Τα Ίχνη των Φαέθοντα, Ίδμωνα και Ηρακλή στην....Σελήνη

Είναι πραγματικά πολύ ενδιαφέρον να ερευνά κανείς μέσα από τα αρχαία, ακόμη περισσότερο από τα πανάρχαια κείμενα των ελλήνων συγγραφέων, και να ανακαλύπτει πτυχές που ούτε καν είχαν περάσει από το μυαλό του ακόμη και ως την πιο απίθανη θεωρία!!!

Και μέσα από αυτή την ανακάλυψη αντιλαμβάνεται πόσο σπουδαία είναι η γνώση της προϊστορίας μας, η γνώση του ποιες είναι οι ρίζες μας, η γνώση της προέλευσή μας…


Η θεωρία ενός πολιτισμού τεράστιου, ενός πολιτισμού τόσο εξελιγμένου από κάθε άποψη, στα χρόνια της απώτατης προϊστορίας, είναι η βάση πάνω στην οποία θα στηριχθεί ένας καλός ερευνητής και θα ξεκινήσει το ταξίδι της πραγματικής ανακάλυψης!!! Το ταξίδι που επιφυλάσσει τόσες συγκινήσεις μέσα από την μαγεία του άγνωστου που μας γνωστοποιείται αίφνης με την πιο σπουδαία του μορφή. Αυτή της προσφοράς, γιατί για κάτι τέτοιο πρόκειται,της Γνώσης…

Είδαμε τον Φαέθοντα να παρουσιάζεται μπροστά μας μέσα από τα κείμενα όχι των δικών μας συγγραφέων αλλά και άλλων λαών, κυρίως της Μέσης Ανατολής, ως ένας αστροναύτης, τον Ίδμωνα, τον Διόνυσο-Ήλιο αλλά και τον Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλή, να ακολουθούν με την ίδια αστραφτερή λάμψη τις πορείες των άστρων, να διασχίζουν τα πλανητικά συστήματα και να πλησιάζουν τον γεννήτορα, ζωοδότη Ήλιο!!!

Ο Ηρακλής που έχει μείνει στην παράδοση τόσο την ελληνική όσο και αυτή άλλων λαών, ως ένας από τους μεγαλύτερους ημιθέους που πραγματοποίησε άθλους τεράστιας σημασίας, περνά στην συμβολική γνωστική θεώρηση ως η πλευρά εκείνη του ανθρώπου που μπορεί να επιτύχει ακόμη και θαύματα!!! Πράγματα που ξεπερνούν τις ανθρώπινες δυνατότητες, όχι γιατί κάτι άλλο μεσολάβησε γι’ αυτό αλλά απλούστατα γιατί γνώρισε, νόησε το ποιος είναι και πόσο σημαντικός είναι ο ρόλος του πάνω στην χθόνα. Γνώρισε… Νόησε… Και επέτυχε !!!

«…Ο Γκιλγκαμές είπε στον Ενκιτού: « Κοίταξε εκεί κάτω την γη. Φαίνεται από εδώ σαν ένας κήπος, και οι θάλασσές της σαν μία γούρνα γεμάτη νερό…». (« Έπος Γιγλαμές», και « Αναμνήσεις από το μέλλον» Έριχ Φον Νταίνικεν).

Ο συσχετισμός του Ηρακλή-Αιγαίων-Βριάρεως με τον Γκιλγκαμές τον ήρωα των Σουμερίων, έχει την δική της σημασία και αυτό φαίνεται από τον τρόπο με τον οποίο παρουσιάζεται μέσα από την Μεσανατολική παράδοση. Η απεικόνιση του Γκιλγκαμές είναι απόλυτα ίδια με αυτή του Ηρακλή και προσδιορίζεται κυρίως στα δυο χαρακτηριστικά του ήρωα, την λεοντή και το ρόπαλο. Είναι αυτό που παραπάνω ανέφερα και έχει να κάνει με την πορεία του ανθρώπου μέσα από τις δοκιμασίες στο ποθητό αποτέλεσμα της επιτυχούς κατάληξης της γνώσης…

Οι Σουμερικές επιγραφές τον παρουσιάζουν μαζί με τον σύντροφό του Ενκιτού να ακολουθούν τον δρόμο προς τους θεούς… «…Γυρίστε πίσω. Γιατί κανείς θνητός δεν μπορεί να ανεβεί εκεί που κατοικούν οι Θεοί…», τους είπε μία φωνή. Αυτή η αναφορά που υπάρχει πάνω στις πλάκες των Σουμερικών επιγραφών δείχνει περίτρανα το μέγεθος της προσπάθειας του ημιθέου να περάσει τα χθόνια και να βρεθεί στο « καθ’ ομοίωση»… Αλλά πέρα από την συμβολική υπάρχει και η θεωρεία της ύπαρξης του μεγαλειώδους πολιτισμού που χάθηκε. Εκεί οι αστροναύτες της εποχής ανακαλύπτουν, εξερευνούν και αφήνουν πίσω τα σημάδια της επίσκεψής τους.

« …Άτρωτος ίστατο μούνος … κατάσκια κύκλα Σελήνης και φλόγα πορφυρέουσα υπό Ζοφοδέι κόνω… και πάταγον βρονταίον αρρασομένων νεφελάων, αιθέριον μύκημα και αστράφτοντα κομήτην… έμπειρον άλμα κεραυνού, τοία παρ’ ουρανίοις δεδαημένος έργα θεαίνης, ίστατον θαρσιέσαν έχων φρένα…», (Νόνος, «Διονυσιακά, τόμος Β΄ βιβλίο 38ο σελ. 30-40 «Φαέθοντος Μοίρα»).

Αναφέρει για τον Ίδμωνα, ο Νόνος, λέγοντας ότι οι γύρω από την Σελήνη κύκλοι, το αθέατο μέρος της οι πορφυρές της φλόγες που περιέζωναν το άρμα του Ίδμωνα κατά την πτήση του προς τα άστρα, η διάσπαση των στρωμάτων της ατμόσφαιρας, η παρομοίωση του άρματός του με απαστράπτοντα κομήτη, το άλμα του κεραυνού με τον οποίο προσονομάζει ο Νόνος την εκτίναξη του πυραύλου του Ίδμωνα κ.λ.π. όλα αυτά τα στοιχεία μας παραπέμπουν αναπόφευκτα και απολύτως φυσιολογικά στα στοιχεία εκτόξευσης των πυραύλων του διαστήματος της σύγχρονης εποχής μας…

Είναι ενδιαφέρον να αναφέρουμε τα παρακάτω από το βιβλίο του ερευνητή Don Wilson στο βιβλίο του « Τα μυστικά της Σελήνης», όπου γίνεται αναφορά για τα σημάδια τα οποία είδαν επανδρωμένα και μη, διαστημόπλοια τόσο των Αμερικανών όσο και των Ρώσων. Λέει σχετικά:

« … Το μη επανδρωμένο Ρωσικό διαστημόπλοιο « Λούνα 2», που προσεδαφίστηκε στην Σελήνη στην περιοχή της θάλασσας των καταιγίδων στις 4 Φεβρουαρίου 1966, τράβηξε μερικές εκπληκτικές φωτογραφίες με πυργοειδείς κατασκευές τοποθετημένες σε ευθεία γραμμή στην επιφάνεια της Σελήνης. Μήπως οι κατασκευές αυτές σημειώνουν σταθμούς προσγείωσης διαστημοπλοίων προερχομένων από κάποιο εξωγήινο πολιτισμό; …».

Ακόμη κάνει αναφορά για την αποκάλυψη από το επανδρωμένο διαστημόπλοιο των Αμερικανών, « Όρμπιτερ 2», για κατασκευές σε σχήμα οβελίσκου, σαν τους οβελίσκους της Αιγύπτου, στην περιοχή της θάλασσας της Γαλήνης, που φωτογράφησε το πλήρωμα του διαστημοπλοίου από ύψος 29 μιλίων στις 20 Νοεμβρίου 1966. Οι διαπιστώσεις αυτές και του Ρωσικού και του αμερικανικού διαστημοπλοίου, μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι οι κατασκευές αυτές μπορούν να αποτελούν ουσιαστικές αποδείξεις για επίσκεψη νοημόνων όντων στην Σελήνη. Γιατί οι υπεύθυνοι του κέντρου εκτόξευσης διαστημοπλοίων της Αμερικανικής ΝΑΣΑ κράτησε τις διαπιστώσεις αυτές μυστικές;

Αναρωτιέται ο ερευνητής Wilson, αλλά νομίζω πως και ο καθένας από εμάς μπορεί να αναρωτηθεί όχι μόνο γι’ αυτές τις διαπιστώσεις αλλά και για τόσα άλλα όπως και για το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε από την διακοπή της απ’ ευθείας μετάδοσης της προσσελήνωσης των αμερικανών στον δορυφόρο της γης, το καλοκαίρι του 1969, και που αυτή έγινε όταν ακούστηκαν κάποια επιφωνήματα έκπληξης από τους αμερικανούς αστροναύτες. Τι είδαν άραγε; Μήπως τα σημάδια από τις επισκέψεις των αστροναυτών Φαέθοντα, Ίδμωνα, Αιγαίων-Βριάρεως-Ηρακλή; Από εκείνη την απώτατη προϊστορική εποχή; !!! Ποιος ξέρει… Οι απαντήσεις πάντως είναι μέσα στα αρχαία κείμενα και για εκείνον που θέλει να τις βρει είναι αρκετά …ορατές!!!

Πηγήhttp://strangehellas.blogspot.gr/

Μυστήρια Φαινόμενα στην Κρήτη

Μη σας φανεί παράξενο, αλλά η Κρήτη θεωρείται στους κύκλους των ειδικών χαρισματικό παρατηρητήριο περίεργων εξωγήινων φαινομένων, τα οποία εκδηλώνονται από την πιο απομακρυσμένη ερημική περιοχή μέχρι και το αεροδρόμιο του Ηρακλείου.

Το περιστατικό του Αλίκαμπου

Οι κάτοικοι του μικρού χωριού που ονομάζεται Αλίκαμπος και βρίσκεται βόρεια στα νομού Χανίων, κοντά στα σύνορα με το νομό Ρεθύμνου, παρατηρούσαν για αρκετές ημέρες ένα UFO στον ουρανό

Τα φώτα του Ρεθύμνου

Το συγκεκριμένο περιστατικό συνέβη το 1980 στο Ρέθυμνο και το παρατήρησαν ουκ ολίγοι κάτοικοι. Φωτεινά αντικείμενα έκαναν την εμφάνισή τους και σύμφωνα με αυτόπτες μάρτυρες παρέμεναν στο ίδιο σημείο από τις επτά το απόγευμα μέχρι τα μεσάνυκτα.

UFO στο Βαρύπετρο

Γυρίζουμε πολύ πίσω το χρόνο, στις 5 Μαΐου του 1975 στο χωριό Βαρύπετρο, λίγα μόλις χιλιόμετρα έξω από την πόλη των Χανίων. Όλως τυχαίως -προφανώς για διακοπές- κάποιοι από την ομάδα HUFORC βρέθηκαν στο χωριό. Η φωτογραφία - όπως μπορείτε να δείτε- έγινε με κύριο στόχο τα αξιοθέατα του χωριού.

Χωρίς να έχει πέσει στην αντίληψη των μαρτύρων, το άγνωστο αντικείμενο αποτυπώθηκε σε μία εκ των φωτογραφιών. Ο δεύτερος μάλιστα μάρτυρας, αυτός που δεν κράταγε την μηχανή, ίσα που αντιλήφτηκε μία φευγαλέα κίνηση στον ουρανό. Η φωτογραφία ωστόσο έχει ελεγχθεί, δεν πρόκειται για κάποιο τρυκ και είναι πέρα ως πέρα αληθινή.

Το παράξενο ον του Αποκόρωνα

Λίγα μόλις μέτρα από τον κόμβο της Γεωργιούπολης στην εθνική οδό Χανίων – Ρεθύμνου, ένα περίεργο πλάσμα έχει σκαλιστεί σε ένα βράχο, ένα μυστήριο ξεδιπλώνεται εδώ και πολλά χρόνια που φαίνεται να το γνωρίζουν οι κάτοικοι του χωριού Καλαμίτσι Αμυγδάλι. Λίγα μόλις μέτρα από το ξωκλήσι του Αγίου Αντωνίου, προσβάσιμο από τον οποιονδήποτε, το κεφάλι σε ένα βράχο σου κινεί την περιέργεια.

ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΓΙΑΪΤΣΗΣ

Αναδημοσίευση από: http://strangehellas.blogspot.gr/

ΕΡΕΥΝΑ – ΠΑΡΑΞΕΝΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ ΣΕ ΣΠΗΛΑΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ [Α΄ ΜΕΡΟΣ]



Η είσοδος του σπηλαίου της Πεντέλης.

Η

 Ελλάδα είναι μία χώρα στην οποία η φυσική ομορφιά και το κάλος των αρχαιοτήτων συνυπάρχουν αρμονικά με το παράξενο και το ανεξήγητο που κρύβονται σε μέρη απόμακρα κι απρόσιτα όπου τα πάντα μπορούν να συμβούν, όπως για παράδειγμα στα σπήλαια που βρίσκονται βαθιά μέσα στην αγκαλιά της Γης…

Η Ελλάδα, η βραχώδης άκρη της Βαλκανικής χερσονήσου, είναι γεμάτη από σπηλιές, άλλες μικρές κι άλλες μεγάλες, άλλες χερσαίες κι άλλες θαλάσσιες, άλλες προσιτές κι άλλες απρόσιτες στον ερευνητή. Πολλές δε απ’ αυτές τις σπηλιές είναι συνδεδεμένες στην λαϊκή παράδοση με αρχαιοελληνικούς μύθους, βυζαντινές δοξασίες ή και μυστήρια της νεότερης ιστορίας. Από τα σπήλαια αυτά, πολλά σχετίζονται και με παράξενα φαινόμενα τα οποία ως σήμερα αδυνατούμε να εξηγήσουμε.

Αν και ‘σεις μαγεύεστε από το μυστήριο και προσελκύεστε από το παράξενο, όντας έτσι δυνάμει ερευνητές, ακολουθήστε με σε ένα ταξίδι στα πιο γνωστά από τα σπήλαια αυτά σε όλη την Ελλάδα…

1.

 Το σπήλαιο της Πεντέλης: Το σπήλαιο της Πεντέλης είναι ίσως το γνωστότερο από τα σπήλαια της Ελλάδας στα οποία λαμβάνουν χώρα παράξενα φαινόμενα λόγω του ότι βρίσκεται πολύ κοντά στην πόλη των Αθηνών. Το σπήλαιο ήταν ήδη γνωστό από την αρχαιότητα, από τότε που οι αρχαίοι Αθηναίοι έψαχναν το όρος της Πεντέλης για το παγκοσμίου φήμης πεντελικό μάρμαρο. Το συγκεκριμένο σπήλαιο αποτέλεσε κατά την αρχαιότητα ιερό του Πανός και των νυμφών. Αυτό συνεπάγεται πως οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν πως στην περιοχή εμφανιζόταν ο τραγόμορφος θεός και οι ακόλουθοί του, καθώς και οι νύμφες. Στα Βυζαντινά χρόνια αποτέλεσε ησυχαστήριο Χριστιανών μοναχών, ενώ αργότερα χτίστηκαν κοντά στην είσοδό του δύο εκκλησάκια, όπως συνηθιζόταν εκείνη την εποχή να γίνεται στα μέρη όπου κάποτε υπήρχαν αρχαίοι ναοί και ιερά. Υπήρχαν δε αναφορές και για ανθρώπους οι οποίοι εξαφανίζονταν στο σπήλαιο εκείνο. Αργότερα το σπήλαιο χρησιμοποιήθηκε από τον περιβόητο λήσταρχο Νταβέλη ο οποίος, καθώς λέγεται, είχε βρει κρυφές διόδους που τον οδηγούσαν σε διάφορα σημεία του λεκανοπεδίου. Στην σύγχρονη εποχή, το μεγαλύτερο μέρος τους σπηλαίου έχει σφραγιστεί και, ως εκ τούτου είναι απρόσιτο στον ερευνητή ενώ κοντά στο σπήλαιο βρίσκονται στρατιωτικές εγκαταστάσεις. Υπάρχουν επίσης αναφορές για εμφανίσεις περίεργων όντων τόσο μέσα, όσο και έξω από το σπήλαιο ενώ άλλοι αναφέρουν εμφάνιση εξωγήινων. Το σπήλαιο της Πεντέλης λοιπόν είναι ίσως το πιο παράξενο σπήλαιο ολόκληρης της Αττικής.

2.

 Οι σπηλιές του Ταΰγετου: Τα σπήλαια που βρίσκονται στον Ταΰγετο αποτελούν ένα ακόμα παράδειγμα παράξενων σπηλαίων. Στην αρχαιότητα πιστευόταν πως εκεί κατοικούσε η κατώτερη θεότητα Ταϋγέτη ενώ, από αρχαιολογικές έρευνες έχουν βρεθεί στην περιοχή αναθήματα που χρονολογούνται στην Μυκηναϊκή εποχή. Το πλούσιο μυθολογικό υπόβαθρο σε συνδυασμό τόσο με το πυραμιδοειδές σχήμα του όρους, όσο και με την μυστηριώδη εξαφάνιση του καθηγητή Λιαντίνη  μέσα σε ένα από αυτά, οδήγησαν στο να λεχθούν πολλά πράγματα για την περιοχή, ως και το ότι εκεί υπάρχουν πύλες που οδηγούν σε άλλους κόσμους ή σε άλλες διαστάσεις…

3.

 Τα σπήλαια του Τσούτσουρα: Ο Τσούτσουρας, μία παραθαλάσσια περιοχή της νότιας Κρήτης που βρίσκεται νότια από τα Αστερούσια Όρη είναι ένα χωριό κοντά στο οποίο βρίσκονται σπηλιές – άλλες με χερσαίες και άλλες με θαλάσσιες εισόδους – στις οποίες λέγεται ότι συμβαίνουν παράξενα φαινόμενα. Τα σπήλαια αυτά ήταν κατά την αρχαιότητα αφιερωμένα στην θεότητα Ειλειθυία που ήταν η θεά της γονιμότητας. Κάποια άλλα σπήλαια της περιοχής σχετίζονται με τον μύθο του Ραδάμανθυ, του γιου του Διός, ο οποίος μπαινόβγαινε στα σπήλαια αυτά με τα νοοκίνητα ιπτάμενα πλοία του. Η περιοχή του Τσούτσουρα δεν έγινε αντικείμενο έρευνας μέχρι και τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Κατά την διάρκεια της γερμανικής κατοχής, υπήρξε κάποια αντιπαράθεση μεταξύ Ιταλίας και Γερμανίας για το ποια θα έχει τον έλεγχο της περιοχής. Οι Γερμανοί έκαναν έρευνες στην περιοχή, έχτισαν μία ναζιστική βάση μέσα σε κάποια απ’ τις σπηλιές και σκότωσαν μεγάλο ποσοστό των ντόπιων κατοίκων – που ίσως είχαν δει πράγματα. Μετά τον πόλεμο, κατά τον ερευνητή Ι. Φουράκη, έγιναν έρευνες των Αμερικάνων στην περιοχή κατά την δεκαετία του 1960, ενώ οι είσοδοι κλείστηκαν με τσιμέντο μετά το τέλος των ερευνών κι αφού πάρθηκαν από μέσα κάποια πράγματα. Το θέμα του σπηλαίου αυτού ξαναέγινε γνωστό από την τηλεοπτική εκπομπή «Οι Πύλες του Ανεξήγητου», όταν κάποιος Κρητικός, αφού μπήκε στα σπήλαια και είδε, καθώς ανέφερε, αρχαία αντικείμενα εξοπλισμένα με υψηλή τεχνολογία, καταδικάστηκε σε ισόβια φυλάκιση με την κατηγορία της αρχαιοκαπηλίας. Οι έρευνες που ακολούθησαν και ιδιαίτερα μία που έγινε σε μία θαλάσσια σπηλιά και στην οποία παρατηρήθηκαν διαταραχές στην ροή του χρόνου, έκαναν μέσα σε μία δεκαετία το σπήλαιο αυτό ένα από τα γνωστότερα σπήλαια σε όλη την Ελλάδα.

Τα τρία αυτά σπήλαια είναι  ίσως τα γνωστότερα σπήλαια της Ελλάδας. Η πληθώρα των μύθων και των ιστοριών που αναφέρονται σε αυτά συνθέτουν ένα πέπλο μυστηρίου για το τι αυτά κρύβουν καλά στα άδυτά τους. Υπάρχουν όμως και άλλα σπήλαια στην Ελλάδα που κρύβουν ιστορίες, μύθους ή και κάτι παραπάνω. Θα επανέλθουμε με νέα στοιχεία.

ΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑI!!!!=

Δίπλα ακριβώς στο Παγγαίο όρος βρίσκεται η πανάρχαια μυστικιστική-αποκρυφιστική «κοιλάδα των ρόδων». Η «κοιλάδα των ρόδων» είναι μία πολύ μυστηριώδης περιοχή, που είναι εμφανές ότι κρύβει φοβερά και τρομερά μυστικά!!!

ΠΟΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΥΣΤΙΚΟ ΔΙΑΚΥΒΕΥΕΤΑΙ...

Η Αλήθεια για τις ανασκαφές στην Αμφίπολη!

(«Κοιλάδα των Ρόδων», Μεγαλέξανδρος και Ορφικά...)



Δρ. Ησαΐας Κωνσταντινίδης



Μεγάλος θόρυβος ξέσπασε το καλοκαίρι σε σχέση με τις νεώτερες αρχαιολογικές ανακαλύψεις στην περιοχή της Αμφίπολης, στον νομό Σερρών, λίγο πριν το περίφημο Στρυμωνικό «δέλτα». Οι ανασκαφές έδειξαν εκπληκτικά αρχαιολογικά στοιχεία, μάλιστα μερικοί ισχυρίστηκαν ότι δεν αποκλείεται μεταξύ των ευρημάτων να είναι και ο... τάφος του Μεγαλέξανδρου! Σημειώνεται ότι η Αμφίπολη υπήρξε αρχαία αποικία των Αθηναίων, με σημαντική γεωστρατηγική αξία. Τελικά, το υπουργείο πολιτισμού (;) ενέκρινε σαν βοήθημα των ανασκαφών... «ψίχουλα» (!), την ώρα που το ισλαμικό τζαμί χρηματοδοτείται αφειδώς από τους ανόητους Έλληνες φορολογούμενους-ψηφοφόρους της αντίχριστης ΝΔ...



Όμως γύρω από το θέμα υπάρχει ολόκληρο υπόβαθρο, το οποίο δύναται να αλλάξει ακόμα και τις ισχύουσες παραστάσεις και αντιλήψεις μας για την ιστορία! Διότι είναι γεγονός αναμφισβήτητο ότι στην περιοχή εκείνη, λίγο πιο κάτω από το όρος Παγγαίο και δίπλα ακριβώς στην περίφημη «κοιλάδα των ρόδων» της απώτατης προϊστορίας, διακυβεύονται πάρα πολλά ακόμα και για το παρόν και το μέλλον του ελληνισμού!... Άλλωστε, γνωρίζοντας εκ προοιμίου την υπέρτατη αξία του εν λόγω γεωγραφικού χώρου, ο γράφων πραγματοποίησε στο παρελθόν επιτόπιες έρευνες, μέρος των οποίων δημοσιεύτηκε στο έργο μας «Μυστηριακή Θράκη, θρύλοι και μύθοι», που εξεδόθη το 2009.



Ποιο είναι λοιπόν το υπέρτατο μυστικό και η τρομερά μεγάλη αξία της εν λόγω περιοχής; Αναφερόμαστε βεβαίως στο θέμα και στο ως άνω βιβλίο μας. Εδώ θα κάνουμε ένα μικρό «απάνθισμα», μία σύνοψη, του γιατί η περιοχή αυτή είναι άκρως σημαντική από απόψεως ιστορικής, γεωπολιτικής, αλλά και θρησκευτικής. Μόνο τότε θα μπορεί να γίνει περισσότερο κατανοητός ο εύλογος θόρυβος που ξέσπασε το καλοκαίρι γύρω από τα νέα αυτά αρχαιολογικά ευρήματα, που έρχονται μάλιστα στο φως εν μέσω ευρύτερων ανακατατάξεων στην περιοχή μας και στον κόσμο όλο!



Στον χώρο αυτό δεσπόζει ασφαλώς το μυστηριακό όρος του Παγγαίου. [Παγγαίο: εκ του Παν + Γαία, αλλά και αναγραμματισμός του ονόματος της Παναγίας, γι’ αυτό και το βουνό είναι αφιερωμένο στη Θεομήτορα]. Το Παγγαίο πάντοτε «μαγνήτιζε» τον ερευνητή και τον επισκέπτη τόσο για τον μυστικιστικό του χαρακτήρα, όσο και για το χρυσάφι που κρύβει στα έγκατά του. Είναι γεγονός ότι το συγκεκριμένο όρος αποτελούσε σπουδαία γεωοικονομική βάση του στρατού του Μεγαλέξανδρου, αφού εξάλλου και ο ίδιος ο Φίλιππος προηγουμένως είχε εξορύξει χρυσό από εκεί, δημιουργώντας με τον τρόπο αυτό το δυνατότερο στράτευμα της εποχής του. Επρόκειτο για τους Πανέλληνες της π.Χ. περιόδου, σε μία απόπειρα (μετά τον Ευαγόρα τον Κύπριο) να επανενωθούν οι δυνάμεις του ελληνισμού και να εξαπλωθούν προς ανατολάς, εκπολιτίζοντας την Ασία και σώζοντας τον κόσμο από τη βαρβαρότητα!



Σήμερα πάνω στην κορυφή του Παγγαίου υπάρχει το γνωστό χριστιανικό μοναστήρι της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας. Όμως η μονή βρίσκεται ακριβώς πάνω στο δεσπόζον σημείο (από όπου και η πανοραμική άποψη της περιοχής: Πανγαία), όπου άλλοτε βρισκόταν το ίδιο το κέντρο της πανάρχαιας θρακικής λατρείας του ορφισμού! Πράγματι, εδώ ήταν το ακριβές σημείο (σύμφωνα και με τις δικές μας μελέτες), στο οποίο ο Ορφέας δίδαξε στους μαθητές του τα πάντα: από θεολογία και μεταφυσική έως αστρονομία και μαθηματικά!... Ο Ορφέας θεωρείται σήμερα ως «προ Χριστού Χριστιανός», άλλωστε δίδαξε μεταξύ άλλων και τον μονοθεϊσμό («εν το Παν») και παραστάσεις τον φέρουν... εσταυρωμένο (!), όπως ακριβώς και εκείνες του Ιησού Χριστού...



Η ετυμολογία του ονόματός του πιθανώς να σημαίνει «εκείνος που φύεται εκ του όρους» ή να είναι και «Οροφέας» (με απάλλειψη έπειτα για φωνητικούς λόγους του γράμματος «ο»), δηλ. «αυτός που βρίσκεται στην κορυφή», εξ ου και η λέξη «οροφή» κτλ. Και όντως, ο Ορφέας, ως καλός ποιμήν, έβγαινε κάθε χάραμα στην κορυφή του Παγγαίου όρους, όπου και χαιρετούσε με ανάταση της δεξιάς χειρός τον ανατέλλοντα Ήλιο! [αυτό που οι αγράμματοι αποκαλούν τώρα... «φασιστικό» χαιρετισμό!!!].



Σύμβολο του ορφισμού, όπως και αργότερα του χριστιανισμού, υπήρξε ο Ήλιος, είτε στατικός (όπως ο σταυρός) είτε σε κίνηση (δηλ. η περιστρεφόμενη σβάστικα ή αλλιώς αγκυλωτός σταυρός). [είναι εμφανές και εδώ ότι τα πανάρχαια ηλιακά σύμβολα του ελληνισμού κάποιοι «προοδευτικοί» θολοκουλτουριάρηδες προσπαθούν να τα απαξιώσουν, παρουσιάζοντάς τα ως δήθεν «ναζιστικά», άσχετα με το αν αυτά προϋπήρξαν του Αδόλφου Χίτλερ κατά... μερικές χιλιάδες χρόνια!...].



Όμως, επίσης, στο Παγγαίο όρος έχουν βρεθεί και σύμβολα (πέρα από σβάστικες), που μερικοί θεωρούν... δημιουργήματα εξωγήινου πολιτισμού!!! Πρόκειται για τις περίφημες βραχογραφίες του Παγγαίου όρους, από τις παλαιότερες του κόσμου (ίσως και οι παλαιότερες, γιατί όχι;), για τις οποίες στο παρελθόν έγινε πολύς λόγος σχετικά με την προέλευσή τους, τη χρησιμότητά τους κτλ. Θα λέγαμε πάντως ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση (ποτέ δεν πρέπει να είμαστε ακραίοι): ότι δηλ. τα σύμβολα των βραχογραφιών του Παγγαίου όρους είναι μεν ανθρώπινες κατασκευές, πλην θεϊκής-εξωγήινης εμπνεύσεως, τα οποία εκτελούσαν «ειδικά» τελετουργικά θρησκευτικού χαρακτήρα, βασισμένα πάνω στις κινήσεις των άστρων και τον ζωδιακό κύκλο.



Δίπλα ακριβώς στο Παγγαίο όρος βρίσκεται η πανάρχαια μυστικιστική-αποκρυφιστική «κοιλάδα των ρόδων». Το ρόδο βέβαια είναι ξεκάθαρα ηλιακό σύμβολο (βλ. και την ως άνω παρατιθέμενη εργασία μας). Εξ ου και η νήσος της Ρόδου ήταν αφιερωμένη στον Ήλιο, γι’ αυτό και στο λιμάνι της δέσποζε κάποτε ο περίφημος Κολοσσός της Ρόδου-θεός Ήλιος. Από το ρόδο (τριαντάφυλλο) προέρχεται και η λέξη «ρόδα» (τροχός), που συμβολίζει ως σημειολογική αξία τον περιστρεφόμενο Ήλιο. [ακόμα και οι Τσιγγάνοι, που πιστεύουν μέχρι και σήμερα στον Ήλιο, έχουν ως διεθνές τους σύμβολο τον τροχό]. Η «κοιλάδα των ρόδων» είναι μία πολύ μυστηριώδης περιοχή, που είναι εμφανές ότι κρύβει φοβερά και τρομερά μυστικά, και σήμερα εκεί υπάρχει το τοπωνύμιο «Ροδολίβος»... Δηλ. «λιβάδι» [= κοιλάδα] των ρόδων!!!



Ασφαλώς ο περισσότερος κόσμος δεν μπόρεσε το καλοκαίρι να κατανοήσει το τεράστιο για τον ελληνισμό διακύβευμα των ανασκαφών της Αμφίπολης. Σαν «ζαλισμένα κοτόπουλα» από τα χτυπήματα των Μνημονίων οι σύγχρονοι Έλληνες ασχολούνται ακόμα με φαιδρά πρόσωπα, όπως ο Σαμαράς και ο Βουβουζέλος! Αδυνατούν στο ελάχιστο να συλλάβουν τη συμπαντική ισχύ του ελληνικού πολιτισμού. Γι’ αυτό και βυθίζονται σήμερα μες στην απόγνωση, την ανεργία, την κατάθλιψη και την υπογεννητικότητα...





Όμως δεν παύει το θέμα να έχει φοβερά μεγάλη σημασία για το παρόν και το μέλλον του ελληνισμού! Διότι στο σημείο εκείνο βρίσκονται πολύ καλά κρυμμένα μεγάλα μυστικά!... Τα οποία η αρχαιολογική σκαπάνη φέρνει σιγά σιγά στο φως της ημέρας. Έστω και αν υπάρχουν λαθρολάγνοι Παναγιωτόπουλοι, οι οποίοι «ξέφυγαν» του Ελληνικού Στρατού, όμως κάνουν τα πάντα προκειμένου να αφελληνίσουν και ισλαμοποιήσουν τον ιερό τόπο των Ελλήνων! Το θέμα έχει συνέχεια. Και με πολλές και ποικίλες διαστάσεις. Οι «κόκκινοι Πάνοι» σύντομα δεν θα υπάρχουν ως πολιτικά υποκείμενα, θα είναι... πολιτικώς νεκροί! Αλλά μέχρι τότε, όπως έχει ειπωθεί, «θα τα βγάλω όλα στη φόρα... ΤΩΡΑ, ΤΩΡΑ, ΤΩΡΑ»!
http://volcanotimes.blogspot.gr/

Η Στοιχειωμένη Μονοκατοικία Της Άμφισσας !!!

POSTED BY PSUXAKIAS 

Κραυγές μέσα στη νύχτα, κοριτσάκια που βολτάρουν στα δωμάτια κι εξαφανίζονται, έπιπλα που κινούνται μόνα τους. Η ιστορία του εγκαταλελειμμένου σπιτιού της οδού Γιδογιάννου στην Άμφισσα ξεκινάει από το 1940 και συνεχίζεται ακόμη και σήμερα. Όλοι στην περιοχή μιλούν για τη στοιχειωμένη μονοκατοικία.

Είναι ίσως το πιο γνωστό στοιχειωμένο σπίτι της Στερεάς Ελλάδας. Η ερειπωμένη μονοκατοικία της οδού Γιδογιάννου, αριθμός 13 (συμβολικός δεν νομίζετε;) είναι γεμάτη από μακάβριες ιστορίες που εδώ και δεκαετίες είναι γνωστές σε όλους τους κατοίκους της Άμφισσας. Το συγκεκριμένο σπίτι δεν βρίσκεται σε κάποιο απόμερο μέρος της πόλης, ίσα ίσα που σε πολύ κοντινή απόσταση υπάρχουν πολυσύχναστα στέκια. Όμως οι θρύλοι που το ακολουθούν είναι τέτοιοι που οι κάτοικοι αλλά και οι επισκέπτες προσπαθούν να το αποφύγουν.

Ποια όμως είναι η ιστορία που κρύβεται πίσω από την ερειπωμένη μονοκατοικία; Γιατί το σπίτι της οδού Γιδογιάννου θεωρείται στοιχειωμένο; Σύμφωνα, λοιπόν, με όσα υποστηρίζονται, όλα ξεκίνησαν γύρω στο 1940. Ιδιοκτήτης του ήταν ένας άρχοντας της περιοχής, πάρα πολύ πλούσιος, ο οποίος είχε συνάψει παράνομο ερωτικό δεσμό με μια από τις υπηρέτριές του. Η υπηρέτρια έμεινε έγκυος από τον ιδιοκτήτη (οι φήμες έλεγαν ότι η εγκυμοσύνη προήλθε έπειτα από βιασμό) και στάθηκε η αιτία για ένα αποτρόπαιο έγκλημα που έμελλε να στιγματίσει για πάντα το σπίτι της οδού Γιδογιάννου.

Ο «άρχοντας» της περιοχής ζήτησε από τη νεαρή υπηρέτρια να κάνει έκτρωση και όταν η τελευταία αρνήθηκε, το πλήρωσε με την ίδια της τη ζωή. Σύμφωνα πάντα με το μύθο που ακολουθεί το οίκημα, ο πλούσιος ιδιοκτήτης φοβούμενος την κατακραυγή της μικρής κοινωνίας της Άμφισσας, οδήγησε τη νεαρή υπηρέτρια στο υπόγειο του σπιτιού όπου και την κρέμασε. Στη συνέχεια επιχείρησε να εξαφανίσει όλα τα ίχνη της στυγνής δολοφονίας της κοπέλας, αλλά δεν τα κατάφερε, αφού διάφορα περίεργα περιστατικά έκαναν την εμφάνισή τους, με αποτέλεσμα η μονοκατοικία να χαρακτηριστεί στοιχειωμένη.

Κάποιοι κάνουν λόγο για τρομακτικές κραυγές της κοπέλας που βγαίνουν από τα υπόγεια του σπιτιού καθ' όλη τη διάρκεια της νύχτας. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι ένα κοριτσάκι κόβει βόλτες στα δωμάτια προκαλώντας τρόμο, άλλοι είναι σίγουροι πως τα έπιπλα αλλάζουν θέση μόνα τους ενώ το τηλέφωνο του σπιτιού χτυπάει χωρίς να είναι στην πρίζα! Αλήθεια ή ψέματα, κανείς δεν γνωρίζει.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι το σπίτι της οδού Γιδογιάννου έχει πλέον εγκαταλειφθεί και κανείς δεν θέλει να μείνει εκεί. Και όσοι προσπάθησαν να πλησιάσουν την πόρτα του λέγεται ότι έφυγαν τρέχοντας...

kalyterotera.gr http://www.astrikiprovoli.com

Τα ανεξήγητα φαινόμενα των Δελφών

Στις ανατολικές πλαγιές του Παρνασσού και σε εποχές που η μνήμη του ανθρώπου χάνεται στην αχλή του χρόνου, εκεί όπου και η... σημερινή περιοχή των Δελφών,
άγνωστο πως και γιατί οι προγονοί των σημερινών Ελλήνων έκτισαν μαντείο και ιερά, ονομαστά σε όλη τη γη που κατά καιρούς ονομαζότανυθώ, Όμφη, στα οποία λατρεύτηκαν ο Ουρανός η Γαία, ο Ζεύς και ο Απόλλωνας.

Η παράδοση αναφέρει ότι το -9650 μετά τον μεγάλο κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, οι άνθρωποι για να σωθούν ανέβηκαν στο βουνό. Σταμάτησαν στο σημείο όπου άκουγαν τα ουρλιαχτά των λύκων.

Την περιοχή αυτή θεώρησαν ασφαλή από τα νερά και σε ανάμνηση της σωτηρίας τους, έκτισαν την πόλη Λυκόρεια..(Λύκος + ρεία = Αμεριμνησία που προσήλθε από τους Λύκους. Σήμερα τα αρχαιότερα ευρήματα της περιοχής χρονολογούνται στο --7000. Αν σκεφτούμε ότι οι Δελφοί γνώρισαν την ανελέητη δήωση και πυρπόληση από κάποιους ανθρωπόμορφους μαυροφορεμένους, που κουβαλούσαν μαζί τους τον θάνατο και τις κατάρες του θεού της ασιατικής ερήμου και ούρλιαζαν, «Ες έδαφος φέρειν» (Γκρεμίστε τα-ισοπεδώστε τα), ή «Θεοδόσιος η Ρομφαία του θεού», ή «θάνατο στους εχθρούς του Ισραήλ», γκρέμιζαν τα ιερά, έσπαζαν τα αγάλματα, και έκαιγαν ότι στεκόταν όρθιο ώστε να μη θυμίζει το παρελθόν, ασφαλώς θαβρίσκαμε και παλαιότερα ευρήματα που θα φώτιζαν το απώτερο παρελθόν της ιστορίας μας.

Η αρχαία Ελληνική θρησκεία δεν ήταν δογματική, δεν συστηματοποιούσε ούτε κωδικοποιούσε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις και το σημαντικότερο όλων ποτέ δεν περιφρόνησε το θρησκευτικό πιστεύω άλλων λαών. Όλα αυτά γιατί οι Έλληνες δεν παρουσίαζαν την θρησκεία τους σαν έκφραση τελειότητας και έργο θεού. Δεν δεχόταν για τους θεούς ότι μπορούν να διαπράξουν κακές και άδικες πράξεις. Η ηθική δεν ήταν θεμελιωμένη στη θρησκεία αλλά στην λογική και τον αυτοσεβασμό του ατόμου. Δεν πίστευαν πως όταν τιμάς τον θεό έπρεπε να αξιώνεις την εύνοια του. Αυτό εξασφαλιζόταν μόνο με τον ηθικό και ενάρετο βίο του ατόμου.

Ο σεβασμός και η τιμή προς το θείο αποτελούσε εσωτερική υποχρέωση, που εκδηλωνόταν σαν έκφραση της αγάπης προς τον δημιουργό και το έργο του. Η ελληνική θεουργία εξύψωνε τον άνθρωπο στην υπέρτατη θρησκευτική συγκίνηση, σε αντίθεση με το χριστιανικό δόγμα που στοχεύει στην καταπίεση και τον έλεγχο του πιστού και πολεμά με μίσος κάθε τι που διαφωνεί μαζί του, ενώ δεν παύει να αυτοδιαφημίζεται σαν θρησκεία αγάπης, που εξοντώνει όμως τους αντιπάλους της. Οι Δελφοί ήταν τόπος πανίερος για τους Έλληνες. εκεί συντελούσαν μια ιερή μυσταγωγία μεταξύ προσκυνητή και θειου. Στον χώρο αυτό κυριαρχούσε η μορφή του «Κραταιού Άρχοντα του Φωτός, Απόλλωνα».

Ο Απόλλωνας Φοίβος είναι η κεντρική ενσαρκωμένη ακτίνα του Όλου Φωτός, που σηματοδοτεί την αναγέννηση του ανθρωπίνου πνεύματος, μετά τα σκοτάδια που έφερε στο ανθρώπινο μυαλό ο τρόμος του μεγάλου κατακλυσμού. Είναι ο μοναδικός ΕΝΣΑΡΚΩΜΕΝΟΣ ΘΕΟΣ (όχι ημίθεος) από θνητή γυναίκα και τον πατέρα θεών και ανθρώπων, Δία. Είναι η θεϊκή οντότητα που χρησιμοποιούνταν σαν σύνδεσμος των ανθρώπων με το ουράνιο και το θείο, των θνητών με τους αθανάτους. Είναι ο ελεήμων θεός που εξασφαλίζει την σωτηρία και των καθαρμό της ανθρώπινης ψυχής από τους ρύπους των εγκλημάτων ώστε να αποφύγει την καταδίωξη των Ερινυών. Θεράπευε τις ανθρώπινες ψυχές που υπέφεραν από την καταπάτηση του ηθικού νόμου. Έδινε άφεση αμαρτιών χωρίς να οργίζεται με τους ενόχους και τους παραβάτες του ηθικού νόμου, λύτρωνε τις ψυχές από τα λάθη, τα πάθη, τις κακίες και τα ανομήματα μέχρι την τελική εξιλέωση. Δεχόταν με συγκατάβαση την μεταμέλεια, έθετε υπό την προστασία του τον αμαρτωλό και μεριμνούσε για την σωτηρία του από τον αδέκαστο και αυστηρό τιμωρό Δία, για αυτό ο Απόλλωνας ονομαζόταν, ΣΩΤΗΡ, Λυτρωτής, Ανορθωτής, Ευσπλαχνικός και Ανεξίκακος.

Ο Κραταιός Ήλιος θεός ήταν η παρηγοριά και η καταφυγή των πονεμένων, δυστυχισμένων και μετανοούντων αμαρτωλών που ζητούσαν την συγχώρεση του. Ο μετανοιωμένος ικέτης επικαλούνταν τον θεό, για να του προσφέρει την κάθαρση από το ανόμημα του και παρακαλούσε να τον δεχτεί υπό την σκέπη του με εύνοια, μέχρι την αποκάθαρση του. Ο ικέτης που πήγαινε στους Δελφούς παρουσιαζόταν στον ιεροφάντη του ναού στον οποίο εξομολογούνταν τους λόγους που τον έφεραν στο ιερό του θεού και τι έγκλημα είχε διαπράξει.

Ο ιεροφάντης αφού άκουγε τον επισκέπτη ικέτη, τον συμβούλευε τι έπρεπε να πράξει και του πρότεινε τον τρόπο εξιλέωσης του. Ακλουθούσε το άναμμα της ιερής δάδας (σημερινό κερί), έκαιγε λιβάνι μπροστά το άγαλμα του θεού, κατόπιν γινόταν σωματικός καθαρμός και ακρεοφαγία (νηστεία), για όσο διάστημα καθοριζόταν, μέχρι την στιγμή που συμμετείχε των μυστηρίων, τρώγοντας ψωμί και πίνοντας κρασί (μετάληψη το λέμε σήμερα). Ο ιεροφάντης άγγιζε το κεφάλι του μετανοιωμένου με κλαδάκι από την ιερή δάφνη των Δελφών, για να διώξει τους ρύπους της ψυχής του.

Από τη στιγμή αυτή και μετά είχε την προστασία του Απόλλωνα. Στη συνέχεια ο ικέτης με ελευθέρα βούληση, γινόταν για όσο διάστημα επιθυμούσε, υπηρέτης των ιερών, μέχρι να αισθανθεί εξιλεωμένος και έτοιμος να ενταχθεί στην κοινωνία πάλι αγνός, ήρεμος, λυτρωμένος και καθαρός.

Όριζε την ημέρα της αναχώρησης του και εξαγνισμένος πλέον, άναβε την ιερή δάδα και έκαιγε λιβάνι μπροστά στο άγαλμα του θεού και αφού έδενε στα μαλλιά του κλαδάκια από την ιερή δάφνη επέστρεφε και πάλι στην προηγούμενη ζωή του. (Στη σημερινή θρησκεία η δάφνη χρησιμοποιείτε σε ανάμνηση των βαΐων με τα οποία κατά την χριστιανική παράδοση υποδέχτηκαν το Χριστό στα Ιεροσόλυμα).

Όλες αυτές οι ιερουργίες ονομάστηκαν ειδωλολατρία από το Ελληνοκτόνο δόγμα, αν και πήρε όλα τα λατρευτικά και τυπικά του στοιχεία αυτούσια, για τη δική του θρησκεία. Τι κι αν ο Κραταιός Ήλιος – Απόλλωνας έχασε τον θρόνο του από τους ανθρώπους της παρακμής και του τίποτα. Τι κι αν ασέβησε πάνω στα ιερά του ο μαυροφορεμένος συρφετός των χαλαστάδων. Τι κι αν τον είπαν είδωλο και τον αντικατέστησαν με τον εγκληματία Γιαχβέ του ασιατισμού και του μισανθρωπισμού. Τι κι αν γκρέμισαν και έσπασαν τα αφθάστου κάλλους αγάλματα του. Τι κι αν ο χριστιανικός σκοταδισμός σκέπασε την πατρίδα του. Ο Φοίβος δεν μνησικάκησε. Επέστρεψε στην γενέτειρα του όχι μόνο σαν ελεήμονας θεός αλλά και σαν τιμωρός των ιερών παραμυθολόγων, για να εξαγνίσει τις ψυχές των Ελλήνων και να φωτίσει το πνεύμα τους.

Από τα πανάρχαια χρόνια στους Δελφούς συνέβαιναν ανεξήγητα φαινόμενα, που μόνο οι Ιεροφάντες, οι Μύστες και οι Πυθίες μπορούσαν να εξηγήσουν. Εξελίσσονταν υπερφυσικές καταστάσεις, που κατέστησαν τους Δελφούς γνωστούς σε όλο τον τότε γνωστό κόσμο και την Πυθία αλάθητη στους χρησμούς, την οποία αργότερα γελοιοποίησε το χριστιανικό ιερατείο με τα συκοφαντικά του μυθεύματα. Και σήμερα τα ουράνια και μυστηριώδη φαινόμενα επαναλαμβάνονται, μόνο που οι Έλληνες τα αγνοούν, ή τα θεωρούν σατανικά, αφού έγιναν καλοί χριστιανοί και δεν πρέπει να διαφωνούν με την απόφαση του ιερατείου.

Οι Δελφοί είναι το κέντρο της γης που συνδέει τον πλανήτη μας με το σύμπαν, είναι ο ενεργειακός χώρος που χρησιμοποιούν οι ουράνιοι προγονοί μας κατά την κάθοδο τους στην Γη στην εποχή μας. Όποιος επισκεφτεί τους Δελφούς σήμερα θα αισθανθεί και πάλι την ιερή παρουσία τους σε ένα καθαρά προσωπικό θεϊκό αντάμωμα, που συνοδεύεται από πλήθος υπερφυσικών φαινομένων. Παρατίθενται φωτογραφίες που υποστηρίζουν τα γραφόμενα μου και έχουν τραβηχτεί σε διαφορετικές ημερομηνίες και από διαφορετικά άτομα, στην Κασταλία πηγή των Δελφών.

(Φωτογραφία 1) Έχει παρθεί κατά το χειμερινό ηλιοστάσιο (21/22 Δεκ.2002 και ώρα 00.15) από μια παρέα από το Αγρίνιο μέσα στο χάσμα της Κασταλίας πηγής των Δελφών, με φωτογραφική μηχανή συμβατικής τεχνολογίας. Το φως που πέφτει από το φωτεινό αντικείμενο πάνω από το σκούρο κυκλικό σώμα, αναλύεται σταχρώματα της ίριδας και μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ήταν διαφανές ή υπερβολικής στιλπνότητας αφού λειτούργησε σαν πρίσμα και ανέλυσε το φως. Από εξέταση της φωτογραφίας σε φασματογράφο, προέκυψε η ύπαρξη βηρυλλίου στο σώμα.

Οι φωτογραφίες 2και 6, έχουν τραβηχτεί το βράδυ της εαρινής ισημερίας (21/22 Μαρτ. 2003 και ώρα 00.10 έως 02.30). Την νύχτα αυτή είχαν συγκεντρωθεί μέσα στο χάσμα της Κασταλίας πηγής περίπου 40 άτομα, προερχόμενα από διάφορα μέρη της Ελλάδος, περιμένοντας κάποιο μήνυμα, ένα σημάδι από τις οντότητες που αυτοαποκαλούνται Ολύμπιοι*. Ήταν διαφόρων τάξεων και μορφώσεως ακόμη και ανώτατης ακαδημαϊκής παιδείας, με μόνο κοινό τους στοιχείο όπως με πληροφόρησαν αργότερα πολλοί από αυτούς, την ανάγνωση των βιβλίων μου και την δυσπιστία τους στα γραφόμενα μου. Οι φωτογραφίες έχουν ληφθεί και πάλι από φωτογραφική μηχανή συμβατικής τεχνολογίας χωρίς φλας.

Η μηχανή είχε στερεωθεί καλά πάνω σε τρίποδα, ώστε να μένει σταθερή για όση ώρα θα έμενε ανοιχτό το διάφραγμα της, ώστε να επιτευχτεί η φωτογράφηση μέσα στο σκοτάδι. Σύμφωνα με επώνυμες μαρτυρίες, η μηχανή άλλαξε δυο φορές κατεύθυνση κατά 90ο σαν να την μετακινούσε ένα αόρατο χέρι. Τελικά την άφησαν στην θέση που μετακινήθηκε μόνη της την δεύτερη φορά. (φωτογραφία 2)

Ενώ υπήρχε σκοτάδι, οι κορυφές των Φαιδριάδων φωτίστηκαν από ένα φως αγνώστου πηγής και φάνηκε σαν ημέρα. (Φωτογραφία 3) Και το φως αυτό κατέβηκε μέχρι τον χώρο της Κασταλίας πηγής. Μέσα στον χώρο της πηγής βρισκόταν όπως προανέφερα, σαράντα άτομα, και σύμφωνα με τις μαρτυρίες τους ένοιωθαν περίεργα και ανεξήγητα συναισθήματα ενώ συνέβαιναν όλα αυτά τα φαινόμενα…

Φωτογραφία 4)Παρατηρούνται ανεξήγητα φωτεινά φαινόμενα και κάτω στο έδαφος φαίνονται δυο φωτεινές δέσμες. (φωτογραφία 5) Στο δεξιό κάτω μέρος της φαίνετε να πυρπολείτε ο χώρος της Κασταλίας πηγής. Φωτογραφία 6) Παρατηρούμε ένα φαντασμαγορικό, αινιγματικό και μυστηριώδες ενεργειακό πλέγμα εμπρός και πάνω από την Κασταλία πηγή, ακριβώς πάνω από το σημείο που αναβλύζει το νερό.

Οι φωτογραφίες που παραθέσαμε αποτελούν μαρτυρίες όλων αυτών που βιώσαν δεκάδες άτομα από διαφορετικά μέρη της Ελλάδος και φανερώνουν την ιερότητα του χώρου που γνώριζαν οι προγονοί μας και αγνοούν οι σημερινοί Έλληνες. *Οι Ολύμπιοι είναι εξωγήινες οντότητες οι οποίες επικοινωνούν με ανθρώπους σε διάφορα σημεία της Γης και όπως υποστηρίζουν σκοπός τους είναι η προστασία του πλανήτη μας και γενικά του πλανητικού μας συστήματος από καταστροφές που οφείλονται είτε σε ανθρώπινες ενέργειες είτε σε εξωγενείς παράγοντες.

Ο γνωστός συγγραφέας Γερ. Καλογεράκης στα βιβλία του παραθέτει πολλές τέτοιες επικοινωνίες με τους Ολυμπίους, μέσα από τις οποίες δίδονται απαντήσεις σε πάρα πολλά ερωτήματα που μας απασχολούν. Για τα παρατηρηθέντα μέσα στην Κασταλία πηγή φαινόμενα ο συγγραφέας ζήτησε από τις Οντότητες πληροφορίες και έλαβε τις κάτωθι απαντήσεις. Για φωτογραφία 1«…ο Κραταιός Άρχων Φωτός Απόλλων και η Φοίβη Άρτεμις, αφίχθησαν εις Γαιαν δια αντιμετώπισιν δευτέρας φάσεως του σχεδίου «ΑΝΑΤΟΛΗ», που ετοιμάζουν οι γήινοι αποστάτες και ενίσχυσιν των ηλιακών πεδίων του συμπαντικού έλικα της Γαίας, που ευρίσκεται εις τους Δελφούς.

Οι ευρεθέντες εις Κασταλίαν πηγήν ετέθησαν υπό προστασίαν και ευεργετικήν ακτινοβόλησιν, δια αφύπνησιν πνεύματος αυτών και ανόδου τους εις δεύτερον επίπεδον ηλιακής μυήσεως, προς ενεργοποίησιν ουδετέρας υποφύσεως και νοητικήν επικοινωνία μεθ΄ υμών. Έρρωσθε».

Για φωτογραφίες 2-6 «Η παρουσία Ελλανίων εις Κασταλίαν πηγή Δελφών, που αναζητούσαν σημάδια της υπάρξεως μας, μας ικανοποίησε. Εμείς δημιουργήσαμε της παραστάσεις των φωτογραφιών. Η αναζήτησις των Ελλανίων ήταν αποτέλεσμα καθαρής καρδίας. Την στιγμήν που ευρίσκοντο μέσα στον χώρο της πηγής εμείς είμεθα κάτωθεν της δεξιάς κορυφής των Φαιδριάδων για να μη γίνει αισθητή η δική μας παρουσία. (αξιοσημείωτο είναι, σημειώνει ο κος Καλογεράκης, πως όταν οι οντότητες ευρίσκονται εντός χώρου, κάθε προσπάθεια προσέγγισης του είναι αδύνατη.

Έχω βιώσει παρόμοιες καταστάσεις. Σημαίνει λοιπόν πως τα όντα επέτρεψαν την προσέγγιση στα παραυρεθέντα άτομα γι’ αυτό και το επισημαίνουν στο μήνυμα τους). Άπαντες οι παριστάμενοι ακτινοβολήθησαν δια ενεργοποίησιν των αρχαιγόνων δυνάμεων των και προετοιμασίαν διαδικασίας ηλιακής μυήσεως. Άπασες αι δυνάμεις που φυλάσσουν τον χώρο προέρχονται από την Ανωτέρα Τάξη Συμμάχων του γαλαξία του Κενταύρου και Τοξότου (Απόλλων- Άρτεμις) που ανήκουν στην 7ηνΑποστολήν. Άπαντα τα ενεργειακά φαινόμενα που συνετελέσθησαν, αποσκοπούσαν εις την κάθαρσιν της πηγής με ιονισμόν του ύδατος και την αναδιάταξιν των μορίων του, καθώς επίσης και συντήρησιν κοσμικών δυνάμεων με τον καθαρμό του συμπαντικού έλικος της Γαίας και προστασίαν του Ελλάνιου χώρου. Η δύναμις μεθ’ ημών. Έρρωσθε».ΠΗΓΗhttp://www.apocalypsejohn.com

Τα μυστικά και τα μυστήρια του Ολύμπου!!!

 

Θα ετοιμαστούμε για να κάνουμε μαζί μια ανάβαση στο μυθικό αυτό βουνό και να ανακαλύψουμε τα μυστικά του. Ανεβαίνοντας το, θα διαπιστώσετε και εσείς, ότι οι θρύλοι το τυλίγουν από κάθε πλευρά.

Έχουν ακουστεί απίστευτες ιστορίες για αυτό το βουνό.... Για νεραϊδότοπους, για επισκέψεις ιπτάμενων δίσκων στο "μπαλκόνι" του Δία, για ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία κ.α.

Όλα αυτά φυσικά, μπορεί να είναι απλοί μύθοι, μπορεί να είναι και φανταστικές ιστορίες. Ένα όμως είναι σίγουρο. ότι οι κάτοικοι στις γύρω περιοχές του Ολύμπου, έχουν να σας πούνε πολλές ιστορίες γιατί ζούνε καθημερινά αυτούς τους θρύλους...

Μέσα σε όλα αυτά , ένα μεγάλο ρόλο παίζουν και τα ανεξήγητα φυσικά φαινόμενα του Ολύμπου. Πάνω στα οποία έχουν γίνει δεκάδες μελέτες από πάρα πολλούς επιστήμονες , φυσικούς, γεωλόγους και άλλους.

Θα προσπαθήσουμε λοιπόν μαζί, εδώ στο Ελληνικό Αρχείο, να δούμε τα κυριότερα από αυτά τα "μυστικά" του Ολύμπου.

Το Στεφάνι του Δία


Όποιος βρεθεί στην περιοχή του Ολύμπου, που από τα αρχαία χρόνια ονομάστηκε "Το στεφάνι του Δία", θα αντικρίσει ένα εκπληκτικό φαινόμενο. Κάθε πρωί με την ανατολή του Ηλίου, οι σκιές που δημιουργούνται στην κόψη του βουνού, απεικονίζουν το πρόσωπο του Δία με όλα τα χαρακτηριστικά του! Είναι ένα γεγονός , το οποίο όλοι οι κάτοικοι των γύρω χωριών του Ολύμπου γνωρίζουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια. Η τοποθεσία αυτή, έχει ονομαστεί "Ο θρόνος του Δία"!

Οι πυραμίδες του Ολύμπου


Υπάρχουν οι πυραμοειδές κορυφές του Ολύμπου ,οι οποίες σύμφωνα με την παράδοση αλλά και την άποψη μελετητών, μόνο τυχαίες δεν είναι.. Από την αρχαία Ελλάδα ξέρουμε ότι όλες οι σημαντικές τοποθεσίες που επέλεγαν οι Έλληνες, βρίσκονταν σε στρατηγικής σημασίας σημεία ή και σε ιερούς τόπους από την ίδια την φύση. Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με τις πυραμίδες του Ολύμπου.

Μόνο που σύμφωνα με την παράδοση αλλά και τις ιστορίες των κατοίκων του Ολύμπου, οι οποίες σώζονται μέχρι σήμερα, αυτές οι πυραμίδες δημιουργήθηκαν τους αρχαίους χρόνους, είτε από μια προηγμένη ανθρώπινη τεχνολογία, αφού φαίνονται να είναι λαξευμένες, είτε ότι τις δημιούργησαν οι ίδιοι οι θεοί για δικά τους στρατηγικά σημεία. Στις τρεις αυτές κορυφές των πυραμίδων βρίσκονται οι περιοχές Τούμπα, Αγ. Αντώνιος και

Προφήτης Ηλίας αντίστοιχα.


Το σημαντικό και καθόλου μυθολογικό στοιχείο για τις πυραμίδες είναι οι αποστάσεις και οι μοίρες που σχηματίζουν οι γωνίες τους! Επιστήμονες λένε ότι την ίδια ακριβώς γωνία έχουν και τα 3 αστέρια της ζώνης του Ωρίωνα στον ουρανό. Τις λεγόμενες "Τρείς Βασιλείες".

Από τα 3 αυτά άστρα, τα δύο είναι σε ευθεία γραμμή και το τρίτο απέχει 27 μοίρες. Ακριβώς την ίδια γωνία μοιρών αλλά και την πλήρη ταύτιση με τα 3 άστρα του Ωρίωνα, έχουν οι 3 πυραμίδες του Ολύμπου. Σκεφτήκατε πού αλλού στην Γή, συμβαίνει η ίδια αυτή ακριβώς ευθυγράμμιση με την ζώνη του Ωρίωνα; Ναι, καλά το σκεφτήκατε.. Στις πυραμίδες της Γκίζας στην Αίγυπτο!

Και εδώ έρχονται οι ιστορίες και οι μύθοι, για το κατά πόσο είναι φυσικές ή.... τεχνητές, οι πυραμίδες του Ολύμπου. Η Εκκλησία του Προφήτη Ηλία Πολλοί είναι οι κάτοικοι αλλά και οι επιστήμονες, οι οποίοι έχουν αναφέρει πως στην περιοχή που βρίσκεται η Εκκλησία του προφήτη Ηλία στον Όλυμπο, υπάρχουν πολύ ισχυρά ηλεκτρομαγνητικά πεδία. Μάλιστα υπάρχουν μαρτυρίες πολλών ανθρώπων οι οποίοι παρευρίσκονταν σε λειτουργίες τις Εκκλησίας, να λένε ότι ένιωθαν μία ανατριχίλα και τους σηκώνονταν τα μαλλιά από την ισχυρή ηλεκτρική φόρτιση του χώρου

Οι Πιερίδες Μούσες

Ο μύθος των Πιερίδων μουσών, είναι πολύ γνωστός στους κατοίκους των χωριών γύρω από τα Πιέρια Όρη.

Ο ποταμός που κατεβαίνει από τα Πιέρια όρη ονομάζεται "Μόρνος" ποταμός (Ο όρος Μόρος σημαίνει σκοτεινός) ο οποίος σύμφωνα με τους θρύλους της περιοχής, συνδέεται με τον ποταμό Λυκώνα των Μουσών. Εκεί οι κάτοικοι έχουν γίνει μάρτυρες αρκετών μυστήριων φαινομένων. Βοσκοί, εργάτες, αλλά και κάτοικοι της περιοχής, έχουν αναφέρει ότι έβλεπαν γυμνές κοπέλες να χορεύουν στο δάσος τραγουδώντας και διάφορα άλλα τέτοια φαινόμενα που τα χαρακτήριζαν σαν Μούσες.

Και όπως ήταν αναμενόμενο ,οι κάτοικοι φοβόντουσαν και κλείνονταν στα σπίτια τους. Από την άλλη όμως υπήρχαν και μερικά φαινόμενα σε αυτές τις περιοχές, τα οποία οι κάτοικοι τα χαρακτήριζαν ως δαιμονικά. Όπως π.χ. η μαρτυρίες για το "μαλλιαρό χέρι", όπως το ονόμασαν στο χωριό Κόρνα, το οποίο το έβλεπαν σε ένα εγκαταλελειμμένο σπίτι του χωριού και τους προκαλούσε ένα τεράστιο τρόμο.

Το εγκαταλελειμμένο χωριό Σκοτεινά


Κατηφορίζουμε για το χωριό Σκοτεινά στον Όλυμπο. Πλέον δεν υπάρχει ψυχή στο χωριό. Κάτι, έκανε τους κατοίκους του να φύγουν πανικόβλητοι από το χωριό, που συνορεύει με τον ποταμό Μόρνο που όπως αναφέραμε και πριν, Μόρνα σημαίνει σκοτάδι... Το συγκεκριμένο χωριό κάποτε ήταν γεμάτο ζωή.

Υπήρχε μεγάλη δραστηριότητα των κατοίκων σε κτηνοτροφία, δασοκομία και υπήρχε και ένα εργοστάσιο ξυλείας. Μέσα στο συγκεκριμένο εργοστάσιο μάλιστα, το οποίο έχει εγκαταλειφθεί από την δεκαετία του '60, υπάρχουν ακόμα άθικτα τα έγραφα, τα βιβλία και διάφορα άλλα αντικείμενα ,σαν να τα άφησε κάποιος εκεί, μόλις έναν μήνα πριν. Ο λόγος που έχει συμβεί αυτό στο συγκεκριμένο χωριό, είναι γιατί οι κάτοικοι δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι με ότι συνέβαινε.

Μάλιστα αρκετοί ήταν εκείνοι οι οποίοι προσπάθησαν να έρθουν σε επαφή με κάποιον πρώην κάτοικο του χωριού, ώστε να τους πουν μερικά από τα περιστατικά που είχαν προκαλέσει τρόμο στο χωριό και ανάγκασαν τους κάτοικους του να το εγκαταλείψουν , αλλά όλοι οι κάτοικοι, κατά έναν περίεργο τρόπο, ακύρωναν αυτές τις συναντήσεις την τελευταία στιγμή.

Πόρτες του Ολύμπου (Σπήλαιο Τσακαλόπετρας)


Στην συγκεκριμένη περιοχή, υπάρχει μια πάρα πολύ σημαντική σπηλιά. Η σπηλιά της Τσακαλόπετρας. Το συγκεκριμένη σπήλαιο έχει μια ιστορία 600 ετών, από την εποχή της τουρκοκρατίας, όταν κάτοικοι του χωριού την χρησιμοποιούσαν σαν κρησφύγετο από τους Τούρκους αλλά και από τούς Γερμανούς στην συνέχεια. Το συγκεκριμένο σπήλαιο, αποτέλεσε και σημείο συγκεντρώσεων της Φιλικής Εταιρείας.

Επίσης λέγεται ότι το ισχυρό γεωμαγνητικό και ηλεκτρικό πεδίο,με το οποίο είναι φορτισμένη η συγκεκριμένη σπηλιά της Τσακαλόπετρας, έχει κινήσει το ενδιαφέρον και επιστημόνων της ΝΑSΑ ώστε να κάνουν τα δικά τους πειράματα. Μέσα σε αυτό το σπήλαιο υπάρχει και ένα Εκκλησάκι στο οποίο η Φιλική Εταιρεία του Κοραή , είχε αφήσει έγγραφα-εντολές προς τους κατοίκους του χωριού, τα οποία έγγραφα σώζονται μέχρι και σήμερα.

Όπως θα διαπιστώσατε και εσείς μέχρι τώρα, οι θρύλοι και οι ιστορίες γύρω από αυτό το ιερό βουνό, είναι αμέτρητοι. Είτε πρόκειται για φυσικά φαινόμενα, είτε πρόκειται ανεξήγητα γεγονότα, ή ακόμα και για μύθους που κρατάνε για χρόνια, ένα είναι σίγουρο, ότι ο Όλυμπος στην μυθολογημένη ιστορία, δεν αποτέλεσε τυχαία το σημαντικότερο μέρος της Ελλάδας...

Δεν αποτέλεσε τυχαία, το κέντρο του κόσμου!

ellinikoarxeio.com-ellinonpaligenesia.blogspot.gr

http://www.apocalypsejohn.com

http://periergaa.blogspot.com

ΠΗΓΗ : PERIERGAA: Τα μυστικά και τα μυστήρια του Ολύμπου!!! 

Ο Βαρυτικός δρόμος στο Κράσ

Είπαμε όμως, τη Μεγάλη Ιστορία, στο σύνολο της, δε θα τη μάθουμε ποτέ.

---

 

Θυμάστε τον «βαρυτικό» δρόμο της Πεντέλης; Λοιπόν, ξεχάστε τον...

"Ωχ, παιδιά κόλλησαν τα φρένα".

Ο οδηγός σταμάτησε το αυτοκίνητο, έσβησε τη μηχανή, τράβηξε χειρόφρενο και βγήκε έξω για να επιβεβαιώσει την ορθότητα του ισχυρισμού του. Ο δρόμος προς το οροπέδιο Λασιθίου ήταν ανηφορικός και γεμάτος κλειστές στροφές, με αποτέλεσμα το παλιό και βαρύ (αλλά ένδοξο) αυτοκίνητο να είχε αρχίσει να κουράζεται. Το τελευταίο πράγμα που έλειπε από την κεφάτη παρέα ήταν να πάθει βλάβη το αυτοκίνητο τους εκεί πάνω. Στα τελευταία μέτρα που είχαν διανύσει, ο οδηγός είχε αφήσει το αυτοκίνητο να ρολάρει -όπως του άρεσε να κάνει πάντα- στη μικρή κατηφορίτσα που διαγράφονταν μπροστά τους. Το αυτοκίνητο, όμως, είχε επιβραδύνει και σχεδόν σταματήσει λίγο αφότου είχε αφήσει το γκάζι.

Τώρα βρισκόταν γονατιστός πλάι στη μια μπροστινή ρόδα του αυτοκινήτου προσπαθώντας να ελέγξει τη λειτουργία των δισκόφρενων, ενώ κάποιος από την παρέα πάταγε και άφηνε δοκιμαστικά το πεντάλ του φρένου. Μπα, τα φρένα φαίνονταν να λειτουργούν μια χαρά. Μπορεί και να είχε κάνει λάθος.

Ο οδηγός ξαναμπήκε στο αυτοκίνητο, έβαλε μπροστά τη μηχανή και έλυσε το χειρόφρενο κάνοντας έναν τελευταίο έλεγχο πριν βάλει ταχύτητα και ξαναξεκινήσει. Το μεγάλο αυτοκίνητο, με περισσή χάρη, στην αρχή αργά και μετά επιταχύνοντας όλο και περισσότερο, άρχισε να κυλά προς τα πίσω, στον ανήφορο...

Το οροπέδιο Λασιθίου περικλείεται από ψηλά, απόκρημνα, πανάρχαια βουνά.

Ανεβαίνοντας κανείς το δρόμο που ξεκινά από τη βόρεια ακτή της Κρήτης, λίγα χιλιόμετρα πριν το οροπέδιο, συναντά μια διακλάδωση, το αριστερό τμήμα της οποίας σχηματίζεται από έναν μικρό δρομάκο ο οποίος οδηγεί στο χωριό "Κράσι" - σε αντίθεση με τον κυρίως δρόμο, ο οποίος συνεχίζει δεξιά και περνά ξυστά έξω απ' το χωριό.

Ακολουθώντας κανείς το στενό αυτό δρόμο, και λίγα μέτρα μετά τη διακλάδωση, φτάνει σε μια σειρά από ανηφοριές και κατηφοριές. Εδώ είναι που γίνονται αισθητές οι βαρυτικές διαταραχές (το νερό που χύσαμε στο δρόμο και που επέδειξε ανάλογη με το αυτοκίνητο συμπεριφορά αποδεικνύει ότι δεν πρόκειται για μαγνητικό φαινόμενο). Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι η πιθανότητα οφθαλμαπάτης θα πρέπει μάλλον να αποκλειστεί. Οι φωτογραφίες δεν μπορούν να μεταδώσουν ικανοποιητικά την αίσθηση της κλίσης του δρόμου (και πάλι, δεν αφήνουν πολλές αμφιβολίες). Όσοι, πάντως, ρωτήθηκαν -και ήταν αρκετοί- για το τι κλίση είχε ο δρόμος μπροστά τους απάντησαν άμεσα και με απόλυτη σιγουριά. Είναι μακράν το πιο έντονο φαινόμενο του είδους απ' όσα έχουμε συναντήσει, κατά πολύ εντονότερο εκείνου της Πεντέλης.

Το τμήμα του δρόμου όπου το φαινόμενο εκδηλώνεται πιο έντονα (και όπου συνέβη το προαναφερθέν περιστατικό) απεικονίζεται στην παρακάτω φωτογραφία.

 

Στο τμήμα αυτό το αυτοκίνητο κινείται -επιταχύνοντας μάλιστα αφύσικα γρήγορα- από το σημείο (Α) προς το σημείο (Β). Ανάλογη είναι η κίνηση (από τον κόκκινο δείκτη προς το σημείο απ' όπου τραβήχτηκε η φωτογραφία) και στα παρακάτω εικονιζόμενα τμήματα.

 

Επαναλαμβάνουμε, πάντως, ότι οι φωτογραφίες, από τη φύση τους και λόγω του ότι ο θεατής δεν μπορεί να γνωρίζει την κάθετη κλίση της φωτογραφικής μηχανής κατά τη στιγμή της φωτογράφησης, δεν προσφέρουν ικανοποιητική και πλήρη άποψη των υψομετρικών εναλλαγών της περιοχής.

Για όποιον θελήσει να επισκεφθεί την περιοχή και να αποκτήσει προσωπική εμπειρία, ο παρακάτω χάρτης είναι απαραίτητος.

Η περιοχή που σημειώνεται με κυανό χρώμα είναι αυτή στην οποία αναφερόμαστε, ενώ το τμήμα του δρόμου που έχει χρωματιστεί με ροζ χρώμα αντιστοιχεί στο κομμάτι όπου παρατηρούνται οι βαρυτικές διαταραχές.

Όπως συνήθως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, τα «παράξενα» δεν περιορίζονται σε ένα μόνο σημείο αλλά αφορούν ολόκληρη την περιοχή.

Το χωριό "Κράσι" απέχει λίγες μόνο εκατοντάδες μέτρα από τα σημεία εκδήλωσης των βαρυτικών φαινομένων. Είναι ένα πολύ όμορφο, αρχαίο, ορεινό χωριό (http://www.interkriti.org/visits/malia/2krassi.htm), με πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία. Η «ατραξιόν» του χωριού είναι ο πλάτανος της κεντρικής πλατείας. Με διάμετρο κορμού που ξεπερνάει τα 8 μέτρα στη βάση του και ηλικία πολλών-πολλών αιώνων (μερικοί υποστηρίζουν ότι η ηλικία του δέντρου ανέρχεται σε 2000 χρόνια!), είναι το γηραιότερο δέντρο που έχουμε συναντήσει.

Το πιο περίεργο όμως χαρακτηριστικό του δεν είναι ούτε το μέγεθος ούτε η ηλικία του. Αυτό που κάνει το δέντρο αυτό ξεχωριστό είναι ότι σε κάποιο στάδιο της ανάπτυξης του, προκειμένου να στηρίξει μερικούς από τους τεράστιους και βάρους πολλών τόνων κλώνους του, ο ζωντανός αυτός οργανισμός κατέφυγε σε στρατηγικά τοποθετημένους στηρικτικούς «βραχίονες».

Πρόκειται στην ουσία για κλαδιά δίχως τελικό τμήμα, που φυτρώνουν και από τα δύο τους άκρα. Δεν έχουμε ξανασυναντήσει κάτι ανάλογο, και αποτελεί παράδοξο το ότι οι περισσότεροι επισκέπτες δε φαίνεται να προσέχουν το γεγονός. Αλλά, πώς τελικά τα κατάφερε ο γέρο πλάτανος; Αισθάνθηκε το αυξημένο βάρος των κλάδων του και ένοιωσε τον κίνδυνο; Οι βραχίονες φύτρωσαν και αναπτύχθηκαν παράλληλα και από τα δύο τους άκρα, ενωνόμενοι στο ενδιάμεσο, ή ξεκίνησαν σαν απλά κλαδιά, που προεκτάθηκαν και ενώθηκαν στην άκρη τους με το προς στήριξη τμήμα; Ό,τι κι αν συνέβη, όπως κι αν έγιναν τα πράγματα, η διαδικασία αυτή απαιτεί την ανάπτυξη κάποιου βαθμού αυτοσυνείδησης από την πλευρά του δέντρου, δεν αρκεί ο απλός τροπισμός.

Επιγραφή, τοποθετημένη μπροστά από την πηγή του χωριού.

 

Δεν είναι όμως μόνο το "Κράσι", όλη η γύρω περιοχή κρύβει εκπλήξεις, αλλά και ιστορία.

 

Σε μικρή απόσταση από το χωριό διασώζονται τα ερείπια της αρχαίας πόλης "Λύκτου" (έχει παραφραστεί και σε "Λύττος"), και λίγο πιο πάνω, στη θέση "Καρφί", υπάρχουν ακόμα τα υπολείμματα αρχαίας Μινωικής βίγλας, ενώ ίχνη πανάρχαιων οικισμών υπάρχουν διάσπαρτα σε όλα τα γύρω μέρη.

 

Το νερό, που επί αμέτρητους αιώνες κυλούσε υπογείως από τις κορυφές των βουνών του οροπεδίου προς τους πρόποδες, έχει δημιουργήσει αμέτρητα υπόγεια τούνελ και σπηλαιώματα. Ευρέως γνωστά είναι το σπήλαιο "Τράπεζα", το σπήλαιο "Αγία Φωτεινή", καθώς και το "Δικταίο 'Ανδρο", όπου, σύμφωνα με μια από τις διάφορες εκδοχές της μυθολογίας, γεννήθηκε ο Δίας. Υπάρχουν όμως ακόμη πολλές δεκάδες, μικρές και μεγάλες, άγνωστες σπηλιές.

 

Αποτελεί, τέλος, κοινό μυστικό μεταξύ των ντόπιων πως παγανιστικές - μαγικο-θρησκευτικές τελετές πραγματοποιούνται στην περιοχή με πολύ μεγαλύτερη συχνότητα απ' ό,τι στην υπόλοιπη Κρήτη, ενώ ο νυκτερινός ταξιδιώτης συχνά μπορεί να διακρίνει τη λάμψη της φλόγας μέσα σε απόμακρες κι απρόσιτες χαράδρες.

 

---

 

Η οφθαλμαπάτη, ο χωροβάτης και ο ανοικτομάτης

Το έχουμε δει να συμβαίνει πολλές φορές. Μόλις κάποιος σε μια παρέα κάνει λόγο για βαρυτικές διαταραχές και αναφερθεί σε κάποιο «βαρυτικό» δρόμο (συνήθως αυτόν της Πεντέλης), κάποιος άλλος, ο ανοιχτομάτης της παρέας, σπεύδει να τον αποστομώσει λέγοντας του ότι σίγουρα θα πρόκειται για οφθαλμαπάτη. Οι ακόμη πιο ανοιχτομάτηδες συχνά αναφέρονται και σε μετρήσεις με χωροβάτες που έχουν κατά καιρούς γίνει και που (φυσικά) δεν έχουν καταγράψει την παραμικρή βαρυτική ανωμαλία.

Για τους χωροβάτες και την ακαταλληλότητα τους σε περιπτώσεις διαταραχών του βαρυτικού πεδίου έχουμε ξαναγράψει στην ενότητα της Πεντέλης. Τα όργανα αυτά μετρούν γωνίες κλίσης χρησιμοποιώντας τη βαρύτητα για να επιπεδωθούν. Σε συνθήκες διαταραχής του βαρυτικού πεδίου, οι όποιες μετρήσεις θα είναι λανθασμένες και θα εμπεριέχουν το σφάλμα της βαρυτικής ανωμαλίας. Είναι σαν να προσπαθεί κάποιος να μετρήσει τη θερμοκρασία ενός χώρου με ένα όργανο του οποίου η αρχή λειτουργίας προϋποθέτει τη χρήση του υπό συνθήκες ορισμένης και σταθερής θερμοκρασίας.

Τα όργανα που αναλύουν τα βαρυτικά χαρακτηριστικά μιας περιοχής ονομάζονται "Βαρυτόμετρα". Είναι όργανα ιδιαίτερα πολύπλοκα στη χρήση αλλά και στην ανάλυση των αποτελεσμάτων τους, και τα πιο ακριβή απ' αυτά κοστίζουν αρκετά εκατομμύρια ευρώ. Αν σας ενδιαφέρει να πάρετε μια γεύση σχετικά, μπορείτε να ξεκινήσετε από 'δω: http://www.gravityservices.com/.

Ας αφήσουμε, όμως, τους χωροβάτες και ας σταθούμε λίγο στην απατηλή οφθαλμαπάτη.

Όσον αφορά το ενδεχόμενο λανθασμένης εκτίμησης κλίσης, το φαινόμενο της οφθαλμαπάτης γεννάται σε περιπτώσεις όπου το μάτι (και για την ακρίβεια ο εγκέφαλος), στην προσπάθεια του να εκτιμήσει την υψομετρική διαφορά μεταξύ δύο σημείων, μπερδεύεται από κάποια χαρακτηριστικά του τοπίου, συνήθως από κάποιες ευθείες που αντιστοιχούν σε κορυφογραμμές ή κεκλιμένα επίπεδα. Το φαινόμενο αυτό γίνεται αντιληπτό στην παρακάτω εικόνα.

Οι διαγώνιες γραμμές είναι παράλληλες.

Το χαρακτηριστικό σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι ότι ο παρατηρητής μπερδεύεται μόνο όταν κοιτάζει το υπό εξέταση τμήμα υπό συγκεκριμένες οπτικές γωνίες, οι οποίες εμπεριέχουν τις παραπλανητικές ευθείες, ενώ η οφθαλμαπάτη εξαφανίζεται όταν κοιτάζει υπό γωνίες όπου οι ευθείες αυτές δεν είναι ορατές. Αν η αρχική εκτίμηση δεν αλλάζει απ' όποια γωνία κι αν εξεταστεί μια περιοχή, τότε η πιθανότητα οφθαλμαπάτης είναι πολύ μικρή. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο.

Ας ξαναδούμε μια από τις προηγούμενες φωτογραφίες:

Με δεδομένο ότι το αυτοκίνητο παραμένει ακίνητο στο σημείο (Α) και αρχίζει να κυλά όταν βρεθεί στο σημείο (Β) μέχρι το σημείο (Γ), ας υποθέσουμε ότι δεν πρόκειται για βαρυτική ανωμαλία αλλά για οφθαλμαπάτη, και ότι το διάστημα ΓΒ, ενώ μοιάζει με κατηφόρα, είναι στην πραγματικότητα ανωφερικό. Δηλαδή:

Μία ανηφόρα (το ΓΒ)	λόγω της οφθαλμαπάτης, υφίσταται μια περιστροφή στα μάτια μας	ώστε να μοιάζει με κατηφόρα

 

Ωραία. Ας δούμε τώρα και το τμήμα του δρόμου που αντιστοιχεί στο σημείο (Α), όπου εφόσον το αυτοκίνητο παραμένει ακίνητο και δεν υπάρχει βαρυτική ανωμαλία, είναι ένα ίσιωμα. Τότε:

Ένα μικρό ίσιωμα (αντίστοιχα με το σημείο (Α))	θα έπρεπε να υφίσταται την ίδια περιστροφή λόγω της οφθαλμαπάτης	και να μοιάζει με ακόμα πιο απότομη κατηφόρα

Πράγμα που καταφανώς δε συμβαίνει, και συνεπώς η υπόθεση της οφθαλμαπάτης δεν ευσταθεί.

Εκτός πια κι αν έχουμε να κάνουμε με μια πολυμορφική οφθαλμαπάτη, αυξομειούμενης έντασης και πολλαπλών κατευθύνσεων, που πάσχει από διχασμένη προσωπικότητα. Κάτι τέτοιο θα ήταν πιο ενδιαφέρον κι από δέκα βαρυτικές διαταραχές μαζί, οι οποίες στο κάτω-κάτω δεν είναι και τόσο σπάνιες.
  http://www.iranon.gr/ELLADA/ELLADATEXT.htm

Υπάρχει χρονοπύλη στο Γύθειο;

Οι χρονοπύλες είναι όπως φανερώνει και η ονομασία τους, πύλες οι οποίες ενώνουνε τις τρεις ροές του χρόνου: το παρόν με το παρελθόν και το μέλλον.
Έχει υποστηριχθεί από ερευνητές ότι υπάρχουν σε πολλά σημεία του πλανήτη, στα οποία κυρίως γίνεται συγκέντρωση των μαγνητικών δυνάμεων και ένεκα τούτου σχηματίζονται ισχυρά γεωμαγνητικά πεδία τα οποία οφείλονται σε ενδογενή αίτια αλλά και σε κοσμικές ακτινοβολίες.
Βρήκαν λοιπόν με τη χρήση ειδικών οργάνων ότι στα σημεία αυτά υπάρχει ηλεκτρομαγνητισμός μεγάλος, με αποτέλεσμα να σχηματίζονται ισχυρά πεδία που καμπυλώνουνε το χώρο και το χρόνο, και έτσι μπορούμε να επικοινωνήσουμε με άλλη διάσταση.
Άραγε, υπάρχουν χρονοπύλες στη χώρα μας; Για το θέμα μιλάει στο pyles.tv και την Όλγα Τάντου η συγγραφέας – ερευνήτρια, κυρία Ελένη Ζωγραφίδου Δάγιου.

Οι χρονοπύλες της Ελλάδας

Ελένη Ζωγραφίδου Δάγιου: "Η χώρα μας είναι... διάτρητη από χρονοπύλες. Όλα τα μαντεία και τα ιερά είναι χτισμένα πάνω σε χρονοπύλες. Είναι γνωστό άλλωστε αυτό που είχε πει ο Αριστοτέλης στα Πολιτικά του ότι πρέπει να είναι χτισμένα τα μαντεία και τα ιερά όχι κατά τύχη, αλλά βάσει νόμου και κατανεμημένα συμμετρικά.
Βέβαια, οι χρονοπύλες δεν ανοίγουνε πάντα, ανοίγουνε μόνο κατά τις ισημερίες και τα ηλιοστάσια. Τότε γίνεται μεγαλύτερη έκκριση ενέργειας στα μέρη αυτά, και για αυτό ανοίγουνε οι πύλες. Για παράδειγμα, δεν λένε ότι τα Χριστούγεννα βγαίνουν οι καλικάντζαροι και όταν πλέον φτάσει των Φώτων εξαφανίζονται; Επομένως, έχει να κάνει και αυτό με το χειμερινό ηλιοστάσιο όπου ανοίγουνε οι πύλες".

Η χρονοπύλη στο Γύθειο!

Ελένη Ζωγραφίδου Δάγιου: "Έχω βρεθεί σε χρονοπύλη στη χώρα μας, και ίσως αυτό ήτανε και το έναυσμα για να αρχίσω να γράφω τα βιβλία μου. Συγκεκριμένα, ήμουνα στο Γύθειο και αγναντεύαμε τη νήσο Κρανάη".

Η νήσος Κρανάη (στη φωτογραφία) βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Γυθείου και συνδέεται μαζί του με μία λωρίδα γης. Σύμφωνα με την παράδοση εκεί είχε καταφύγει ο Πάρης και η Ωραία Ελένη τη νύχτα πριν από το ταξίδι στην Τροία. Πάνω στο νησάκι βρίσκεται ο Πύργος Τζαννετάκη, που στεγάζει το Ιστορικό Εθνικό Μουσείο Μάνης, το παρεκκλήσι του Αγίου Πέτρου και ένας φάρος.
Ελένη Ζωγραφίδου Δάγιου: "Καθώς αγναντεύαμε ήτανε βράδυ, ήτανε γύρω στις 23 Ιουνίου απ’ ό,τι θυμάμαι, είδαμε ξαφνικά χαμηλά εκεί που ήτανε τελείως σκοτάδι ένα ον. "Ον", πώς αλλιώς να το πει κανείς; Εφόσον εκινήτο, αλλά δεν ήταν άνθρωπος, δεν έμοιαζε με άνθρωπο, ήτανε φωτεινό και είχε ακίδες όπως είναι ένας αχινός. Σαν ένα άστρο, μεταξύ άστρου και αχινού, αλλά ήταν πολύ φωτεινό και εκινήτο, και ξαφνικά εχάθηκε πίσω από ένα θάμνο στην παραλία. Εγώ σκούνταγα τη θεία μου και εκείνη εμένα, και λέγαμε «Τι είναι αυτό που βλέπουμε;». Ήτανε κάτι το φοβερό.
Και μετά από χρόνια πάνω στην έρευνα που έκανα βρήκα ότι στους ελληνιστικούς χρόνους παριστάνανε τις απολλώνιες ψυχές ακριβώς που με το σχήμα που είχα δει εγώ. Αφού με αυτό το σχήμα στην αρχαιότητα παριστάνονταν οι απολλώνιες ψυχές, και είχα την τύχη να το συναντήσω, πιστεύω πως εκεί στην νήσο Κρανάη υπάρχει μία χρονοπύλη απ’ όπου πιστεύω ότι εισχώρησε μια απολλώνια ψυχή".
http://truth.freeforums.org/portal.php

link: http://listonplace.blogspot.com/