https://www.facebook.com/artemissky.blogspot?ref_type=bookmark

ΑΡΤΕΜΙΣ

ΑΡΤΕΜΙΣ
Ήταν θεά του κυνηγιού,”πότνια θηρών” κατά τον Όμηρο,θεά των αγριμιών και της Σελήνης.

ΕΛΛΑΣ - HELLAS

'' Επιόντος άρα θανάτου επί τον άνθρωπον, το μεν θνητόν, ως έοικεν, αυτού αποθνήσκει, το δ' αθάνατον, σώον και αδιάφθορον, οίχεται απιόν. `Οταν επέρχεται ο θάνατος στον άνθρωπο, το μεν θνητό μέρος αυτού, καθώς φαίνεται, πεθαίνει, το δε αθάνατο, η ψυχή, σηκώνεται και φεύγει σώο και άφθαρτο '' ΠΛΑΤΩΝΑ

ΕΛΛΑΣ - HELLAS .

ΕΛΛΑΣ - HELLAS .
ΑΝΟΙΚΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Παρασκευή 13 Σεπτεμβρίου 2013

Ἀθηναίων Πολιτεία, Ἀριστοτέλους


Ὁ συνολικὸς ἀριθμὸς τῶν πολιτειῶν τοῦ Ἀριστοτέλους ὅπως προκύπτει ἀπὸ τὰ ἀποσπάσματα, ποὺ διασώθηκαν σὲ διάφορους συγγραφεῖς, εἶναι 99. Στὰ 51 ἀπὸ αὐτὰ τὰ ἀποσπάσματα τὸ ὄνομα τοῦ Ἀριστοτέλους καὶ ὁ τῖτλος τῶν Πολιτειῶν ἀναφέρονται ὡς ἐπὶ τὸ πλεῖστον ἔτσι:
«Ἀριστοτέλης ἐν τῇ ……..ων πολιτεία». Σὲ ἄλλα 16 ἀναφέρεται ὁ Ἀριστοτέλης, ἀλλὰ ὄχι καὶ τὸ ὄνομα τῆς πολιτείας. Καὶ στὰ ὑπόλοιπα εἶναι πρόδηλα ἀπὸ τὸ περιεχόμενο, καὶ τοῦ Ἀριστοτέλους τὸ ὄνομα καὶ τῆς πολιτείας. Ἔτσι, καταρτίσθηκε ὁ κατάλογος τῶν πολιτειῶν τοῦ Ἀριστοτέλους:
θηναίων
Κυρηναίων
ντανδρίων
πιδαμνίων
Αγινητν 
Λακεδαιμονίων
δραμυτηνν
ρετριέων
Ατωλν
Λευκαδίων
πιδαυρίων
ρυθρέων
καρνάνων
Λοκρν
Θηβαίων
στιαίων
καγαντίνων
Λυκίων
ασέων
Ζαγκλαίων
μβρακιωτν
Μασσαλιωτν
Κρητν
ραιέων
ργείων
Μεγαρέων
Κροτωνιατν
ρακλεωτν
ρκάδων
Μεθωναίων
Κυθηρίων
Θηραίων
χαιών
Μηλιέων
Μηλίων
στιαίων
Βοττιαίων
Ναξίων
Μιλησίων
Καρχηδονίων
Γελώων
Νεαπολιτν
Ρηγίνων
Καταναίων
Δελφν
πουντίων
Ροδίων
Κλαζομενίων
Δηλίων
ρχομενίων
Σολέων
Κώων
λείων
Παρίων
Συβαριτν
Λαρισαίων
πειρωτν
Πελληναίων
Τηνίων
Λεοντίνων
Θετταλν
Σαμίων
Χαλκηδονίων
Μαγνήτων
θακησίων
Σαμοθρακν
(16)
Μαντινέων
μεραίων
Σικυωνίων
Μολοσσν
Κίων
Σινωπαίων
μφιπολιτν
Μυτιληναίων
Κερκυραίων
Συρακοσίων
ντισσαίων
οδίων
Κιανν
Ταραντίνων
πολλωνιστν
Φαρσαλίων
Κολοφωνίων
Τεγεατν
        ν Πόντ
Χαλκιδέων
Κορινθίων
Τενεδίων
ρυδηνν
Χίων
Κυθνίων
Τροιζηνίων
φυταίων
ρειτν
Κυμαίων
Φωκαέων
Βυζαντίων
Κυπρίων
(51)
Γιὰ τὴν προπαρασκευὴ τοῦ συγγράμματος ὁ Ἀριστοτέλης θὰ χρησιμοποίησε βέβαια πολλοὺς συνεργάτες καὶ μάλιστα τοὺς ἐπιδεξιώτερους ἀπὸ τοὺς μαθητάς του. Τὴν συγγραφή ὅμως μποροῦμε νὰ συμπεράνουμε ὅτι τὴν ἔκανε ὁ ἴδιος.
Πρώτη στὸ ὅλο ἔργο ἦταν ἡ Ἀθηναίων Πολιτεία, σὰν αὐθεντικὴ ἀλλὰ ἡ ὁποία χάθηκε καὶ πιὸ νωρὶς ἀπὸ τὰ ἄλλα ἒργα. Γιατὶ καὶ ὁ Φώτιος ποὺ τὴ γνώρισε ἀπὸ κάποια ἐπιτομὴ, καὶ ὁ παλαιότερός του Ἠσύχιος, δὲν ἀναφέρουν κανένα ἀκριβὲς της ἀπόσπασμα. Εἶναι δε περίεργο ὅτι συνέβη τόσο νωρὶς ἡ ἀπώλειά της, γιατὶ βέβαια ὑπῆρχαν πολλὰ ἀντίγραφά της, καὶ τῆς ἀποδιδόταν πολὺ μεγάλη σημασία διότι εἶχε γραφτεῖ ἀπὸ ἴδια καὶ προσωπικὴ ἀντίληψη τοῦ Ἀριστοτέλους, ὁ ὁποῖος τὸ μεγαλύτερο μέρος τῆς ζωῆς του ἔμεινε στὴν Ἀθήνα.
Ἀπὸ τὸ ἔργο του αὐτό, πολλοὶ ἀπὸ τοὺς ἐπόμενους συγγραφεῖς δανείζονταν πληροφορίες, κρίσεις καὶ περικοπές. Ὁ Κικέρων εἶχε τὸ ἔργο αὐτὸ στὴν βιβλιοθήκη του, ὁ Πλούταρχος ἀπὸ αὐτὸ ἰδίως ἄντλησε τὸν βίο τοῦ Σόλωνα καὶ μὲ αὐτὸ διευκρίνησε πολλὰ στοὺς βίους τοῦ Θησέως, τοῦ Περικλέους καὶ τοῦ Νικίου. Ὁ Ἀρποκρατίων δὲ τέλος καὶ ὅλοι οἱ λεξικογράφοι ἀπὸ αὐτὸ τὸ ἔργο πῆραν σαφεῖς πληροφορίες γιὰ τοὺς Ἀθηναϊκοὺς θεσμούς.
Αὐτὴν τὴν χρησιμοποίηση τοῦ ἔργου ἀπὸ πολλοὺς συγγραφεῖς, ἀναφέρει καὶ ὁ Th. Reinach σὰν αἰτία τῆς ἀπώλειάς του, ἰσχυριζόμενος ὅτι οἱ Βυζαντινοὶ ἀντιγραφεῖς θεωροῦσαν ἀνωφελὲς νὰ ἐπιχειρήσουν τὴν ἀντιγραφὴ ἔργου τὸ ὁποῖο ὁλόκληρο σχεδόν, κατὰ τὴν ἀντίληψή τους, περιλαμβανόταν ἀποσπασματικὰ σὲ ἄλλα συγγράματα.
Βέβαιο εἶναι ὅτι ἤδη ἀπὸ τὴν ἐποχὴ τῆς Ἀναγεννήσεως ἡ Ἀθηναίων Πολιτεία θεωρεῖτο ἀπωλεσθεῖσα ὀριστικὰ, καὶ ἀπὸ τότε μόνο τὰ συλλεγέντα ἀπὸ ἄλλες μεριὲς αὐθεντικὰ ἢ ἀλλοιωμένα ἀποσπάσματα, 90 περίπου, καὶ ἡ δισέλιδη περίληψη τῶν περιεχομένων της, ἡ γνωστὴ μὲ τὸν τῖτλο «ἐκ τῶν Ἠρακλειδῶν περὶ πολιτείας Ἀθηναίων», ἒδιναν κάποια ἰδέα αὐτῆς καὶ τῆς ὅλης πραγματείας τῶν πολιτευμάτων ἀπὸ τὸν Ἀριστοτέλη.
  
Ἀριστοτέλης,  Francesco Hayez, 1811.
Τὸ 1885 ὅμως σὲ φθαρμένο πάπυρο τῆς βιβλιοθήκης τοῦ Βερολίνου ἀνέγνωσαν ἀποσπάσματα ἱστορικῆς ὕλης, τὰ ὁποῖα ἀναγνωρίσθηκαν ὅτι ἀνῆκαν στὴν Ἀριστοτελικὴ Ἀθηναίων Πολιτεία. Ἐπειδὴ δὲ ὁ πάπυρος προερχόταν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο, ὅπου εἶχαν ἤδη βρεθεῖ οἱ λόγοι τοῦ ρήτορα Ὑπερείδους καὶ τὸ Παρθένιον τοῦ ποιητοῦ Ἀλκμάνους, γεννήθηκε ἡ ἐλπίδα ὃτι ἐκεῖ θὰ βρισκόταν καὶ ἡ Ἀθηναίων Πολιτεία, καθῶς μάλιστα σὲ κάποιον κατάλογο Αἰγυπτιακῆς βιβλιοθήκης, ὁ ὁποῖος βρισκόταν στὴν Πετρούπολη, βεβαιωνόταν πῶς τὸ ἔργο βρισκόταν στὴν Αἴγυπτο κατὰ τὸν 3ο μ.Χ. αἰώνα.
Καὶ ἡ ἐλπίδα ἔγινε πραγματικότητα μετὰ ἀπὸ λίγο καιρό. Τὸ 1891 ἀναγγέλθηκε στὸ Λονδῖνο, ὃτι μεταξὺ δέσμης παπύρων, ἄγνωστο πῶς καὶ πότε εἰσαχθέντων στὸ Βρετανικὸ Μουσεῖο, ἀνευρέθῃ ἡ Ἀθηναίων Πολιτεία τοῦ Ἀριστοτέλους. Μετὰ ἀπὸ λίγες ἐβδομάδες ἐκδόθηκε ἀπὸ τὸν Kenyon κατὰ πρώτη φορὰ.
Ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τὸ κείμενο, ἀναγνωρίσθηκε ὡς αὐθεντικό, διαπιστώθηκε μάλιστα καὶ ἡ μεγάλη ἀρχαιότητα τοῦ ἐγγράφου, ποὺ ἀναγόταν στὸν 1ο μ.Χ. αἰώνα…
Νέα Ἐφημερίςἀρ. φύλ. 15, 15.01.1891
ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΑΝΑΚΑΛΥΨΙΣ
ΤΟ ΠΟΛΙΤΕΥΜΑ ΤΩΝ ΑΡΧΑΙΩΝ ΑΘΗΝΑΙΩΝ
ΠΑΠΥΡΟΣ ΕΚ ΤΩΝ ΤΟΥ ΑΡΙΣΤΟΤΕΛΟΥΣ
ἄρτι εὑρεθεὶς καὶ ἀποκτηθεὶς
Ενε γνωστόν, τι τ πολιτικ το μεγάλου φιλοσόφου τς ρχαιότητος το ριστοτέλους εσ τ πόρισμακατοντάδος κα πλέον πολιτευμάτων τν ρχαίων καιρν, τινα εχε φροντίσει κα συλλέξει πρς μελέτην κασυμπεράσματα. Κα τατα μν κτοτε θεωρονται πολεσθέντα, μένουσι δ μόνον τ θάνατα πολιτικκαρπς τς τοσαύτης πεξεργασίας, κ μελέτης π το τρόπου, καθ’ ν πολιτεύοντο ο διάφοροι τότε λαο.λλ μετ χαρς  κόσμος μαθεν π’ σχάτων, κα δίως  τν πολιτικν νδρν τς ποχς κόσμος, τι μεταξ διαφόρων παπύρων, ος ν Αγύπτ τελευταον γόρασεν, δηλον πς περιελθόντας ες γνσίν του, τ Βρεττανικν Μουσεον, ερέθη κα  περιέχων ν κ τν πολιτευμάτων, φ’ ος κοδόμησε τ θάνατα πολιτικ  περικλες πάνσοφος λλην ριστοτέλης, τοτο δ κριβς ενε τ πολίτευμα τν θηναίων, δι’ γάλλεται πσα ψυχ συμπολίτου μας σήμερον. Α σπουδααι φημερίδες τς γγλίας, ο Καιρο κα λλαι,φιερόνουν μακρότατα ρθρα ες τν πολύτιμον ταύτην ερεσιν, ς δν μφιβάλλομεν, τι ταχέως θ χωμεν τκείμενον δημοσιευμένον πρς χαράν μας μετρον τν φιλολόγων, πόλαυσιν δ’ νέκφραστον τν πολιτικννδρν πάσης τς γς.