρά Bayankara-Ula.
Αν και oi ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν απλωθεί σε όλα τα μήκη και πλάτη της γης, τις θάλασσες, τα ψηλά βουνά, τις ερήμους, τα βαθιά δάση, τις αφιλόξενες ζούγκλες και τα απομακρυσμένα νησιά, εν τούτοις οι ερευνητές επιστήμονες και ανθρωπολόγοι, βρίσκονται πολύ συχνά απέναντι σε εκπληκτικές ανακαλύψεις. Άγνωστες φυλές, διαφορετικοί άνθρωποι, ξεχωριστοί πολιτισμοί, που πολλοί από αυτούς κρύβουν ερμητικά κλεισμένα και ασφυκτικά φυλαγμένα τα μυστικά τους. Μυστικά που αν κάποια στιγμή αποκρυπτογραφηθούν, ίσως αλλάξει όλη η γνώση για την ιστορία της ανθρωπότητας και την ιστορία του πλανήτη μας όπως την ξέραμε μέχρι τώρα. Ίσως η μυστηριώδης φυλή των Dzopas αποτελεί έναν από τους πιο σημαντικούς κρίκους σε αυτή την εξέλιξη, και ταυτόχρονα την πιστοποίηση για την ύπαρξη και ενός ακόμα είδους ευφυούς πλάσματος πάνω στον πλανήτη μας. Που συμβιώνει δίπλα μας, μαζί μας, για χιλιάδες χρόνια...
[Πηγή: filostratos.pblogs.gr]
 defencenet.gr
http://thecuriosityofcat.blogspot.gr/ http://networkedblogs.com

Ο Χάλεϋ, το αστέρι της Βηθλεέμ και η… αιώνια προσπάθεια για διαστρέβλωση της ιστορίας.



2,000 χρόνια χαλάστρες!
Το πολύ καλό κατά τα άλλα, discovery channel, αφιέρωσε μία εκπομπή στο περιβόητο άστρο της Βηθλεέμ που οδήγησε τους (Αρμένιους) μάγους στον τόπο γέννησης. Μετά από μελέτη ιστορικών στοιχείων, ευρημάτων αλλά και της ιστορίας του γνωστού κομήτη κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι το άστρο που είδαν οι μάγοι δεν ήταν τίποτε άλλο από τον Κομήτη του Χάλεϋ.
Για να φτάσουν σε αυτό το συμπέρασμα, χρησιμοποίησαν ως απόδειξη την ύπαρξη ενός νομίσματος του ΑρμένιουΒασιλέα Τιγράνη όπου απεικονιζόταν ο κομήτης, στοιχείο που δικαιολογούσε  τη γνώση των Αρμενίων μάγων για αυτό το αστέρι που όταν ξαναεμφανιζόταν θα σήμαινε και την έλευση του “Βασιλέα των Βασιλέων”.
Επειδή χρονολογικά δεν έβγαινε το σενάριο, κατέληξαν επίσης σε νέα ημερομηνία γέννησης του Χριστού, ήτοι το 5 προ Χριστού λόγω της χρονολογίας έκδοσης του νομίσματος. Άρα ο Χριστός σταυρώθηκε στα 37 και πάει λέγοντας. Εμείς θα μείνουμε στα στοιχεία που χρησιμοποίησαν για να τεκμηριώσουν τις έρευνες τους.
Το περιβόητο νόμισμα του βασιλέα της Αρμενίας λοιπόν είναι αυτό:
Tigranes II of Armenia (King of Armenia c.95-56 BC
Και βέβαια, παρατηρείτε όντως το αστέρι που υπάρχει στο βασιλικό στέμμα. Οπωσδήποτε κάτι θα σας θυμίζει κι’ όλας. Ιδιαίτερα βλέποντας την πίσω όψη όπου αναγράφονται τα στοιχεία του εικονιζομένου σε άπταιστα …Μακεδονικά!
Άρα δεν υπάρχει αμφιβολία για την ταυτότητα του άστρου που απεικονίζεται στο νόμισμα, ιδιαίτερα εάν το συγκρίνουμε με τα υπόλοιπα νομίσματα της Ιουδαίας εκείνη την εποχή:
Εδώ βέβαια υπάρχει κοτζάμ Αλέξανδρος. Ακόμα όμως και στον αγαπημένο μας Ηρώδη, το νόμισμα έχει αυτά τα άτιμα τα μακεδονίτικα:
Βλέπετε λοιπόν πως το “αστέρι” δεν ήταν κάποια πεφωτισμένη μυστική αποκάλυψη 70 ετών στους μάγους εξ Αρμενίας αλλά ένα σύμβολο πολύ παλαιότερο που βεβαίως επικράτησε και στην Ιουδαία όπως και η Ελληνική γλώσσα κατά τας γραφάς, που κάποιοι θέλουν ηθελημένα να διαστρεβλώσουν για να πάρουν τα πρωτεία. ΒΛ: http://olympia.gr/2009/12/19/christ-and-meat/
Λέτε λοιπόν να γνώριζαν οι Μακεδόνες τον κομήτη του Χάλεϋ; Μήπως το Discovery εκτός από την “εθνικότητα” του νομίσματος πέφτει “μέσα” στην ταυτοποίηση του κομήτη πάνω στο νόμισμα; Εδώ τώρα θα μπούμε σε άλλα κομμάτια, με αφορμή το πρόσφατο θέμα που παρουσιάσαμε με το “κλεμμένο” Πάριο Μάρμαρο και το περιεχόμενο του. Είναι η αρχαιότερη και πληρέστερη καταγραφή των τεκταινομένων στον Ελλαδικό χώρο με εκπληκτική χρονολογική ακρίβεια. Σε ένα σημείο λοιπόν, πολύ χαρακτηριστικά το μάρμαρο αναγράφει:
25.   (127) ΑΦ’ ΟΥ [ΚΟΜΗΤΗΣ ΑΣ]ΤΗΡ ΕΦΑΝΗ, ΚΑΙ ΛΥΣΙΜΑΧ[Ο]Σ [ΕΙΣ ΤΗΝ ΑΣΙΑΝ ΔΙΕΒΗ, ΕΤΗ ΔΔΔΠΙΙΙΙ, ΑΡΧΟΝΤΟΣ ΑΘΗΝΗΣΙ] Λ[ΕΩΣΤ]Ρ[ΑΤΟΥ].
·         από όταν ο κομήτης αστέρας εμφανίστηκε, και ο Λυσίμαχος στην Ασία διάβηκε, έτος 39, όταν ο Λεώστρατος ήταν άρχοντας στην Αθήνα.

Το περίεργο δεν είναι η αναγνώριση και αναφορά του κομήτη στο Πάριο Μάρμαρο που γράφτηκε πριν το 250 π.χ. Είναι το γεγονός ότι η αναφορά της εμφάνισης του κομήτη ταυτίζεται σύμφωνα και με το μουσείο του Λονδίνου, το 303 – 302 π.χ.

Υπάρχει δηλαδή αναφορά κομήτη σαφώς παλαιότερη από το άστρο της Βηθλεέμ, του νομίσματος του Τιγράνη ή ακόμα και των Κινεζικών αρχείων που επίσης ανέφερε το Discovery Channel.

Τι σημαίνει αυτό;

Πολύ απλά, ότι σύμφωνα με την καταγεγραμμένη περιοδικότητα του κομήτη του Χάλεϋ, αφού υπήρχε καταγραφή το 303 π.χ. μπορεί να γίνει μία απλή αφαίρεση από το Discovery, τo History ακόμα και από το Extra Channel ώστε να κατέληγαν στο ίδιο συμπέρασμα χωρίς να μπλέκουν με “μυστηριώδη Αρμένικα άστρα”, νομίσματα και άλλες σοφιστείες.
Αρκεί μία αναζήτηση στο διαδίκτυο και ένα κομπιουτεράκι για να κάνουν την αφαίρεση, αφού ο Κομήτης εμφανίζεται στη Γη κάθε 76 χρόνια:
303-76=227-76=151-76-76=0!!!
Μπίνγκο φίλοι. Μηδέν εις το πηλίκιον.

http://networkedblogs.com  ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

Τι συμβαίνει στην Κρήτη και με το Μουσείο Ηρακλείου;

(Από τον “ειδικό” έκτακτο συνεργάτη ¨Επτάγονο¨,που με το πάθος του και τον φωτογραφικό του φακό ¨οργώνει¨ολόκληρη την Ελλάδα.Απ΄ άκρη σ’ άκρη…)
Μουσείο Ηρακλείου, κλειστό λόγω εργασιών ανακαίνισης από το 2006 !!!
Απίστευτο !!!
Το δεύτερο σημαντικότερο (κατ’εμέ Το Σημαντικότερο !) μουσείο της Ελλάδας είναι κλειστό από τον Νοέμβριο του 2006 λόγω εργασιών ανακαίνισης !!!
Μα τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι,.. σε τόσα χρόνια (6 τον αριθμό) θα σηκώναμε νέο πύργο του Άϊφελ στο Ηράκλειο της Κρήτης !!!
Βέβαια δεν μας λένε και τα άλλα,… οτι δηλαδή τα τελευταία χρόνια γίνανε τρομερές ανακαλύψεις σε περιοχές της Κρήτης όπως είναι ο Τσούτσουρας και η Ζάκρος. Συγκεκριμμένα στην Ζάκρο ανακαλύφθηκε ανάκτορο διαστάσεων Κνωσσού και επίσης στο φαράγγι της Ζάκρου ανακαλύφθηκαν και άλλα πολύ περίεργα πράγματα μέσα σε σκαμμένους στα βράχια πανάρχαιους Μινωϊκούς ? τάφους !
Γιαυτό μάλιστα και το φαράγγι της Ζάκρου λέγεται από τους ντόπιους και φαράγγι των Νεκρών (βασιλέων και ποιών βασιλέων ??? !!!)
Εκεί λοιπόν (κατ’επίσημη δήλωση αρχαιολόγου στο μουσείο του Ηρακλείου) βρέθηκαν λίθινες σφραγίδες που απεικόνιζαν διάφορα “φανταστικά όντα αγνώστου προέλευσης και αναγνώρισης” !!!. Όταν μάλιστα αποφασίστηκε σε ποιά αίθουσα του μουσείου Ηρακλείου να τα τοποθετήσουν προς έκθεση στους επισκέπτες όλα αυτά τα περίεργα εκθέματα από την Ζάκρο, τότε ξαφνικά όλο το μουσείο έκλεισε για λόγους ανακαίνισης !!! και έμεινε κλειστό από το 2006 μέχρι και σήμερα όπου και παραμένει κλειστό. Μάλιστα λειτουργεί μόνο μία προσωρινή μικρή αίθουσα με λίγα χαρακτηριστικά και αντιπροσωπευτικά εκθέματα, (δηλαδή αυτά μόνο που θέλουν να μας δείξουν)..
Τι συμβαίνει τελικά όμως, μήπως τα εκθέματα ήταν τόσο σημαντικά που θα προκαλούσαν και τελικά απλά τα έκρυψαν ?
Βέβαια μην περιμένετε να δείτε αυτά τα φανταστικά όντα της Ζάκρου γιατί αυτή τη στιγμή γίνεται το “ξεκαθάρισμα” όπως ενημερώνουν το κοινό στα πλαίσια της “ανακαίνισης” για να επιλέξουν ποιά εκθέματα τελικά θα δείξουν στο κοινό. Μήπως περιμένουν την έγκριση λογοκρισίας από τους “men in black” ? τι να πω,,
Πάντως ο αρχαιολογικός χώρος και το φαράγγι της Ζάκρου σφίζει κυριολεκτικά σήμερα από πεζοπόρους-αρχαιολόγους Αμερικανούς και Γάλλους. Το λέω όντως έχοντας δει αυτό ο ίδιος που βρέθηκα εκεί.
Κάνουν εκτενείς “πεζοπορίες” όπως μου είπανε μέσα στο φαράγι της Ζάκρου (ή το φαράγγι των νεκρών) για λόγους φυσιολατρικούς !
Μάλιστα στα πλαίσια της φυσιολατρίας παίρνουν μέτρα από τμήματα όπου έχουν βρεθεί ευρήματα, (πχ τάφοι και ανάκτορο Ζάκρου) και σχεδιάζουν εκτενώς όλη την περιοχή. Αμα λάχει κάνουν και καμιά λαθροανασκαφή μέσα στο φαράγγι των νεκρών αφού ουσιαστικά ο καθένας μπαίνει (όπως και εγώ) και κάνει ότι θέλει χωρίς κανένα έλεγχο !
Αλλά το ερώτημα παραμένει, γιατί κρύφτηκαν τα ευρήματα των φανταστικών όντων της Ζάκρου, γιατί το μουσείο Ηρακλείου κάνει ανακαίνιση για έξι χρόνια αλλά δεν ανακαινίζει το κτίριο αλλά τα εκθέματα !!! ??? επιλέγοντας ποιά είναι καλά και ποιά απαγορευτικά !!!
Και στην τελική όλοι αυτοί οι περιπλανώμενοι περιπατητητές αρχαιολόγοι τι ενδιαφέρον βρήκανε ξαφνικά στην Ζάκρο και τρέχουν απ’ολο τον κόσμο ?
Σημειώστε εδώ πως μέχρι και το National Geographic Society έκανε τηλεοπτικό ρεπορτάζ για την περιοχή μέ ένα αμερικανό αρχαιολόγο ο οποίος βρίσκει ευρήματα μέχρι και πάνω στις κορυφές του όρους Ζάκρου.
Και για λίγη σάλτσα, ψάξτε και βρείτε τι δουλειά έχει το όρος Ζάκρος να υπάρχει με το ίδιο όνομα στο σημερινό Ιράν και γιατί στα πανάρχαια χρόνια πριν ακόμα και από τους Σουμέριους ήτανε λατρευτικό βουνό των Ακκάδων ή αλλιώς Ελαμίτες (Αρκάδες και Ελαδίτες).
Ψάξτε επίσης γιατί σε όλη την περιοχή της Ζάκρου στην Κρήτη έχουν ανακλυφθεί Μινωϊκά ιερά σε κορυφές όπου ονομάζονται “Ιερόν κορυφής”.
Παρόμοια στη Ζάκρος του Ιράν θεωρούνταν η κορυφή του από τους Ακκάδες-Ελαμίτες ως ιερόν !
Ψάξτε επίσης γιατί οι Σουμέριοι ανέφεραν στις γραφές τους πως οι Ακκάδες ή Ελαμίτες ήρθαν από την θάλασσα και ήταν άλλη φυλή ξένη προς την δική τους και πως αυτοί (οι Ελαμίτες) δίδαξαν στους Σουμέριους θρησκεία, αρχιτεκτονική, αγροκαλιέργεια, και πολιτειακή οργάνωση.
Επίσης ερευνήστε γιατί οι Σουμέριοι όταν αντιμετώπιζαν σε μάχη τους Ελαμίτες τους αποκαλούσαν “ερυθρόδερμους”. Συνδυάστε το αυτό με το κόκκινο χρώμα των Μινωιτών που θεωρούνταν ιερό και επίσης εξηγείστε μου γιατί όλη η περιοχή Ζάκρος στην Κρήτη έχει σε πολλά σημεία ένα έντονο κοκκινόχωμα το οποίο απλά το διαλύεις με νερό και γίνεται αμέσως βαφή κόκκινου χρώματος που με αυτό μπορείς να βάψεις (για λατρευτικούς ίσος λόγους) όλο το δέρμα σου κόκκινο !
Πολλά αναπάντητα ερωτήματα και τρομερές συμπτώσεις συμβαίνουν στη Ζάκρο της Κρήτης (εκ του Ζαγραίου Δία) που κατ’εμέ απλά είναι και άλλες αποδείξεις που έχω μαζέψει και που δείχνουν ποιά είναι η σχέση των Μινωιτών με τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο από αρχήας έως και σήμερα. !
Σας προκαλώ πάντως να κάνετε και εσείς την έρευνά σας.. ποιός ξέρει,.. ίσως του χρόνου σας συναντήσω στη Ζάκρο της Κρήτης να ψάχνετε γενικώς μέσα στο φαράγγι.. εγώ πάντως θα είμαι εκεί για “φυσιολατρικούς” λόγους και μόνο..
<< Επτάγονος >>

Η αξία του Ομήρου - Διάλογος μεταξύ Σωκράτη και Γλαύκωνα από την "Πολιτεία" του Πλάτωνος.

 

Astrology.gr, Ζώδια, zodia, Η αξία του Ομήρου    
Διάλογος μεταξύ Σωκράτη και Γλαύκωνα από την "Πολιτεία" του Πλάτωνος.
Στην Πολιτεία (605c) ο Πλάτωνας μας αναφέρει κάποιες πολύ σημαντικές πληροφορίες, σχετικά με την αξία του Ομήρου, στην καθημερινή μας ζωή.
Ας παρακολουθήσουμε τον διάλογο, μεταξύ του Σωκράτη και του Γλάυκωνα:
᾿Ακούων σκόπει.
(Σωκράτης:) Παρακολούθησε με προσοχή αυτά που θα σου πω.

οἱ γάρ που βέλτιστοι ἡμῶν ἀκροώμενοι ῾Ομήρου
Όσοι από εμάς θεωρούμαστε αξιοπρεπείς, θα έπρεπε να διαβάζουμε τα έπη του Ομήρου,

ἢ ἄλλου τινὸς τῶν τραγῳδοποιῶν μιμουμένου [d.] τινὰ τῶν ἡρώων ἐν πένθει ὄντα καὶ μακρὰν ῥῆσιν ἀποτείνοντα ἐν τοῖς ὀδυρμοῖς
ή κάποιον άλλον από τους τραγωδοποιούς, ο οποίος παρουσιάζει έναν από τους ήρωες στο θεατρικό έργο του, σε κατάσταση πένθους και μεγάλο μέρος του κειμένου αφιερώνεται στον θρήνο του ήρωα.
Τέτοια έργα θα μπορούσαν για παράδειγμα να είναι η Αντιγόνη, ή ο θρήνος του Αχιλλέα για τον Πάτροκλο κοκ.

ἢ καὶ ᾄδοντάς τε καὶ κοπτομένους,
Θα μας ωφελούσε επίσης να τραγουδούμε και να διαβάζουμε τραγικά ποιήματα,

οἶσθ’ ὅτι χαίρομέν τε καὶ ἐνδόντες ἡμᾶς αὐτοὺς ἑπόμεθα συμπάσχοντες
με σκοπό να αισθανόμαστε και χαρά με τα τραγούδια, αλλά και συμπόνια με τα παθήματα του ήρωα.
Διότι προφανώς θα ταυτίζονται με τα δικά μας παθήματα.

καὶ σπουδάζοντες ἐπαινοῦμεν ὡς ἀγαθὸν ποιητήν,
Αναγνωρίζοντας την αξία αυτών των ποιητών, θα πρέπει να τους επαινούμε μεταξύ μας, σαν χρήσιμους και ενάρετους.

ὃς ἂν ἡμᾶς ὅτι μάλιστα οὕτω διαθῇ.
Γιατί αυτοί οι ποιητές έχουν την ικανότητα να βελτιώνουν κατά πολύ την ψυχική μας διάθεση.

Οἶδα· πῶς δ’ οὔ;
(Γλαύκων:) Το καταλαβαίνω, πώς θα μπορούσα να αρνηθώ αυτά που λες;

῞Οταν δὲ οἰκεῖόν τινι ἡμῶν κῆδος γένηται,
(Σωκράτης:) Διότι, όταν αφομοιώσουμε το νόημα αυτών των ποιημάτων, τότε ενισχύεται το ηθικό μας,

ἐννοεῖς αὖ ὅτι ἐπὶ τῷ ἐναντίῳ καλλωπιζόμεθα,
με αποτέλεσμα, αν μπορείς να το πιστέψεις, ακόμα και οι αντίξοες καταστάσεις της ζωής μας, να μπορούσαν να μας ωφελήσουν,

ἂν δυνώμεθα ἡσυχίαν ἄγειν [e.] καὶ καρτερεῖν,
στην περίπτωση που κατορθώσουμε να παραμείνουμε ήρεμοι και υπομονετικοί,

ὡς τοῦτο μὲν ἀνδρὸς ὄν,
επειδή αυτά είναι τα χαρακτηριστικά ενός συνετού άνδρα,

ἐκεῖνο δὲ γυναικός,
ενώ τα αντίθετα χαρακτηριστικά ισχύουν στην περίπτωση των γυναικών.
Δηλαδή χαρακτηριστικά ενός συνετού άνδρα ως προς την αντιμετώπιση των προβλημάτων της ζωής, θα πρέπει να είναι μία ήρεμη και αξιοπρεπής συμπεριφορά, ενώ στις γυναίκες επιτρέπονται οι υπερβολικές αντιδράσεις. Τα κλάματα και οι θρήνοι, όπως συμβαίνει συνήθως στον γυναικείο χορός του θεάτρου.

ὃ τότε ἐπῃνοῦμεν.
Και αυτήν την συμπεριφορά θα έπρεπε να επαινούμε.

᾿Εννοῶ, ἔφη.
Σε καταλαβαίνω, απάντησε ο Γλαύκων.

῏Η καλῶς οὖν, ἦν δ’ ἐγώ,
Και αν έχω διατυπώσει σωστά τις απόψεις μου, είπα εγώ (Σωκράτης)

οὗτος ὁ ἔπαινος ἔχει,
τότε αρμόζει να αποδίδουμε έπαινο, όταν αντικρίζουμε έναν τέτοιον άντρα ο οποίος συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο,

τὸ ὁρῶντα τοιοῦτον ἄνδρα,
ο οποίος δεν θα έπρεπε να υπερηφανεύεται για τον εαυτό του,

οἷον ἑαυτόν τις μὴ ἀξιοῖ εἶναι ἀλλ’ αἰσχύνοιτο ἄν,
αλλά αντίθετα θα συμπεριφερόταν συνεσταλμένα.

μὴ βδελύττεσθαι ἀλλὰ χαίρειν τε καὶ ἐπαινεῖν;
Αλλά τελικά, η σωστή συμπεριφορά, θα ήταν να μην κατηγορεί κανέναν, αλλά να συγχαίρει και να επαινεί τους πάντες;

Οὐ μὰ τὸν Δί’, ἔφη, οὐκ εὐλόγῳ ἔοικεν.
Όχι μα τον Δία είπε, ο Γλαύκων, δεν μοιάζει να είναι λογική μια τέτοια συμπεριφορά.

[606a] Ναί, ἦν δ’ ἐγώ, εἰ ἐκείνῃ γ’ αὐτὸ σκοποίης.
(Σωκράτης:) Έχεις δίκιο, αυτό που λέμε, δεν φαίνεται να είναι σωστό, αλλά αν θέλεις να καταλάβεις το γιατί πρέπει να συμπεριφέρεται έτσι ένας συνετός άνδρας, θα έπρεπε να παρακολουθήσεις την συνέχεια.

Πῇ;
Πότε λοιπόν, με ποιες προϋποθέσεις και σε ποιες περιπτώσεις θα έπρεπε κανείς να συμπεριφέρεται με αυτόν τον τρόπο;

Εἰ ἐνθυμοῖο ὅτι τὸ βίᾳ κατεχόμενον τότε ἐν ταῖς οἰκείαις συμφοραῖς
Μακάρι να μπορούσες θα θυμηθείς την περίοδο της ζωής σου, που αντιμετώπιζες τις δικές σου συμφορές και συμπεριφερόσουν βίαια,

καὶ πεπεινηκὸς τοῦ δακρῦσαί τε καὶ ἀποδύρασθαι ἱκανῶς καὶ ἀποπλησθῆναι,
και είχες την εσωτερική ανάγκη (πείνα) να κλαις και να οδύρεσαι συνεχώς και ήσουν γεμάτος παράλογες συμπεριφορές.

φύσει ὂν τοιοῦτον οἷον τούτων ἐπιθυμεῖν,
Θα θεωρούσα φυσιολογική μια τέτοια συμπεριφορά, καθώς και το να διακατέχεσαι από παρόμοιες ανάγκες.

τότ’ ἐστὶν τοῦτο τὸ ὑπὸ τῶν ποιητῶν πιμπλάμενον καὶ χαῖρον·
Τότε θα μπορούσε να σε συμβουλέψει κανείς, αυτό που κατεξοχήν συνιστάται από τους ποιητές και σου φτιάχνει την διάθεση.

τὸ δὲ φύσει βέλτιστον ἡμῶν,
Και αυτή η συμπεριφορά, είναι η πιο ενδεδειγμένη για να επανέρθει κανείς στην φυσιολογική του κατάσταση.

ἅτε οὐχ ἱκανῶς πεπαιδευμένον λόγῳ οὐδὲ ἔθει,
επιπλέον, κάποιος που δεν έχει εκπαιδευτεί σωστά, ως προς το τι πρέπει να λέει και το πώς να συμπεριφέρεται σε ανάλογες συνθήκες,

ἀνίησιν τὴν φυλακὴν τοῦ [b.] θρηνώδους τούτου,
αυτή η οδηγία των ποιητών, σε βοηθάει να περιορίσεις στο ελάχιστο, την θρηνώδη συμπεριφορά.

ἅτε ἀλλότρια πάθη θεωροῦν καὶ ἑαυτῷ οὐδὲν αἰσχρὸν ὂν
Όσοι πάλι παρακολουθούν (στο θέατρο) τα παθήματα των ηρώων, όταν τα συγκρίνουν με τα δικά τους πάθη, διαπιστώνουν ότι τα δικά τους είναι ασήμαντα,

εἰ ἄλλος ἀνὴρ ἀγαθὸς φάσκων εἶναι ἀκαίρως πενθεῖ,
και αν θα ήθελαν να συμπεριφερθούν σαν αξιόλογοι άνδρες, θα έπρεπε να καταλάβουν ότι η θλίψη τους, είναι άσκοπη (εκτός τόπου και χρόνου)

τοῦτον ἐπαινεῖν καὶ ἐλεεῖν,
Μια τέτοιου είδους συμπεριφορά θα έπρεπε κανείς να επαινεί και να εκθειάζει,

ἀλλ’ ἐκεῖνο κερδαίνειν ἡγεῖται, τὴν ἡδονήν,
και να θεωρεί ότι μόνο μια αλλαγή συμπεριφοράς θα μπορούσε να τον οδηγήσει στην ψυχική ικανοποίηση.

καὶ οὐκ ἂν δέξαιτο αὐτῆς στερηθῆναι καταφρονήσας ὅλου τοῦ ποιήματος.
Και ακόμα και αν αγνοήσει κανείς το περιεχόμενο ολόκληρου του ποιήματος, αυτό το τμήμα που περιγράφει τον τρόπο που θα αποκτήσει κανείς αυτήν την ψυχική ικανοποίηση δεν θα πρέπει κανείς να το αγνοήσει.
Επομένως ένα δραματικό έργο, δεν χρειάζεται να είναι όλο σπουδαίο, από την αρχή ως το τέλος, αλλά πρέπει να περιέχει ένα βασικό μέρος που θα αποτελεί και την ουσία του έργου και θα περιλαμβάνει συμβουλές και γνώμες σχετικά με την αντιμετώπιση δύσκολων καταστάσεων της ζωής μας.

λογίζεσθαι γὰρ οἶμαι ὀλίγοις τισὶν μέτεστιν ὅτι ἀπολαύειν ἀνάγκη ἀπὸ τῶν ἀλλοτρίων εἰς τὰ οἰκεῖα·
και θεωρώ ότι θα πρέπει κανείς να κατανοήσει ότι λίγοι είναι αυτοί που έχουν την ικανότητα να δεχτούν ότι τα παθήματα των ηρώων, μπορούν να αποτελέσουν παραδείγματα για τις προσωπικές μας συμφορές και τότε κατά ανάγκη θα ωφεληθούν.

θρέψαντα γὰρ ἐν ἐκείνοις ἰσχυρὸν τὸ ἐλεινὸν οὐ ῥᾴδιον ἐν τοῖς αὑτοῦ πάθεσι κατέχειν.
Αυτοί οι λίγοι μπορούν να θρέψουν την ψυχή τους, ώστε να καταστεί δυνατή και να αντιμετωπίσει τις οδύνες, κάτι που δεν είναι εύκολο για τους υπόλοιπους ανθρώπους όταν τους συμβούν οι συμφορές.

[c.] ᾿Αληθέστατα, ἔφη.
αυτό που λες είναι πολύ σωστό είπε ο Γλαύκων.

Γιώργος Χαραλαμπίδης
Πηγή: http://www.astrology.gr/ENALLAKTIKI-GONIA/item/49838-i-axia-toy-omiroy#ixzz2iWmZ9zS2

Σωκράτης, Πλάτων και Αριστοτέλης για την θρησκεία και τους θεούs



Η δράση του Σωκράτη τον 5ο αι, του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη στον 4ο αι, έβαλε τη φιλοσοφία στην πρώτη γραμμή υπεράσπισης των ηθικών αξιών του αρχαίου κόσμου, που κλονίζονταν κάτω από τη φθοροποιό δράση των υλιστών φιλοσόφων και κυρίως του ατομισμού των Σοφιστών με τους οποίους, η φιλοσοφική αντιπαράθεση των τριών μεγάλων φιλοσόφων ήταν κοινός τόπος. Ο Σωκράτης δεν ανήκε, φυσικά, ποτέ στη σχολή των σοφιστών, το αντίθετο μάλιστα ήταν σφοδρός επικριτής τους. Αλλά ούτε ήταν άθεος και ασεβής, ούτε υπεύθυνος για τη θρησκευτική κρίση της εποχής του, όπως μαρτυρεί ο μαθητής του Ξενοφώντας. Στις κατηγορίες των εχθρών του αναγνωρίζει κανείς το αχαλίνωτο μίσος των φανατικών οπαδών της παραδόσεως εναντίον του ορθολογιστή, που προσπάθησε να συμβιβάσει τις δυνάμεις της φύσεως με τον καθιερωμένο κόσμο των θεών.
Ο Πλάτων συνδέθηκε με το Σωκράτη σε μια εποχή όπου η σοφιστική διδασκαλία διασάλευε τις παραδεδεγμένες αξίες και κλόνιζε με την ανάπτυξη δεινής αντιλογικής τέχνης, τις παγιωμένες αντιλήψεις και το αίσθημα βεβαιότητας που αυτές γεννούσαν. Ο Σωκράτης συνέλαβε την αναγκαιότητα της καταφυγής σε αξίες ασφαλέστερες από τις τρέχουσες και μεταβαλλόμενες αντιλήψεις, δομώντας την ηθική διδασκαλία του στην αναζήτηση της αληθινής γνώσης, της οποίας η κατάκτηση είναι όρος για την πραγματική ευδαιμονία. Ο Σωκράτης δεν ήταν ικανοποιημένος από τη βολική ζωή που εξασφάλιζε η προστασία των Ελλήνων θεών, που εξουσίαζαν τη μοίρα των ανθρώπων. Εκείνος ήθελε ο καθένας να μπορεί να διακρίνει το «καλό» και το «κακό» σύμφωνα με τη δική του συνείδηση που πάντα κατευθυνόταν από τον ηθικό νόμο. Ανώτατος σκοπός ήταν η αλήθεια και όσο πιο κοντά σε αυτή βρίσκεται κανείς, τόσο οι πράξεις του θα είναι καλύτερες και πιο ενάρετες. Στο δρόμο του προς την αλήθεια τον βοηθούσε μια εσωτερική θεϊκή φωνή «το δαιμόνιον» του. Η εκτέλεση του μεγάλου ηθικού φιλοσόφου το 399 π.Χ, από το δημοκρατικό πολίτευμα των Αθηνών, σφράγισε το τέλος του 5ου αι. Η επίκληση των προσχηματικών κατηγοριών της ασέβειας προς τους θεούς, βάσει των οποίων παραπέμφθηκε ο Σωκράτης σε δίκη, μας δείχνει το νομικό πλαίσιο της Αθηναϊκής συντηρητικής κοινωνίας. Μιας κοινωνίας, που κάλυπτε με νόμους ευσεβιστικής υποκρισίας μιαν υποβόσκουσα κρίση θρησκευτικής πίστης.
Ο Πλάτων αντιτίθεται προς τον οντολογικό και γνωσιολογικό μηδενισμό των σοφιστών και υποστήριξε την πραγματικότητα του όντος. Με κανένα τρόπο δεν είναι σύμφωνος με τον ασεβή και άθεο ορθολογισμό που είχαν απλώσει στην Αθήνα του 4ου αι. οι διδασκαλίες των σοφιστών. Δεν υπάρχει θεολογία μετά τον Πλάτωνα, η οποία να μη βασίζεται στη σκιά του. Η Θρησκεία μετά τον Πλάτωνα και χάρη σε αυτόν είναι ουσιαστικά διαφορετική από αυτό που ήταν προηγουμένως. Από την εποχή του Ομήρου, θρησκεία σήμαινε η αποδοχή της πραγματικότητας με τρόπο απλό και ώριμο. Με τον Πλάτωνα η πραγματικότητα γίνεται μη πραγματική προς χάριν ενός άυλου, αμετάβλητου κόσμου, ο οποίος πρέπει να θεωρηθεί ως πρωταρχικός. Σε ολόκληρο το φιλοσοφικό σύστημα του Πλάτωνα βρίσκουμε μια μεταφυσική δυαρχία του οντολογικώς πραγματικού και του πραγματικώς υπάρχοντος. Το ΄Ον (η οντολογική πραγματικότητα) διακρίνεται από το φαινόμενο (τη φανέρωσή του). Ο φαινομενικός κόσμος που συνίσταται από ύλη, περιορίζεται στα όρια του χρόνου και του χώρου, ενώ ο οντολογικός πραγματικός κόσμος υπερβαίνει τον χρόνο και το χώρο και είναι ελεύθερος από τους περιορισμούς τους. Ο φαινόμενος κόσμος είναι απτός και γίνεται αντιληπτός από τις αισθήσεις. Ο ιδεώδης κόσμος είναι άπιαστος και συλλαμβάνεται μόνον από το νου. Ο φαινόμενος κόσμος είναι μια παράσταση του πραγματικού κόσμου και προσπαθεί να μοιάσει όσο γίνεται καλύτερα προς τον οντολογικώς πραγματικό κόσμο. Συνεπώς ο φαινόμενος κόσμος τελεί σε κατάσταση συνεχούς εξέλιξης- πάντοτε «εν τω γίγνεσθαι».
Ο Περί Φύσεως διάλογος στον «Τίμαιο» αποτελεί ύμνο του έμψυχου, θεϊκού κόσμου. Ο ορατός και νοητός κόσμος έχει την αρχή του στο ανώτερο, αληθινό, αμετάβλητο Είναι. Ο Πλάτωνας τον παρουσιάζει να έχει δημιουργηθεί από ένα «τεχνίτη» δημιουργό. Αυτός ο θεός για το δημιούργημα του έλαβε υπ΄ όψη του το νοητό ζώον, τον κόσμο των ιδεών. Ο κόσμος είναι ένας θεός με τη μορφή της τέλειας σφαίρας, που έγινε σύμφωνα με τη θέληση του δημιουργού . Ο κόσμος δηλαδή δεν είναι προϊόν τυχαιότητας, αλλά καθολικό, μοναδικό, ωραιότατο και τέλειο δημιούργημα σκόπιμης θείας δραστηριότητας, από το οποίο παράγονται όλα τα επιμέρους γεγονότα. Υπάρχουν τέσσερα στοιχεία, αέρας, γη, νερό και φωτιά, προϊόντα της ύλης, η οποία δεν έχει ποιοτικά χαρακτηριστικά. Το σύμπαν είναι απεικόνιση του αιώνιου και αναλλοίωτου υποδείγματος, χωρίς να είναι το ίδιο αιώνιο και αναλλοίωτο. Βρίσκεται μέσα στις διαστάσεις του χρόνου στο παρελθόν, στο παρόν, και στο μέλλον και υπόκειται στη φθορά. Η κατά τον Πλάτωνα διάκριση των περιοχών του όντος τοποθετεί κορυφαίο το αγαθό, το Έν. Ακολουθούν οι ιδέες και στη συνέχεια κατά σειρά τα μαθηματικά όντα, τα τεχνητά (σκευαστά) και τελικά η ύλη. Η μεταφυσική φιλοσοφική διάσταση του Πλάτωνα επηρέασε και την ηθική θεωρία του. Σύμφωνα με τον Πλάτωνα, στο διάλογο του «Φαίδων», η μεταβατική αισθητηριακή ζωή του ατόμου παύει με το θάνατο και επιστρέφει στην ύπαρξη του κόσμου των ιδεών απ΄ όπου είχε έρθει και προς τον οποίο πρέπει να συμμορφωθεί. Ο άνθρωπος έχει δημιουργηθεί με σκοπό να επιτύχει τη μίμηση του αγαθού. Η ψυχή είναι αιώνια και αθάνατη και πρέπει να είχε προϋπάρξει στον κόσμο των ιδεών. Δέχθηκε την πυθαγόρεια θεωρία της μετεμψύχωσης. Ο ηθικός σκοπός του ανθρώπου είναι το καθ΄ ομοίωσιν προς το θεό. Αυτή η επιτυχής προσπάθεια να ομοιωθεί προς τον θεό του ανταποδίδεται με την ύψιστη κατάσταση ευδαιμονίας. Αυτή η ταύτιση προς το αγαθό είναι η ύψιστη πλατωνική αρετή, δηλαδή η ιερότητα. Η νοησιαρχία του Πλάτωνα είναι στην πραγματικότητα βαθιά ποτισμένη από θρησκευτικό πνεύμα .

Για τον Αριστοτέλη όλες οι κινήσεις στον κόσμο προέρχονται από το «ακίνητο πρώτο κινούν», την (καθαυτήν ακίνητη και αιώνια ουσία) δηλαδή το Θεό, γύρω απ΄ τον οποίο οφείλει να κινείται το παν. Ο νους για εκείνον είναι θεϊκός και πίστευε στην αθανασία της ψυχής, καθώς ο άνθρωπος διαθέτει μια πλήρως άυλη και αθάνατη ψυχή. Η ψυχή είναι εκ φύσεως αθάνατη, δηλαδή υπήρχε πριν από τη γέννηση και θα επιβιώσει του θανάτου. O Αριστοτέλης βαθμιαία μόνο θα απομακρυνόταν από τις διδασκαλίες του Πλάτωνα για την ψυχή και τις ιδέες. Οπαδός του Πλάτωνα, που σε μεγάλη ηλικία αφέθηκε στις επιρροές της θρησκευόμενης Ανατολής, ο μεθοδικός ορθολογισμός δεν του επιτρέπει να ενταχθεί στο σοφιστικό στρατόπεδο του Διαφωτισμού…είναι εκείνος που ομολογεί την πίστη του σε ένα νόμο, στον οποίο όχι μόνο θα βασιστεί η απολογητική του Πασκάλ, αλλά και που θα αποτελέσει στους νεώτερους χρόνους την ψυχή των θρησκευτικών δραμάτων του Κλωντέλ». Άλλωστε για τον Αριστοτέλη, «Η αντίληψη των ανθρώπων για τους θεούς έχει διπλή πηγή: Τα βιώματα της ψυχής και τη θέαση των άστρων». Καταλήγει δε σχετικά με την θρησκευτική αντίληψη του Αριστοτέλη, «Ασφαλώς ο Αριστοτέλης δέχεται το αρχαιοελληνικό θρησκευτικό τυπικό με μια διακριτική σύνεση. Σέβεται απλώς τα έθιμα. Δεν μπορεί να υπολογιστεί στους επιγόνους του Πρωταγόρα. Ο Αριστοτέλης φιλοσόφησε για τους θεούς, μάλιστα ανακήρυξε τη θεολογία σε ένα από τα σημαντικότερα τμήματα της φιλοσοφίας. Ο θεός κατέχει στην τελειότητά του το Είναι και γι΄ αυτό είναι κατά τον πληρέστερο τρόπο υποκείμενο της φιλοσοφίας, ύψιστο μέτρο όλων των πραγμάτων. Το σημείο στήριξης, όπως ο μοχλός στον Αρχιμήδη, για να σηκώσει τον κόσμο ήταν η έννοια του θεού». Ο Αριστοτέλης γράφει: «Θεός είναι είτε πνεύμα είτε ένα όν, που βρίσκεται πιο πάνω απ΄ το πνεύμα». Επίσης: «Κατά την είσοδό μας στο ναό συγκεντρωνόμαστε στον εαυτό μας» και ακόμη: «Η πόλη πρέπει να φροντίζει για τη λατρεία των θεών». Η Ηθική συμπεριφορά είναι ένα μέρος του ανθρώπινου Είναι. Η Ηθική γίνεται επομένως ανάπτυξη της «φύσεως» του ανθρώπου. Σ΄ αυτή τη μετατόπιση των προοπτικών, όπως παρουσιάζεται στην Ηθική, δεν διαφαίνεται καμιά αποστροφή από το θρησκευτικό στοιχείο, αλλά μάλλον μια αυξανόμενη φιλοσοφική συγκέντρωση.www.facebook.com