Το γράμμα… Φ (ΦΙ) και η σημασία του

Το γράμμα Φ…. μας περιγράφει έναν χώρον (Ο), ο οποίος «διχοτομείται» από μιά κάθετη γραμμή. Το γράμμα Ι… (ιώτα) σημαίνεται και ως ένας οπτικός συμβολισμός, ως μια γραμμή δράσης-κίνησης, λαμβάνοντας

υπ’ όψιν ότι το ανθρώπινο μάτι διαβάζει πάντα από πάνω προς τα κάτω.
Έτσι για να κατανοήσουμε το γράμμα Φ, έχουμε το: (Ι) = ως μια μικρή ποσότητα ακτινοβολίας, η οποία απαύστως τροφοδοτεί το (Ο)… έναν χώρο. Αυτή ακριβώς είναι και η κωδική έννοια του Φωτός… διότι το Φ… σημαίνει το Φως.
Η λέξις ΦΩΣ… έχει το γράμμα Φ… που φωτίζει… το γράμμα Ω… που έρχεται από τον Ωράνιο Συνπαντικό χώρο… και το γράμμα Σ… που σείεται και παλινδρομεί συνεχώς. Έτσι το ΦΩΣ… είναι η φώτιση ενεργειών του Μεγίστου Κύκλου Σύμπαντος Κόσμου… δια της συνεχόμενης παλινδρομικής κινήσεως εσαεί.
Το Φως… είναι η ενέργεια εκείνη… που προέρχεται από το ΣυνΠαν… δια της παλινδρομικής κινήσεως και είναι ορατή προς εμάς…. δηλαδή… φαίνεται….φανερώνεται.

Το φάως (=φως), ταξιδεύει από τον Σείριο στην Γαία…. 9 ολόκληρα έτη και φτάνει στο δέκατο έτος. Ο ιερότερος όρκος των Ολύμπιων Θεών και Θεοτήτων, είναι το νερό της Στυγός και μάλιστα όχι τόσο τα 9/10 των τμημάτων αυτής, αλλά κυρίως το Δέκατο. (ΙΕΡΑ ΤΕΤΡΑΚΤΥΣ).

Το φάσμα του Σειρίου (α! Μεγίστου Κυνός) είναι περίπου 450 nm (νανόμετρα)… ενώ του συνοδού του, γύρω στα 550 nm. Το α!…. είναι ένα θερμό αστέρι και το φάσμα του…. του δίνει το κυανόλευκο χρώμα, ενώ ο συνοδός του είναι ψυχρότερο άστρο… έχοντας το πορτοκαλί χρώμα φάσματος. Ωστόσο, ως φαινομενικό οπτικό φάσμα, εμείς εισπράττουμε-βλέπουμε έναν συνδυασμό και των δυο φασμάτων, δηλαδή… το σμαραγδί (περίπου στα 500 nm).

Το ότι ο Σωκράτης έπαιρνε όρκο στον Αστερισμό του Κυνός κι έλεγε…. «Μα τον Κύνα…» στο έργο του Πλάτωνος «ΓΟΡΓΙΑΣ»…. ίσως κάτι να ήθελε να μας περάσει…

Το Φως… γνωρίζουμε ότι έχει κι αυτό καμπύλες. Η καμπύλη φωτός στην Αστρονομία και ειδικότερα στη Φωτομετρία… είναι μία γραφική παράσταση της εντάσεως του φωτός ενός ουράνιου σώματος ή περιοχής, ως συναρτήσεως του χρόνου. Το Φως συνήθως… αντιστοιχεί σε μια συγκεκριμένη ζώνη συχνοτήτων, κάτι που προκύπτει με τη χρήση φίλτρων. Οι καμπύλες φωτός μπορεί να είναι περιοδικές, όπως στην περίπτωση των περισσότερων μεταβλητών αστέρων ή μη περιοδικές, όπως είναι η καμπύλη φωτός ενός κατακλυσμικού μεταβλητού, ενός καινοφανούς ή ενός υπερκαινοφανούς αστέρα. Η περαιτέρω μελέτη της καμπύλης φωτός μαζί με άλλες παρατηρήσεις, μπορεί να μας παράσχει αρκετές πληροφορίες για τις φυσικές διαδικασίες που διαμορφώνουν το σχήμα της ή να θέσει περιορισμούς στις θεωρίες για τους αστέρες.

Στο Ηλιακό μας Σύστημα, μία καμπύλη φωτός μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να βρεθεί η περίοδος περιστροφής ενός αστεροειδούς ή φυσικού δορυφόρου. Από τη Γαία… τέτοια μικρά σώματα φαίνονται ως απλά φωτεινά σημεία ακόμα και με την ισχυρότερη μεγέθυνση που μπορεί να επιτευχθεί μ’ ένα τηλεσκόπιο. Μπορεί όμως να μετρηθεί το φως που μας στέλνει το σώμα… ως συνάρτηση του χρόνου (η λεγόμενη καμπύλη φωτός). Ελέγχοντας όμως για τυχόν περιοδικές αυξομειώσεις του ύψους της καμπύλης… μπορούμε κάλιστα να μετρήσουμε την περίοδο περιστροφής του ουράνιου σώματος, υποθέτοντας ότι κάποιες πλευρές του σώματος έχουν πιο ανοικτό ή πιο σκούρο χρώμα από άλλες κατά μέσο όρο. Σε κάποιες όμως περιπτώσεις δεν είναι ξεκάθαρο εάν υπάρχουν ένα ή δύο μέγιστα στην καμπύλη φωτός ανά περίοδο περιστροφής, όπως στην περίπτωση μικρών αστεροειδών, που γενικώς έχουν ακανόνιστο σχήμα, οπότε δύο παράγοντες, το άλβεδο και η έκταση της φαινόμενης πλευράς του αστεροειδούς τη συγκεκριμένη στιγμή, προκαλούν μεταβολές στην καταγραφόμενη ένταση του φωτός.

Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε εδώ… ότι ο Ήλιος μας δίνει μία Φωτεινότητα και σαν Φωτεινότητα L ή Ενεργότης Φωτονίων ορίζεται από τους Επιστήμονες… ο ρυθμός της εκλυόμενης ενέργειας με μορφή ακτινοβολίας, σε όλα τα μήκη κύματος, απ’ το σύνολο της επιφάνειας του κάθε αστέρος. Έτσι η Φωτεινότητα εξαρτάται μόνον από την πηγή της ακτινοβολίας. Είναι ίδια για κάθε παρατηρητή, ανεξάρτητα από την απόσταση και του τι μεσολαβεί ανάμεσα στον παρατηρητή και στην πηγή σε αντίθεση με τη λαμπρότητα. Με τη Φωτεινότητα είναι μονοσήμαντα συνδεμένο το Απόλυτο Οπτικό Μέγεθος ενός ουράνιου σώματος. Συχνά χρησιμοποιείται στην Αστροφυσική και Ηλιακή Φωτεινότητα που είναι ισοδύναμη με 3.827Χ1026 watt. Ο Ήλιος… όπως ήδη σας έχω γράψει… εμάς δεν μας θερμαίνει-ζεσταίνει… αυτή η ψευδαίσθηση έχει να κάμει μόνον εδώ στο Γήινο χώρο… που μας περιβάλλει η ατμόσφαιρα. Ο Ήλιος είναι Πηγή ενέργειας και Πύλη Περάσματος των σκαφών.

Η λέξις…ΦΙΛΟΤΗΣ… είναι η (λόγιος) αγάπη, η φιλία, η θετική και στοργική προσέγγιση απέναντι στα Όντα. Επίσης στη φιλότητα διακρίνουμε την ερωτική έλξη απέναντι στους ανθρώπους… όπου ο Έρως είναι μια διαδικασία μάθησης που λαβαίνουμε από το πρόσωπο που μας έλκει… η οποία περιέχει ωφέλιμα αγαθά για την Ψυχή μας.

Η Φιλότης… γνωρίζουμε ότι ήταν μια θεότητα της Ελληνικής μας Μυθολογίας, η οποία αποτελούσε την προσωποποίηση του σαρκικού έρωτα. Στα Αρχαία Ελληνικά, η λέξη Φιλότης…. σήμαινε κυρίως τη φιλία, την αγάπη και τη στοργή, ενώ δεν ήταν άγνωστη και η χρήση της με την έννοια της συνουσίας. Η μικρή αυτή θεότητα… έδωσε το όνομά της σ’ ένα γένος πεταλούδων της Βόρειας Αμερικής, με μοναδικό είδος το: philotes sonorensis.

Η Φιλότης… ξέρουμε ότι γεννήθηκε με παρθενογένεση, σύμφωνα με τον Ησίοδο και ανήκε στο γένος της Νυκτός, κόρης του Χάους και της Γαίας, όπως ο Μόρος, η Κηρ, ο Θάνατος, ο Ύπνος, τα Όνειρα, ο Μώμος, η Οιζύς, οι Εσπερίδες, οι Μοίρες, οι Κήρες, η Νέμεσις, η Απάτη, η Έρις και το Γήρας.

Στην κοσμολογική αντίληψη της Θεογονίας… η σημασία της Φιλότητος είναι κάπως περιορισμένη… ενώ ο αντίθετο συμβαίνει με την κοσμολογία του Εμπεδοκλή… όπου η Φιλότης και το Νείκος (δηλαδή… η Φιλονικία) έχουν σπουδαιότητα ανάλογη των πρωταρχικών στοιχείων: ΓΗ – ΑΗΡ – ΥΔΩΡ – ΠΥΡ. Τα δυο άκρα του Αέναου Κύκλου του μετασχηματισμού αυτών των στοιχείων είναι η σύμπτηξή τους, οπότε επικρατεί και ευδοκιμεί η Φιλότης και ο πλήρης διαχωρισμός τους… οπότε επικρατεί και διαχέεται το Νείκος (η Φιλονικία). Από αυτήν τη σκοπιά, η Φιλότης στον Εμπεδοκλή… ενέχει το ρόλο του Έρωτος στον Ησίοδο.

Σίγουρα δεν πρόκειται για μεταγενέστερη λέξη και απαντάται ήδη στα Ομηρικά Έπη, τόσο στην Ιλιάδα (6 φορές) όσο και στην Οδύσσεια (4 φορές), συνοψίζοντας όλες περίπου τις εκδοχές και τις εφαρμογές που υπόκεινται στο ρήμα φιλέω, στο επίθετο φίλος και στο επίρρημα φίλως… επίσης ομηρικά, με πυκνή μάλιστα τα δύο πρώτα συχνότητα. Γύρω από αυτόν τον πυρήνα λοιπόν μερικά, σύνθετα (ρηματικά ουσιαστικά, επίθετα αλλά και κύρια ονόματα), με θετική ή αρνητική σημασία. Παραδείγματα ευπρόσδεκτα: φιλοφροσύνη, φιλόξενος, φιλομειδής, φιλοπαίγμων. Παραδείγματα απωθητικά: φιλοκτέανος (άπληστος, πλεονέκτης), φιλοκέρτομος (χλευαστικός), φιλοψευδής. Και τρία ευρηματικά κύρια ονόματα: Φιλοίτιος, Φιλητορίδης, Φιλοκτήτης.

Η Ιλιαδική πάντως φιλότητα… δεν περιορίζεται μόνο στο εσωτερικό των δύο στρατοπέδων, που βρίσκονται κατά κανόνα σε εμπόλεμη σύγκρουση. Καθώς ο Ιλιαδικός πόλεμος εξελίσσεται, οδεύοντας προς την απρόβλεπτη έξοδό του, ίχνη έντιμης φιλότητας διακρίνονται και μεταξύ αντιπάλων. Παράδειγμα η έκβαση της ευγενέστερης μονομαχίας του έπους μεταξύ Έκτορα και Αίαντα στην 7η ραψωδία…. όπου, καθώς πέφτει το βράδυ και οι δύο μονομάχοι παραμένουν ισόπαλοι και ισότιμοι, αποσύρονται ανταλλάσσοντας φιλικά δώρα μεταξύ τους.

Η λέξις ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ…. (ΦΙΛΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ…δηλαδή της ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ)… έχει τρεις τρόπους… του φιλοσοφείν.

Α) Ο Πρώτος βασίζεται στην «εσωτερική φιλοσοφία» ή «μεταφυσική».

Β) Ο δεύτερος στην επιστημονική θεωρία….και

Γ) Ο τρίτος στην «κοινωνική φιλοσοφία».

Ως «εσωτερική φιλοσοφία» ή «μεταφυσική»… ορίζεται το σύνολο των αναπόδεικτων στις περισσότερες περιπτώσεις πεποιθήσεων (που οφείλονται ενίοτε και στην «μυστικιστική υπερβατική ενόραση», κάποιων ιδιαίτερα «πνευματικών» ανθρώπων), μιας κοινωνίας, για την φύση του Ανθρώπου και του Κόσμου, οι οποίες φαίνονται στα πλαίσια αυτής της κοινωνίας να είναι ορθές. Σύμφωνα όμως με τον Πλάτωνα… υπάρχει η εξωτερική γνώση, που προσλαμβάνει ο Άνθρωπος με τις αισθήσεις του και τη λογική του, αλλά υπάρχει και η εσωτερική γνώση… που δίνεται στον Άνθρωπο με την «μύηση»… όταν όμως ωριμάζει ηθικά και νοητικά. Ο Άνθρωπος αποκτάει την εσωτερική Γνώση πολύ πιο δύσκολα, διότι προϋπόθεση για την κατάκτηση της, είναι η σταθερή ενατένιση της εσωτερικής ζωής, η υπέρβαση των αισθήσεων και ο απόλυτος έλεγχος του Νου. Συνεπώς Σοφός… είναι αυτός που έχει υπερβεί τον κόσμο των αισθήσεων και των επιθυμιών, επειδή γι’αυτόν ανασηκώθηκε το πέπλο της πλάνης και της λήθης και αντίκρισε την Αιώνια Αλήθεια. Είναι αυτός που κατέκτησε την γνώση που αφορά στις εσωτερικές αιτίες των φαινομένων, στους παγκόσμιους νόμους, και στις εφαρμογές αυτών των νόμων, ως αιώνιες Σταθερές στη Φύση.

Η λέξις ΦΑΡΟΣ… έχει το γράμμα Φ… που φωτίζει (τεχνητά)… έχει το γράμμα Α… από την Αρχική Πηγή… έχει το γράμμα Ρ…. με συνεχή ροή… έχει το γράμμα Ο…. στο γήινο κύκλο… κι έχει το γράμμα Σ… δια της παλινδρομικής κίνησης. Οπότε ουσιαστικά….. αλλά και μεταφορικά ο ΦΑΡΟΣ μας φωτίζει… και είναι ένα οπτικο σημείο αναφοράς…. όπου σε Πνευματικό επίπεδο…. η Φωτεινή Παρουσία της Αρχικής Πηγής λαμβάνει χώρο στην Ψυχή μας… ρέοντας συνεχώς στο γήινο υλικό πεδίο…. και σείει-κρούει τα κύτταρα μας για να ενεργοποιηθούμε. Ένας τέτοιος φάρος… είναι και τα μαθήματα που διαβάζετε… διότι σας έχουν σε μία εγρήγορση μαθησιακής έρευνας και προτροπής.

ΕΛΛΑΝΙΟΣ ΙΦΙΓΕΝΗΣ (Ε.Ι.)

IOANNIS STOGIANNOS 

www.diadrastika.com

Απίστευτο: Επιβεβαιώθηκε επίσημα από τη NASA αυτό που έγραφαν οι Έλληνες πριν από 2.500 χρόνια!! (Εικόνα)

Στη σελήνη υπάρχουν... τεχνητές δομές!

Η NASA επιβεβαιώνει αυτό που πολλοί έχουν υποψιαστεί ότι στο φεγγάρι μας υπάρχουν... τεχνητές δομές.
Στη φωτογραφία που ελήφθη από τη NASA AMES RESEARCH.CENTER μπορούμε να δούμε δύο πιθανές δομές. Στη φωτογραφία φαίνεται καθαρά ένα γεωμετρικό σχήμα με τετράγωνη βάση το οποίο προφανώς αντιστοιχεί σε κάποιο είδους κτιρίου...

Στα δεξιά της φωτογραφίας θα δείτε ένα τριγωνικό αντικείμενο που θα μπορούσε να μοιάζει με μία γέφυρα ή ένα είδος αψίδας.

Μήπως αυτό είναι απόδειξη ότι η NASA κρύβει πολλά από τον κόσμο;

Τι έγραφαν οι Έλληνες πριν από 2500 χρόνια περίπου:

Ο Πυθαγόρας μάς πληροφορεί σχετικά με τη σελήνη ότι κατοικείται από Θεϊκά όντα όμοια με τους κατοίκους της γης.
Υπάρχουν όλα όσα βλέπουμε στη γη με τη μοναδική διαφορά ότι οι σεληνιακές μέρες είναι 15 φορές μεγαλύτερες από τις δικές μας, σύμφωνα με το periergaa.
Ο Ορφέας λέει για την σελήνη που έχει βουνά, πολιτείες και σπίτια.

Πως έχει στερεό έδαφος όπως η γη και θεϊκούς κατοίκους. Τις πληροφορίες αυτές μας τις δίνουν Πλούταρχος και Διογένης ο Λαέρτιος. Ο Ορφέας γνώριζε το σεληνιακό ημερολόγιο των 12 μηνών και τις φάσεις της σελήνης. Μιλά για την περιστροφή της γης γύρω από τον ήλιο, τις εύκρατες, τροπικές και πολικές ζώνες της γης, τις εκλείψεις της σελήνης, τα ηλιοστάσια, τις ισημερίες, τις κινήσεις των πλανητών και την παγκόσμια έλξη και επιμένει στο θέμα των κατοίκων της σελήνης, ότι είναι αυτοί που περιπλανήθηκαν από πλανήτη σε πλανήτη.

Ο Σωκράτης τη χαρακτηρίζει: «Μεγάλη κούφια σφαίρα που στο εσωτερικό της υπάρχουν θάλασσες και στεριές και κατοικούν άνθρωποι σαν εμάς». Αυτά αναφέρει ο Ξενοφάνης για το δάσκαλο του. Αυτά που έλεγε ο Σωκράτης τα υποστηρίζουν και σύγχρονοι αστρονόμοι.

Κατά την ελληνική μυθολογία η Σελήνη είναι η κόρη του Τιτάνα Υπερίωνα και της Τιτανίδας Θείας. Είναι αδελφή της Ηούς(Αυγής) και του Ήλιου ο οποίος τη φωτίζει πάντα φανερώνοντας την αδελφική του αγάπη. Αναπαρίσταται συνήθως, είτε να ιππεύει στο πλάι έναν ίππο, είτε να οδηγεί ένα άρμα από ένα ζευγάρι δυνατών αλόγων (ή ταύρων). 
Η Σελήνια σφαίρα της ή η ημισέληνος της αναπαρίσταται συνήθως, είτε ως στέμμα στο κεφάλι της, είτε ως μια ανυψωμένη πτυχή της λαμπερής της κάπας. 
Αρκετοί μύθοι τη θέλουν να οδηγεί ένα κοπάδι από ταύρους και για αυτό και παρομοιάζουν την ημισέληνό της με τα κέρατα του ταύρου.

http://www.nasa.gov/mission_pages/LCROSS/multimedia/gallery/LCROSS_SOC.html

 defencenet.g

Γι’ αυτό η ελληνική γλώσσα είναι μοναδική! Δείτε κάτι που ΔΕΝ ξέρατε για την γλώσσα μας!

Όσο ζεις μαθαίνεις…

Η ελληνική γλώσσα δεν είναι τυχαία.Χτίστηκε πάνω στα μαθηματικά, και αυτό που ελάχιστοι ακόμα ξέρουν είναι ότι κάθε λέξη στην ελληνική έχει μαθηματικό υπόβαθρο.

Τα γράμματα στην Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα σύμβολα. Όρθια, ανάποδα με ειδικό τονισμό, αποτελούσαν το σύνολο των 1620 συμβόλων που χρησιμοποιούνταν στην Αρμονία (Μουσική στα νεοελληνικά). Η πιο σημαντική τους ιδιότητα είναι ότι το κάθε γράμμα έχει μια αριθμητική τιμή/αξία, κάθε γράμμα είναι ένας αριθμός, οπότε κατ επέκταση και κάθε λέξη είναι ένας αριθμός.

Μια τεράστια γνώση κλειδωμένη-κωδικοποιημένη μέσα λέξεις λόγω της μαθηματικών τιμών που έχουν. Ένας από τους Πρωτοπόρους επί του θέματος ήταν ο μέγιστος Πυθαγόρας. Οι αριθμοί, τα σχήματα, η αρμονία και τα άστρα έχουν κάτι κοινό, έτσι αντίστοιχα τα μαθηματικά (αριθμοί) η γεωμετρία (σχήματα) η αρμονία(μουσική) και η αστρο-νομία (αστήρ=α-χωρίς- στήριγμα + φυσικοί νόμοι που τα διέπουν) ήταν αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα, που με την συγκεκριμένη σειρά που αναφέραμε ήταν η σκάλα για την εξέλιξη (=εκ -του- έλικος, DNA) του νου-ψυχής προς τον Δημιουργό. Έναν Δημιουργό που δημιούργησε βάσει αυτών των τεσσάρων επιστημών. 27 σύμβολα-αριθμοί με αριθμητική αξία συνθέτουν το Ελληνικό Αλφάβητο, 3 ομάδες από 9 σύμβολα-αριθμούς η κάθε ομάδα, με άθροισμα κάθε ομάδας 45, 450, 4.500.

ΑΛΦΑ = 1+30+500+1= 532 =>5+3+2= 10 => 1+0= 1

ΕΝ = 5+50 = 55 => 5+5 = 10 => 1+0= 1

ΟΜΙΚΡΟΝ = 70+40+10+20+100+70+50= 360, όσες και οι μοίρες του κύκλου

Για να είμαστε σε θέση να κατανοήσουμε τα νοήματα των εννοιών των λέξεων της Αρχαίας Ελληνικής γλώσσης πρέπει πρωτίστως να γνωρίζουμε κάποια πράγματα για την ίδια την Ελληνική γλώσσα.

Η αρχαία ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία δεν είναι βασισμένη στο ότι κάποιοι απλά καθίσαν και συμφώνησαν να ονομάζουν ένα αντικείμενο «χ» ή «ψ» όπως όλες οι υπόλοιπες στείρες γλώσσες του κόσμου. Η Ελληνική γλώσσα είναι ένα μαθηματικό αριστούργημα το οποίο θα προσπαθήσουμε να προσεγγίσουμε.

Η αρχή των πάντων είναι το ίδιο το Ελληνικό Αλφάβητο (το οποίο φυσικά δεν το πήραμε από κάποιον άλλον όπως θα δούμε παρακάτω διότι εκ των πραγμάτων δεν γίνεται). Τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου στο σύνολο τους ήταν 33 όσοι και οι σπόνδυλοι, οι 5 τελευταίοι σπόνδυλοι (που παίζουν τον ρόλο της κεραίας) έχουν άμεση σχέση με τον εγκέφαλο και αντιστοιχούν στα 5 τελευταία άρρητα γράμματα τα οποία γνώριζαν μόνο οι ιερείς* ένα από αυτά ήταν η Σώστικα (ή Γαμμάδιον) η οποία στα λατινικά έγινε swstika και οι Ναζί το έκλεψαν και την ονομάσανε Σβάστικα. Το σύμβολο αυτό είναι του ζωογόνου Ηλίου (Απόλλωνα), οι Ναζί το αντέστρεψαν για να συμβολίσουν το αντίθετο του ζωογόνου Ήλιου, δηλαδή του σκοτεινού θανάτου.

Υπήρχαν ακόμα κάποια γράμματα τα οποία στην πάροδο του χρόνου καταργήθηκαν όπως το Δίγαμμα (F), Κόππα (Q), Στίγμα (S’), Σαμπί (ϡ)

Ο Πυθαγόρας μας ενημερώνει για τα 3 επίπεδα της Ελληνικής γλώσσας τα οποία είναι τα εξής:

1. ομιλών

2. Σημαίνον (α. σήμα, β. σημαινόμενο)

3. Κρύπτον (α. διαστήματα β. κραδασμός γ. λεξάριθμος δ. τονάριθμος)

-Το πρώτο είναι η ομιλία

-Το δεύτερο είναι η σχέση του σήματος με το σημαινόμενο που θα αναλύσουμε παρακάτω

-Το τρίτο είναι το διάστημα (απόσταση & χρόνος), ο κραδασμός (που αφυπνίζει τον εγκέφαλο μέσω ιδιοσυχνοτήτων από τους δημιουργηθέντες παλμούς – Παλλάδα Αθηνά) ο λεξάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με αριθμούς) και ο τονάριθμος (σχέση γραμμάτων και λέξεων με μουσικούς τόνους)

Το κάθε γράμμα αντιστοιχούσε σε έναν αριθμό, αλλά και σε έναν μουσικό τόνο άρα γράμμα=αριθμός=τόνος (μουσικός), πράγμα που φανερώνει ότι στη γλώσσα μας πίσω από τα γράμματα-λέξεις υπάρχουν αριθμοί (λεξάριθμοι) και μουσικοί φθόγγοι (τονάριθμοι).

Οι 4 αδελφές επιστήμες κατά τον Πυθαγόρα ήταν:

1. Αριθμοί (μαθηματικά)

2. Σχήματα (Γεωμετρία)

3. Μουσική (Αρμονία)

4. Αστρονομία

Οι επιστήμες αυτές είναι αλληλένδετες και βρίσκονται η μια μέσα στην άλλη όπως οι Ρωσικές μπαμπούσκες. Συνδυάστε τώρα το αλφάβητο που εσωκλείει αριθμούς και μουσικούς τόνους με τις 4 αυτές επιστήμες.

1.Αστρονομία= αστηρ + νόμος, α-στηρ = αυτό που δεν στηρίζεται, άρα αστρονομία= οι συμπαντικοί νόμοι που διέπουν αυτό που δεν στηρίζεται κάπου, οι οποίοι έχουν να κάνουν με την μουσική (αρμονία), σχήματα (γεωμετρία) αριθμούς (μαθηματικά) και όλα αυτά με τον Αιθέρα ο οποίος περιβάλει τις ουράνιες σφαίρες.

2.Ο Πυθαγόρας άκουγε την αρμονία (μουσική) των ουρανίων Σφαιρών άρα μιλάμε μια γλώσσα η οποία έχει να κάνει με την ροή του σύμπαντος.

http://www.maiandrosnews.gr

Η Ελληνική γλώσσα είναι η μοναδική η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για Η/Υ λόγω της μαθηματικότητας και μουσικότητας όχι μόνο του Αλφαβήτου-λέξεων, αλλά και των μαθηματικών εννοιών που γεννώνται π.χ. η λέξη ΘΕΣΙΣ γίνεται: συνΘεσις, επίΘεσις, κατάΘεσις, υπόΘεσις, εκΘεσις, πρόσΘεσις, πρόΘεσις, ανάΘεσις, διάΘεσις, αντίΘεσις κτλ κτλ αν τώρα αυτές τις λέξεις τις μεταφράσουμε στα Αγγλικά είναι εντελώς άσχετες μεταξύ τους.

Το ότι δεν γίνεται το Αλφάβητο να είναι αντιγραμμένο από κάπου αλλού φαίνεται από το ότι εν έτη 2300 π.Χ. (με μελέτες της Τζιροπούλου και άλλων και όχι το 800 π.Χ.) ο Όμηρος ήδη έχει στην διάθεση του 6.500.000 πρωτογενής λέξεις (πρώτο πρόσωπο ενεστώτα & ενικού αριθμού) τις οποίες αν τις πολλαπλασιάσουμε Χ72 που είναι οι κλήσεις, θα βγάλουμε ένα τεράστιο αριθμό ο οποίος δεν είναι ο τελικός, διότι μην ξεχνάμε ότι η Ελληνική γλώσσα δεν είναι στείρα, ΓΕΝΝΑ.

Αν συγκρίνουμε τώρα π.χ. την Αγγλική γλώσσα που έχει 80.000 λέξεις εκ των οποίων το 80% είναι Ελληνικές όπως μας ενημερώνει το Πανεπιστήμιο της Ουαλίας, και μετρήσουμε ότι αυτή η στείρα γλώσσα εξελίσσεται 1000 χρόνια, μπορούμε αβίαστα να βγάλουμε το συμπέρασμα ότι ο Όμηρος παραλαμβάνει μια γλώσσα η οποία έχει βάθος στον χρόνο 100.000 π.Χ? 500.000 π.Χ.? ποιος ξέρει…

Όμως η απόλυτη απόδειξη είναι η ίδια η μαθηματικότητα της, η οποία δεν υπάρχει σε καμία άλλη γλώσσα του πλανήτη. Μην ξεχνάμε ακόμα το ότι ο Δημιουργός χρησιμοποιεί μαθηματικά για την δημιουργία, άρα η γλώσσα μας έχει αναγκαστικά σχέση με την πηγή (root-0/1).

Πριν όμως από το «Κρύπτον» υπάρχει το «Σημαίνον», δηλαδή η σύνδεση των λέξεων με τις έννοιες αυτών. Είπανε νωρίτερα ότι οι ξένες διάλεκτοι ορίστηκαν κατόπιν συμφωνίας, δηλαδή κάποιοι συμφώνησαν ότι το τάδε αντικείμενο θα το ονομάσουν «Χ», κάτι που κάνει τις γλώσσες στείρες, άρα δεν μπορούν να γεννήσουν νέες λέξεις, άρα δεν υπάρχει μαθηματικότητα, άρα δεν δύναται να περιγράψουν νέες έννοιες που υπάρχουν στην φύση, με αποτέλεσμα ο εγκέφαλος εφόσον δεν μπορεί να περιγράψει μέσω των νέων λέξεων καινούριες έννοιες μένει στο σκοτάδι, έτσι οι νευρώνες του εγκεφάλου δεν γεννούν νέους εν αντιθέσει με όσους χρησιμοποιούν την Ελληνική. Πως θα μπορούσε π.χ. ο Άγγλος ή ο Γάλλος ή ο Χ, Υ με μια λέξη που έχει 10 έννοιες να περιγράψει με ακρίβεια άρα και σαφήνεια μια βαθύτερη έννοια; πόσο μάλλον τις πολλαπλές πλευρές αυτής; δεν μπορεί, να λοιπόν το γιατί όλα ξεκίνησαν εδώ. Το Σημαίνον λοιπόν είναι η σύνδεση του σήματος με το σημαινόμενο, δηλαδή η ίδια η λέξη είναι δημιουργημένη με τέτοιο τρόπο που περιγράφει την έννοια που εσωκλείνει μέσα της.

Παράδειγμα: Η ονοματοδοσία της λέξης ΚΑΡΥΟΝ (Καρύδι) προέρχεται από μια παρατήρηση της φύσης (όπως όλες οι λέξεις), δηλαδή όταν δυο κερασφόρα ζώα (Κριοί, τράγοι κτλ) τρα.κάρ.ουν με τα κέρ.ατα τους ακούγεται το «κρακ» ή «καρ», ο ήχος αυτός έδωσε το όνομα «κέρας» (κέρατο) το κέρας έδωσε το όνομα κράτα ή κάρα (κεφάλι) και το υποκοριστικό αυτού το Κάρυον (μικρό κεφάλι). το Κάρυον (καρύδι) μοιάζει καταπληκτικά με το ανθρώπινο κεφάλι και το εσωτερικό του με εγκέφαλο.

Το Υ είναι η ρίζα του ρήματος ΥΩ (βρέχω) όπου υπάρχει το Υ υπάρχει κοιλότητα (ή κυρτότητα) δηλαδή θηλυκώνει κάτι, η βροχή (υγρό στοιχείο) μπαίνει (θηλυκώνεται) μέσα στην γη.

Το μουσικό – αριθμητικό αλφάβητο δημιουργεί μουσικο – μαθηματικές λέξεις οι οποίες περιγράφουν αντίστοιχες έννοιες, οι οποίες προέρχονται από την παρατήρηση της φύσεως δηλαδή της Δημιουργίας άρα κατ επέκταση του ίδιου του Δημιουργού, αλλά η ερώτηση είναι πόσες χιλιετίες μπορεί να χρειάστηκαν για να δημιουργηθεί αυτό το τέλειο μαθηματικό σύμπλεγμα που τα γράμματα είναι αριθμοί και συνάμα μουσικοί τόνοι και οι λέξεις δηλαδή το σύνολο των αριθμών και των μουσικών τόνων κρύβουν μέσα τους εκτός από σύνθετες μουσικές αρμονίες, έννοιες οι οποίες δεν είναι καθόλου τυχαίες αλλά κατόπιν εκτενέστατης παρατηρήσεως της φύσης;

Ευλόγως λοιπόν ο Αντισθένης μας υπενθυμίζει «Αρχή σοφίας η των ονομάτων επίσκεψις»  http://www.maiandrosnews.gr