Η αποκωδικοποίηση του DNA καταρρίπτει και το ναζιστικό παραμυθι του ινδοευρωπαϊσμού.

Γράφει ο Καισαρίων Ατελής

“Ούτε μία σταγόνα αίματος, γνήσιου Ελληνικού αίματος, δεν τρέχει στις φλέβες των χριστιανών κατοίκων της σημερινής Ελλάδας.”

- Ιάκωβος Φίλιππος Φαλμεράγιερ

(Διαβάστε και αυτό:

Εμβρόντητοι οι Έλληνες της εποχής του Φαλμεράγιερ άκουγαν από τα πλέον επίσημα χείλη ότι δεν αντλούσαν την καταγωγή τους από τους αρχαίους Έλληνες, αλλά από τους Σλάβους και τους Αλβανούς που εισέβαλαν και εγκαταστάθηκαν στον ελλαδικό χώρο μετά την επίθεσή τους κατά της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας το 589 μ. Χ.

Ήταν τότε που το ζήτημα της Ελληνικότητας τέθηκε με τους πλέον ανησυχητικούς όρους, αφού οι σκοπιμότητες περισσότερο, παρά η εγκυρότητα αυτών των κατευθυνόμενων απόψεων, δικαίως θορύβησαν τους Έλληνες. Οι αντιδράσεις ήταν εντονότατες τόσο από την μεριά των Ελλήνων όσο και από την απέναντι πλευρά απ’ όπου τα συμφέροντα δεν έχασαν την ευκαιρία να επιτεθούν έχοντας στην φαρέτρα τους όμοια και ανάλογα επιχειρήματα. Οριστική και αμετάκλητη απάντηση έδωσε στους κακόπιστους ο ιστορικός Κωνσταντίνος Παπαρρηγόπουλος το 1843, που έθεσε εκτός συζήτησης  απόψεις αυτού του είδους, κάνοντας ένα άλμα στο μέλλον, μετακινώντας το ζήτημα της ελληνικότητας σε ένα άλλο επίπεδο και προτάσσοντας τον πολιτισμό ως το μοναδικό κριτήριο στη νοηματοδότηση του έθνους.

Από τότε κύλησε πολύ νερό στο μύλο της ιστορίας, της εθνολογίας, της γλωσσολογίας, της αρχαιολογίας και των υπολοίπων εμπλεκόμενων επιστημών. Ταυτόχρονα μια άλλη επιστήμη αναπτύχθηκε ταχύτατα – άμεσα εξαρτώμενη από τις νέες τεχνολογίες  και την αποκωδικοποίηση του DNA – αυτή της γενετικής, φέρνοντας πραγματική επανάσταση σε όλους τους τομείς της επιστημονικής έρευνας. Η αποκωδικοποίηση του DNA ήταν επόμενο να επαναφέρει ερωτήματα που θεωρήθηκαν απαντημένα, ώστε να επανεξεταστούν μέσα από μια καινούρια οπτική. Και ετέθη πλέον χωρίς περιστροφές το ζήτημα, αφού μπορούμε να το εξετάσουμε με όρους DNA: ποια είναι τελικά η γενετική καταγωγή των σύγχρονων Ελλήνων και πόσο ορθές ή εσφαλμένες είναι αντιλήψεις σαν αυτές του Φαλμεράγιερ; Ας μην ξεχνάμε ταυτόχρονα ότι παντοδύναμα πολιτικά συμφέροντα υποστήριζαν ανέκαθεν αυτές τις θέσεις, τρέμοντας στην ιδέα της ύπαρξης ελληνικού έθνους και την προοπτική της επανάστασης του 1821. Ένας δε από τους θερμότερους θιασώτες αυτών των αντιλήψεων, υπήρξε ο γνωστός και μη εξαιρετέος αυστριακός καγκελάριος Μέτερνιχ. Αλλά ας περάσουμε στο προκείμενο εξ αφορμής του οποίου επανέρχονται αυτά τα ζητήματα.

Το βιβλίο του καθηγητή Κωνσταντίνου Τριανταφυλλίδη, που είναι και το πρώτο συστηματικό επιστημονικό σύγγραμμα για την γενετική των Ελληνικών πληθυσμών, έρχεται να εξετάσει το πρόβλημα και να δώσει κάποιες εμπεριστατωμένες απαντήσεις. Γραμμένο με τρόπο βατό, θα έλεγε κανείς εκπαιδευτικό όσον αφορά στη γενετική, αποτελεί μια πρόκληση τόσο για τον ειδικό επιστήμονα όσο και για τον μέσο αναγνώστη. Φυσικά το ζήτημα της ελληνικότητας είναι απαντημένο οριστικά, εφόσον ορθά ο συσχετισμός του έθνους με τη γενετική καταγωγή των πληθυσμών που το αποτελούν είναι περιορισμένης σημασίας. Παρά ταύτα η άποψη του συγγραφέα – ομολογουμένως πολύ προσεκτικά διατυπωμένη, αφού οι κίνδυνοι είναι εμφανείς – είναι ότι η ανιστόρητη άποψη του Φαλμεράγιερ “…έχει βιολογικό υπόβαθρο και ως εκ τούτου η φυσική (γενετική) συνέχεια των κατοίκων της Ελλάδας είναι καλύτερα να εξετάζεται με βιολογικά στοιχεία…”.

Τα αποτελέσματα της έρευνας είναι τουλάχιστον εντυπωσιακά! Μελετώντας το DNA – που μεταβιβάζεται σχεδόν αυτούσιο – των σύγχρονων και των αρχαίων Ελλήνων φαίνεται ότι “…τα γενετικά στοιχεία απορρίπτουν ως εσφαλμένη τη θεωρία του Φαλμεράγιερ… διαψεύδουν τελεσίδικα την εκδοχή της σημαντικής Σλαβικής διείσδυσης… αφού… οι Έλληνες παρέμειναν ξεχωρισμένοι, σε μεγάλο βαθμό, από τους γειτονικούς λαούς λόγω θρησκευτικών, γλωσσικών και άλλων πολιτιστικών χαρακτηριστικών και διατήρησαν τη γενετική τους ταυτότητα κατά τη διάρκεια των αιώνων…”. Επιπροσθέτως αποκαλύπτονται και νέα στοιχεία όχι και τόσο αναμενόμενα! Όπως ότι οι βασικές γενετικές ομάδες εντοπίζονται εξακολουθητικά στους Έλληνες από την εποχή του χαλκού μέχρι και σήμερα ή ακόμη ότι γενετικά συσχετίζονται οι Έλληνες με τις παλαιές αποικίες τους, αφού μπορεί να ανιχνευθεί η γενετική υπογραφή (απλοομάδα J2α του χρωμοσώματος Υ) στους πληθυσμούς που είναι εγκατεστημένοι εκεί όπου γεωγραφικά βρισκόταν οι αποικίες των Ελλήνων κατά την αρχαιότητα, Νότια Ιταλία, Σικελία κλπ! Αλλά και ότι ο προσφυγικής καταγωγής πληθυσμός από τη Μ. Ασία που ζει στην Ελλάδα ή οι παλιννοστούντες ομογενείς από τη Γεωργία εμφανίζονται γενετικά να έχουν πολύ μεγαλύτερη σχέση με τους κατοίκους της ηπειρωτικής χώρας παρά με εκείνους των περιοχών όπου φιλοξενήθηκαν. Ταυτόχρονα άλλα πολύ ενδιαφέροντα ευρήματα ανασύρονται από την έρευνα, όπως αυτό που αφορά στη γενετική συνέχεια των κατοίκων της Κρήτης από την εποχή του χαλκού μέχρι σήμερα και που κλονίζουν την άποψη του Έβανς ότι ο Μινωικός πολιτισμός έχει βορειοαφρικανική καταγωγή! Άποψη που υποστηρίζεται και από τη μελέτη του καθηγητή Σταματογιαννόπουλου σε νεολιθικά λείψανα… “Οι σημερινοί κάτοικοι του Λασιθίου εξακολουθούν να φέρουν τις μητροπλευρικές γενετικές υπογραφές των αρχαίων προγόνων τους”. Στο σημείο, βέβαια, αυτό πρέπει να επισημάνουμε τον κίνδυνο να παρασυρθεί κανείς και σε απόψεις πολιτιστικής καθαρότητας υποπίπτοντας σε ατόπημα, αφού η πολιτιστική επιμιξία κατά τη γνώμη μας δεν μπορεί να αποκλειστεί. Ένα άλλο ενδιαφέρον σημείο είναι ότι γενετικά οι κάτοικοι της Ευρώπης αποδεικνύεται να σχετίζονται περισσότερο με τους κυνηγούς τροφοσυλλέκτες της ηπείρου – να έχουν παλαιολιθική γενετική προέλευση – παρά με τους νεοαφιχθέντες νεολιθικούς αγρότες από την Ανατολή. Ή ακόμη ότι γενετικά δεν υποστηρίζεται η άποψη της ‘Καθόδου των Δωριέων’, αλλά πολύ περισσότερο επιβεβαιώνεται αυτό που ορθά θα χαρακτηρίζαμε ως ‘Επιστροφή των Μυρίων’.

Όπως γίνεται αντιληπτό από τα ανωτέρω, αλλά και από στοιχεία που είναι αδύνατον να αναφερθούν εδώ στο σύνολό τους, η μελέτη του καθηγητή Τριανταφυλλίδη αποτελεί από μόνη της μια πρόκληση άνευ προηγουμένου και τα συμπεράσματά της είναι εντυπωσιακά. Ο ίδιος γνωρίζοντας καλά τους κινδύνους που καραδοκούν από την “ιδεολογική και πολιτική κακοποίηση” των πορισμάτων της γενετικής μας προειδοποιεί, λέγοντας ότι “το περιεχόμενο του βιβλίου δεν εξαντλεί το θέμα”, επισημαίνοντας πως στο μέλλον η επιστήμη θα μας δώσει και άλλα στοιχεία επανεξετάζοντας την υπόθεση. Από την άλλη τονίζει ότι δε θα πρέπει να θεωρήσουμε πως τα γενετικά στοιχεία αποδεικνύουν την “απόλυτη καθαρότητα” των Ελλήνων αφού οι επιμιξίες έγιναν, αλλά βρίσκονται σχετικά σε χαμηλά ποσοστά, εστιάζοντας ξανά σε ζητήματα όπως η γλώσσα και τα πολιτιστικά στοιχεία που εξακολουθούν σε αυτόν τον τόπο με μια συνέχεια 4500 ετών τουλάχιστον.

Καλό είναι, λοιπόν, να μη σπεύσουν οι έχοντες διαθέσεις απλοποίησης των ζητημάτων αυτών να τοποθετηθούν! Το βιβλίο και ο συγγραφέας τους δεν είναι υποστηρικτές κανενός είδους κακώς εννοούμενου φυλετισμού, αλλά από την άλλη δεν οδηγούνται και στη διαγραφή της γενετική ιστορίας ως μη υπάρχουσας, θέτοντάς την στο ορθό επιστημονικό της πλαίσιο. Ως εκ τούτου δεν επιζητώνται εύσημα από καμία πλευρά, από καμία όχθη στη θάλασσα της ιδεολογικής και πολιτικής απερισκεψίας. Ο ίδιος τοποθετείται στον επίλογο εξαιρετικά στοχευμένα και απολύτως ξεκάθαρα… “Δεν πρέπει να θεωρηθεί πως αυτό που μας χαρακτηρίζει ως Έλληνες είναι μια κάποια γενετική υπογραφή, αλλά αντίθετα πως η εμμονή μας στη γλώσσα, τον πολιτισμό, στα ήθη και τα έθιμα, τις αξίες και τις παραδόσεις μας ήταν αυτή μάλλον που οδήγησε στην όποια γενετική ιδιαιτερότητά μας, η οποία πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι είναι ελάχιστη μέσα στην τεράστια γκάμα της ανθρώπινης γενετικής ποικιλότητας…”

Δίκαιο θα ήταν, λοιπόν, η εξαίρετη αυτή μελέτη να μην τοποθετηθεί σε κάποιο πλαίσιο που ούτε τα συμπεράσματά της, ούτε ο συγγραφέας της μας οδηγούν. Θα είναι πραγματικά φαιδρό να πιστέψει κανείς ότι ένας άνθρωπος ή μια ολόκληρη κοινωνία αίρονται σε ένα άλλο ανώτερο επίπεδο εκ του γεγονότος της γενετικής τους καταγωγής. Το γονίδιο του πατριωτισμού ή της ελληνικότητας δεν έχει ακόμα ανακαλυφθεί! Άλλωστε ας μην ξεχνάμε, αν επιμένει κανείς σε παρόμοιες απόψεις, ότι ακόμα και εκείνος  ο γνωστός  ”Έλλην”, ο Εφιάλτης, καθώς και όλοι οι επίγονοί του, στην τουρκοκρατία, στην γερμανική κατοχή, αλλά και σε κάθε είδους κατοχή αυτού του Έθνους – σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της γενετικής – έχουν στο DNA τους, κατά πάσα πιθανότητα και κατά ένα μεγάλο ποσοστό, σχεδόν αυτούσιο το γενετικό υλικό των Αρχαίων Ελλήνων!

Αλλά ο ελληνισμός και η ελληνικότητα δεν είναι ζήτημα ‘αιματολογικό’, είναι πρωτίστως υπόθεση του πνεύματος, εκείνου του πνεύματος που ανακαλύφθηκε και γιγαντώθηκε στην Αρχαία Ελλάδα και που οδήγησε στον ευρωπαϊκό πολιτισμό, όπως έξοχα σκιαγραφεί ο Μπρούνο Σνελ στο μνημειώδες έργο του ‘ Η ανακάλυψη του πνεύματος’!

Έτσι το πιο ενδιαφέρον όλων είναι ότι η εξαίρετη αυτή  μελέτη δεν οδηγείται, ούτε οδηγεί σε κανενός είδους αυτοεκπληρούμενης ιδεολογικής-επιστημονικής προφητείας! Συντονισμένη σε έναν πραγματικά ελεύθερο βηματισμό, φέρει μέσα της ‘γενετικά’, από την άποψη αυτού ακριβώς του πνεύματος, αυτούσιο το αποτύπωμα του πολιτισμού των Ελλήνων.

infodelican.com   http://olympia.gr/

ΤΟ ΘΕΙΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟΝ ΑΛΦΑΒΗΤΟΝ

Τα πράγματα τοις γράμμασι μεμιμημένα (Πλάτων, «Κρατύλος»)

ΠΑΡΑΘΕΣΗ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΟΜΩΝΥΜΟ ΒΙΒΛΙΟ 

Δια της παρούσης έρευνας επιχειρείται η αποκωδικοποίηση των γραμμάτων/στοιχείων του αλφαβήτου και των λέξεων της Ελλη­νικής γλώσσας, όχι υπό του φιλολογικού ή ιστορικού πρίσματος, αλλά υπ' αυτού του τεχνολογικού. Η Ελληνική γλώσσα αποτελεί ένα κολοσσιαίο επιστημονικό και τεχνολογικό επίτευγμα ανθρώπων υψίστης διανοίας, το οποίο τε­χνηέντως υποκρύπτεται ή υποβαθμίζεται. Μέχρι σήμερα η Ελληνι­κή γλώσσα έχει διερευνηθεί και μελετηθεί κυρίως υπό γλωσσολό­γων, ιστορικών και φιλολόγων. Ελάχιστα έχει μελετηθεί υπό τεχνικών και τεχνολόγων, προκειμένου να αναδεχθεί το τεχνολογικό μεγαλείο της. Υπό το πρίσμα μιας τέτοιας ανάλυσης και μελέτης, η ανθρωπότητα θα μείνει έκθαμβη για μία ακόμη φορά, καθώς το πλήθος των τεχνολογικών πληροφοριών, οι οποίες εμπεριέχονται εντός των γραμμάτων και των λέξεων της Ελληνικής γλώσσας, είναι αμφίβολο αν μπορούν να κατανοηθούν, λόγω ελλείψεως αντιστοίχων γνώσεων.

— Έκαστο γράμμα εκφράζει συγκεκριμένο ήχο και εικόνα, άρα μεταδίδει συγκεκριμένη πληροφορία.

— Το όνομα κάθε γράμματος, αποκωδικοποιούμενο με βάση την προηγούμενη απόδειξη, εκφράζει την φύση εκάστου των γραμμά­των/στοιχείων.

— Το σύνολο των γραμμάτων του Ελληνικού Αλφαβήτου και δια της δεδομένης σειράς την οποία κατέχουν, εκφράζουν ένα σύνο­λο πληροφοριών με πλήρη νοηματική συγκρότηση και συνέχεια, δηλ. υποκρύπτουν κάτι.

Η ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ

[σελ. 69]

Σεβαστέ αναγνώστη, άραγε, έχεις ποτέ σκεφθεί, έχεις ποτέ διερωτηθεί:

1. Γιατί τα γράμματα του Ελληνικού αλφαβήτου έχουν το σχήμα αυτό το όποιο έχουν; Ήταν δυνατό να είχαν άλλο σχήμα, διαφορετικό;

2. Γιατί τα ονομάζουμε με αυτά τα ονόματα; π.χ. Άλφα, Βήτα, Δέλτα, κ.λπ. Ήταν δυνατόν να ονομάζονταν με άλλα ονόματα;

3. Το σύμβολο π.χ. Δ, μπορούμε να το ονομάσουμε Κάππα, και γιατί Ναι ή Όχι;

4. Ήταν δυνατόν τα γράμματα να είχαν άλλη σειρά εντός του αλφαβήτου, διαφορετική απ' αυτή την οποία έχουν;

Σ' αυτά και πολλά άλλα παρόμοια ερωτήματα στοχεύει να απάντηση αυτή ή έρευνα.

Η μελέτη της Ελληνικής γλώσσας μάς αποκαλύπτει ότι, σε καμμία περίπτωση, δεν είναι γλώσσα συμβατική. Δεν είναι απλώς γλώσσα φυσική, είναι κυρίως γλώσσα μαθηματική, επιστημονική, τεχνολογική. Η αυστηρή μαθηματική της πειθαρχία, η θαυμαστή αρθρωτή δομή της, ο εκπληκτικός αναπλαστικός μηχανισμός της και η ασύγκριτη ικανότητα της δημιουργίας παραγώγων, είναι χαρακτηριστικά μοναδικά.

Και ασφαλώς γεννάται ένα μέγα ερώτημα. Πώς η Ελληνική γλώσσα απέκτησε αυτά τα μοναδικά χαρακτηριστικά, τα οποία δεν τα συναντάς στις άλλες γλώσσες;

Αυτά είναι χαρακτηριστικά τα οποία δόθηκαν στην Ελληνική Γλώσσα από προικισμένους και θείους επιστήμονες, άγνωστου σ' εμάς σήμερα επιπέδου.

Αποτελεί  δε  ακράδαντη  πεποίθηση  μου,  ότι  το  σύνολον  της Ελληνικής γραμματείας, πρέπει να αναλυθή εκ νέου, να μελετηθή εκ νέου, αλλ' όχι από Φιλόλογους, Ιστορικούς, Αρχαιολόγους και Γλωσσολόγους, αλλά από Μηχανικούς, Μαθηματικούς, Φυσικούς, Αστρονόμους και εν γένει επιστήμονες πέραν των κλασσικών ειδικοτήτων, ή, εν πάσει περιπτώσει, από μεικτές ομάδες επιστημόνων.

Όπως θα δούμε κατά την πορεία αυτής της έρευνας, οι λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, δεν είναι συμβατικές όπως ισχυρίζεται η σύγχρονη γλωσσολογία, δεν είναι δηλ. τυχαίες, αλλά είναι αυτές οι οποίες δηλώνουν και εκφράζουν την ουσία της έννοιας την οποία περιγράφουν.

Όλες οι λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, αποτελούν ακροστοιχίδες εννοιών οι οποίες εμπεριέχονται και εκφράζονται με τις λέξεις. Προκειμένου αυτό να γίνη κατανοητό θα δώσω δύο σύγχρονα παραδείγματα. Π.χ. η λέξη ΔΕΗ αποτελεί ακροστοιχίδα των λέξεων Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού, ενώ η λέξη ΟΤΕ, αποτελεί ακροστοιχίδα των λέξεων Οργανισμός Τηλεπικοινωνιών Ελλάδος. Κατά την ίδια ακριβώς έννοια, όλες οι λέξεις της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας, αποτελούν ακροστοιχίδες εννοιών, οι οποίες, όταν αποκωδικοποιηθούν, μάς αποκαλύπτουν πλήρως αυτό το οποίο περιγράφουν με την μέγιστη ακρίβεια. Συνεπώς, η τοποθέτηση των γραμμάτων στην σειρά, σε μία λέξη, είναι αυστηρώς προκαθορισμένη, προκειμένου να εκφράση την ουσία του όντος. Τούτο σημαίνει ότι, εάν αλλάξουμε την θέσι των γραμμάτων μέσα σε μία λέξη, τότε, αποκωδικοποιώντας την λέξη αυτή λαμβάνουμε άλλη ερμηνεία, διαφορετική απ' αυτή την οποία εκφράζει η λέξη.

Αυτό ασφαλώς αποδεικνύει και την τελεολογική σχέση η οποία υπάρχει μεταξύ σημαίνοντος και σημαινόμενου, δηλ. την σχέση αιτίας και αιτιατού, σ' όλες τις λέξεις της Ελληνικής γλώσσας, και κατά συνέπεια οι ισχυρισμοί της συμβατικής γλωσσολογίας δεν έχουν εφαρμογή στην Ελληνική γλώσσα.

Η συλλογιστική όμως αυτή μάς οδηγεί στο συμπέρασμα ότι κάθε ένα γράμμα του Ελληνικού αλφαβήτου εμπεριέχει κωδικοποιημένες πληροφορίες τις οποίες μεταφέρει υπό μορφή ήχου, δηλ. προφοράς του γράμματος, αλλά και συνδεδεμένης με αυτό εικό­νας, δηλ. σχήματος του γράμματος.

Με λίγα λόγια, αυτό το οποίο λέγω είναι ότι, το σύμβολο Α δεν μπορούμε να το ονομάσουμε Κάππα, διότι τόσο το σχήμα του, όσο και το όνομά του, Άλφα, εμπεριέχουν κωδικοποιημένες τις πληρο­φορίες εκείνες, τις οποίες εάν αποκωδικοποιήσουμε, μάς αποκαλύπτουν γιατί το γράμμα Α έχει αυτό το σχήμα και γιατί το ονομάζουμε Άλφα. Το ίδιο βεβαίως ισχύει για όλα τα γράμματα του Ελληνικού Αλφαβήτου.

Αυτές λοιπόν τις πληροφορίες, οι όποιες κρύπτονται εντός των γραμμάτων του θείου Ελληνικού αλφαβήτου, θα αποκαλύψουμε κατά την διάρκεια αυτής της έρευνας.

Η παρούσα έρευνα αποσκοπεί στο να εξετάση το φαινόμενο της Ελληνικής γλώσσας, όχι κάτω από το Ιστορικό ή Φιλολογικό πρίσμα, αλλά κάτω από το καθαρά Τεχνολογικό και συγκεκρι­μένα κάτω από το πρίσμα των σύγχρονων κλάδων επιστήμης της Κυβερνητικής και της Πληροφορικής.

Στις εργασίες τους, οι διακεκριμένοι Έλληνες μελετητές, Κ. Πλεύρης («Το Ελληνικόν Αλφάβητον»), Η.Λ. Τσατσόμοιρος («Ιστορία Γενέσεως της Ελληνικής Γλώσσης»), Α.Φ. Χαλάς («Το εις το Ελληνικόν Αλφάβητον και το Σύμπαν υπολανθάνον Μυστήριον ή περί Επιστήμης»), Άννα Νοταρά («Το Ετυμολογικόν το Μέγα», Βενετία 1499), εκάλυψαν πλήρως την Φιλολογική και Ιστορική πλευρά. Ο περιορισμός όμως της διερεύνησης της Ελληνικής γλώσσας στα δύο πάρα πάνω πεδία, τής αποστερεί τον χαρακτηρισμό του «Κορυφαίου Τεχνολογικού επιτεύγματος όλων των εποχών».

Πρόκειται περί ενός ασύγκριτου Τεχνολογικού επιτεύγματος και εφαρμογής της Θεωρίας της Πληροφορίας, την οποία οι σύγχρονοι επιστήμονες πιστεύουν ότι ανεκάλυψαν και αισθά­νονται ιδιαίτερα υπερήφανοι, διότι με αυτή ανέπτυξαν την τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Τις αρχές της θεωρίας της πληροφορίας, τις όποιες οι πανάρχαιοι Έλληνες εγνώριζαν πολύ καλά, τις εφήρμοσαν με έξοχο τρόπο προκειμένου να δημιουργήσουν το μοναδικό επικοινωνιακό μέσο, τον «Έλληνα λόγον», γραπτό και προφορικό.

Οι Έλληνες βασιζόμενοι κατά κύριο λόγο στους φυσικούς ήχους αλλά και εικόνες (νοηματικούς φθόγγους), κατέγραψαν τις πληροφορίες τις οποίες το περιβάλλον τούς μετέδιδε και με αυτές δημιουργούσαν απλούς αλλά και συνθέτους φθόγγους, (γράμματα και λέξεις), οι οποίοι εμπεριείχαν ακέραιη την μεταδιδόμενη πληροφορία. Με την εφαρμογή των αρχών της Θεωρίας της Πληροφορίας, τόσο κατά την εξέλιξη του προφορικού λόγου όσο και του γραπτού, εδημιούργησαν το κορυφαίο επίτευγμα της ανθρώπινης διάνοιας, τον «Έλληνα λόγον» και την Μητέρα όλων των γλωσσών, την «Ελληνική Γλώσσα». Γνώσεις πανάρχαιες, μεταφέρονται κωδικοποιημένες εντός της Ελληνικής γλώσσας.

[...]

Τα γράμματα / στοιχεία του Ελληνικού αλφαβήτου τα ονομά­ζουμε με συγκεκριμένα ονόματα π.χ. Άλφα, Βήτα, Γάμμα κ.λπ. Τόσο όμως τα ονόματα τα οποία φέρουν τα γράμματα, όσο και η σειρά, η θέσις την οποία κατέχουν εντός του Αλφαβήτου, δεν είναι τυχαία ή συμβατική, αλλά αντιθέτως, είναι αυστηρώς προκαθορισμένη. Τα μεν ονόματα των γραμμάτων / στοιχείων όπως θα δούμε, αποκαλύπτουν την φύση καθ’ ενός απ’ αυτά, αλλά και η θέση την οποίαν κατέχουν εντός του Αλφαβήτου δεν μπορεί να είναι διαφορετική.

Το Ελληνικό Αλφάβητο, αποκωδικοποιούμενον, εκφράζει την επαναλαμβανόμενη πορεία του Ελληνικού γένους και της δημιουργίας των αλλεπάλληλων πολιτισμών του. Συνεπώς, η θέση κάθε γράμματος μεταφέρει συγκεκριμένη πληροφορία και γι’ αυτό δεν μπορεί να είναι διαφορετική απ’ αυτή την οποία κατέχει, δηλ. το Κάππα π.χ., το 10ον στοιχείον του Ελληνικού Αλφαβήτου, δεν είναι δυνατό να τοποθετηθή στην 4η ή 14η θέση (αυτή του Δ ή του Ξ), διότι θα μετέδιδε εντελώς λανθασμένη πληροφορία. Ομοίως τα ονόματα των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού Αλφαβήτου είναι αυτά, διότι με αυτά μεταδίδεται η εμπεριεχόμενη πληρο­φορία για την φύση του γράμματος / στοιχείου, ενώ μία συμβα­τική ονομασία δεν θα μετέδιδε την παραμικρή πληροφορία. Όλα τα ανωτέρω αναλύονται στα επόμενα κεφάλαια.

Η μέθοδος η οποία ακολουθείται στην παρούσα έρευνα είναι αυτή της διερεύνησης, ανάλυσης, καταγραφής και απόδειξης των υποθέσεων ή ισχυρισμών, δηλ. η μέθοδος της Επιστήμης.

ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΓΡΑΜΜΑΤΩΝ

[σελ. 530]

Μετά την ολοκλήρωση της ανάλυσης των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού αλφαβήτου, παραθέτω την αποκωδικο­ποίηση ενός εκάστου εξ αυτών. Με την αποκωδικοποίηση αυτή, ο αναγνώστης μπορεί να αντιληφθή το μεγαλείο της Ελληνικής γλώσσας, όπως και το πλήθος των πληροφοριών, τις οποίες μεταδίδει εν έκαστον των γραμμάτων / στοιχείων, ως νοηματικός φθόγγος. Καθίσταται προφανές ότι άπαντα τα γράμματα / στοι­χεία του Ελληνικού αλφαβήτου, στοιχιζόμενα εντός των λέξεων, αποτελούν ακροστοιχίδες, οι οποίες μεταδίδουν πλήρη και ακέραια την πληροφορία, ως ήχος και εικόνα, περί της ουσίας αυτού το οποίο περιγράφουν.

Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης ότι η Ελληνική γλώσσα αποτελεί ένα κολοσσιαίο επιστημονικό και τεχνολογικό επίτευγμα, ανθρώ­πων υψίστης διανοίας, και το οποίο τεχνηέντως υποκρύπτεται ή υποβαθμίζεται. Μέχρι σήμερα η Ελληνική γλώσσα έχει διερευ­νηθεί και μελετηθεί κυρίως υπό γλωσσολόγων, ιστορικών και φιλολόγων. Ελάχιστα έχει μελετηθεί υπό τεχνικών και τεχνο­λόγων, προκειμένου να αναδειχθή το τεχνολογικό μεγαλείο της. Υπό το πρίσμα μιας τέτοιας ανάλυσης και μελέτης, η ανθρωπότ­ητα θα μείνη έκθαμβη για μία ακόμη φορά, καθώς το πλήθος των τεχνολογικών πληροφοριών, οι οποίες εμπεριέχονται εντός των γραμμάτων και των λέξεων της Ελληνικής γλώσσας, είναι αμφίβολο αν μπορούν να κατανοηθούν λόγω ελλείψεως αντι­στοίχων γνώσεων.

ΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΟΥΝ ΤΗΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΤΟΥΣ

[σελ. 531]

«διανοίας εν φωνήι  ώσπερ είδωλον»

(Πλάτων, «Σοφιστής»)

Α, α = Άλφα, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, το 1ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο α'=1, ,α=1.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία την οποία μεταδίδει:
Α = αρχή Λ = λύγος Φ = φωνή Α = άνθρωπος	Αρχή της άναρθρης φωνής (ομιλίας) του ανθρώπου.	Κύριες έννοιες: Άνω, Αρχή, Άνθρωπος, Αήρ
Β, β = Βήτα, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 2ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο β'=2, ,β=2.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία την οποία μεταδίδει:
Β = βοή Η = μεγάλη ισχύς Τ = τύπτω Α = αρχή	Η βοή μεγάλης ισχύος (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Βοή, Βάθος, Βία, Βάραθρον, Βροντή
Γ, γ = Γάμμα, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 3ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο γ'=3, ,γ=3.000 και ή κωδικοποιημένη πληροφορία την οποία μεταδίδει:
Γ = γραφή Α = αρχή Μ = μήτηρ Μ = μανθάνω Α = άνθρωπος	Γραφής αρχή η υπό της μητρός μάθησις του ανθρώπου.	Κύριες έννοιες: Χαράσσω, Γαία, Γραφή
Δ, δ = Δέλτα, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 4ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο δ'=4, ,δ=4.000 και ή κωδικοποιημένη πληροφορία την οποία μεταδίδει:
Δ = δούπος Ε = ελαύνω Λ = λάας Τ = τύπτω Α = αρχή	Ο γδούπος κατρακυλούντων βράχων (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Δούπος, Δύναμις, Δονέω, Δράσις, Διάνοια
Ε, ε = Έψιλον, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, το 5ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο ε'=5,  ,ε=5.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία την οποία μεταδίδει:
Ε = ελαύνω	Εξωθώ.	Κύριες έννοιες: Εξωθώ, Ελαύνω
Ζ, ζ = ΣΔ = Ζήτα, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 6ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο ζ'=7, ,ζ=7.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία πού μάς μεταδίδει:
Ζ = Ζεύξις δυνάμεων Η = ήλιος Τ = τύπτω Α = αρχή	Η σύζευξις δυνάμεων (ΣΔ) του ηλίου (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Ζεύξις, Ζέω, Ζωή
Η, η = Ήτα, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, το 7ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο η'=8, ,η=8.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Η = ήλιος Τ = τύπτω Α = Αρχή	Η ηλιακή ισχύς (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Ήλιος, Ήρως
Θ, θ = Θήτα, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 8ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο θ'=9, ,θ=9.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Θ = θρόος Η = μεγάλη ισχύς Τ = τύπτω Α = αρχή	Ο θόρυβος μεγάλης ισχύος (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Θάω, Θέω, Θεός, Θοός, Θρόος ή Θρους
Ι, ι = Ιώτα, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, το 9ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο ι'=10, ,ι=10.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ι = ις Ω = ευρύτερος χώρος Τ = τύπτω Α = αρχή	Η ακτίς εξ ωρανού (είναι) η πλήττουσα αρχή.	Κύριες έννοιες: Ις, Ίσχω, Ίκω, Ιά, Ιός
Κ, κ = Κάππα, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 10ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο κ'=20, κ=20.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Κ = κόπτω Α = άνθρωπος Π = πλήσσω Π = πλήσσω Α = αρχή	Κόπτει ο άνθρωπος πολλαπλώς πλήσσων ως αρχή.	Κύριες έννοιες: Κόπτω, Κρώζω, Κιρκόω, Κτυπέω, Κτύπος
Λ, λ = Λάβδα, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 11ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο λ'=30, ,λ=30.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Λ = λύγος Α = άνθρωπος Β = βία Δ = δύναμις Α = αρχή	Λυγίζει ο άνθρωπος με την βία και δύναμη ως αρχή.	Κύριες έννοιες: Λύγος, Λάλος, Λόγος
Μ, μ = Μυ, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 12ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο μ'=40,  ,μ=40.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Μ = μήτρα Υ = κοιλότης	Της μήτρας η κοιλότητα.	Κύριες έννοιες: Μήτρα, Μήτηρ, Μόγος, Μάθησις, Μύω
Ν, ν = Νυ, σύμφωνο, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, ήχος δραστηριότητας, το 13οστοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο ν'=50, ,ν=50.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ν = Νινίον Υ = κοιλότης	Νινίον εντός κοιλότητας (μήτρας).	Κύριες έννοιες: Νινίον, Νηδύς, Ναίω, Νοώ
Ξ, ξ = ΚΣΙ = ΞΙ, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 14ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο ξ'=60, ξ=60.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία πού μάς μεταδίδει:
Ξ = ξύω (ΚΣ) Ι = ισχύς	Ξέσεως (κτυπώ + σείω) ισχύς.	Κύριες έννοιες: Ξύω, Ξύλον, Ξύνος, Ξανθός.
Ο, ο = Όμικρον, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του ανθρώπου, το 15ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο ο'=70, ,ο=70.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ο = οπή	Οπή.	Κύριες έννοιες: Οψ, Οπή, Οίκος (Χώρος), Όμμα, Όψις, Οφθαλμός
Π, π = Πι, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 16ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο π'=80, ,π=80.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Π = πνοή Ι = ισχύς	Πνέω ισχυρώς.	Κύριες έννοιες: Πύλη, Πνοή, Πνεύμα, Πάλλω, Πλήσσω
Ρ, ρ = Ρω, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 17ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό στοιχείο ρ'=100, ,ρ=100.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ρ = Ροή Ω = ευρύτερος χώρος	Ροή εν γένει.	Κύριες έννοιες: Ροή, Ροπή, Ρυθμός, Ρήγμα
Σ, σ = Σίγμα, σύμφωνο, φυσικός ήχος, το 18ο στοιχείο του Ελλη­νικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο σ'=200, ,σ=200.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Σ = σείω Ι = ισχύς Γ = χαράσσω Μ = μίμησις Α = αρχή	Την σείουσα ισχυρώς και χαράσσουσα μιμείται αρχήν.	Κύριες έννοιες: Σείω (παλινδρομώ), Σίζω, Σχίζω, Στίζω
Τ, τ = Ταυ, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 19ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο τ'=300, ,τ=300.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Τ = τύπτω Α = άνθρωπος Υ = κοιλότης	Τύπτων ο άνθρωπος κοιλαίνει.	Κύριες έννοιες: Τύπτω, Τύπος, Τυπόω, Τέχνη
Υ, υ = Ύψιλον, φωνήεν, ήχος παραγόμενος υπό του άνθρωπου, το 20ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο υ'=400, ,υ=400.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Υ = υετός	Βροχή, υγρό γενικώς.	Κύριες έννοιες: Υγρόν, Ύδωρ, Ύω, Υετός
Φ, φ = ΠΗΙ = Φι, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 21ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο φ'=500, ,φ=500.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Φ = φυσάω (ΠΗ) Ι = ισχύς	Φυσάω με δύναμη.	Κύριες έννοιες: Φυσάω, Φάος, Φως, Φωνή, Φωνέω
Χ, χ = ΚΗΙ = Χι, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 22ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο χ'=600, ,χ=600.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Χ = χαράσσω (ΚΗ) Ι = ισχύς	Χαράξεως ισχύς.	Κύριες έννοιες: Χάσμα, Χαράσσω, Χαρά, Χιάζω, Χρόνος
Ψ, ψ = ΠΣΙ = Ψι, σύμφωνο, ήχος δραστηριότητας, το 23ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο ψ'=700, ,ψ=700.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ψ = ψύχος (ΠΣ) Ι = ισχύς	Ψύχους (πνοή + συρίζω) ισχύς.	Κύριες έννοιες: Ψύχος, Ψυχή, Ψυχρός
Ω, ω = ΟΟ = Ωμέγα, φωνήεν, το 24ο στοιχείο του Ελληνικού αλφαβήτου. Ως αριθμητικό σημείο ω'=800, ,ω=800.000 και η κωδικοποιημένη πληροφορία που μάς μεταδίδει:
Ω = Ωρανός (ΟΟ)	Ευρύτερος χώρος.	Κύριες έννοιες: Ωκύς, Ωκεανός, Ωρανός

ΓΓ = F = Δίγαμμα. Αντεκατεστάθη αργότερον υπό του ς.

/_

 /  (κεραυνός) = ς = στ = Στίγμα. Ως αριθμητικό σημείο ς'=6, ,ς=6.000.

Q = Qόππα. Ως αριθμητικό σημείο Q'=90, ,Q=90.000.

Ϡ = Σαμπί. Ως αριθμητικό στοιχείο Ϡ'=900, ,Ϡ=900.000.

ΤΟ ΥΠΟΚΡΥΠΤΟΜΕΝΟ ΝΟΗΜΑ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΑΛΦΑΒΗΤΟΥ

[σελ. 538]

Μετά την ανάλυση όλων των γραμμάτων / στοιχείων του Ελληνικού αλφαβήτου και την αποκάλυψη του αρχέγονου ήχου και εικόνας, τα οποία είναι κωδικοποιημένα εντός αυτών, παρα­θέτω παραπλεύρως πίνακα με την συνολική αποκωδικοποίηση του Αλφαβήτου και του υποκρυπτόμενου εντός αυτού νοήματος.

Με αυτόν τον πίνακα ολοκληρώνεται η παρούσα εργασία και αποκαλύπτεται για άλλη μια φορά ότι: τα γράμματα / στοιχεία του Ελληνικού αλφαβήτου έχουν πλήρη σχέση αιτίας και αιτιατού, σημαίνοντος και σημαινομένου, και ότι, εν τέλει, η συμβατική γλωσσολογία είναι μία ανοησία.

Α	....ΑΝΘΡΩΠΟΣ	.....Ο Άνθρωπος
Β	....ΒΟΗ	.....από την Βοή
Γ	....ΓΡΑΦΩ	.....που χαράζει Γραμμές στην γη
Δ	....ΔΟΥΠΟΣ	.....με Δούπο,
Ε	....ΕΛΑΥΝΩ	.....Ελαύνεται (εκδιώκεται).
Ζ	....ΖΕΥΞΗ ΔΥΝΑΜΕΩΝ	.....Η Ζεύξη των Δυνάμεων
Η	....ΗΛΙΟΣ	.....του Ηλίου
Θ	....ΘΑΩ	.....που Θάει (παρατηρεί), τον υποχρεώνουν
Ι	....ΙΚΩ	.....να φθάση σε άλλα μέρη (Ίκω),
Κ	....ΚΥΚΛΟΣ	.....διαγράφοντας  Κύκλο.
Λ	....ΛΟΓΟΣ	.....Ο Λόγος του (γλώσσα)
Μ	....ΜΗΤΗΡ	.....ο Μητρικός
Ν	....ΝΟΩ	.....γίνεται Νοητός
Ξ	....ΞΕΝΟΣ	.....σε Ξένα
Ο	....ΟΡΙΟ	.....Όρια (τόπους).
Π	....ΠΝΕΥΜΑ	.....Το Πνεύμα του
Ρ	....ΡΟΗ	.....από την κοσμική Ροή
Σ	....ΣΕΙΩ	.....Σείεται,
Τ	....ΤΕΧΝΗ	.....και με την Τέχνη
Υ	....ΥΔΩΡ	.....σαν το Ύδωρ,
Φ	....ΦΩΣ	.....με Φως
Χ	....ΧΑΡΑ	.....και Χαρά
Ψ	....ΨΥΧΗ	.....την Ψυχή του
Ω	....ΩΡΑΝΟΣ	.....και τον Ωρανό (σύμπαν) πλημμυρίζει.

  

Στάμος Καραμούζης

Επιχειρησιακός σύμβουλος συστημάτων πληροφορικής  /http://www.hellinon.net/