https://www.facebook.com/artemissky.blogspot?ref_type=bookmark

ΑΡΤΕΜΙΣ

ΑΡΤΕΜΙΣ
Ήταν θεά του κυνηγιού,”πότνια θηρών” κατά τον Όμηρο,θεά των αγριμιών και της Σελήνης.

ΕΛΛΑΣ - HELLAS

'' Επιόντος άρα θανάτου επί τον άνθρωπον, το μεν θνητόν, ως έοικεν, αυτού αποθνήσκει, το δ' αθάνατον, σώον και αδιάφθορον, οίχεται απιόν. `Οταν επέρχεται ο θάνατος στον άνθρωπο, το μεν θνητό μέρος αυτού, καθώς φαίνεται, πεθαίνει, το δε αθάνατο, η ψυχή, σηκώνεται και φεύγει σώο και άφθαρτο '' ΠΛΑΤΩΝΑ

ΕΛΛΑΣ - HELLAS .

ΕΛΛΑΣ - HELLAS .
ΑΝΟΙΚΩ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Κυριακή 16 Μαρτίου 2014

Ελληνικές ονομασίες παντού - Σε όλο τον πλανήτη !


Όχι δεν είναι στην Ελλάδα! Που είναι; Στα νησιά Φερόες,πάνω από την Αλβιώνα
(Αγγλία)! Ναι, αλλά από εκεί είχε περάσει ο Πυθεύς,στο ταξίδι του προς τον Βόρειο Πόλο!Ναι,αλλά μόνο αυτός;
Στο ταξίδι του ο Πυθεύς,ξεκινώντας από τη Μασσαλία το 347 π.χ.χ.,έφτασε και στη Θούλη!
Που είναι;Στη Γροιλανδία και συγκεκριμένα:στις 76 μοίρες, 32' 15.98" Βόρεια και στις 68 μοίρες,50' 32.46" Δυτικά!
Για να δούμε και κάποια άλλα ονόματα νησιών πάνω στον πλανήτη!
-Νήσος Ζευς(Jupiter)(ΗΠΑ)στις 27 μοίρες,01' 52.60" Βόρεια και 80 μοίρες,06' 04.83" Δυτικά.
-Νήσος Βασιλάκι ή Βασιλική(Παπούα),10 μοίρες,37' 49.22" Νότια,150 μοίρες,58' 38.01" Ανατ.
-Νήσος Σιδεία(Παπούα),10 μοίρες,34' 48.75" Νότια,150 μοίρες,54' 06.66" Ανατ.
-Νήσος Ανάκουσα(Παπούα),10 μοίρες,43' 01.12" Νότια,151 μοίρες,14' 31.72" Ανατ.
-Νήσος Αμυχή(πάνω από τις Μαλδίβες),11 μοίρες,06' 27.09" Β.,72 μοίρες,44' 03.34" Ανατ.
-Νήσος Ανδροτή;(Androth)========),10 μοίρες,49' 31.83" Β.,73 μοίρες,40' 17.73" Ανατ.
-Νήσος Πάχη(Ειρηνικός),2 μοίρες,05' 30.30" Νότια,146 μοίρες,25' 47.58" Ανατ.
-Επί της νήσου Upolou(Σαμόα),ίσως παραφθορά του ονόματος Απόλλων,
πόλις Απία,13 μοίρες,49' 51.46" Νότια,171 μοίρες,45' 07.31" Δυτικά και
χωριό Λοτοφάγο,14 μοίρες,02' 32.07" Νότια,171 μοίρες,34' 05.85" Δυτικά
-Νήσος Καναθέα(Φίτζι),17 μοίρες,16' 08.62" Νότια,179 μοίρες,08' 38.49" Δυτικά
-Νησιά Διομήδη(Βερίγγειος),65 μοίρες,47' 10.33" Βόρεια,169 μοίρες,03' 49.97" Δυτικά
-Νήσος Τρίτων(Πάρασελ,Φιλιππίνες),15 μοίρες,45' 52.69" Βόρεια,111 μοίρες,13' 24.54" Ανατ.
-Νήσος Μήνις(Φιλιππίνες),6 μοίρες,12' 07.63" Βόρεια,121 μοίρες,03' 14.78" Ανατ.
-Νήσος Λαμινούσα(Φιλιππίνες),5 μοίρες,32' 51.80" Βόρεια,120 μοίρες,55' 02.69" Ανατ.
-Νήσοι Αντίποδες(Τσάθαμ,Ν/Ανατολικά της Ν.Ζηλανδίας,που δυστυχώς το όνομά τους παραμένει στην ιστορία και στη γεωγραφία γραμμένο πάνω στον τοίχο μιας εκκλησίας!
Δείτε στη φωτογραφία!44° 14' 33.97 S 176° 14' 13.39 W
Και βέβαια να μη περνούν απαρατήρητα τα ονόματα Πολυνησία,Μελανησία,Μικρονησία,Φιλιππίνες,που είναι καθαρά ελληνικά!
Τι να μας πουν και για τις ονομασίες...Αρκτική και Ανταρκτική!
Αυτά είναι μόνο κάποια ενδεικτικά στοιχεία...
Άραγε,γιατί να έχουν ονόματα που θυμίζουν Ελλάδα;
alfeiospotamos
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

H Καρυάτιδα που λείπει από το Μουσείο Ακρόπολης (εικόνες)


Αν επισκεφθείτε το Μουσείο Ακροπόλεως, σε περίοπτη θέση βρίσκονται οι 5 Καρυάτιδες που έχουν διασωθεί από τον βράχο της Ακρόπολης. Ενα σημείο έχει αφεθεί επίτηδες κενό, γιατί η 6η Καρυάτις βρίσκεται στο British Museum του Λονδίνου.
Οπως αναφέρει η ιστοσελίδα του Ερεχθείου, οι Καρυάτιδες είναι «Έξι κόρες σε διάταξη σχήματος Π πατούν σε ένα πόδιον ύψους 1.77 μ. και στηρίζουν την οροφή της πρόστασης με το κεφάλι τους, μέσω ενός αρχιτεκτονικού μέλους που μοιάζει με καλαθόσχημο κιονόκρανο στολισμένο με ωά (αυγά).
Στην αρχή τα αγάλματα αυτά ονομάζονταν απλώς Κόρες. Η ονομασία Καρυάτιδες δόθηκε σε μεταγενέστερους χρόνους. Σύμφωνα με το ρωμαίο αρχιτέκτονα Βιτρούβιο παρίσταναν τις γυναίκες της λακωνικής πόλης Καρυών, που είχε μηδίσει κατά τους περσικούς πολέμου και τιμωρήθηκε με φόνο των ανδρών της και αιχμαλωσία των γυναικών της. Το πιθανότερο είναι όμως ότι οι Κόρες ταυτίστηκαν με τις Καρυάτιδες παρθένες, οι οποίες τελούσαν στην πατρίδα τους γνωστούς χορούς προς τιμή της Καρυάτιδας Αρτέμιδος.
Οι έξι κόρες έχουν λυγισμένο το ένα πόδι, αυτό προς τον κεντρικό άξονα (ή πιο απλά οι τρεις αριστερές το δεξί πόδι και οι τρεις δεξιές το αριστερό πόδι). Φορούν ένα δωρικό πέπλο που σχηματίζει πτυχές ανάμεσα στα στήθη και καθώς κυλά προς τα πόδια.
Τα μαλλιά τους είναι μακριά, χτενισμένα προς τα πίσω και δεμένα χαλαρά. Οι βραχίονες λείπουν από όλες. Σύμφωνα με ρωμαϊκά αντίγραφα στο Τίβολι το ένα χέρι κρατούσε την άκρη του ρούχου και το άλλο μια φιάλη.
Οι Καρυάτιδες σήμερα βρίσκονται στο Νέο Μουσείο της Ακρόπολης, εκτός από τη δεύτερη από αριστερά η οποία είχε κλαπεί από το λόρδο Έλγιν και βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο».
Τμήμα ειδήσεων defencenet.

Η μεγαλύτερη λέξη είναι ελληνική και έχει 172 γράμματα!


Η ελληνική γλώσσα κατέχει ένα μοναδικό ρεκόρ καθώς η μεγαλύτερη πραγματική λέξη στον κόσμο υπάρχει στο έργο »Εκκλησιάζουσες» του Αριστοφάνη και αποτελείται από 172 γράμματα, 27 συνθετικά και 78 συλλαβές! Ο Αριστοφάνης εκμεταλλεύεται στο έπακρον την εκπληκτική ευχέρεια της Ελληνικής να σχηματίζει πολυσύλλαβες λέξεις, περιγράφοντας μέσα σε 172 γράμματα μια ολόκληρη συνταγή μαγειρικής, η οποία περιλαμβάνει ένα συνονθύλευμα τροφών! Η αριστοφανική λέξη βρίσκεται στους στίχους 1169-1175 και έχει καταγραφεί στο βιβλίο των Ρεκόρ Γκίνες:
λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιολιπαρομελιτοκατακεχυμενο
κιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοπιφαλλιδοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγα
νοπτερυγών
Ο λεξιλογικός αυτός «σιδηρόδρομος» είναι δύσκολο να διαβαστεί απνευστί, ενώ με μια μικρή προσπάθεια μπορούμε να μεταφράσουμε:  
-πάστοπεταλίδο-γαλεοσάλαχο-τούρσοπιπεράτο-μυαλοκόμματα-
-μελοπερεχύτο-μυτζηθρότυρο-τρύγονοκοτσύφο-τσιχλοπίτσουνα -
-ψήτοσουσουράδο-κοτοκέφαλα-άγριοπεριστέρο-λαγοκούνελα -
-στράγαλοπετμέζο-φτερουγόδιπλες.
πηγή: perierga.gr
http://www.defencenet.gr/

Συνοπτικό χρονολόγιο αρχαίων πολιτισμών


Το παρόν άρθρο αναφέρεται συνοπτικά (κωδικοποιημένα) σε ιστορικά στοιχεία αρχαίων πολιτισμών οι οποίοι σχετίζονται έμμεσα ή άμεσα με την εξέλιξη του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού.
ΑΙΓΥΠΤΟΣ
περί το 3000 π.Χ. Ίδρυση τού αρχαίου κράτους των Φαραώ από τον βασιλέα Μηνά (αιγυπτ. Mena, αναφέρεται από τον Ηρόδοτο ως Μην). Πρωτεύουσα:Μέμφις (πλησίον του Καΐρου). Θρησκεία: Λατρεία προσωποποιημένων δυνάμεων της φύσης, συνδεόμενη με συμβολική ζωολατρεία. Θεότητες: Πτα (Ptah, δημιουργός, θεός του φωτός και της αλήθειας) ο Ρα (ενσαρκωμένη δύναμη του Ηλίου, η οποία δημιουργεί και συντηρεί) η Νείτ (Neit ή Neith) ο Άμμων (Ammun θεός του Ουρανού) ο Όσιρις και η Ίσις. Ο Όσιρις συμβολίζει τη διαμάχη των ευμενών και δυσμενών για τον άνθρωπο φυσικών δυνάμεων, καθώς αποτυπώνεται στο θάνατο και ανάσταση της φύσης των όντων. Ο Όσιρις (θεός της ζωής) θανατώνεται από τον Τυφώνα (δαίμονας) αναζητείται από την σύζυγό του Ίσιδα και ο υιός αυτών ‘Ωρος νικά τον Τυφώνα. Όταν αναβιώνει ο Όσιρις, άρχει επί των ψυχών στο βασίλειο του Άιδη (η ταρίχευση – μουμιοποίηση γινόταν για την συνένωση του σώματος με την ψυχή). Απεικονίζεται ως ο ιερός ταύρος Άπις.Πολίτευμα: Δεσποτική βασιλεία (ή αιγυπτιακή χρονολογία ορίζεται εκ των δυναστειών οι οποίες βασίλευσαν στην χώρα, έτσι ή δ’ και ε’ δυναστεία χρονολογικά τοποθετείται το αργότερο περί το 2830 π.Χ) μεγάλη επιρροή των Ιερέων ιδίως από τον ιγ’ αιώνα – διαίρεση του έθνους σε τάξεις: Ιερέων, μαχίμων, γεωργών, τεχνιτών, ποιμένων – αποκλεισμός από τις επιδράσεις των ξένων. Πυραμίδες (τάφοι βασιλέων) οβελίσκοι, ιερογλυφικά γράμματα.
περί το 2300 π.Χ. Ιδρύεται το Μέσον κράτος (η ιβ’ δυναστεία περίπου το 2130 π.Χ η ιγ’ περίπου το 1930 π.Χ η ιη’ περίπου το 1530 — 1320 π.Χ). Οικοδόμηση του ναού του θεού Άμμονα στις Θήβες της Κάτω Αίγυπτου. Κατάκτηση της Νουβίας. Ο βασιλιάς Αμενεμχάτ Γ’ καλλιεργεί το Φαγιούμ, κατασκευάζει την λίμνη Μέρι (οι Έλληνες – Ηρόδοτος Β’ 101 – από παρανόηση ονόμασαν την λίμνη Μοίριδα) για προστασία από τις πλημμύρες του Νείλου και κτίζει μεγάλο ναό, τον Λαβύρινθο.
περί το 2000 π.Χ. Κατάκτηση της Αίγυπτου από τους σημιτικής καταγωγής Υκσώς (αιγυπτ. Hak Schasu βασιλείς των Ποιμένων, που σημαίνει τους προς ανατολάς νομαδικούς λαούς).
περί τό 1600 π.Χ. Έξωση των Υκσώς. Ίδρυση του Νέου κράτους (πρωτεύουσα Θήβες). Νουβία και Συρία (μέχρι τον Ευφράτη) υποτάσσονται στην Αίγυπτο από τους βασιλείς της ιη’ δυναστείας Θουτμώσι Γ’ (Thutmes) και Αμενόφι (Amenhotep).
περί τό 1500 π.Χ. Ηγεμονεύει ο Αμενόφις.
περί το 1330 π.Χ. Ηγεμονεύει ο Ραμσής Β’ ο μέγας(Sestu-Ra, αποκαλούμενος από τους Έλληνες Σέσοτρις) πολεμά τούς Χετίτες (Cheta) στην Συρία. Οικοδόμηση ναών στην Θήβα (τα σημερινά Καρνάκ και Λουξόρ).
μετά το 1200 π.Χ. Παρακμή της Αίγυπτου. Η Συρία γίνεται ανεξάρτητη – ιδρύεται στην Νουβία το κράτος της Μερόης.
671 π.Χ. Η Αίγυπτος υποτάσσεται στους Ασσύριους.
645 π.Χ. Ο Ψαμμήτιχος Α’ ανακτά την αυτονομία της Αιγύπτου. Πρωτεύουσα ή Σάις κοντά στο Δέλτα του Νείλου. Ακμάζει το εμπόριο με τους Φοίνικες και Έλληνες.
610 π.Χ. Ο Νεχώ επιχειρεί να ανοίξει διώρυγα μεταξύ του Νείλου και της Ερυθράς θάλασσας (περίπλους Αφρικής από τους Φοίνικες). Κατακτά την Συρία αλλά ηττάται από τους Βαβυλώνιους στο Καρχημίσιο κοντά στον Ευφράτη.
570 – 526 π.Χ. Ηγεμονεύει ο Άμασις ο οποίος είναι φίλος του Πολυκράτη της Σάμου. Ιδρύεται η Ναύκρατις αποικία των Ελλήνων.
523 π.Χ. Μάχη στο Πηλούσιο ο βασιλεύς των Περσών Καμβύσης υποτάσσει την Αίγυπτο.
ΒΑΒΥΛΩΝΙΟΙ ΚΑΙ ΑΣΣΥΡΙΟΙ
πριν το 3000 π.Χ. Η περί τον Ευφράτη χώρα είναι διηρεμένη σε πολλά μικρά ανεξάρτητα κράτη, συμπεριλαμβανομένου του βασιλείου των Σουμερίων και Ακκάδων (μη σημιτικής καταγωγής).
περί τό 2500 π.Χ. Εισβάλλουν από τον νότο οι σημιτικής καταγωγής Χαλδαίοι (Βαβυλώνιοι) και υιοθετούν τον πολιτισμό των υποταχθέντων.
περί το 2300 π.Χ. Η Βαβυλώνα (Babilu = Πύλη του Ιλού – εβραϊστί Babel) πλησίον του Ευφράτη ορίζεται ως πρωτεύουσα του νεοσύστατου κράτους. Ανεγείρεται ο ναός του Βήλου (Bel). Ως γραφή χρησιμοποιείται η σφηνοειδής. Αστρονομία και αστρολογία ασκείται από τους ιερείς. Δημιουργείται πολυσχιδές σύστημα διωρύγων με σκοπό την διευθέτηση των υδάτων των ποταμών και την άρδευση κατά το θέρος. Ακμάζει το εμπόριο και ορίζεται ακριβές σύστημα μέτρων και σταθμών.
περί το 1792 π.Χ. Βασιλέας Χαμουραμπί πεθαίνει το 1750 π.Χ. Νόμοι του Χαμουραμπί.
περί τό 1300 π.Χ. Συστήνεται η Ασσυρία στο ίδιο κράτος πλησίον του ποταμού Τίγρη. Οι βασιλείς της Ασσυρίας υποτάσσουν την Βαβυλωνία. Ορίζεται ως πρωτεύουσα η Νινευί στον Τίγρη ποταμό (στα ερείπια της Μοσούλης).
περί το 850 π.Χ. Οι βασιλείς Ασουρνασιρπάλ και Σαλμανασάρ Β’ επεκτείνουν το κράτος στην Συρία και Μηδία.
περί τό 620 π.Χ. Το βασίλειο εξασθενεί λόγω της επιδρομής των Σκυθών.
606 π.Χ. Άλωση και καταστροφή της Νινευί από τους Μήδους (Κυαξάρης) και των επαναστατημένων Βαβυλωνίων (Ναβουπαλασάρ). Κατάλυση του βασιλείου της Ασσυρίας. Εμφάνιση του μύθου του Σαρδανάπαλου.
605 — 561 π.Χ. Βασιλιάς ο Ναβουχοδονόσορ (nabu-kudur-hussur). Ακμή του Βαβυλωνιακού κράτους. Καταστροφή της Ιερουσαλήμ και κατάκτηση Συρίας και Φοινίκης.
538 π.Χ. Άλωση της Βαβυλώνας από τον βασιλέα των Περσών Κύρο.
ΕΒΡΑΙΟΙ (ΙΟΥΔΑΙΟΙ, ΙΣΡΑΗΛΙΤΕΣ)
περί το 2000 π.Χ. Ο Αβραάμ πρώτος πατριάρχης & γενάρχης των Εβραίων (σημιτικής φυλής) από την Ουρ εγκαθίσταται στην χώρα Χαναάν. Πατριάρχης Ισαάκ – Ιακώβ και οι δώδεκα υιοί του.
περί το 1550 π.Χ. Επί Ιωσήφ η φυλή των Εβραίων μεταναστεύει στην Αίγυπτο.
περί το 1320 π.Χ. Μωυσής – έξοδος των Ισραηλιτών από την Αίγυπτο. Οι δέκα εντολές δίδονται στον Μωυσή στο όρος Σινά. Θρησκεία: Μονοθεϊσμός λατρεία ενός θεού του Ιεχωβά (Jehobah). Απαγόρευση ομοιώματος του Θεού. Κατάκτηση της γης της επαγγελίας (την οποία υποσχέθηκε ο θεός στους Εβραίους) δηλαδή της Χαναάν ή Παλαιστίνης [εκ των κατοίκων Φιλισταίων (Pelischtim)] υπό την αρχηγία του Ιησού (Joshua) του Ναυή, χωρίς όμως την απόλυτη υποταγή των αρχαίων κατοίκων. Δώδεκα φυλές πλην της ιερατικής του Λευί. Κιβωτός της διαθήκης – Κριτές………..Σαμουήλ.
περί το 1000 π.Χ. Ο Σαούλ πρώτος βασιλιάς των Εβραίων.
περί το 980 π.Χ. Βασιλέας Δαυίδ. Ακμή του κράτους, η Ιερουσαλήμ πρωτεύουσα.
περί το 950 π.Χ. Σολομώντας. Ανέγερση του ναού του Ιεχωβά στην Ιερουσαλήμ.
περί το 930 π.Χ. Διαίρεση του βασιλείου λόγω σχίσματος των φυλών. Συστήνεται το βασίλειο του Ιούδα (πρωτεύουσα Ιερουσαλήμ) από τον Ροβοάμ υιό του Σολομώντα και το βασίλειο του Ισραήλ (πρωτεύουσα Σιχέμ, κατόπιν Σαμάρεια) υπό τον Ιεροβοάμ. Οι προφήτες Ηλίας (περί το 870 π.Χ) στο βασίλειο του Ισραήλ, Ησαΐας (περί το 700 π.Χ) & Ιερεμίας (περί το 600 π.Χ) στο βασίλειο του Ιούδα πολεμούν την ειδωλολατρία.
722 π.Χ. Άλωση της Σαμάρειας από τον βασιλέα των Ασσυρίων Σαργών (Sarrukin). Κατάλυση του βασιλείου του Ισραήλ. Μέρος του πληθυσμού μεταφέρεται αιχμάλωτο στην Ασσυρία και Μηδία.
386 π.Χ. Άλωση και καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Ναβουχοδονόσορα, βασιλέα της Βαβυλωνίας. Πυρπόληση του ναού. Πολλοί θανατώνονται και οι επιζήσαντες μεταφέρονται αιχμάλωτοι στην Βαβυλώνα.
540 – 332 π.Χ. Οι Εβραίοι τελούν υπό την κυριαρχία των Περσών. Ο Κύρος επιτρέπει την επιστροφή στην Παλαιστίνη. Ανοικοδομείται ο ναός του Ιεχωβά το 514 π.Χ. επί Δαρείου Α’.
332 – 167 π.Χ. Οι Εβραίοι τελούν υπό Μακεδονική κυριαρχία (Μέγας Αλέξανδρος 332 – 337 π.Χ. – Πτολεμαίοι 323 – 198 π.Χ. – Σελευκίδες 198 – 167 π.Χ.).
167 – 130 π.Χ. Οι Μακκαβαίοι απελευθερώνουν τους Εβραίους (40ετής πόλεμος….αρχηγός ο ιερέας Ματταθίας και οι πέντε υιοί του – ο έκγονος Αριστόβουλος λαμβάνει τον βασιλικό τίτλο. Επί των ημερών των διαδόχων του προκαλούνται αντιμαχίες μεταξύ Φαρισαίων και Σαδουκαίων.
63 π.Χ. Ο Πομπήιος κατόπιν αίτησης των Φαρισαίων καθιστά υποτελείς τους Εβραίους στην Ρώμη.
40 π.Χ. Ο Ηρώδης αναγνωρίζεται ως βασιλεύς των Ιουδαίων (υποτελής στην Ρώμη) και πεθαίνει το 4 μ.Χ.
70 μ.Χ. Άλωση και καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Τίτο. Διασπορά των Εβραίων.
132 – 135 μ.Χ. Επανάσταση κατά των Ρωμαίων σκοτώνονται περισσότεροι από 500.000 Εβραίοι.
ΦΟΙΝΙΚΕΣ & ΚΑΡΧΗΔΟΝΙΟΙ
πριν το 1500 π.Χ. Ακμή του εμπορίου των Φοινίκων, ιδιαίτερα της πόλης Σιδώνας. Θρησκεία: Βαάλ (ο θεός Bel των Βαβυλωνίων) Aschera (θεοί Baaltis, Belit των Βαβυλωνίων) ως θεότητες της ζωής, της γέννησης και της δύναμης της φύσης, ο δε Μολόχ (βασιλιάς Adartvn των Βαβυλωνίων) συμβολίζει τις δυνάμεις της καταστροφής – της φωτιάς και ταυτόχρονα είναι θεός του πολέμου και τέλος η Αστάρτη. Από την συνένωση των θεών Βαάλ και Μολόχ σε μία θεότητα προήλθε ο Μελκάρτ (βασιλιάς και πολιούχος της πόλης Τύρου). Πολίτευμα: Κληρονομική βασιλεία και στις πόλεις Γερουσία.Βιομηχανία: (υφαντική, βαφική, υαλοποιία, μεταλλευτική, μεταλλουργία, οικοδομική) και εμπόριο μέσω καραβανιών στο εσωτερικό μέχρι τον Ευφράτη και στην Μεσόγειο μέσω θαλάσσης. Θεμελίωση αποικιών στην Κύπρο, Ρόδο, Κρήτη, Σικελία, Μελίτη, παράλια της Ελλάδος, βόρεια παράλια της Αφρικής μέχρι την Βρεττανία (Κασσιτερίδες νήσους) και τις ακτές της Βόρειας θάλασσας (εμπόριο ηλέκτρου).
περί το 950 π.Χ. Ακμή της Τύρου υπό τον βασιλέα Ιράμ (Hiram) φίλο του Σολομώντα.
814 π.Χ. Κτίζεται από τους Τύριους η Καρχηδόνα (Karthada = νέα πόλη) πλησίον της σημερινής Τύνιδας. Πολίτευμα: Αριστοκρατική δημοκρατία με δύο γερουσίες η μία για γενικά θέματα και η άλλη για νομοθεσία, καθώς και δύοΣουφέτες (=δικαστές ή βασιλείς) οι οποίοι παραβάλλονται με τους βασιλείς της Σπάρτης. Η Εκκλησία των πολιτών επενέβαινε μόνο σε περίπτωση διχόνοιας των προηγούμενων αρχών. Παρακμή των πόλεων της Φοινίκης, επανειλημμένες κατακτήσεις από τους Ασσύριους.
606 π.Χ. Κατάκτηση από τους Βαβυλώνιους.
540 π.Χ. Κατάκτηση από τους Πέρσες.
332 π.Χ. Άλωση και καταστροφή της Τύρου από τον Μέγα Αλέξανδρο.
ΛΥΔΟΙ
γεωγραφική θέση λυδίας
Η Λυδία εκτεινόταν μεταξύ της Μυσίας (βόρεια) της Καρίας (νότια) ποταμοί: Έρμος (με παραπόταμο τον Πακτωλό) Κάϋστρος και στην Καρία ο Μαίανδροςπρωτεύουσα: οι Σάρδεις.
689 π.Χ. Βασιλιάς ο Γύγης, αρχηγός της δυναστείας των Μερμναδών. Εισβολή των κιμμερίων στην χώρα. Η χώρα τελεί για μικρό χρονικό διάστημα υπό τον έλεγχο των Ασσυρίων και κατόπιν επεκτείνεται στην Μυσία – Φρυγία μέχρι τον Ελλήσποντο. Ο Αλυάτης πολεμά τον βασιλέα της Μυδίας Κυαξάρη.
610 π.Χ Μάχη μεταξύ Αλυάττη και Κυαξάρη (έκλειψη σελήνης η οποία προβλέπεται από τον Θαλή τον Μιλήσιο). Ο ποταμός Άλυς ορίζεται ως όριο μεταξύ Λυδίας και Μηδίας. Πόλεμος κατά των Ελληνικών πόλεων της Μικράς Ασίας – υποταγή της Σμύρνης. Συρρέουν μεγάλοι θησαυροί στις Σάρδεις.

Στον πίνακα του Φλαμανδού Willem de Poorter, ο Κροίσος επιδεικνύει στο Σόλωνα τα πλούτη του.
519 π.Χ. Ήττα και αιχμαλωσία του Κροίσου από τον Κύρο. Κατάλυση του Λυδικού κράτους.
ΙΝΔΟΙ – ΜΗΔΟΙ – ΠΕΡΣΕΣ
περί το 1600 π.Χ. Εγκατάσταση των Ινδών (Hindu) στην Ινδία, προερχόμενων από τις βορειοδυτικές περιοχές της Ασίας. Από το 1300 π.Χ. εξαπλώνονται στον ποταμό Γάγγη. Θεότητες: Ίνδρα ως ύψιστος θεός και κατόπιν ο Βράχμα (Brahma). Ιερά βιβλία οι Βέδες (Vedas) γραμμένα στην παλαιά ινδική γλώσσα (σανσκριτική). Επικά ποιήματα Μαχαβαράτα (Mahabharata) και Ραμαγιάνα (Ramajana). Δεκαδικό σύστημα. Διαίρεση του έθνους σε τέσσερις τάξεις από τις οποίες εξαιρούνται οι «Παρίες» ως παρείσακτοι. Υπεροχή της ιερατικής τάξης (Βραχμάνες) η οποία επιβάλλει τυραννικό πνευματικό καθεστώς.
περί το 520 π.Χ. Εμφάνιση του βασιλόπαιδα μεταρρυθμιστή Βούδα (Gautama Buddha) βούδαςο οποίος απορρίπτει τους παλαιούς αυστηρούς κανόνες και τις διακρίσεις των τάξεων, διδάσκοντας την αυταπάρνηση και την συμπάθεια. Η θρησκεία του (Βουδισμός) διώκεται από τους Βραχμάνους και αφού εξωθείται στο Ινδοστάν, κατόπιν διαδίδεται σε όλη την ανατολική Ασία. Οι Ινδοί παραμένουν εκτός της ιστορικής ανάπτυξης των άλλων εθνών.
περί το 830 π.Χ. Οι Μήδοι – κάτοικοι του δυτικού τμήματος του Ιράν υποτάσσονται στους Ασσύριους.Οι χώρες Βακτριανή – Παρθία – Υρκανία στην Κασπία θάλασσα, Αρεία – Δραγγιανή στο μεσαίο τμήμα, Σογδιανή μεταξύ Ώξου και Υαξάρτη, Περσίς – Καρμανία – Γεδρωσία – Αραχωσία – Παροπασανίδεςαποτελούν τις λοιπές χώρες του οροπεδίου που εκτείνεται μεταξύ των ποταμών Τίγρη και Ευφράτη, της Κασπίας και Ερυθράς θαλάσσης μέχρι τα σύνορα της Ινδικής. Θρησκεία: Ζωροαστρισμός (Zarathustra). Ιερό βιβλίο Αβέστα (Avesta) – ανώτατος θεός Αουραμάζδα (Ahuramasda ή Ορμούζδ) ο οποίος ηγείται των αγαθών πνευμάτων και πολεμά κατά του Αγκρομαϊνγιού (Agromainjou ή Ahriman) ο οποίος ηγείται των κακών πνευμάτων. Οι ιερείς ονομάζονται Πέρσες Μάγοι. Λατρεία της φωτιάς η λάμψη της οποίας πιστεύεται ότι διώχνει τα κακά πνεύματα της νύχτας.
περί το 630 π.Χ. Οι Πέρσες κατακτούν το βασίλειο του Ελάμ (πρωτεύουσα τα Σούσα).
606 π.Χ. Ο Κυαξάρης βασιλιάς των Μήδων, καταστρέφει την Νινευί. Πρωτεύουσα τα Εκβάτανα (Hangmatana=τόπος συνάθροισης)Κατάκτηση ανατολικού Ιράν.
558-529 π.Χ. Κύρος βασιλιάς των Περσών, καταλύει το 550 π.Χ. το βασίλειο των Μήδων (τελευταίος βασιλιάς Αστυάγης) το 546 π.Χ. το βασίλειο της Λυδίας (Κροίσος) και το 540 π.Χ το βασίλειο της Βαβυλώνας. Υποταγή των Ελλήνων της Μικράς Ασίας.
550-530 π.Χ. Ιδρύεται το μέγα Περσικό κράτος από τον Κύρο, που περιλαμβάνει όλα τα έθνη της δυτικής Ασίας.
529 π.Χ. Ο Κύρος σκοτώνεται στην μάχη κατά των Μασσαγετών.
529-522 π.Χ. Ο Καμβύσης (υιός του Κύρου) κατακτά την Αίγυπτο και πεθαίνει κατά την επιστροφή. Σφετερίζεται την βασιλεία ο μάγος Γαυμάτας ο οποίος φγονεύεται από τον υιό του Καμβύση. Τον θρόνο αναλαμβάνει ο Αχαιμενίδης.
521-485 π.Χ. Βασιλεύει ο Δαρείος ο Α’ υιός του Υστάσπη, ο οποίος καταστέλλει τις επαναστάσεις, αναδιοργανώνει το κράτος (επιγραφές των έργων του σώζονται στον βράχο Bakistana στην περσική – σουσιανή – βαβυλωνιακή γλώσσα) το διαιρεί σε είκοσι σατραπείες (Σούσα η κύρια πρωτεύουσα). Κατασκευή διώρυγας από τον Νείλο έως την Ερυθρά θάλασσα. Ιδρύεται ταχυδρομική υπηρεσία μεταξύ Σούσων και Σάρδεων για την μεταφορά των βασιλικών εντολών.
513 π.Χ. Εκστρατεία του Δαρείου κατά των Σκυθών (κατασκευή γέφυρας στον Βόσπορο και τον Ίστρο = Δούναβις).
500-494 π.Χ. Επανάσταση των Ιώνων. Καταστροφή της Μιλήτου.
493-490 π.Χ. Πόλεμος κατά των Ελλήνων – Διάδοχοι του Δαρείου: Ξέρξης Α’, Αρταξέρξης Α’ ο μακρόχειρ, Ξέρξης Β’ και Σογδιανός για 15 ημέρες, Δαρείος Β’ ο νόθος, Αρταξέρξης Β’ ο μνήμων, Αρταξέρξης Γ’, Αρσής, Δαρείος Γ’ ο κοδομανός.
330 π.Χ. Κατάλυση του Περσικού βασιλείου από τον Μέγα Αλέξανδρο.
_____________________________________________
Πηγή: “Χρονολογίαι της Παγκοσμίου Ιστορίας“, Γεωργίου Σωτηριάδου, Αθήναι 1909.
chilonas.wordpress.com
Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Πέμπτη 13 Μαρτίου 2014

Πέντε νέοι βασιλικοί τάφοι βρέθηκαν στη Βεργίνα




Σύμφωνα με το Έθνος, συγκλονιστικές ανακαλύψεις έρχονται στο φως της δημοσιότητας! Πέντε νέοι βασιλικοί τάφοι βρέθηκαν στην Βεργίνα στη βασιλική νεκρόπολη των Αιγών με πλούσια διακόσμηση και σημαντικά κτερίσματα.
Η ταφική συστάδα των Τημενιδών αποκαλύπτεται κομμάτι κομμάτι και τα νέα ευρήματα παρουσιάζονται σήμερα το απόγευμα από τη διευθύντρια της ΙΖ' Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων, Αγγελική Κοτταρίδη, κατά την πρώτη μέρα των εργασιών της 27ης Συνάντησης για το Αρχαιολογικό Εργο στη Μακεδονία και τη Θράκη, που γίνεται στη Θεσσαλονίκη.
Από τους πέντε τάφους, τρεις κιβωτιόσχημους και δύο μακεδονικούς, ξεχωρίζει ένας από την πρώτη ομάδα, που η ομάδα των αρχαιολόγων θεωρεί ότι είναι και αυτός που άνηκε σε βασιλιά, που έχει μια μεγάλη υπόγεια αίθουσα με λευκούς τοίχους, διακοσμημένους με μια ζωγραφιστή γιρλάντα, με βλαστάρια, λουλούδια και φύλλα κισσού - το παλαιότερο και γι' αυτό ιδιαίτερα σημαντικό δείγμα τοιχογραφίας που ξέρουμε για τη Μακεδονία.
Επίσης φέρει ένα κτιστό λίθινο θρανίο που περιτρέχει τους τοίχους και ξύλινη κλίνη διακοσμημένη με ελεφαντόδοντο και κεχριμπάρια από την οποία σώθηκαν αρκετά ίχνη.
Σύμφωνα με την κ. Κοτταρίδη, η άφθονη κεραμική, κυρίως οι κομψές λευκές λήκυθοι -χαρακτηριστικά ελαιοδοχεία των νεκρικών τελετών-, χρονολογούν το σύνολο στο 420/410 π.Χ., ενώ ένα σιδερένιο ξίφος που ξέφυγε από τους τυμβωρύχους μαρτυρά ότι ο τάφος ανήκει σε έναν πολεμιστή, ίσως τον βασιλιά Περδίκκα Β' (454-413 π.Χ.), που έδωσε σκληρούς αγώνες για να διατηρήσει ανεξάρτητο το βασίλειό του μέσα στη λαίλαπα του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Η βασιλική ταφική συστάδα που η Αγγελική Κοτταρίδη ονομάζει «συστάδα των Τημενιδών» βρίσκεται σε μια άκρη του νεκροταφείου των Αιγών και παρότι τα μνημεία της είναι βάναυσα λεηλατημένα, παρουσιάζουν εντυπωσιακά στοιχεία για την ιστορία της ταφικής αρχιτεκτονικής και την προσωπογραφία της βασιλικής οικογένειας.
Δίπλα στον ιωνικό τάφο που ανασκάφηκε το 1987 βρέθηκε φέτος ένας νέος μακεδονικός τάφος με δωρικές κολόνες, η πρόσοψη του οποίου παρουσιάζει αντιστοιχίες με εκείνη του τάφου του Αλέξανδρου Δ', γιου του Μεγαλέξανδρου και της Ρωξάνης. Στη συστάδα των Τημενιδών έχουν βρεθεί ως τώρα συνολικά 20 τάφοι, που χρονολογούνται από τα αρχαϊκά (α' μισό του 6ου π.Χ. αι.) μέχρι τα πρώιμα ελληνιστικά χρόνια (τέλος 4ου - αρχές 3ου π.Χ. αι.).
Μολονότι όλοι οι τάφοι είναι συλημένοι, η παρουσία καταλοίπων εντυπωσιακών ταφικών πυρών με πλούσια αφιερώματα (αγγεία, όπλα κ.ά.), που ανακαλούν τις περιγραφές των ομηρικών επών, αλλά και το μέγεθος και η μορφή των ίδιων των μνημείων οδήγησαν τους αρχαιολόγους στο να τους συνδέσουν με την οικογένεια των Μακεδόνων βασιλέων, τους Τημενίδες.
Η ανασκαφέας μάλιστα δεν αποκλείει κάποιος από αυτούς τους τάφους να φιλοξένησε τον ίδιο τον Κάσσανδρο ή έναν από τους γιους του, που σαν παιδιά της Θεσσαλονίκης ανήκαν κι αυτοί στην ένδοξη δυναστεία των Τημενιδών.
Δυστυχώς σχεδόν ολόκληρο το κυρίως κτίριο έχει καταστραφεί.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.g
r

ISKANTER: ΠΩΣ Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΕΓΙΝΕ ΣΤΑ ΑΡΑΒΙΚΑ ISKANTER




Σήκω τώρα Βασιλιά Αλέξανδρε, σήκω Ισκαντέρ τον κόσμο να ξυπνήσεις,
τον  κόσμο που το λάθος κυβερνά, ελεύθερο ξανά να τον εκάνεις.
Σήκω Βασιλιά Αλέξανδρε, την κόρη του Φωτός,
που όλοι την βρίζουν και την κτυπούν, σήκω για να την σώσεις.
Σήκω Βασιλιά Αλέξανδρε, οι κατατρεγμένοι όλης της γης, τώρα εσένα περιμένουν.
Σήκω και εγώ την άδεια θα σου δώσω τον Γόρδιο Δεσμό,
 με τα χέρια σου αυτήνε την φορά, έτσι τώρα να τον ελύσεις
Σήκω και εγώ την άδεια και πάλι θα σου την δώσω,  
την αυτοκρατορία σου ξανά πιο δυνατή και πάλι να την φτιάξεις,
από τα Δελφικά και της Δωδώνης τα Ιερά μέχρι τα πέρατα της Γης και απ΄εδώ και από κει,
και μέχρι εκεί, που ο σεβαστός, ο Θεϊκός ο άνθρωπος, αρχίζει και τελειώνει.
Σήκω λοιπόν Αλέξανδρε, εσένα όλος ο κόσμος τώρα περιμένει.......!!!

Αν ο Ζευς ο Άνακτας, ο Δωδωναίος, ο Πελασγικός, γινότανε σήμερα να ζούσε, είναι σίγουρο ότι κάπως έτσι θαξαναζωντάνευε τον Αλέξανδρο τον Μέγα!!!!
Ο Αλέξανδρος είναι το αποφασιστικό και το μοναδικό όνομα στην παγκόσμια ιστορία. Η κοσμοκρατορία της Ρώμης που τον ακολούθησε, ήταν μια απομίμηση εκείνου που αυτός ήθελε να φτιάξει. Η καταγωγή του, η δράση του ως πολεμιστή και κατακτητή, ως εξερευνητή του κόσμου, ο θάνατός του στην ακμή της ηλικίας του, τον έκανε όνομα, σύμβολο και μύθο για όλες τις χώρες και για όλους τους λαούς που κατέκτησε. Τελικά ακόμα και για τους Έλληνες της Νότιας Ελλάδας, που ποτέ όταν ήταν στην ζωή δεν τον δέχτηκαν ως ηγεμόνα τους.
Ο Μέγας Αλέξανδρος για τους Ασιατικούς και κυρίως για τους Αραβικούς λαούς ήταν ένα ον υπερκόσμιο και Θεϊκό!!! Τον αγάπησαν και τον λάτρεψαν σαν Θεό τους και τον έλεγαν ISKAΝDER....!!!!

Με αυτό το όνομα Iskander [=Ισκαντερ] αποκαλούσαν και αποκαλούν όλοι οι Αραβόφωνοι τον Μέγα Αλέξανδρο. Όμως η λέξη Iskander είναι η ακριβώς η ίδια λέξη με την λέξη Αλέξανδρος που έχει όμως αλλοιωθεί, κυρίως, λόγω της επαφής των Αραβόφωνων λαών με τους Ρωμαίους που και γι΄αυτούς, ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν Μέγας και Θεϊκός!!!!!
Στα Λατινικά η λέξη Αλέξανδρος γίνεταιALEXANDER και στα Αραβικά αποδίδεται ωςISKANDER. Οι δύο τελευταίες όμως συλλάβες και στις δύο αυτές γλωσσολογικές αποδώσεις, δηλαδή η κατάληξη ANDER, όπως βλέπουμε είναι απολύτως ίδιες και εκείνο που αλλάζει στην λέξη είναι η πρώτη συλλαβή.
Πως όμως η Λατινική πρώτη συλλαβη ALEX έγινε ISK ???
Στα Αραβικά το άρθρο Ο αποδίδεται ως al. Έτσι οι Άραβες θα έπρεπε να αποκαλούν τον Αλέξανδρο: Al Alexander [=Ο Αλέξανδρος].
Επειδή υπήρξαν έτσι δύο Al το ένα απορόφησε το άλλο και έμεινε μόνο το ένα. Έτσι αντί να λέγουν Al Alexander άρχισαν να λένε  Al exander.
Στην λέξη exander το e στα Αραβικά είναι σπάνιο και αποδίδεται κυρίως ως Ι. 
Το δεύτερο γράμμα, το Χ δηλαδή δεν υπάρχει στην Αραβική γλώσσα. Το απέδωσαν λοιπόν με διάσπαση ως KS [=ΚΣ] με ταυτόχρονη αντιστροφή λόγω καλύτερης ακουστικότητας σε SK.
Έτσι λοιποόν η λέξη Al EXAHDER έγινε AL ISKANDER και Ο Αλέξανδρος λεγόταν AL ISKANDER και που τελικά με την πάροδο των ετών κατέληξε στο σκέτο ISKANDER.......!!!!!
ISKANDER...... ISKANDER...... Φωνές προσδοκίας για την επάνοδο του Αλέξανδρου..... 
Το νεαρό της ηλικίας του, τα μεγάλα πολεμικά του κατορθώματα, με τα οποία γονάτισαν και καταλύθηκαν βασίλεια ισχυρά και παλαιά, πάντα θα κάνουν τον κόσμο να αναζητά την εμφάνιση ενός Αλέξανδρου. 
Ο Αλέξανδρος θα ξανάλθει.... Ο Αλέξανδρος θα ξανάλθει.... Το πνεύμα του, η ορμή του και η δύναμή του κάποια στιγμή πάλι θα ξανάρθει..... Ο Αλέξανδρος θα ξανάλθει.... Ο Ισκαντέρ είναι εδώ, όπως έλεγαν οι ιερείς στην ταινία από το μυθιστόρημα του Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ : Ο άνθρωπος που ήθελε να γίνει Βασιλιάς, με τους Σον Κόννερι και Μάϊκλ Καίην........!!!!!
ΣΧΟΛΙΑ:
Η Κόρη του Φωτός=Η Ελλάδα
Χρυσό νόμισμα που φέρει την επιγραφή: Βασιλεύς ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ-Μακεδονία 218 π.Χ. Βερολίνο στο Μουσείο Περγάμου.
Πολύ αργότερα από τον θάνατο του Μεγάλου Αλεξάνδρου άρχισαν να κόβονται χρυσά νομίσματα με την επιγραφή ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ. Μέχρι τότε έφεραν την επιγραφή: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΜΑΚΕΔΩΝ.
Στο νόμισμα η Αθηνά, προστάτης της πόλης της Περγάμου, δίνει στον Αλέξανδρο την περικεφαλαία, σύμβολο της εξουσίας και κυριαρχίας για την περιοχή της Μικράς Ασίας, που δικαιωματικά του ανήκει αφού ο πρόγονος του Νεοπτόλεμος, ο γιος του Αχιλλέα, σκότωσε το τελευταίο κληρονόμο του βασιλικού οίκου της Τροίας, Αστυάνακτα, τον γιο του Έκτορα, η κάτω εικόνα στον κύκλο. Ο Νεοπτόλεμος σκοτώνει τον Αστυάνακτα.
©Στάθης Χρον/3-1-2013

Τετάρτη 12 Μαρτίου 2014

Αρχαίες πύλες στην Ελλάδα και σε όλο τον πλανήτη!

Η πύλη της Νάξου (Πορτάρα) σύμφωνα με τους καθηγητές τις αρχαιολογίας R.Desborough και R. Popham πρέπει να ήταν αντίγραφο μιας αρχαιότερης κατασκευής ενώ η ηλικία της, δεν ξεπερνά το 500 π.Χ.
Εν συνεχεία, η κυρίως υπεύθυνη για τις ανασκαφές στο νησί, Χρυσούλα Καρδάρα διορθώνει τους δύο καθηγητές, ανακαλύπτοντας ναΐσκο του θεού Απόλλωνα, υποθέτοντας έτσι ότι η Πύλη αποτέλεσε αρχικό μέρος του ναού.
Η χρονολόγηση της δε τοποθετεί το μνημείο στο 350 π.Χ.
Το 1977 όμως, δημοσιεύει μια νέα μελέτη με τίτλο «Απλώματα Νάξου» ξεσηκώνοντας σάλο (σε σημείο να χάσει την δουλειά της!) αφού ισχυρίστηκε ότι, τόσο η Πύλη όσο και τα ευρεθέντα αγγεία δεν διαθέτουν ομοιότητες με τους πολιτισμούς της Ηπειρωτικής Ελλάδας.
Όσον αφορά στην τεχνοτροπία της Πύλης, υποστήριξε ότι δεν έχει στην πραγματικότητα στοιχεία κλασικής περιόδου αλλά είναι αντίγραφο αντίστοιχων πυλών της περιόδου πριν από την έκρηξη του ηφαιστείου της Θύρας, δηλαδή πολύ πριν το 1613 π.χ!!! (θυμίζει την αιγυπτιακή πύλη του Αμπού Σιμπέλ)
Τι σημαίνει αυτό; Πολύ απλά η Καρδάρα υπερασπίστηκε έμμεσα την παρουσία της Ατλαντίδας στις Κυκλάδες, θεωρία την οποία διάνθισε αργότερα ο καθηγητής Σπυρίδωνας Μαρινάτος.
Για την Πύλη της Νάξου η πλέον συμβατική θεώρηση, την περιγράφει σαν κομμάτι του ενός – μάλλον – ανολοκλήρωτου ναού αφιερωμένου στον Απόλλωνα.
Τα αρχαιολογικά στοιχεία επιβεβαιώνουν την παρουσία ενός μικρού ναού στο νησάκι, κανένας επιστήμονας όμως δεν μπόρεσε να εξηγήσει πως μια τεράστια πύλη με ύψος 6 μέτρα και πλάτος 3,5 αποτέλεσε είσοδο σε ένα ναΐσκο!
Κάπως έτσι, οι αρχαιολόγοι προχώρησαν στη θεωρία πως ήταν κάποτε ένα ναυτικό παρατηρητήριο. Πρόκειται όμως για μια εντελώς αντιεπιστημονική θέση! Αφού, όχι μόνο οι ορμίσκοι κοντά στη Πύλη είναι εντελώς ακατάλληλοι για προσάραξη πλοιαρίων αλλά και καμιά έρευνα ή ανασκαφή δεν έδειξε ποτέ οποιαδήποτε σύνδεση μεταξύ της Πύλης και θάλασσας!
Επίσης, γεγονός αδιαμφισβήτητο, κάθε ναυτικό ακρωτήριο διέθετε αποθήκες για τα εμπορεύματα. Ευτυχώς ή δυστυχώς, οι αρχαίες αποθήκες δεν υπάρχουν κοντά στην Πύλη αλλά αντιδιαμετρικά στην άλλη άκρη του νησιού.
Αν στραφούμε για λίγο στους Ασσύριους, θα δούμε πως είχαν τη συνήθεια να υψώνουν ναούς και διοικητικά κέντρα με την προσθήκη γιγαντίων πυλών στις εισόδους. Η Πύλη της Χατούσας είναι εμφανές παράδειγμα!
Η συγκεκριμένη πύλη διακοσμείται με λέοντες και γρύπες, στοιχείο που όπως διδάσκει η ακαδημαϊκή αρχαιολογία δεν είναι παρά μυθολογική απήχηση των θρησκευτικών πιστεύω των Ασσυρίων.
Ο ερευνητής Robert Bauval διαρκώς επισημαίνει την αξία του αστερισμού του Λέοντα ως κύριου «συστατικού» της αρχαίας σκέψης. Συγκεκριμένα, η Πύλη της Χατούσας είναι προσανατολισμένη προς τον αστερισμό του Λέοντα, όπως ακριβώς υποδεικνύει και η θέση της Πύλης της Νάξου. Ουσιαστικά κάνουμε λόγο για μια αστρική λατρεία των μεσογειακών πολιτισμών!
Ο Αndrew Collins στο βιβλίο του The Cygnus Mystery θεωρεί πως πίσω από την τεχνοτροπία του Gobekli Tepe κρύβεται η λατρεία του αστερισμού του Κύκλου.
Επίσης ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Oklahoma, Mike Xu βρίσκει ομοιότητες μεταξύ των αστρονομικών γνώσεων του πολιτισμού των Ολμέκων μ αυτές του Gobekli Tepe τονίζοντας την αξία του αστερισμού του Λέοντα στους αρχαίους πολιτισμούς.
Με τις διαπιστώσεις του καθηγητή Xu περνάμε στην αμερικάνικη ήπειρο: στην περιοχή του Cuzco του Περού και κατά την διάρκεια του εορτασμού του θεού ήλιου Ind Raymi (στις 24 Ιουνίου) οι πιστοί χορεύουν τελετουργικά γύρω από τιςπύλες του αρχαίου οχυρού Sacsahuaman και εδώ ξανά η λατρεία του αστερισμού του Λέοντα αλλά υπό διαφορετική ονομασία!
Κάπου αλλού τώρα, στην Περιοχή του Wyoming με την ονομασία MatoTeepee, υψώνεται ο «Οφθαλμός των Θεών». Σε παράδοση της φυλής των Αrapacho Iνδιάνων υπάρχει καταγεγραμμένα ο θρύλος της ύπαρξης μίας πύλης πάνω εκεί στον λόφο. Η λατρεία του Λέοντα ξανά!
Είναι σύμπτωση άραγε που και η Αιγυπτιακή Σφίγγα προσανατολίζεται προς τον ίδιο τον αστερισμό; Τι μας δείχνουν όλες αυτές οι ομοιότητες; Την ύπαρξη ενός παγκόσμιου πολιτισμού με τις ίδιες θρησκευτικές και τεχνογνωσιακές καταβολές. Ίσως ένας ανώτερος τεχνολογικά πολιτισμός….
Ο συγγραφέας Richard Leviton στο έργο του Stars on the Earth ισχυρίζεται πως όλες αυτές οι λίθινες πόρτες δεν είναι απλά θρησκευτικές προεκτάσεις του ψυχισμού των πιστών αλλά πύλες ικανές να μας μεταφέρουν υλικά σε άλλους διαστρικούς κόσμους!
Μάλιστα, υπάρχουν χαρακτηριστικές ομοιότητες που συνδέουν τις πύλες σ ένα ενιαίο σύνολο.
Στην μακρινή Κένυα και στο όρος Kere Nyaga υψώνονται δύο πύλες οι οποίες μεταφραζόμενες σημαίνουν «τα ανοίγματα προς τον ουρανό».
Στο Ιράν υπάρχει ένας λόφος Ushi darena o οποίος μεταφράζεται ως «Ο λόφος του φωτός», διότι στην κορυφή του υπάρχουν απομεινάρια πύλης με την ίδια ονομασία. Στην Τανζανία υπάρχει η πύλη OI Doinyo Lengai ( Το πέρασμα στη γη των θεών).
Σχετικά με την Πύλη της Νάξου, ο Leviton τόνισε ότι η λατρεία του Απόλλωνα στο νησί αποδεικνύει τη θεωρία του, ότι πάλι μια θεά του Φωτός συνδέεται με την ανέγερση πυλών!
Στην ραχοκοκαλιά των Άνδεων 3.825 μέτρα πάνω από την στάθμη της θάλασσας στην αρχαία πολιτεία Tiahuanaco της Βολιβίας, βρίσκεται ένα από τα μεγαλύτερα αρχαιολογικά αινίγματα του πλανήτη.
Οι διαστάσεις αυτού του μεγαλιθικού μνημείου (3*4 μέτρα) μπορεί να μην προκαλούν το θαυμασμό, ασφαλώς όμως η κατασκευή του από ένα και μοναδικό λίθο που ζυγίζει κάτι παραπάνω από 10 τόνους προκαλεί έκπληξη.
Βλέπετε η πύλη του Ηλίου δεν κατασκευάστηκε και τοποθετήθηκε στο σημείο όπου βρίσκεται σήμερα (γεγονός που θα απλοποιούσε το μυστήριο) παρά σε τόπο που οι αρχαιολόγοι αγνοούν, όπως επίσης δεν γνωρίζουν την ημερομηνία κατασκευής, αυτούς που τη δημιούργησαν και φυσικά τον ίδιο το σκοπό της!
Έχουν ειπωθεί πολλά για την πύλη του Ηλίου. Ανθρώπινες φιγούρες, ελέφαντες, κόνδορες και άλλα μυστηριώδη πουλιά υπάρχουν σμιλεμένα στην επιφάνεια της πύλης ενώ στο επίκεντρο στέκει μια καλοσχεδιασμένη μορφή που κάποιοι αναγνωρίζουν σ αυτή τον ηλιακό θεό Viracocha.
Σύμφωνα με τους τοπικούς θρύλους από το βυθό της λίμνης Titicscs δίπλα στην πόλη Τiahuanaco ήταν που αναλήφθηκε ο Viracocha μεγαλοπρεπής με κεραυνούς στα χέρια και δάκρυα βροχής να δακρύζουν από τα μάτια του. Ο θεός έκλαψε για την πορεία της ανθρωπότητας που έπλασε αλλά αποφάσισε να μην ξεκάνει αυτό που είχε δημιουργήσει.
Στην Αρχαία πόλη Tiahuanaco, λοιπόν πάνω στα ψηλά βουνά βρίσκεται η πύλη του Ηλίου να αγναντεύει σιωπηλά την εμφάνιση του θεού. Κάποιοι λένε ότι η πύλη αναγέρθηκε μερικές εκατονταετίες μετά τον Χριστό. Κάποιοι άλλοι όμως, όπως οπ Γερμανός μηχανικός Arthur Posnansky, υπολογίζουν πως η αληθινή της ηλικία ξεπερνά τα 15 χιλιάδες χρόνια!
Βέβαια οι αποτυχημένες προσπάθειες του Posnasky για τον αποσυμβολισμό της πύλης τον οδήγησαν στο να δηλώσει πως πρόκειται απλά για ένα είδος τέχνης.
Αντίθετα, ο καθηγητής Schindler Bellamy δημοσίευσε το 1956 μια 400σέλιδη εργασία με την οποία όχι μόνο συμφωνούσε με τους υπολογισμούς του Posnasky αλλά επιπλέον υποστήριζε πως είχε κατορθώσει να διαβάσει τα σύμβολα συμπεραίνοντας πως η πύλη του Ηλίου ήταν ημερολόγιο που υπολόγιζε την κίνηση της Γης όταν ακόμη δεν υπήρχε η σελήνη που έχουμε σήμερα!
Το εκπληκτικό αυτό πόρισμα έκαναν αργότερα συγγραφείς όπως ο Εριχ Φον Ντάινικεν να μιλήσουν για επαφή του πολιτισμού του Tiahuanaco με εξωγήινους.
Μήπως ο φωτοβόλος θεός Viracocha που βγήκε από την λίμνη, ήταν ένα υποβρύχιο UFO;
πύλη του Ηλίου ή El Hijo (ό υιός) όπως αποκαλείται από τους κατοίκους της Βολιβίας είναι το μοναδικό μεγαλιθικό μνημείο σε τόσο μεγάλο ύψος κι αυτό από μόνο του είναι αρκετά αξιοπερίεργο.
Όσον αφορά δε την αρχαία πολιτεία στην οποία βρίσκεται, το πραγματικό της όνομα δεν είναι Tiahuanaco αλλά Tiwanaku λέξη που σχετίζεται με τον όρο taypiqala ( στη διάλεκτο Aymara των Άνδεων) που σημαίνει « λίθος στο κέντρο», υπονοώντας πως για τους κατοίκους ο τόπος αυτός ήταν το κέντρο του κόσμου!
Παρόλα αυτά, κανείς δεν γνωρίζει το αρχικό όνομα της περιοχής, καθότι η γλώσσα αυτών που κατοικούσαν κάποτε εκεί ψηλά στις Άνδεις έχει σβήσει, μαζί με σχεδόν κάθε άλλο ίχνος τους.
Ο πολιτισμός της Tiahuanaco άκμασε και παράκμασε εντελώς ξαφνικά. Μάλιστα όταν ο Γερμανός αρχαιολόγος Max Uhe εξερεύνησε την περιοχή την περίοδο 1860-1901, συμπέρανε πως ο πολιτισμός που δημιούργησε την πύλη ήταν κοιτίδα των υπολοίπων των πολιτισμών του Νέου Κόσμου!
Πρόκειται για ένα μάλλον ρομαντικό πόρισμα καθότι η σύγχρονη, αρχαιολογική σκαπάνη έχει δείξει πως τα χαμηλότερα επίπεδα του Tiahuanaco χρονολογούνται γύρω στο 500 π.χ ενώ η πύλη θεωρείται πως είναι ακόμα νεώτερη, ανήκει δηλαδή στον 8 αιώνα μ.Χ.
Σύμφωνα με τον ερευνητή W.Perry και το έργο του The children of the sun το Tiahuanaco ήταν αποικία των Αιγύπτιων. Ο Perry υποστηρίζει ότι η γυναίκα Φαραώ Hatshepsut oοργάνωσε το 1470 αποστολή στην μυθική Πουντ ( Αμερική;)με σκοπό την εύρεση νέων κοιτασμάτων χαλκού και αργυρού.
Φτάνοντας έτσι στην περιοχή μετέπειτα Tiahuanaco, ανέγειρε εκτός των άλλων οικοδομημάτων και το περίφημο μεγαλιθικό μνημείο χαλκεύοντας τη μορφή του ηλιακού θεού Ρα.
Ο Ρα λοιπόν και όχι ο Viracocha είναι σχεδιασμένος πάνω στην πύλη, ενώ ο τρόπος με τον οποίο είναι κομμένοι οι λίθοι του Tiahuanaco σημειώνει ο perry θυμίζουν έντονα το ναό Pakhet στην περιοχή Minya της Αιγύπτου.
Μια διαφορετική προσέγγιση τώρα παντρεύει το μυστήριο της πύλης του Ηλίου με αυτό της Ατλαντίδας, χάρη στο θεό Viracocha που φιγουράρει μεγαλοπρεπώς στο κέντρο του μνημείου.
Άλλοι πάλι λένε ότι ο Viracocha ήταν μια βόμβα υδρογόνου και ότι τα «αρδευτικά κανάλια» της περιοχής χρησιμοποιήθηκαν ως αγωγοί μεταφοράς γεωμαγνητικής ενέργειας…καθώς και τα μεγάλα δίδυμα αγάλματα που βρίσκονται στο Tiahuanaco είναι οπλισμένα με φλογοβόλο!
Τέλος, ο David Flynn ισχυρίζεται ότι ο περίγυρος χώρος του Τiahunaco, εφόσον το παρατηρήσουμε από ψηλά, αποτελείται από δεκάδες πετρογλυφικά μια ξεχασμένης εποχής των γιγάντων.
Και με τον όρο γίγαντες δεν εννοεί κάποιους ευμεγέθεις ανθρώπους αλλά μεταφορικά, μια τεχνολογικά εξελιγμένη κοινωνία. Δανειζόμενος μάλιστα αρκετά στοιχεία από το σύμβολο του Προμηθέα ισχυρίζεται πως το Tiahuanaco ως πολιτισμός υπήρξε ο γεννήτορας των μυθολογικών παραδόσεων της υφηλίου.
Ο μύθος δε της υπερτεχνολογικά ανεπτυγμένης Ατλαντίδας προέρχεται από τη συγκεκριμένη τοποθεσία ενώ η μορφή του μυστηριώδους θεού στην πύλη είναι ένας από τους ανωτέρους ιερείς – επιστήμονες του χαμένου πολιτισμού
Πηγή: Μystery
http://www.apocalypsejohn.com/