Εμείς οι Έλληνες

                Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΗ ΕΞΕΛΙΞΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ.                            

Από γενέσεως κόσμου έως την Πρώτη ιστορική Ολυμπιάδα του 2.776 Π.Ε

Δημήτρης Βαρδίκος
ΟΙ ΛΟΓΟΙ ΠΟΥ ΕΓΡΑΨΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ «ΕΜΕΙΣ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ»

-          Για να μάθουν όλοι οι Έλληνες (όσοι δεν γνωρίζουν) τη μακρινή  τους καταγωγή και την πραγματική τους ιστορία που αριθμεί απροσδιόριστες δεκάδες ίσως εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια.

-           Να πάψουν να είναι Μισέλληνες (ξένοι και Έλληνες) και να υποστηρίζουν πως δεν υπάρχει ιστορική συνέχεια από την πρωτοελλαδική (Μυθική εποχή) και τα κλασσικά χρόνια έως την εποχή μας.

-           Για να καταγγείλω τους εξουσιαστικούς μύθους, όπως το ότι οι Έλληνες είναι Ινδοευρωπαίοι , πως τα γράμματα τα πήραν από τους Φοίνικες και τον πολιτισμό τους από κάποιους Μου και κάποιους Λεμούριους.

Έτσι μέσα από αυτό το βιβλίο νομίζω ότι δίνω απαντήσεις σε όλα τα παρακάτω ερωτηματικά, γιατί σκόπιμα του τελευταίους αιώνες πολλοί Ευρωπαίοι και κάποιοι ανθέλληνες άφησαν να αιωρούνται ιστορικές και μη αμφισβητήσιμες «αλήθειες»

Ερωτηματικά στα οποία δίνω απαντήσεις.

-Οι Έλληνες είναι γηγενείς της Αιγαίας Γης.

-Οι Νεοέλληνες έχουν απόλυτη  ιστορική συνέχεια με τους αρχαίους.

-Ο Ελληνικός λόγος διαμορφώθηκε στην Ελλάδα.

-Το δωδεκάθεο του Ολύμπου δεν είναι ειδωλολατρική θρησκεία, αλλά ερμήνευε το       πνεύμα του Ενός και Μοναδικού θεού.

-Οι Έλληνες ποτέ δεν υποστήριξαν πως ο Ζευς και οι άλλοι Αθάνατοι του Ολύμπου δημιούργησαν το Σύμπαν την ζωή στη Γή.

-Η Αθάνατη Θεά Αθηνά που λάτρευαν οι αρχαίοι Έλληνες, δεν ήταν μαύρη από την Αφρική αλλά γεννήθηκε στην Ελλάδα.

-Ο Πλάτων, Ο Σωκράτης, Ο Αριστοτέλης και όλοι οι φιλόσοφοι ήταν Έλληνες.

-Οι Έλληνες δεν ήρθαν από τον Καύκασο ούτε από την Ινδία.

-Ο Ελληνικός πολιτισμός είναι γηγενής και φώτισε τους λαούς της γής.

-Τα γράμματα δεν είναι Φοινικικά. Επί πλέον οι αρχαίοι Φοίνικες Έλληνες ήταν. Είχαν γλώσσα, πολιτισμό και ονόματα Ελληνικά και λάτρευαν τους ίδιους θεούς.

Και επειδή ο μισελληνισμός πηγάζει από το σύμπλεγμα της κατωτερότητας των μη Ελλήνων, έχουμε πολλά βιβλία, ανθελληνικών ή παραπλανητικών εκδόσεων που κυκλοφορούν, αμερικάνικα και ευρωπαϊκά , όπως¨

-Οι Έλληνες ήρθαν από αλλού, αλλά ποτέ δεν διευκρινίζουν από πού.

-Οι Άτλαντες δεν ήταν Έλληνες, αλλά πρόγονοι των Αμερικανών και των Ευρωπαίων, υπάρχει όμως μια μικρή καθοριστική λεπτομέρεια. Δεν υπήρχαν τότε έθνη σε αυτές τις χώρες.

-περί γενέσεως του κόσμου, με αρχή το 5.508 από κτίσεως κόσμου κατά την χριστιανική άποψη, μόνο που στην Ελληνική ιστορία έχουμε καταγραφές δεκάδων χιλιάδων χρόνων.

-Ιστορία της γραφής, με ανύπαρκτη ή λανθασμένη βιβλιογραφία, που αναφέρει ότι τα Ελληνικά γράμματα είναι Φοινικικά (και εννοούν ότι οι αρχαίοι Φοίνικες δεν ήταν Έλληνες).

-Παγκόσμια ιστορία του πολιτισμού με ελάχιστες αναφορές στην κλασσική Ελλάδα και εκτεταμένες ,μεθοδευμένες αναλύσεις πολιτισμών της Δύσης και της Ανατολής.

-Ιστορία των θρησκειών που δεν κάνει καμιά αναφορά στον Ορφέα και τα ορφικά, την πρώτη μονοθεϊστική θρησκεία των αρχαίων Ελλήνων σε εποχή 13.000 Π.Ε. (¨όπου Π.Ε σημαίνει πριν της εποχής μας).

-Λεμουρία, μία προϊστορική ανύπαρκτη Ήπειρος στον Ειρηνικό που έδωσε τον πολιτισμό της στους Άτλαντες και αυτοί στους Έλληνες (Μεγάλη φαντασία κάποιων)

-Ιστορία της αρχιτεκτονικής, όπου λείπει ο Ικτίνος και ο Παρθενώνας.

-Ιστορία της Γλυπτικής, χωρίς τον Πραξιτέλη.

-Εφευρέσεις και ανακαλύψεις, ενώ ο Αρχιμήδης 2.250 χρόνια πριν  έκαιγε τα πλοία των Καρχηδόνιων με Ηλιακά κάτοπτρα, ακτίνες λέιζερ και άλλοι Έλληνες κατασκεύαζαν υπολογιστές για την ναυτιλία σαν εκείνο των Αντικυθήρων.

-ιστορία της Αστρονομίας, χωρίς αναφορές στην Ελλάδα, που χιλιάδες χρόνια πριν οι Έλληνες μελέτησαν το σύμπαν και έδωσαν τα ονόματα στα ουράνια σώματα Ευρωπαίοι δεν γνώριζαν 500 χρόνια πριν ότι η γη κινείται, αν και τους το βεβαίωνε ο Κοπέρνικος,που είχε διαβάσει τα συγγράμματα του Αρίσταρχου του Σάμιου.

-Παγκόσμιες ιστορίες της λογοτεχνίας, που αρχίζουν σκόπιμα από το μεσαίωνα για να μην αναφέρουν τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τον Πλάτωνα. Υπάρχουν χιλιάδες εκδόσεις που αποκρύπτουν την Ελληνική διανόηση που γέννησε και φώτισε τον παγκόσμιο πολιτισμό.

Πώς να μην κάνεις την σκέψη ότι όλοι αυτοί οι Ελληνες –μισέλληνες που γεννήθηκαν στον Αιγαίο χώρο εξυπηρετούν συμφέροντα των γνωστών-αγνώστων εχθρών του Ελληνισμού και κάνουν τα πάντα για να δυσφημίσουν την Ελλάδα.

Σύμφωνα λοιπόν με τα τελευταία αρχαιολογικά ευρήματα και τα επιστημονικά πορίσματα, ο άνθρωπος εμφανίστηκε στην Γη 20.000.000 χρόνια προ εποχής μας.

Η γραπτή ιστορία των Ελλήνων ξεκινά από 5.000 χρόνια Π.Ε. Ανεπίσημα όμως, έχουμε ευρήματα με συμβολικές απεικονήσεις ή άλλες γραμμικές γραφές πάνω από 40.000 χρόνια. Η Ελληνική παράδοση ξεπερνά τις 100.000 χρόνια Π.Ε. Στον Ελλαδικό χώρο τα παλαιοντολογικά ευρήματα ανθρώπινης δραστηριότητας φτάνουν τα 10.000.000 χρόνια. Για παράδειγμα το απολιθωμένο κρανίο του αρχανθρώπου στο Σπήλαιο των Πετραλώνων αγγίζει τα 740.000 χρόνια.

Οι πόλεις, Αθήνα, Θήβα, Λάρισα, Κόρινθος, Αργος, Τίρυνθα, Μυκήνες, Πυλος, φαιστός, Κνωσσός και άλλες πανάρχαιες Ελληνικές πόλεις-κράτη θα ήταν αφέλαια να πούμε ότι πως δημιουργήθηκαν 3.000-4.000 χρόνια πριν, και αυτό αποδεικνύεται από τα θεμέλια των ναών ή τα τείχη στις Ακροπόλεις, όπου φαίνονται διαφορετικές τεχνικές στην λιθοδομή (επεξεργασία και τεχνική στην εφαρμογή της πέτρας).

Επίσης οι μύθοι είναι γεγονότα που αναφέρονται σε διάφορες και απόμακρες εποχές. Πέρασαν και καταγράφησαν κατά τα ιστορικά χρόνια στην προφορική και κληροδοτήθηκαν στις επόμενες γενιές με διαφοροποιήσεις. Ολοι οι Ελληνικοί μύθοι έχουν ιστορικές και συμβολικές σημασίες, και γι΄αυτό είναι απαραίτητο να βρεθούν οι Ιεροί κώδικες της Ελληνικής προιστορίας για να φανερωθούν οι σημασίες, τα πραγματικά πρόσωπα, τα γεγονότα και η εποχή τους. Π.Χ. Ο Ηρακλής, ήταν ένας ή πολλοί με το ίδιο όνομα, γιατί το όνομα αυτό στην ουσία ήταν επίθετο που έδιναν οι αρχαίοι Ελληνες κατά εποχές σε άνδρες που διέθεταν χαρισματικό νοιύ και σωματικά προσόντα. Το ¨ονομα Μίνωας, ήταν κυβερνητικός τίτλος και αναφέρεται σε διάφορες εποχές. Ηταν το 33.000 χρόνια πριν κυβερνήνης στην Αίγυπτο, κυβερνήτης στην Αιθιοπία, φαραώ στην Αίγυπτο το 5.000 Π.Ε, αλλά και Βασιλιάς της Κρήτης στα χρόνια του Θησέα 10.000 χρόνια Π.Ε.

1.       30.000.000  Πλανήτης Γη  Από αλλεπάλληλες τεκτονικές και μορφολογικές αλλαγές αναδύθηκε η ΑΙΓΑΙΑ   ΓΗ. Συμπαγής μάζα ύλης που απλωνόταν από το Ιόνιο έως την Μ.Ασία, και Αίγυπτο, με ποταμούς, λίμνες και νησίδες.

2.        25.000.000  ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ   . Εμφανίζεται ο άνθρωπος στην Αιγαία Γή. Έως σήμερα στον Ελλαδικό χώρο υπάρχει το αρχαιότερο εύρημα απολιθωμένου ανθρώπου.

3.        23.000.000 ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ. Χερσαία ζωικά και φυτικά απολιθώματα στο Σίγρι της Λέσβου και θαλάσσια απολιθώματα στην Ζάκυνθο.

4.        20.000.000  ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ. Θαλάσσια απολιθώματα στην Εύβοια (Κύμη, Αλιβέρι) και Κομοτηνή.

5.        12.000.000  ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ. Σε περιοχές της Χαλκιδικής και της Μάνης βρέθηκαν εργαλεία από χαλαζία που χρησιμοποιούσαν άνθρωποι για τις καθημερινές τους χρήσεις.

6.        11.000.000  ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ . Στα Τρίγλια, βρέθηκε απολιθωμένη κνήμη ανθρώπου και είναι το αρχαιότερο εύρημα σε όλο τον κόσμο. ΕΤΣΙ Η ΘΕΩΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΗ ΗΠΕΙΡΟ ΚΑΤΑΡΡΙΠΤΕΤΑΙ.

7.         7.000.000  ΑΙΓΑΙΟ. Χερσαία απολιθώματα (Μεγαθήριο) στο νησί Σάμος.

8.         6.000.000 ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ-ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Στην Πτολεμαΐδα της Μακεδονίας βρέθηκαν εργαλεία καθημερινής χρήσης. Όλα τα εργαλεία των αρχανθρώπων έχουν συνέχεια έως σήμερα στον τρόπο κατασκευής τους που δείχνουν μια ατελείωτη ιστορική συνέχεια.

9.         5.000.000  ΑΙΓΑΙΟΣ ΚΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΜΕΣΟΧΩΡΟΣ. Μεγάλες τεκτονικές συμπιέσεις    αναδιαρθρώνουν  την Αιγαία γή. Αρχή σχηματισμού νησιών στο Αιγαίο, αρχή διαχωρισμού της Πελοποννήσου από την σημερινή Στερεά Ελλάδα.

10.     4.500.000  ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ Στις περιοχές Πόρτο Ράφτη Αττικής όπως και στα νησιά Μήλος και Ικαρία βρέθηκαν εργαλεία που χρησιμοποιούσαν άνθρωποι τότε.

11.      3.000.000 ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ- ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Στην Πτολεμαΐδα στο χωριό Πέρδικα βρέθηκε  ελέφαντας διαμελισμένος και εργαλεία.

12.      1.500.000  ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. Στις πλαγιές του Παγγαίου όρους βρέθηκαν απολιθωμένα οστέινα εργαλεία.

13.       1.000.000-900.000   ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ.  Ίχνη φωτιάς στο Σπήλαιο των Πετραλώνων. Άνθρωποι των σπηλαίων γνωρίζουν την χρήση της φωτιάς και είναι τα παλιότερα ευρήματα στη Γή.

14.           950.000  ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ. Εργαλείο «χαλικόμορφο» που βρέθηκε στην περιοχή λίμνη Κορίσσια στην Νότια Κέρκυρα και θεωρείται ένα από τα παλαιότερα εργαλεία της παλαιολιθικής εποχής.

15.             745.000  ΣΠΗΛΑΙΑ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ.  Απολιθωμένο κρανίο Αρχανθρώπου (όρθιου ανθρώπου) των Πετραλώνων της Χαλκιδικής. Οργανωμένες οικογενειακές ομάδες που ασχολούνται με το κυνήγι, που ζούσαν στην «Κρίνεια παγετώδη» περίοδο.

16.              500.000  ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑ  Στο Σπήλαιο Χαλιωτάτων γηγενής πολιτισμένος άνθρωπος.

17.              400.000  ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ Αιγαίος γηγενής νοήμων άνθρωπος (καλλιεργητής της Γής, κτηνοτρόφος, ψαράς)

18.              300.000   ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ   Βρέθηκε κρανίο νοήμονος ανθρώπου στην Μάνη.

19.              250.000    ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ   Λίθινος πέλεκυς κοντά στον ποταμό Αλιάκμονα.

20.              200.000     ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ   Πνευματικός άνθρωπος

21.              150.000       ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ   Η Ελληνική γλώσσα αναπτύσσεται σε πολλές διαλέκτους στον Ελλαδικό χώρο. Λατρεία των φυσικών φαινομένων ΗΛΙΟΣ, ΣΕΛΗΝΗ, ΘΑΛΑΣΣΑ, ΑΣΤΡΑΠΕΣ, ΒΡΟΝΤΕΣ κ.α

22.              100.000        ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ-ΘΕΣΣΑΛΙΑ- ΑΛΟΝΝΗΣΟΣ Παλαιολιθικοί οικισμοί στις όχθες του Πηνειού . Βρέθηκε στο Παλαιοκαστρο Σιάτιστας εργαλείο , το αρχαιότερο, «Διπρόσωπος Λίθινος Χειροπέλεκυς» . Βρέθηκαν εργαλεία στην αρχαία Ικος-Αλόννησος που χρονολογούνται σε διάφορες εποχές από 10.000 –100.000 χρόνια. Οι γηγενείς του ελλαδικού χώρου αρχίζουν να αναζητούν και να λατρεύουν θεότητες. Φοβερά παιδιά της Γης και του Ουρανού σκιάζουν τους κατοίκους της Αιγαίας περιοχής, Εκατόγχειρες, Κύκλωπες, Σφίγγα, Κέρβερος, Στυμφαλίδες  Όρνιθες, το Λιοντάρι της Νεμέας, Μέδουσες, Σειρήνες.

23.                90.000. ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ. Οι Αιγαίοι λατρεύουν την Γη και τον Ουρανό ως θεότητες.

24.                80.000.  ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ. Τέρατα και τερατογονίες σε διάφορα μέρη της Ελλάδος, παιδιά της Γης και του Ουρανού. Οι άνθρωποι τα αποδίδουν σε άγνωστες και μυστηριώδεις δυνάμεις. Κυρίαρχοι των θαλασσών ο Νηρεύς, οι Νηρηίδες, οι Γραίες και οι Μέδουσες.

25.                70.000.   ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ.  Γεννήθηκαν οι Τιτάνες, Ωκεανός, Κοίος, Κρείας, Υπερίων,Ιαπετός, Κρόνος και οι Τιτανίδες Θεία, Ρέα, Θέμις, Μνημοσύνη, Φοίβη, Τηθύς και Διώνη. Οι Αιγαίοι έχουν διαμορφώσει οικισμούς με κοινωνικές δομές.

Λατρεία του Ήλιου, της Ρέας και του Κρόνου. Ιαπετός κυρίαρχος στην Δύση.

Στην Πελοπόννησο Ίναχος, Φορωνεύς, Πελασγός, Αργος, Λυκάων και Έπαφος χτίζουν μεγάλες πόλεις.

26.                    60.000.   ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ. Γεννιέται η Αφροδίτη στον αφρό της θάλασσας των Κυθήρων από το σπέρμα του Ουρανού. Εμφανίζονται οι Ερινύες, οι Νύμφες και οι Γίγαντες. Διαμόρφωση ενιαίας Ελληνικής γλώσσας με τοπικές διαλέκτους. Αρχή γενέσεως του Ελληνικού Λόγου.

27.                     50.000    ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ.  Στις θέσεις Κοκκινοπηλός και Ασπροχάλικο Ιωαννίνων (Κοιλάδα του Λούρου) βρέθηκαν 800 εργαλεία και απολεπίσματα μεταμορφωμένου ασβεστόλιθου. Εμφάνιση υπερφυσικών όντων και θεοτήτων και ηρώων, Τύφωνας, Ανταίος, Τριπτόλεμος ο 1^ος. Οι Αιγαίοι χαράζουν σε σπήλαια πρωτο-ιερογλυφικά λατρευτικά σύμβολα. Ο Ήλιος-Απόλλων και ο Ήφαιστος κυριαρχούν στις λατρευτικές δεήσεις των Ελλήνων. Επίσης έχουμε και τη λατρεία του θεού Αίολου και εμφανίζεται η πρώτη γενιά των Ατλάντων.

28.                           45.000  ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ . Αρχή λατρείας των θεοτήτων του Ολύμπου. Ο Ζεύς θεωρείται ως πρώτος μεταξύ των Ολυμπίων. Η Δήμητρα ως μεγάλη μητέρα των καρπών, του σίτου και της γονιμότητας. Εξάπλωση των Ελλήνων στην βόρεια Ελληνική χερσόνησο (Αίμος), στις παραλίμνιες ολόγυρα περιοχές έως την Μ.Ασία, δυτικά έως την Ιταλική και ιβηρική χερσόνησο και τις στεριές της πρώην Μεσογείου θαλάσσης (που ήταν μία μεγάλη λίμνη με νησιώτικα συμπλέγματα. Ηρακλής ο 1^ος και ο Πέλοψ ο 1^ος κυρίαρχοι της Πελοποννήσου.

Αρχή των μασκοφόρων Εορτών- «ΚΡΟΝΙΑ», την πρώτη εβδομάδα μετά την εαρινή ισημερία. Αυτές οι γιορτές αργότερα εντάχθηκαν στα Διονυσιακά βακχικά μυστήρια.

29.                        40.000   ΑΦΡΙΚΗ. Οι Έλληνες κυριάρχησαν στην Αιθιοπία και σιγά σιγά άρχισαν να καθαρίζουν τις όχθες του Νείλου. Εμφανίζονται εν τω μεταξύ οι Κένταυροι στο ¨Όρος Πήλιο και αργότερα στην Θεσσαλία.

30.                         39.000. ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ, ΗΠΕΙΡΟΣ. Ραδιοχρονολόγηση του τελευταίου στρώματος στο Ασπροχάλικο Ιωαννίνων που αποκάλυψε ασχολίες των ανθρώπων εκείνης της εποχής.

31.                          35.000.     ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΧΕΡΣΟΝΗΣΟΣ (ΑΙΜΟΥ). Στην κοιλάδας του ποταμού Λούρου βρέθηκαν λίθινες επεξεργασμένες με δεξιοτεχνία λίθινες λεπίδες.

Γεννήθηκε ο Ασκληπιός και πρωτολατρεύτηκε στην Τρίκκη της Θεσσαλίας. Οι Έλληνες αποικίζουν τον κόσμο.

32.                           34.000.  ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ. Ο Περσεύς ο 1^ος εκστρατεύει στη Δύση και στην Ασία. Δημιουργούνται μεγάλες πόλεις στον Ελλαδικό χώρο, όπως η

Κόρινθος, η Ποσειδωνία (Αθήνα), η Θήβα. Έχουμε επίσης την ίδρυση του Μαντείου των Δελφών στις όχθες της λίμνης (σημερινός Κορινθιακός κόλπος)

33.                           33.000 ΕΛΛΑΔΑ, ΑΙΘΙΟΠΙΑ, ΑΙΓΥΠΤΟΣ, ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ. Οι Έλληνες κατοικούν την Μ. Ανατολή και την Αιθιοπία, που ήταν αρχικά αφιλόξενος χώρος. Ιδρύουν πόλεις ολόγυρα από τον Νείλο, όπως η Ηλιούπολις, που ίδρυσε ο Ακτίς ο Ρόδιος και αργότερα η Διόπολις. Οι Έλληνες θεοί ιδρύουν και τις Αιγυπτιακές δυναστείες, που κυβέρνησαν για 13.985 χρόνια την Αίγυπτο, που άρχισε να γίνεται η ιερή κιβωτός του Ελληνικού πολιτισμού. Πρώτοι κυβερνήτες ήταν ο Ήφαιστος, Ήλιος, Αγαθοδαίμων, Κρόνος, Οσιρις, και Ίσις, Τύφων, Ωρος, Άρης, Ανούβις, Ηρακλής ο 2^ος, Απόλλων, Άμμων,  Τιθοής,  Σώσος και Ζεύς. Ο Άμμων –Ζευς ταυτίζεται με τον Μίνωα.

34.                           31.000. ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ-ΘΕΣΣΑΛΙΑ. Ίδρυση του Μαντείου της Δωδώνης στην Θεσσαλία στις όχθες της μεγάλης Θεσσαλικής λίμνης. Τα διαδοχικά φύλα με κοινή γλώσσα και καταγωγή (γηγενείς του Ελλαδικού χώρου) αναπτύσσουν πολιτισμό και επικρατούν διαδοχικά. Αχαιοί, Αίολες, Ίωνες, Δωριείς, Θράκες, Μυρμιδόνες κλπ.

35.                           30.000. ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ-ΕΛΕΥΣΙΝΑ. Καθιερώνονται τα Ελευσίνια Μυστήρια, αφιερωμένα στην Γαία, αργότερα στις εποχές του χρόνου και στα νεώτερα χρόνια , 14.000ΠΕ προς τιμή της Θεάς Δήμητρας και της κόρης Περσεφόνης. Στην Πελοπόννησο ο Βελλεροφόντης ο 1^ος σύμφωνα με την λακωνική παράδοση είναι ο πρώτος Βασιλιάς της Νότιας Πελοποννήσου.

36.                            28.000. ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ, ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ. Τα Καβείρια στο νησί της Σαμοθράκης καθιερώνονται.

37.                              26.000. ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ, ΜΕΣΣΗΝΙΑ. Στην θέση «Απίδημα» της Μάνης βρέθηκαν ερείπια της εποχής αυτής.

38.                              25.000. ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ-ΑΙΓΥΠΤΟΣ. Κατακλυσμός του ΩΓύγου.

Τα νερά που κάλυπταν το βόρειο ημισφαίριο της Γής έως τον Εύξεινο Πόντο άρχισαν να λειώνουν, ξεχύνονται στην Αιγαία Γη και κατακλύζουν και καταποντίζουν το μεγαλύτερο μέρος της. Οι Βουνοκορφές είναι τα σημερινά νησιά του πελάγους. Οι πλημμύρες δημιουργούν και άλλα ανοίγματα μεταξύ Ευρώπης-Αφρικής, τα νερά ξεχύνονται στον Ατλαντικό μέσω των Ηρακλείων Στηλών. Ο άξονας της γης , ο βόρειος μαγνητικός πόλος μετατοπίζεται. Η λίμνη «Λίβυα»

Της Αφρικής αποστραγγίζεται και αρχίζει να δημιουργείται η έρημος Σαχάρα.

Οι ιερείς του μαντείου του Δωδωναίου Διός της Θεσσαλίας, μαζί με τα αρχεία του Ελληνικού πολιτισμού μεταφέρονται στην Αίγυπτο, για περισσότερη ασφάλεια και ιδρύεται το μαντείο του Αμμωνος Διός, στα παράλια της Αφρικής.

39.                               24.000. ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΧΩΡΟΣ. Κυρίαρχοι της Εσπερίας χώρας οι Μέδουσες. 1^η δυναστεία των Λιβυκών Αμαζόνων-θυγατέρων του Άρη. Εξοντώνουν και  λεηλατούν του κατοίκους της Δυτικής Αφρικής. Ο Ηρακλής ο 3^ος εκστρατεύει στην Εσπερία για τα χρυσά μήλα του κήπου των Εσπερίδων και εξοντώνει πολλές από αυτές. Αργότερα ο Περσεύς τις εξολοθρεύει και καθαρίζει τον τόπο από αυτές.

40.                                23.000. ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ. Η πρώτη μεγάλη έκρηξη στο ηφαίστειο της Θήρας.

41.                                 22.000. ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ. Οι Άτλαντες (Έλληνες) κατοικούν το νησί της Ατλαντίδος και την Εσπερία Ήπειρο (Αμερική)

42.                                 20.000.ΕΥΡΩΠΗ-ΑΣΙΑ. Οι Έλληνες Δραβίδες εξερευνούν και κατοικούν την Ευρώπη και την Ασία. Στην Ινδία δημιουργούν μεγάλα Ελληνικά πολιτιστικά κέντρα και θέτουν τις βάσεις του ινδικού πολιτισμού. Στην Αθήνα έχουμε τον κατακλυσμός του Κέκροπος 1^ου (γηγενής βασιλιάς).

Οι Αρκάδες λατρεύουν τον Πάνα και τον Δία και πραγματοποιούν αναίμακτες ή θυσίες ζώων στον Λύκαιον Όρος της Αρκαδίας. Οι θυσίες συνεχίστηκαν μέχρι το 1.000 μ.χ.

43.                                  18.000. ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ. Ο Αιγαίων (γιος του Ουρανού και της Γης) βασιλιάς της Εύβοιας κυριαρχεί στο Αιγαίο πέλαγος με τα πλοία του και δίνει το όνομά του στο Αρχιπέλαγος.

44.                                   17.000. ΕΛΛΑΔΑ-ΑΣΙΑ. Ο Ηρακλής ο 4^ος εκστρατεύει στην Ασία και φθάνει έως την  Κίνα. Χτίζει Ελληνικές πόλεις και αφήνει βασίλισσα την κόρη του. Κάθε  μία φορά μόνο τον χρόνο πλήρωνε φόρους στην βασίλισσά τους. Μέχρι σήμερα η περιοχή στην Ν.Δ. Κίνα πάνω από το Βιετνάμ-Λάος-Βιρμανία ονομάζεται Γιουνάν, δηλ. Ίωνες, έτσι φωνάζουν όλους τους Έλληνες οι Ασιατικές χώρες. Είναι μεγαλύτερη από τον σημερινό ελλαδικό χώρο και έχει πρωτεύουσα την Κουανμίγκ. Ανασκαφές κινέζων αρχαιολόγων στην Γιουνανία φέρνουν στην επιφάνεια Ελληνικές πόλεις της παλαιάς και προκλασικής εποχής και επιβεβαιώνουν αυτές τις αποικήσεις.

Στο Αιγαίο η ναυσιπλοΐα έχει μεγάλη ανάπτυξη.

45.                                 16.000. ΑΙΓΑΙΑ ΓΗ. Ο Προίτος ο πρώτος βασιλιάς της Τίρυνθας ,κυρίαρχος του κάμπου του Άργους. Ο Διόνυσος ο 1^ος εκστρατεύει στην Ασία έως την Κίνα, την Ιαπωνία, και τα νησιά του Ειρηνικού.  Στον Εύξεινο Πόντο έχουμε την γενιά των Σκυθικών Αμαζόνων.

46.                                  15.000. ΕΛΛΑΔΑ-ΕΥΡΩΠΗ-ΑΤΛΑΝΤΙΔΑ. Οι Άτλαντες επιθυμούν να κηδεμονεύσουν την μητρόπολη της καταγωγής τους και εκστρατεύουν κατά της Ελλάδος. Κυριεύουν την Ευρώπη, την Αφρική και φθάνουν μέχρι την Ελληνική χερσόνησο. Οι Αθηναίοι μαζί με άλλους Έλληνες του μεσογειακού χώρου τους απωθούν μέχρι την σημερινή Γαλλία. Η τελική μάχη πραγματοποιείται στις πλαγιές των Πυρηναίων και επικρατούν οι Αθηναίοι. Η ήττα των Ατλάντων συνοδεύεται με την καταστροφή και καταβύθιση της Ατλαντίδος. Μέρος του στρατού των Αθηναίων παραμένει στα Πυρηναία προς απόκρουση μελλοντικής επίθεσης και σήμερα αποτελούν το λαό των Βάσκων. Υπολείμματα των Ατλάντων κατοικούν στην Ν.Δ. Γαλλία σήμερα.

47.                                 14.000. ΑΙΓΑΙΟΣ ΧΩΡΟΣ Με την καταβύθιση της Ατλαντίδος αναδύεται η σημερινή έρημος Σαχάρα και έχουμε μεγάλες πλημμύρες στο χώρο της Μεσογείου  και κατακλυσμούς στην Αίγυπτο. Στο όρος Ταΰγετος δημιουργούνται μεγάλα «αστεροσκοπεία» για αστρονομικές παρατηρήσεις ,οι Πυραμίδες της Λακωνίας. Ο Κατακλυσμός του Δευκαλίωνα, ο μεγαλύτερος, κράτησε εννέα μερόνυχτα. Οι πλημμύρες και οι καταστροφές σε συνδυασμό με τους σεισμούς αναδιαμόρφωσαν τον χώρο της Μεσογείου. Στον Παρνασσό, όπου υπήρχε «Μουσαίο μαντείο και βωμός του Διός», κατέφυγε ο Δευκαλίωνας,και έκανε θυσίες για την διάσωσή του  .Αρχίζει μία νέα εποχή για τους Έλληνες με προπάτορες τους τον  Δευκαλίωνα και την Πύρρα .

H  ΑΡΧΑΙΑ  ΕΛΛΑΔΑ

Η Ελλάδα της αρχαιότητας ήταν από άκρη σε άκρη ένα ιερό Άλσος των θεών και των ανθρώπων, ένας καλλωπισμένος κήπος γεμάτος από ιερές πηγές Ηρώων ανδριάντες, βωμούς, Ναούς, Θέατρα, Στάδια, Κτίρια, Μεγαλοπρεπείς Τάφους Ηρώων και Θεών, Επιτύμβιες Στήλες ολόχρυσες Άμαξες, Γιορτές σε κάθε Πόλη-Κράτος ΚΑΙ ΠΕΡΗΦΑΝΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.

Ο Νέρων και ο Κικέρων είπαν. «Σε κάθε βήμα στην Ελλάδα βρίσκεις πράγματα αξιοθέατα»  . Γι’ αυτό οι Ρωμαίοι έκαψαν την Ρώμη για να την καλλωπίσουν με Ελληνικά έργα τέχνης. Από την Αθήνα, την Ολυμπία, την Κόρινθο, Την Θήβα, την Κρήτη, τους Δελφούς, που ήταν ένα δάσος αγαλμάτων άρπαξαν πεντακόσιους χάλκινους ανδριάντες. Ερήμωσαν όλους τους ναούς της κεντρικής Ελλάδος της Ιωνίας, των νησιών ,της Παλαιστίνης και της Αλεξάνδρειας. Άρπαξαν ακόμη και τον ανδριάντα του Οδυσσέα και τα νεκρικά επιστήλια. Αποκεφάλισαν τα Ελληνικά αγάλματα και τοποθέτησαν κεφαλές Ρωμαίων αρχόντων και Συγκλητικών. Απογύμνωσαν ΤΗ ΧΩΡΑ ΤΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ από τους θησαυρούς της, όμως κατακτήθηκαν από τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΟΓΟ, και αργότερα όλοι οι άλλοι Ευρωπαίοι, Γάλλοι, Άγγλοι, Γερμανοί. Παιδιά της Ελλάδος της Δύσης και της Ανατολής γκρέμισαν τους ναούς των Θεών του Ολύμπου και πήραν τα περίτεχνα μάρμαρα για να στολίσουν τα μουσεία τους και όταν τους τα ζητάει πίσω η Ελλάδα απαντούν « Μα αν σας τα δώσουμε θα αδειάσουν τα μουσεία μας» Μία απάντηση χαμηλής νοημοσύνης, εκτός αν νομίζουν ότι εμείς οι Έλληνες είμαστε χαμηλής νοημοσύνης.

http://plwtos.blogspot.gr/

ΠΗΓΗ

Βαρδίκος Δημήτρης - Εμείς οι Έλληνες ~ Α. Αρχαιολογία

ΦΡΑΣΕΙΣ ΣΟΦΙΑΣ -- ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

«Ο άνθρωπος αγιάζει τον τόπο, κι όχι ο τόπος τον άνθρωπο»
«Ουχ οι τόποι τους άνδρας εντίμους, αλλ' οι άνδρες τους τόπους επιδεικνύουσι» (Αγησίλαος).  


Τι κρίμα, να τα βάζουν οι άνθρωποι με τους θεούς. Γιατί ισχυρίζονται ότι από εμάς τους βρίσκουν οι δυστυχίες τους, ενώ αυτοί οι ίδιοι με τις αδικίες τους περνούν δυστυχίες, χωρίς να τους φταίει η μοίρα τους. ‘’Ω πόποι, οίον δη νυ θεούς βροτοί αιτιόωνται, εξ ημέων γαρ φασι κακ' έμμεναι. Οι δε και αυτοί σφήσιν ατασθαλίησιν υπέρ μόρον άλγε' έχουσι’


Να μη πεις για οποιοδήποτε πράγμα ότι το "έχασα", αλλά ότι, το "απέδωσα". Πέθανε το παιδί σου; Απεδόθη. Πέθανε η γυναίκα σου; Απεδόθη. Σου κλέψανε τη περιουσία σου; Μα κι' αυτή απεδόθη. Όσο σου δίνεται να το έχεις, φρόντιζέ το, ως κάτι ξένο, όπως οι περαστικοί το ξενοδοχείο. '' Μηδέποτε επί μηδενός είπεις ότι "Απώλεσα αυτό", αλλ' ότι "Απέδωκα". Το παιδίον απέθανεν; απεδόθη. Η γυνή απέθανεν; απεδόθη. Το χωρίον αφηρέθην; Ουκούν και τούτο απεδόθη... μέχρι δ' αν διδώ ως αλλοτρίου αυτού επιμελού, ως του πανδοχείου οι παριόντες. '' ΕΠΙΚΤΗΤΟΥ


Το θάνατο κανένας δε πρέπει να φοβάται, εκτός αν είναι εντελώς ανόητος και δειλός. Την αδικία όμως πρέπει να φοβάται. Γιατί, αν η ψυχή φτάσει στον `Αδη με το βάρος των χειροτέρων αδικημάτων, θα είναι γι' αυτήν η μεγαλύτερη απ' όλες τις συμφορές. 
'' Αυτό μεν το αποθνήσκειν ουδείς φοβείται, όστις μη παντάπασιν αλόγιστός τε και άνανδρος εστί, το δε αδικείν φοβείται. πολλών γαρ αδικημάτων γέμοντα την ψυχήν εις `Αιδου αφικέσθαι πάντων έσχατον κακών εστίν. '' ΠΛΑΤΩΝΑ


Ο, τι λόγο θέλεις να πεις, τέτοιον και θ' ακούσεις. ‘’Οποιόν κ' έπησθα έπος, τοιόν κ' επακούσας’’



«Μένεα πνέω»: Φράση που επαναλαμβάνεται πολλές φορές στην Ιλιάδα και δείχνει την υπερβολική οργή.

Οδυσσέας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Οδυσσέας καθώς τυφλώνει τον Πολύφημο. Ελληνικό γλυπτό του 2ου αιώνα π.χ.

Ο Οδυσσέας, μυθικός βασιλιάς της Ιθάκης,είναι ο βασικός ήρωας στο επικό ποίημα του Ομήρου, Οδύσσεια, και επίσης διαδραματίζει καθοριστικό ρόλο στο άλλο έπος του Ομήρου, την Ιλιάδα. Είναι ευρέως γνωστός για την πονηριά και εφευρετικότητά του, διάσημος και για τα δέκα χρόνια που του πήρε η επιστροφή στο σπίτι του, μετά τον Τρωικό Πόλεμο όπως αλληγορικά του απέδωσε ο Όμηρος. Ήταν γιος του Λαέρτη και της Αντίκλειας, σύζυγος της Πηνελόπης και πατέρας του Τηλεμάχου.

Το γενεαλογικό δέντρο του Οδυσσέα, ενός από τους καλύτερους υπαρχηγούς του Αγαμέμνονα και ήρωα που διακρίθηκε όσο λίγοι στην Ιλιάδα, παραμένει σκοτεινό και δυσνόητο. Ο πατέρας (ή πατριός) του Λαέρτη είναι ο Αρκέσιος, γιος του Κέφαλου (γνωστού ιδρυτή τηςΚεφαλλονιάς), και εγγονός του Αιόλου. Στην τραγωδία «Ιφιγένεια εν Αυλίδι» του Ευριπίδη ο μυθικός Σίσυφος αναφέρεται ως ο πατέρας του, ενώ πιστεύεται ότι απέκτησε και ένα γιο με την Κίρκη, τον Τηλέγονο.

Η Ιθάκη ήταν ένα από τα πολλά νησιά που περιλαμβάνονταν στο βασίλειο του Οδυσσέα, μεταξύ των Ιόνιων νήσων της Αρχαίας Ελλάδας. Το βασίλειό του φαίνεται πως είχε και ένα μικρό προπύργιο στην ηπειρωτική Ελλάδα, κοντά στον ποταμό Αχελώο. Τα ακριβή στοιχεία και όρια του βασιλείου δεν είναι γνωστά, καθώς οι πληροφορίες που παρέχει ο Όμηρος είναι ασαφείς.

Πίνακας περιεχομένων   [Απόκρυψη]  1 Ετυμολογία 2 Πριν από τον Τρωικό Πόλεμο 2.1 Νεανικά χρόνια 2.2 Ελένη και Πηνελόπη 2.3 Επιστράτευση 3 Κατά τη διάρκεια του πολέμου 4 Το ταξίδι της επιστροφής 5 Πηγή έμπνευσης 6 Δείτε επίσης 7 Βιβλιογραφία 8 Εξωτερικές συνδέσεις

Ετυμολογία [Επεξεργασία]

Το όνομά «Οδυσσέας» έχει αρκετές εκδοχές: Ολυσσεύς, Ουλιξεύς, Ουλίξης, στα Λατινικά είναι γνωστός ως Ulysses ενώ στη Ρωμαϊκή μυθολογία έχει το όνομα Ulixes.

Το όνομα «Οδυσσεύς», που προέρχεται από το ρήμα «ὀδύσσομαι» (οργίζομαι, μισώ κάποιον) και σημαίνει εξοργισμένος, αλλά και ο μισούμενος από τους θεούς, αυτός που έδωσε αφορμές δυσαρέσκειας, πιστεύεται ότι του το έδωσε ο παππούς του (από την πλευρά της μητέρας του), ο Αυτόλυκος. Αυτή η εκδοχή στηρίζεται στο γεγονός ότι ο Οδυσσέας μισεί τους Θεούς και οι Θεοί μισούν τον Οδυσσέα.

Σύμφωνα με τον Όμηρο το όνομα σημαίνει «γιος της πέτρας», αλλά πιο πιθανό είναι να συγγενεύει ετυμολογικά με την λέξη «οδηγός». Μπορεί επίσης να προέρχεται από το ρήμα «ὀδυνάω» που σημαίνει «προκαλώ πόνο» με την έννοια «αυτός που προκαλεί και αισθάνεται πόνο». Ο Οδυσσέας εξάλλου αισθάνεται έναν διαρκή πόνο πνευματικό ή/και σωματικό - προκαλεί δηλαδή πόνο σε κάποιον άλλο και παράλληλα κάποιος άλλος σ΄αυτόν.

Στον Οδυσσέα αποδίδεται μερικές φορές και το πατρωνυμικό ουσιαστικό Λαερτιάδης, δηλαδή «γιος του Λαέρτη».

Πριν από τον Τρωικό Πόλεμο [Επεξεργασία]

Νεανικά χρόνια [Επεξεργασία]

Λίγα είναι γνωστά για τα παιδικά και εφηβικά χρόνια του Οδυσσέα. Από τις λιγοστές αναφορές στην Οδύσσεια μαθαίνουμε για το κυνήγι του κάπρου στο σπίτι του Αυτόλυκου, στονΠαρνασσό. Σε αυτό το κυνήγι ο Οδυσσέας τραυματίστηκε και απέκτησε μια ουλή πάνω από το γόνατο (σημάδι που ήταν αρκετό για να τον αναγνωρίσει η υπηρέτρια του,Ευρύκλεια, όταν επέστρεψε στην Ιθάκη). Σε άλλο σημείο μαθαίνουμε για το ταξίδι του στη Μεσσήνη (?) και την γνωριμία του με τον Ίφιτο, γιο του Ευρυκλέα, που του χάρισε το βαρύ τόξο με το οποίο φόνευσε αργότερα τους μνηστήρες.

Ελένη και Πηνελόπη [Επεξεργασία]

Ο Οδυσσέας ήταν ένας από τους υποψήφιους μνηστήρες της Ελένης, κόρης του Τυνδάρεω. Ο Τυνδάρεως όμως, φοβούμενος ότι θα προσβάλει τους ισχυρούς και διάσημους μνηστήρες που είχαν συγκεντρωθεί, καθυστερούσε την διαδικασία επιλογής. Τότε ο Οδυσσέας, που είχε υποσχεθεί να λύσει το πρόβλημα, πρότεινε όλοι οι μνηστήρες να ορκιστούν ότι θα υποστηρίζουν και θα βοηθάνε όποιον διάλεγε η Ελένη για σύζυγό της. Οι μνηστήρες, μεταξύ των οποίων και ο Οδυσσέας, πήραν τον όρκο και έτσι η Ελένη διάλεξε τον Μενέλαο, τον πιο ισχυρό από αυτούς.

Δύο εκδοχές υπάρχουν για το γάμο του Οδυσσέα με την Πηνελόπη. Η πρώτη εκδοχή, που περιγράφει και ο Όμηρος, θέλει τον Οδυσσέα να νικά τους αντίζηλούς του σε αγώνα δρόμου που είχε προκηρύξει ο Ικάριος, πατέρας της Πηνελόπης. Σύμφωνα με την δεύτερη εκδοχή, ο Οδυσσέας για την βοήθεια που προσέφερε στον Τυνδάρεω στο γάμο της Ελένης, πήρε ως αντάλλαγμα την κόρη του αδερφού του, Ικαρίου.

Επιστράτευση [Επεξεργασία]

Όταν η Ελένη απήχθη από τον Πάρη της Τροίας (γεγονός που προκάλεσε τον Τρωικό πόλεμο), οι μνηστήρες κλήθηκαν να τιμήσουν τον όρκο τους και να βοηθήσουν τον Μενέλαο να πάρει πίσω την Ελένη. Σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Οδυσσέας γνώριζε από χρησμό ότι θα επέστρεφε μετά από 20 χρόνια και γι' αυτό δεν ήθελε να συμμετάσχει στην εκστρατεία. Για να απαλλαγεί από την επιστράτευση παρίστανε τον τρελό, η απάτη του όμως έγινε αντιληπτή και αποκαλύφθηκε από τον Παλαμήδη και έκτοτε ο Οδυσσέας αφιερώθηκε στην επιτυχία της εκστρατείας. Κατ' άλλους, ο αδερφός του Μενέλαου, Αγαμέμνων, επισκέφτηκε τον Οδυσσέα στην Ιθάκη και έπειτα από μεγάλο κόπο τον έπεισε να συμμετάσχει στην Τρωική εκστρατεία.

Με τον Οδυσσέα πλέον μέλος του εκστρατευτικού σώματος, ο Αγαμέμνων στράφηκε προς τον Αχιλλέα (που δεν ήταν μνηστήρας της Ελένης), επειδή είχε ειπωθεί ότι η Τροία δεν θα έπεφτε χωρίς αυτόν. Ο Οδυσσέας στάλθηκε στη Σκύρο, στην Αυλή του Λυκομήδη, για να εξασφαλίσει την συμμετοχή του Αχιλλέα. Η μητέρα όμως του Αχιλλέα, η Θεά Θέτις, τον συμβούλευσε να ντυθεί με γυναικεία ρούχα και να κρυφτεί ανάμεσα στις γυναίκες της αυλής, ώστε να μην υποχρεωθεί να συμμετάσχει στον πόλεμο. Η Θέτις οδηγήθηκε σε αυτήν την πράξη από την προφητεία που έλεγε ότι ο γιος της είτε θα ζούσε μια μακρά και ανιαρή ζωή είτε θα πέθαινε νέος επιτυγχάνοντας αιώνια δόξα, και φοβόταν τις συνέπειες αν έφευγε για την Τρωική εκστρατεία. Ο Οδυσσέας αδυνατώντας να εντοπίσει τον Αχιλλέα ζήτησε, πριν επιστρέψει, να του επιτραπεί να κάνει δώρα στις γυναίκες της αυλής. Έβγαλε κάποια χρυσαφικά καθώς επίσης και ένα σπαθί, ένα κοντάρι και μια ασπίδα. Όλες οι γυναίκες ενδιαφέρθηκαν για τα κοσμήματα εκτός από μια, της οποίας το ενδιαφέρον τράβηξε ο στρατιωτικός εξοπλισμός. Ο Οδυσσέας υποψιάστηκε την απάτη και σήμανε μια πολεμική σάλπιγγα, με το άκουσμα της οποίας η «γυναίκα» ενστικτωδώς άρπαξε τα όπλα. «Αυτή» τελικά αποδείχθηκε πως ήταν ο Αχιλλέας και έτσι ο Οδυσσέας με την πονηριά του κατάφερε να τον ανακαλύψει. Τότε η Θέτις επέτρεψε στον Αχιλλέα να πολεμήσει, αφού πρώτα του έδωσε την πανοπλία του πατέρα του, του Πηλέα, που είχε σφυρηλατηθεί από τον ίδιο τον Θεό Ήφαιστο, για να τον προστατεύει στη μάχη.

Λίγο πριν ξεκινήσει ουσιαστικά ο πόλεμος, ο Οδυσσέας μαζί με τον Μενέλαο σχημάτισαν μια διπλωματική αποστολή με σκοπό να φέρουν πίσω την Ελένη ειρηνικά. Και ενώ τα επιχειρήματα του Μενέλαου ήταν συναισθηματικά και μη πειστικά, ο Οδυσσέας παραλίγο να πείσει την τρωική γερουσία να επιστρέψουν την Ελένη, αλλά τελικά απέτυχε.

Κατά τη διάρκεια του πολέμου [Επεξεργασία]

Κύριο λήμμα: Ιλιάδα

Ο Οδυσσέας ήταν από τους βασικούς Αχαιούς ήρωες στον Τρωικό Πόλεμο. Οι άλλοι ήταν ο «θεϊκός» Αχιλλέας, ο «αρχοντικός» Αγαμέμνων, ο Μενέλαος, ο σοφός Νέστωρ, ο Αίας ο Τελαμώνιος και ο Διομήδης.

Στην Ιλιάδα ο Οδυσσέας παρουσιάζεται από τον όμηρο ως ένας ανδρείος πολεμιστής, συνετός βασιλιάς και πολυμήχανος αρχηγός. Η άποψή του πάνω σε πολλά θέματα υιοθετείται από τους άλλους αρχηγούς καθώς όλοι τον σέβονταν. Εξάλλου η τριάδα Νέστωρ, Οδυσσέας και Ιδομενέας αναγνωρίζονταν ως οι πιο αξιόπιστοι σύμβουλοι. Κατά την διάρκεια του πολέμου ο Οδυσσέας αναδεικνύεται σε συμφιλιωτική και ενωτική δύναμη μεταξύ των Ελλήνων. Προσπαθεί να συμφιλιώσει τον Αχιλλέα με τον Αγαμέμνονα, μετά την διαμάχη για τηνΒρισηίδα, και μεταπείθει τον Αγαμέμνονα όταν απογοητευμένος από τις στρατιωτικές ήττες σκέφτεται να εγκαταλείψει την Τροία. Καταφέρνει ακόμη να συγκρατήσει τον μαινόμενο Αχιλλέα όταν μετά τον θάνατο του Πατρόκλου θέλει να επιτεθεί στους Τρώες άμεσα και απροετοίμαστα.

Η γενναιότητα και η πολεμική του ικανότητα εξυμνούνται πολλές φορές από τον Όμηρο στην Ιλιάδα, πιο πολύ όμως στις νυχτερινές του εκστρατείες. Με τον Διομήδη κατάφεραν να εισχωρήσουν στην Τροία και να κλέψουν το παλλάδιο, ενώ σε άλλο χρονικό σημείο πήγαν στο στρατόπεδο των Θρακών, σκότωσαν πολλούς από αυτούς στον ύπνο τους και έκλεψαν τα άλογα του βασιλιά τους. Κατά τους νεκρικούς αγώνες προς τιμή του Πάτροκλου κατάφερε με την βοήθεια της Αθηνάς να νικήσει στον αγώνα δρόμου. Στη συνέχεια νίκησε τον Αίαντα τον Τελαμώνιο (στους νεκρικούς αγώνες προς τιμή του Αχιλλέα) κερδίζοντας την πανοπλία του νεκρού Αχιλλέα και προκαλώντας την αυτοκτονία του Αίαντα με το σπαθί που του είχε χαρίσει ο Έκτορας.

Η πιο καταλυτική συνεισφορά του Οδυσσέα στο Τρωικό Πόλεμο όμως ήταν έμπνευση του Δούρειου Ίππου. Το ξύλινο αυτό κατασκεύασμα, δείγμα στρατηγικής ευφυίας, κατασκευάστηκε από τον Eπειό σύμφωνα με τις οδηγίες του Οδυσσέα. Όταν ολοκληρώθηκε, ο Οδυσσέας οδήγησε στο εσωτερικό του Ίππου δεκάδες Αχαιούς και περίμεναν καρτερικά τους «θριαμβευτές» Τρώες. Οι Τρώες, αφού πίστεψαν ότι οι Αχαιοί εγκατέλειψαν της ακτές της Τροίας και τους άφησαν ως δώρο τον Δούρειο Ίππο, τον οδήγησαν στο εσωτερικό της πόλης και άρχισαν ξέφρενα γλέντια. Με το πέσιμο της νύχτας όμως, οι κρυμμένοι στο εσωτερικό του Ίππου Αχαιοί, εξόρμησαν και κατάφεραν να καταλάβουν την απροστάτευτη πόλη σχετικά εύκολα. Αυτό σήμανε και το τέλος του Τρωικού Πολέμου.

Το ταξίδι της επιστροφής [Επεξεργασία]

Κύριο λήμμα: Οδύσσεια

Ο Οδυσσέας καθώς προσφέρει κρασί στον Πολύφημο.

Όταν η πόλη της Τροίας κυριεύθηκε από τους Αχαιούς, μετά από δεκάχρονο πόλεμο, πολλοί από τους νικητές προέβησαν σε ακρότητες. Σκότωσαν πολλούς αμάχους, γυναίκες και παιδιά, αλλά και αιχμάλωτους στρατιώτες. Σκότωσαν ακόμη και αυτούς που ζητούσαν άσυλο μέσα στους ιερούς ναούς των Θεών. Οι λιγοστοί επιζώντες, γυναίκες επί το πλείστον, μεταφέρθηκαν στα καράβια για να χρησιμοποιηθούν ως σκλάβες μετά την επιστροφή στην πατρίδα του καθενός. Στο τέλος της Ιλιάδας αναφέρεται η ολοκληρωτική λεηλασία, καταστροφή και ισοπέδωση της πόλης, δεν άφησαν όρθιους ούτε τους ιερούς ναούς των θεών.

Μετά την λήξη του πολέμου, ο Οδυσσέας, όπως όλοι, πήρε το δρόμο της επιστροφής για την Ιθάκη. Για τις προσβολές κατά των Θεών όμως που διέπραξε στην Τροία (ύβρις) επήλθε η τιμωρία του (νέμεσις), δεκάχρονη περιπλάνηση πριν φτάσει στην Ιθάκη. Αρχικά, για τον Οδυσσέα, οι Θεοί δεν είχαν αποφασίσει για μια τόσο μεγάλη τιμωρία αλλά όταν ο Οδυσσέας τύφλωσε τον Πολύφημο, εξόργισε τον Ποσειδώνα, ο οποίος ορκίστηκε να μην τον αφήσει ποτέ να επιστρέψει στην Ιθάκη. Όλες οι περιπέτειες και περιπλανήσεις περιγράφονται λεπτομερώς από τον Όμηρο στην Οδύσσεια.

Ξεκινώντας από την Τροία ο Οδυσσέας είχε στην διάθεσή του 12 καράβια, μέσα στα οποία επέβαιναν οι Ιθακήσιοι συμπολεμιστές του. Οι περιπλανήσεις τους αρχίζουν με την πλεύση και την μάχη στην χώρα των Κικόνων, την περιπέτεια στη χώρα των Λωτοφάγων και στην συνέχεια στη χώρα των Κυκλώπων, όπου παγιδεύτηκαν στη σπηλιά του Πολύφημου και ο Οδυσσέας τον τύφλωσε, επισύροντας το μένος του Ποσειδώνα. Έπειτα έφτασαν στο νησί του Αιόλου, όπου ο ομώνυμος Θεός του παρέδωσε έναν ασκό που περιείχε όλους τους ανέμους εκτός από τους ευνοϊκούς, για να επιστρέψει αμέσως στην Ιθάκη. Πλησιάζοντας όμως στην Ιθάκη, οι σύντροφοι του Οδυσσέα ανοίγουν τον ασκό, προκαλώντας καταιγίδα που καταστρέφει 11 καράβια και παρασέρνει αυτό του Οδυσσέα μέχρι το νησί των Λαιστρυγόνων. Από εκεί πάνε στο νησί της Κίρκης, μια μάγισσα που μεταμόρφωσε πολλούς από το πλήρωμα σε ζώα. Ένα χρόνο αργότερα, και αφού έχει κατέβει στον Άδη για να συναντήσει τον Τειρεσία, φεύγοντας από το νησί της Κίρκης, περνάνε από το στενό των Σειρήνων, το στενό της Σκύλας και της Χάρυβδης και φτάνουν αποδεκατισμένοι στον νησί του Θεού Ήλιου.

Στο νησί του Ήλιου, οι εναπομείναντες σύντροφοί του βρίσκουν το θάνατο και αυτός παρασυρόμενος από τα κύματα φτάνει μόνος του στο νησί της Καλυψούς. Με την Καλυψώ μένει για 7 χρόνια πριν αποχωρίσει με μια σχεδία και, μετά την τρικυμία που προκαλεί ο Ποσειδώνας, καταλήγει στο νησί των Φαιάκων. Εκεί περιμαζεύεται από την Ναυσικά και βρίσκει καταφύγιο στην Αυλή του βασιλιά Αλκίνοου, όπου τελικά αποκαλύπτει την πραγματική του ταυτότητα και συγκινεί όλους με την αφήγηση των περιπλανήσεων του (σημείο όπου ξεκινάει η Οδύσσεια). Με την βοήθεια του Αλκίνοου και έπειτα από νέα τρικυμία ο Οδυσσέας καταφέρνει τελικά, μετά από 10 χρόνια, να φτάσει στην Ιθάκη.

Στην επιστροφή αναγκάζεται αρχικά να κρυφθεί (αφού ήταν μόνος του) πριν τελικά εξοντώσει με τη βοήθεια του Τηλέμαχου και του Εύμαιου τους 40 μνηστήρες, δηλαδή αριστοκρατικούς γόνους του βασιλείου του, που θεωρώντας πως είναι νεκρός πολιορκούσαν επί 10 χρόνια την πιστή βασίλισσα Πηνελόπη, με κύριο σκοπό να καταλάβει κάποιος από αυτούς τον άδειο (όπως πίστευαν) θρόνο του Οδυσσέα.

Τελικά εξόντωσε και τις βασιλικές παλλακίδες που τον πρόδωσαν όλο αυτό το διάστημα.

Πηγή έμπνευσης [Επεξεργασία]

Οδυσσέας και Ναυσικά.

Κατά καιρούς, πολλοί συγγραφείς εμπνεύστηκαν από την ιστορία του Οδυσσέα και την τροποποίησαν λιγότερο ή περισσότερο. Οι κλασικοί Έλληνες συγγραφείς που ασχολήθηκαν με τον Οδυσσέα (Ευριπίδης, Πίνδαρος και Σοφοκλής) τον σέβονταν για την πονηριά και την εξυπνάδα του και τον παρουσίαζαν ως ένα τίμιο πολεμιστή και βασιλιά. Οι Ρωμαίοι συγγραφείς ήταν διχασμένοι, καθώς κάποιοι τον κατέκριναν (Βιργίλιος, Στάτιος) και κάποιοι τον τιμούσαν (Οράτιος,Οβίδιος). Ακόμη πιο μεταγενέστεροι συγγραφείς που ασχολήθηκαν μαζί του είναι οι Καλντερόν, Δάντης, Τζοβάνι Πάσκολι,Τένισον, Νίκος Καζαντζάκης και Τζέιμς Τζόις.

Κατά κανόνα, στα μετά-ομηρικά έπη ο Οδυσσέας παρουσιάζεται ως ένας δολοπλόκος χαρακτήρας που δεν έχει αρετές και ηθικούς φραγμούς. Στο έργο «Κύπρια έπη» αναφέρεται ότι παρίστανε τον τρελό, οργώνοντας και σπέρνοντας τα χωράφια του με αλάτι αντί για σπόρους, με σκοπό να μη λάβει μέρος στην εκστρατεία. Όταν μάλιστα ο Παλαμήδης αποκάλυψε την αλήθεια αναγκάζοντάς τον να εκστρατεύσει, ο Οδυσσέας τον σκότωσε με την βοήθεια του Διομήδη. Στη «Μικρή Ιλιάδα» πάλι, ο Οδυσσέας προσπαθεί χωρίς αποτέλεσμα να δολοφονήσει τον Διομήδη για να οικειοποιηθεί τη δόξα από την κλοπή του παλλαδίου, ενώ αργότερα σκοτώνει και τον μικρό γιο του Έκτορα, Αστυάνακτα. Λέγεται ακόμη ότι ο Οδυσσέας ήταν αυτός που σχεδίασε τον ερχομό της Ιφιγένειας, με το πρόσχημα ότι θα παντρευτεί τον Αχιλλέα, για να θυσιαστεί επειδή δεν είχαν ούριο άνεμο.

Δείτε επίσης [Επεξεργασία]

• Ο αστεροειδής 5254 Οδυσσεύς (5254 Ulysses), που ανακαλύφθηκε το 1986 και ανήκει στην Τρωική Ομάδα, πήρε το όνομά του από τον μυθικό βασιλιά της Ιθάκης.

Βιβλιογραφία [Επεξεργασία]

• Αγγλόγλωσση Βικιπαίδεια
• Εγκυκλοπαίδεια ΔΟΜΗ
• Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα
• Ελληνική Μυθολογία (Εκδοτική Αθηνών 1986)

ΤΟ ΤΑΞΕΙΔΙ ΤΟΥ ΟΔΥΣΣΕΑ

Τὰ μυστικὰ ὅπλα τῶν Δελφῶν!

Σήμερα θὰ κάνω κάτι ποὺ κάνω συχνά.
Θὰ μᾶς ταξειδέψω στὴν ἱστορία.
Σὲ μίαν ἱστορία ὅμως ποὺ ἀγνοοῦμε…
Ποὺ κανεῖς δὲν τὴν ἤξερε γιὰ νὰ μᾶς τὴν μάθῃ μὲ τὴν σειρά του.
Μία ἱστορία, ποὺ ὅταν κάποιος «σοβαρὸς» ἐπιστήμων τὴν μελετᾶ, ἀποφαίνεται πὼς εἶναι παραμύθια τῆς Χαλιμᾶς…
Κι ὅμως…
Τὰ πράγματα δὲν εἶναι ἔτσι.
Ἀπλῶς  ἐμεῖς ἀκόμη δὲν ἔχουμε καταφέρει νὰ βροῦμε τὰ «κλειδιὰ» πρὸ κειμένου νὰ ξεκλειδώσουμε τὴν γνώσιν.
Ἡ γνώσις εἶναι ἐκεῖ..
Καὶ ἡ πληροφορία ἐπίσης..
Καὶ ἡ ἱστορία μας καταγεγραμμένη σὲ κάθε μας πέτρα, σὲ κάθε μας ἐρείπιο, στὸν ἴδιον τὸν γενετικό μας κώδικα…
Ἐμεῖς πρέπει νὰ πάρουμε τὴν ἀπόφασιν καὶ νὰ πᾶμε νὰ τὴν ἀνακαλύψουμε. 
Φιλονόη.  

Τα Μυστικά Όπλα των Δελφών

 Από τον χρυσούν αιώνα του Περικλέους, μέχρι τους Ρωμαίους, τους Γότθους, τους Σταυροφόρους, τους Οθωμανούς και τον Χίτλερ, επεκτατικοί πόλεμοι και τυραννικά καθεστώτα προκάλεσαν βάναυσες γενοκτονίες και ανεπανόρθωτες πολιτιστικές καταστροφές.
Ο αφανισμός και η αρπαγή των αρχαιοελληνικών συγγραμμάτων, η ισοπέδωση των μνημείων και των ιερών, η καταστροφή ανεπανάληπτων έργων τέχνης και η πυρπόληση όλων σχεδόν των βιβλιοθηκών, αποτέλεσαν την μεγαλύτερη πολιτισμική τραγωδία της ανθρώπινης ιστορίας.
Η ελληνική διάνοια προσέφερε στην ανθρωπότητα τα μέγιστα, τις επιστήμες, τις τέχνες, την ποίηση, την ελευθερία της έκφρασης και την διαύγεια του πνεύματος, όλα προσανατολισμένα προς τον Δημιουργό θεό των πάντων, την Τριαδική υπόσταση του οποίου μόνον οι Έλληνες μπορούσαν να συλλάβουν πριν την Έλευση Του στην γη.
Τα επιτεύγματα του πνεύματος του κορυφαίου πολιτισμού που άνθισε στους αιώνες, λεηλατήθηκαν, κλάπηκαν και ποδοπατήθηκαν αναρίθμητες φορές μέσα στην μακραίωνη ιστορική διαδρομή του. 
Οι λεηλασίες και οι βαρβαρότητες, ξεκίνησαν με την κατακτητική εκστρατεία των Περσών. Ο Ξέρξης κατά την εισβολή του στην Ελλάδα, κατέστρεψε όσα ιερά συνάντησε στο πέρασμα του. ενώ το 480 π.Χ., κατευθύνθηκε προς το μαντείο των Δελφών, με σκοπό να το συλήσει. 
Οι κάτοικοι των Δελφών, βλέποντας τους Πέρσες να πλησιάζουν, ρώτησαν στο μαντείο τον Απόλλωνος, αν θα έπρεπε να κρύψουν ή να μεταφέρουν τα ιερά αντικείμενα του ναού.
Ο θεός δεν άφησε να τα μετακινήσουν τους είπε ότι ήταν ικανός να προστατεύσει ότι τον ανήκει…. Όταν οι βάρβαροι έφθασαν κοντά, βλέποντας από την θέση τους το ιερό, ο προφήτης που λεγόταν Ακήρατος βλέπει να μετακινούνται έμπροσθεν τον ναού όπλα ιερά που εξήλθαν από το άδυτον αυτά δεν επιτρεπόταν να τα αγγίζει κανείς.
Τρέχει να αναφέρει το σημείον εις τους κατοίκους που είχαν μείνει. Και οι βάρβαροι όμως, όταν έφθασαν τρέχοντας εις το ιερόν της Αθηνάς Προνοίας, είδαν σημεία μεγαλύτερα από το πρώτο.
Βέβαια είναι μεγάλο θαύμα να φανερωθούν από μόνα τους αυτόματα πολεμικά όπλα, έμπροσθεν τον ναού. Τα δεύτερα όμως (σημεία) που ακολούθησαν, αξίζει να τα θαυμάσεις περισσότερο απ’ όλα τα φαινόμενα.
Όταν οι βάρβαροι έφθασαν βιαστικοί εις τον ναόν της Αθηνάς Προνοίας, πέφτουν επάνω τους κεραυνοί από τον ουρανό, δυο κορυφές από τον Παρνασσό κόβονται και κατρακυλούν επάνω τους με πολύ πάταγο και καταπλακώνουν πολλούς απ’ αυτούς…. Όσοι εσώθησαν κατευθύνθησαν εις την Βοιωτίαν.
Αυτοί οι βάρβαροι που επέστρεψαν, όπως μου είπαν, εκτός απ’ αυτά είδαν και άλλα θεία σημεία.
Δυο οπλίτες με ανάστημα μεγαλύτερο από άνθρωπο τους ακολουθούσαν σκοτώνοντας και διώκοντας τους. Οι κάτοικοι λένε ότι αυτοί οι δυο είναι οι ντόπιοι ήρωες Φύλακος και Αυτόνοος.
(Ηρόδοτος, Ιστορίαι, 8,36) 
Ανάλογη τύχη με τους Πέρσες είχαν και οι Γαλάτες οι οποίοι επίσης προσπάθησαν να συλήσουν το μαντείο των Δελφών, το 279 π.Χ. 
Μόλις λοιπόν συνεπλάκησαν, αμέσως κεραυνοί κατευθύνονταν εναντίων των Γαλατών και πέτρες που αποκόπηκαν από τον Παρνασσό, και άνδρες οπλισμένοι πρόξενοι, τρόμου ορθώθηκαν εναντίον των βαρβάρων.
Απ’ αυτούς λέγεται ότι άλλοι μεν ήλθαν από τους Υπερβόρειους. Ο Υπέροχος και ο Αμάδοκος και τρίτος, ο Πυρρός του Αχιλλέως.
(Παυσανίας, Αττικά, 4,4) 
Μετά τις επιδρομές των Περσών και των Γαλατών, ακολουθούν τέσσερις αιώνες άγριας λεηλασίας, από τους Ρωμαίους. Ο λαός της κατασφάχτηκε και όσα έργα τέχνης διασώθηκαν μεταφέρθηκαν στην Ρώμη.
Ἡράκλειτος ὁ Σκοτεινός.http://filonoi.gr/ta-mystika-opla-ton-delfon/