AΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΟΜΗΡΟΥ - ΙΛΙΑΔΑ

«Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάτρης».
Ένας είναι ο καλύτερος οιωνός, ν’ αγωνιζόμαστε για την πατρίδα. Ιλιάδα, Μ 243

«Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν».

Πάντα να είσαι πρώτος και ανώτερος από τους άλλους και να μην ντροπιάζεις τη γενιά των προγόνων. Ιλιάδα, Ζ 208

«Ανδρί δε κεκμηώτι μένος μέγα οίνος αέξει».
Τον κουρασμένο άνδρα γρήγορα το κρασί θα ξεσηκώσει. Ιλιάδα, Ζ 261

«Ώλετο μεν μοι νόστος, ατάρ κλέος άφθιτον έσται». 
Δεν υπάρχει για μένα επιστροφή, μα αιώνια θα είναι η δόξα. Ιλιάδα, Ι 413

«Επεί η μάλα πολλά μεταξύ ούρεά τε σκιόεντα θάλασσά τε ηχήεσσα».
Γιατί πολλά στη μέση μας χωρίζουν και κορφοβούνια απλόσκιωτα και θάλασσα αφρισμένη. Ιλιάδα, Α 157

«…Έρις άμοτον μεμαυία… η τ’ ολίγη μεν πρώτα κορύσσεται, αυτάρ έπειτα ουρανώ εστήριξε κάρη και επί χθονί βαίνει».
…Έριδα λυσσασμένη… που στην αρχή μικρή ξεσηκώνεται και γρήγορα μετά αγγίζει τον ουρανό με την κορυφή και τη γη με τα πόδια. Ιλιάδα, Δ 442-444

«Ω πόποι, η μέγα πένθος Αχαιίδα γαίαν ικάνει!».
Ω, αλίμονο τι μεγάλο πένθος πλάκωσε την χώρα των Αχαιών! Ιλιάδα, Α 154

«Τυδεύς τοι μικρός μεν έην δέμας, αλλά μαχητής».
Ο Τυδέας (ο πατέρας του Διομήδη) μικρός ήταν ως προς το κορμί, αλλά (υπήρξε) μαχητής. Ιλιάδα, Ε 801

«Ιητρός γαρ ανήρ πολλών αντάξιος άλλων».
Γιατί ο γιατρός είναι άνδρας που αξίζει όσο πολλοί άλλοι μαζί. Ιλιάδα, Λ 514

«Ου γαρ από δρυός έσοι… ουδ’ από πέτρης».
Γιατί ούτε από δρυ ούτε από πέτρα γεννήθηκες (αλλά από ανθρώπους είσαι γεννημένος). Οδύσσεια, τ 163

«Τέτλαθι δη, κραδίη και κύντερον άλλο ποτ’ έτλης».
Κράτα καρδιά μου, πολύ σκληρότερο έχεις βαστάξει πόνο. Οδύσσεια, υ 18

«Ος κε θεοίς επιπείθηται, μάλα τ’ έκλυον αυτού».
Αν ακούς (τα κελεύσματα) των θεών και αυτοί περισσότερο σε ακούν. Ιλιάδα, Α 218

«Αλλ’ ούπως άμα πάντα θεοί δόσαν ανθρώποισιν».
Αλλά οι θεοί δεν τα έδωσαν όλα συγχρόνως στους ανθρώπους. Ιλιάδα, Η 102

«Αφρήτωρ αθέμιστος ανέστιός εστιν εκείνος, ος πολέμου έραται επιδημίου, οκρυόεντος».
Ακοινώνητος, άγριος και άπατρις είναι αυτός που τον εμφύλιο πόλεμο αγαπά. Ιλιάδα, Ι 63

«Ως γαρ επεκλώσαντο θεοί δειλοίσι βροτοίσιν, ζώειν αχνυμένοις. Αυτοί δε τ’ ακηδέες εισίν».
Γιατί για τους δυστυχείς θνητούς αυτά έχουν οι θεοί κλωσμένα, να ζουν με λύπες. Μα καημός το τι είναι αυτοί δεν γνωρίζουν. Ιλιάδα, Ω 525-526

«Πριν τι κακόν παθέειν. Ρεχθέν δε τε νήπιος έγνω».
Πάντα ο φρόνιμος πριν πάθει λογαριάζει. Ιλιάδα, Ρ 32

«Ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη. Εις κοίρανος έστω, εις βασιλεύς».
Δεν είναι καλό πράγμα η πολυαρχία. Ένας ας είναι ο αρχηγός, ένας βασιλιάς. Ιλιάδα, Β 204

«Ου μεν γαρ τι που εστίν οϊζυρώτερον ανδρός πάντων, όσσα τε γαίαν έπι πνείει τε και έρπει».
Γιατί δεν υπάρχει πιο δυστυχισμένο πλάσμα από τον άνθρωπο, από όσα πάνω της αναπνέουν και περπατούν. Ιλιάδα, Ρ 446-447

«Οπποίον κ’ είπησθα έπος, τοίον κ’ επακούσαις».
Όποιο λόγο κι αν πεις τέτοιον και θα ακούσεις. Ιλιάδα, Υ 250

«Θεοί δε τε πάντα ίσασιν».
Οι θεοί γνωρίζουν τα πάντα. Οδύσσεια, δ 422

«Ζευς δ’ αυτός νέμει όλβον Ολύμπιος ανθρώποισιν, εσθλοίς ηδέ κακοίσιν, όπως εθέλησιν, εκάστω».
Ο ολύμπιος Δίας μοιράζει μόνος αυτός την ευτυχία στους ανθρώπους καταπώς θέλει στον καθένα, άσημους ή και επιφανείς. Οδύσσεια, ζ 230-231

«Αίψα γαρ εν κακότητι βροτοί καταγηράσκουσιν».
Γιατί πριν από την ώρα τους γερνούν όσοι τους χτύπησε συμφορά. Οδύσσεια, τ 382

«Αιδώς δ’ ουκ αγαθή κεχρημένω ανδρί παρείναι».
Η ντροπή δεν ταιριάζει σε αυτόν που τον δέρνει η ανάγκη. Οδύσσεια, ρ 347

«Άνθρωποι δε μινυνθάδιοι τελέθουσιν».
Στον άνθρωπο γοργά η ζωή διαβαίνει. Οδύσσεια, τ 351

«Ως ουδέν γλυκίων ης πατρίδος ουδέ τοκείων γίγνεται».
Εγώ δεν ξέρω να έχω δει κάτι γλυκύτερο απ’ τη γης της (της πατρίδας μου της Ιθάκης). Οδύσσεια, ι 31-32

(Οι μεταφράσεις των αποσπασμάτων ανήκουν στους Αλέξανδρο Πάλλη, Ιάκωβο Πολυλά, Νίκο Καζαντζάκη-Ιωάννη Κακριδή και Δημήτρη Μαρωνίτη.)

ΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ ΤΟΥ ΤΡΩΙΚΟΥ ΠΟΛΕΜΟΥ ΣΤΗΝ ΙΛΙΑΔΑ

Η Τροία (ή Ίλιον), είναι η πόλη-θέατρο του Τρωικού πολέμου, μέρος του οποίου περιγράφεται στην Ομήρου Ιλιάδα. Ένα αρχαιοελληνικό έπος, του 9ου ή 8ου π.Χ. αιώνα. (Ιλιάς σημαίνει "έπος του Ιλίου").

Η απαρχή της ιστορίας των Τρώων μπλέκει με μύθους και θρύλους. Σύμφωνα με την Ελληνική μυθολογία, οι Τρώες ήταν αρχαίοι πολίτες της πόλεως της Τροίας στην περιοχή της Τρωάδος, στη χώρα της Φρυγίας, στη γη της Μικράς Ασίας. Η Τροία ήταν γνωστή για τα πλούτη της, που κέρδιζε από το λιμενικό εμπόριο με ανατολή και δύση, τα ωραία ρούχα, την παραγωγή σιδήρου, και τα τεράστια αμυντικά της τείχη. Η βασιλική οικογένεια της Τροίας ανάγεται στην Ηλέκτρα και τον Δία, τους γονείς του Δαρδάνου. Η Ηλέκτρα ανέθρεψε το Δάρδανο στο παλάτι της στη νήσο Σαμοθράκη. Ο βασιλεύς Τρως ονόμασε το λαό Τρώες και τη χώρα Τρωάδα, από το όνομά του. Ο Ίλος ίδρυσε την πόλη του Ιλίου δίδοντάς της το όνομά του. Ο Ζευς έδωσε στον Ίλο το Παλλάδιον. Ο Ποσειδών και ο Απόλλων έκτισαν τα τείχη και τις οχυρώσεις γύρω από την Τροία για το Λαομέδοντα, γιο του Ίλου του νεώτερου. Όταν ο Λαομέδων αρνήθηκε να πληρώσει, ο Ποσειδών πλημμύρισε τη χώρα και απαίτησε τη θυσία της Ησιόνης σε ένα θαλάσσιο τέρας. Ενέσκυψε πανώλη και το θαλάσσιο τέρας άρπαζε τους ανθρώπους της πεδιάδος.

Μία γενιά πριν τον Τρωϊκό Πόλεμο, ο Ηρακλής κατέλαβε την Τροία και σκότωσε το Λαομέδοντα και τους γιους του, εκτός από το νεαρό Πρίαμο. Ο Πρίαμος αργότερα έγινε βασιλιάς. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, οι Μυκηναίοι Έλληνες εισέβαλαν και κατέλαβαν την Τροία στα χρόνια του Τρωϊκού Πολέμου. Τόσο ο Τρωϊκός όσο και ο Μυκηναϊκός πολιτισμός κατεστράφησαν. Οι Τρώες Αινείας, Βρούτος, και Έλυμος διέφυγαν της καταστροφής και έγιναν ιδρυτές της Άλβα Λόνγκα (γειτονική πόλη της Ρώμης), της Βρετανίας, και της Ελύμης, μιας χώρας της Σικελίας. Οι Μαξυανοί ήταν μια φυλή στη δυτική Λιβύη που ισχυρίζονταν ότι ήταν απόγονοι των Τρώων, σύμφωνα με τον Ηρόδοτο. Τα Τρωϊκά πλοία μεταφορφώθηκαν σε Ναϊάδες, που ευφραίνονταν να δουν το ναυάγιο του πλοίου του Οδυσσέως.

Η ΙΛΙΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΤΡΩΙΚΟΣ ΚΥΚΛΟΣ

Η Ιλιάδα (Ιλιάς) είναι ένα από τα ομηρικά έπη και σώζεται ολόκληρη στις μέρες μας. Η σύνθεσή της, που κατά την παράδοση έγινε από τον Όμηρο, τοποθετείται στον 8ο αιώνα π.Χ. και βασίζεται στην παράδοση προφορικής σύνθεσης και απαγγελίας ηρωικών ποιημάτων που είχε αναπτυχθεί τους προηγούμενους αιώνες. Το ποίημα, που περιγράφει κάποια γεγονότα του δέκατου και τελευταίου χρόνου της πολιορκίας της Τροίας (Ιλίου) από τους Αχαιούς, είναι γραμμένο σε δακτυλικό εξάμετρο και έχει 15.692 στίχους. Αρκετό καιρό μετά την δημιουργία του, κατά τους Ελληνιστικούς χρόνους, χωρίστηκε σε 24 ραψωδίες (κεφάλαια) και με μικρές αλλαγές έφτασε σε αυτή την μορφή στις μέρες μας. Καθεμία από τις ραψωδίες δηλώνεται με ένα κεφαλαίο γράμμα του ελληνικού αλφαβήτου, ενώ οι ραψωδίες της Οδύσσειας με ένα μικρό.
Τα ομηρικά έπη μαζί με τα ορφικά είναι τα παλαιότερα διασωθέντα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας και στην αρχαία Ελλάδα θεωρούνταν τα σημαντικότερα έργα της, και χρησιμοποιούνταν στην εκπαίδευση. Ως κύριο θέμα των ραψωδών, η απαγγελία τους ήταν βασικό μέρος των Ελληνικών θρησκευτικών γιορτών.

Τα γεγονότα του τρωικού πολέμου που αφηγείται η Ιλιάδα διαδραματίζονται στον δέκατο χρόνο του πολέμου και εκτυλίσσονται σε περίπου 51 ημέρες. Αρχή του ποιήματος είναι η μῆνις, η οργή του Αχιλλέα, μετά από διαφωνία με τον Αγαμέμνονα για τη διανομή των λαφύρων από τις μάχες, που οδηγεί στην αποχώρηση του Αχιλλέα από τις πολεμικές επιχειρήσεις. Στην Ιλιάδα περιλαμβάνονται τα γεγονότα που ακολουθούν την αποχώρηση του Αχιλλέα και οι επιτυχίες των Τρώων, η είσοδος του Πάτροκλου στον πόλεμο με τον οπλισμό του Αχιλλέα, ο θάνατος του Πάτροκλου, η επιστροφή του Αχιλλέα στην μάχη για εκδίκηση, ο θάνατος του Έκτορα και η βεβήλωσή του από τον Αχιλλέα.Τέλος η παράδοση του νεκρού Έκτορα στους Τρώες για την ταφή του. Τα επεισόδια που έχουν προηγηθεί στα δέκα χρόνια του πολέμου, καθώς και η προϊστορία του πολέμου, περιλαμβάνονται στα Κύπρια έπη, ενώ τα γεγονότα μετά την ταφή του Έκτορα μέχρι και την άλωση της Τροίας περιέχονται στα επόμενα έργα του τρωικού κύκλου, Αιθιοπίς, Μικρά Ιλιάς, Ιλίου πέρσις.

Υπόθεση και δομή της Ιλιάδας

Η διαφωνία Αχιλλέα και Αγαμέμνονα και η οργή του Αχιλλέα
Την πρώτη μέρα της δράσης, ο Τρώας Χρύσης, ιερέας του Απόλλωνα και πατέρας της Χρυσηίδας, αιχμάλωτης του Αγαμέμνονα, προσήλθε στο στρατόπεδο των Αχαιών και ζήτησε την απελευθέρωση της κόρης του. Όμως ο Αγαμέμνονας ήταν ανυποχώρητος και προσέβαλε βάναυσα τον ιερέα, ο οποίος προσευχήθηκε στον Απόλλωνα να πάρει εκδίκηση για την απαράδεκτη αυτή συμπεριφορά (ύβρις). Ο Απόλλωνας ανταποκρίθηκε και τιμώρησε με εξοντωτικό λοιμό τον αχαϊκό στρατό. Μετά από εννιά ημέρες ασθένειας, συγκαλείται συνέλευση του στρατού και ζητείται από τον μάντη Κάλχα να αποκαλύψει την αιτία της οργής των θεών. Ο Αγαμέμνονας αρχικά αρνείται να επιστρέψει την κοπέλα, λογομαχεί έντονα με τον Αχιλλέα και τελικά πείθεται να την επιστρέψει με την προϋπόθεση να πάρει για αντάλλαγμα ένα από τα λάφυρα του Αχιλλέα, την Βρισηίδα. Ο Αχιλλέας αναγκάζεται να υποχωρήσει, αλλά προσβεβλημένος αρνείται να συνεχίσει να μάχεται και παρακαλά τη μητέρα του, Θέτιδα, να ζητήσει από το Δία να ενισχύσει τους Τρώες στις μάχες ώστε να τιμωρηθούν οι Αχαιοί. Η συνάντηση της Θέτιδας με τους Θεούς καθυστερεί την επιθυμία του γιου της για δώδεκα ημέρες, επειδή ο Δίας απουσιάζει στη χώρα των Αιθιόπων.

 
Η εξέλιξη των αναμετρήσεων μέχρι την πρώτη πρεσβεία στον Αχιλλέα
Στη δεύτερη ραψωδία, ο Δίας στέλνει όνειρο στον Αγαμέμνονα για να υποκινήσει επίθεση εναντίον των Τρώων, με την παραπλανητική πληροφορία ότι οι θεοί υποστηρίζουν τους Αχαιούς. Ο Αγαμέμνονας συγκαλεί συνέλευση και μετά από διαφωνίες οι Αχαιοί ετοιμάζονται για μάχη. Όταν οι Τρώες το πληροφορούνται ξεκινούν και αυτοί τις ετοιμασίες. Στα γεγονότα παρεμβάλλεται ο κατάλογος των αντιπάλων δυνάμεων και των ελληνικών πλοίων. Οι δύο στρατοί αποφασίζουν να κριθεί η έκβαση της μάχης σε μονομαχία μεταξύ Πάρη και Μενέλαου. Ο Μενέλαος επικρατεί, αλλά η θεά Αφροδίτη διασώζει τον Πάρη. Οι αντίπαλοι αποφασίζουν ανακωχή, αλλά οι θεοί σε συνέλευση αποφασίζουν να προκαλέσουν την παραβίασή της από τους Τρώες ώστε να συνεχιστεί ο πόλεμος. Οι μάχες αρχίζουν, ξεχωρίζει η παρουσία του Διομήδη που τραυματίζει ακόμα και τον θεό Άρη, οι δύο πλευρές έχουν σημαντικές απώλειες, αλλά οι Τρώες βρίσκονται σε δυσκολότερη θέση. Ο Έκτορας εγκαταλείπει προσωρινά τη μάχη για να ζητήσει από τις Τρωαδίτισσες να κάνουν δέηση στην Αθηνά. Όταν επιστρέφει, μονομαχεί με τον Αίαντα αλλά δεν υπάρχει νικητής. Οι εχθροπραξίες διακόπτονται επειδή νυχτώνει (η ημέρα αυτή κάλυψε τις ραψωδίες Β έως και Η) και αποφασίζεται ανακωχή για την ταφή των νεκρών, ενώ οι Αχαιοί ενισχύουν την περιτείχιση του στρατοπέδου τους. Στη ραψωδία Θ περιγράφεται άλλη μία ημέρα μαχών, στις οποίες επικρατούν οι Τρώες, και στις δύο επόμενες η νύχτα που ακολουθεί τη μάχη, κατά την οποία οι Αχαιοί ζητούν χωρίς επιτυχία από τον Αχιλλέα να επιστρέψει στον πόλεμο.

Η επέλαση των Τρώων
Η ραψωδία Λ αρχίζει με νέες μάχες. Αν και αρχικά διακρίνεται ο Αγαμέμνονας και απωθεί τους Τρώες μέχρι τα τείχη τους, οι θεοί ενθαρρύνουν τον Έκτορα και, καθώς στη συνέχεια τραυματίζονται πολλοί αρχηγοί των Ελλήνων (Αγαμέμνονας, Διομήδης, ο γιατρός Μαχάονας), οι Τρώες προχωρούν, πιέζουν τους Αχαιούς σε υποχώρηση και γκρεμίζουν τα τείχη του στρατοπέδου τους (ραψωδίες Λ και Μ). Στις ραψωδίες Ν-Π συνεχίζεται η μάχη γύρω από τα πλοία των Αχαιών, οι οποίοι βρίσκονται σε δεινή θέση. Τότε ο Πάτροκλος πείθει τον Αχιλλέα να του δώσει τα όπλα του και να τον αφήσει να ηγηθεί του στρατού των Μυρμιδόνων ώστε να παραπλανήσουν τους Τρώες και να περιορίσουν τον ενθουσιασμό τους.

Η αριστεία και ο θάνατος του Πάτροκλου
Η ραψωδία Π συνεχίζεται με την είσοδο του Πάτροκλου στη μάχη. Παρά τη συμβουλή του Αχιλλέα να περιοριστεί στην απομάκρυνση των Τρώων από το στρατόπεδο και να μην τους καταδιώξει μέχρι την πόλη, ο Πάτροκλος αντεπιτίθεται και τους κυνηγά μέχρι τα τείχη, όπου μόνο με την επέμβαση του Απόλλωνα ήταν δυνατή η απόκρουση της επίθεσης των Αχαιών. Κατά τις συγκρούσεις ο Πάτροκλος, πάνω στον ενθουσιασμό του πλησίασε αρκετά στα τείχη της πόλης, ακολούθησε μονομαχία με τον Έκτορα, ο οποίος τον σκότωσε με τη βοήθεια του Απόλλωνα. Στη ραψωδία Ρ γίνεται μάχη για το σώμα του Πάτροκλου, στην οποία διακρίνεται ο Μενέλαος. Τελικά ο Αίαντας καταφέρνει να αποσπάσει το νεκρό από τους Τρώες, αλλά ο Έκτορας κρατά τον οπλισμό. Φορώντας τον οπλισμό του Αχιλλέα, ο Έκτορας επιχειρεί ξανά να πάρει το σώμα του Πάτροκλου, χωρίς επιτυχία. Στη ραψωδία Σ ο Αχιλλέας θρηνεί για το θάνατο του φίλου του και αποφασίζει να τον εκδικηθεί. Η Θέτιδα ζητά από τον Ήφαιστο να κατασκευάσει νέα όπλα και η ραψωδία ολοκληρώνεται με την εκτενή περιγραφή της ασπίδας που κατασκευάζεται.

Η επιστροφή του Αχιλλέα
Στη ραψωδία Τ ο Αχιλλέας παραλαμβάνει τα νέα όπλα του και συγκαλεί συνέλευση των Αχαιών. Συμφιλιώνεται με τον Αγαμέμνονα, αφού οι δύο παραδέχονται ότι οδηγήθηκαν σε σύγκρουση από θεϊκές παρεμβάσεις, και επιστρέφεται η Βρισηίδα, την οποία ο Αγαμέμνονας ορκίζεται ότι δεν είχε αγγίξει. Μετά τη συνέλευση ο Αχιλλέας θρηνεί τον Πάτροκλο και αναχωρεί για τη μάχη. Στη ραψωδία Υ αρχίζουν οι συγκρούσεις, στις οποίες συμμετέχουν και θεοί. Ο Αχιλλέας μονομαχεί με τον Αινεία, που σώζεται από τον Ποσειδώνα. Ο Αχιλλέας πολέμησε με τον ποτάμιο θεό Σκάμανδρο και καταδίωξε τους Τρώες μέχρι τα τείχη τους (ραψωδία Φ). Οι Τρώες κατέφυγαν στην πόλη, εκτός από τον Έκτορα, ο οποίος παρέμεινε στο πεδίο της μάχης για να αντιμετωπίσει τον Αχιλλέα (ραψωδία Χ). Η Αθηνά τον παραπλάνησε υποσχόμενη βοήθεια, αλλά τελικά υποστήριξε τον Αχιλλέα που καταφέρνει να τον σκοτώσει. Ο Αχιλλέας δεν δέχεται να παραδώσει τον Έκτορα στους Τρώες. Αντιθέτως, τον δένει στο άρμα του και τον σέρνει. Η ραψωδία τελειώνει με τους θρήνους της οικογένειας του Έκτορα.

 Η παράδοση του Έκτορα και η ταφή του
Τις μέρες μετά τον θάνατο του Έκτορα οι Αχαιοί ολοκλήρωσαν τις νεκρώσιμες τελετουργίες για τον Πάτροκλο, έκαψαν το σώμα του και διοργάνωσαν αγώνες προς τιμήν του (ραψωδία Ψ). Η τελευταία ραψωδία αρχίζει με τις δώδεκα ημέρες βεβήλωσης του πτώματος του Έκτορα από τον Αχιλλέα. Τη δωδέκατη ημέρα οι θεοί κάνουν συνέλευση και στέλνουν την Θέτιδα να πείσει τον Αχιλλέα να παραδώσει το νεκρό και την Ίριδα να παρακινήσει τον Πρίαμο να ικετεύσει τον Αχιλλέα. Το βράδυ γίνεται η συνάντηση του Πρίαμου με τον Αχιλλέα, ο οποίος αποδέχεται τα λύτρα και επιστρέφει το νεκρό και αποφασίζεται ανακωχή για την τελετή της καύσης. Ακολουθούν δέκα ημέρες θρήνων και προετοιμασιών και την ενδέκατη ημέρα γίνεται η καύση και η ταφή του Έκτορα, με την οποία τελειώνει το έργο. 

ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΑΡΧΕΙΟ  .COM

Η ΑΠΟΚΩΔΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΗΣ ΟΜΗΡΙΚΗΣ ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ

Κεφαλαιο -8 …………[2 από 2]

ΚΕΦΑΛΑΙΟ [8].-πρόλογος / αρχαίο κείμενο / μετάφραση αρχαίου κειμένου / αποκωδικοποίηση στίχων α1 έως και α444 του πρώτου βιβλίου.

Πρόλογος

Η Οδύσσεια και η Ιλιαδα αποτελούν μήνυμα των δημιουργών του ανθρώπινου γένους που απευθύνεται προς δυο [2] αποδέκτες , σε δυο[2] διαφορετικές χρονικές περιόδους.
Ο πρώτος αποδέκτης ήταν οι απόγονοι των Δωριέων του 840 π.χ., το μήνυμα έδωσε στους προγόνους μας δυο σημαντικά εφόδια για να κυριαρχήσουν στο χώρο τους και ταυτόχρονα να δημιουργήσουν την ένδοξη αρχαία Ελληνική Ιστορία που όλοι γνωριζουμε.

Το πρώτο εφόδιο ήταν η ολοκληρωμένη Ομηρική –Ελληνική γλώσσα και το δεύτερο η γνώση του ένδοξου και ηρωικού παρελθόντος των «προγόνων» τους [Τρωικός πόλεμος]

Ο δεύτερος αποδέκτης είναι ο σημερινός ανθρωπος.Τα τελευταία χρόνια διαθέτει όλες εκείνες τις ειδικές γνώσεις που χρειάζονται για να κατανοήσει, αφενός μεν τα ίχνη [μεγαλιθικές κατασκευές των Μυκηνών] που άφησαν στο παρελθόν για αυτόν οι δημιουργοί του, αφετέρου δε να αντιληφτεί την ερμηνεία των Ομηρικών κειμένων που απευθύνεται στην δίκη του νοημοσύνη και γνώση [γνώση του Γενετικού μας Κωδικα κυρίως].

Το κείμενο για πρακτικούς λόγους έχει χωριστεί σε παραγράφους.

Πρώτα αναφέρεται το αρχαίο κείμενο της παραγράφου π.χ [α1 – α10] από κάτω αναφέρεται η ερμηνεία του σύμφωνα με τον καθιερωμένο τρόπο ερμηνείας [μήνυμα προς τους Δωριείς του 840 π.χ.] και ακολουθει το αποκωδικοποιημένο κείμενο της [μήνυμα προς τον σημερινό άνθρωπο].

Η λεπτομερής εμφάνιση των αποτελεσμάτων των «εργαλείων» που χρησιμοποιήθηκαν όπως των λεξαριθμικων ισοτήτων - Γεωμετρικών σχέσεων λέξεων-χρήση της συμπαντικής σταθεράς Φ=1,618 στη διερεύνηση εννοιολογικών σχέσεων-κ.α. έχει μειωθεί στο ελάχιστο στο αποκωδικοποιημένο κείμενο αφενός μεν διότι ο όγκος του βιβλίου που πρόεκυπτε [1800 σελίδες] ήταν τεράστιος αφετέρου δε για να διευκολυνθεί η ροη της ανάγνωσης και η ταυτόχρονη κατανόηση της ουσίας του αποκωδικοποιημένου κειμένου από όσο το δυνατόν περισσότερους αναγνώστες .

Βλέπετε η απομάκρυνση μας από την «γλώσσα» των προγόνων μας δημιουργεί πρόβλημα στους περισσότερους από εμάς.
Τα δεδομένα πάντως υπάρχουν είναι άμεσα διαθέσιμα σε κάθε ενδιαφερόμενο που θα εκδήλωνε το σχετικό ενδιαφέρον Υπάρχουν σκέψεις να εκδοθούν όμως σε μεταγενέστερο χρόνο.

Τα «εργαλεία» της αποκωδικοποίησης είναι πρώτα η ίδια η δομή της Ομηρικής γλωσσάς που αναδεικνύει μέσα από τους όμοιους λεξαριθμους αυτούς δηλαδή που προκύπτουν από αναγραμματισμό π.χ.[Μύθος =719[8]=Θυμός] η [ΗΛΥΣΙΑ ΠΕΔΙΑ=749[2]=ΛΥΣΗ ΠΑΙΔΕΙΑ] την σοφία της και δεύτερον το Ελληνικό Γραμμαριθμικο Σύστημα*.
*υπάρχει ειδικό κεφάλαιο.

Η πίστη πως έτσι έχουν τα πράγματα για τον γράφοντα ενισχύθηκε από το γεγονός της απόλυτης ταύτισης της Οδύσσειας με τα μεγαλιθικά μνημεία των Μυκηνών «ο θησαυρός του Ατρέα» και «Πύλη των Λεόντων».

Η λέξη-λέξη στίχο-στίχο ερμηνεία-αποκωδικοποίηση της Οδύσσειας γίνεται διότι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο είναι «γραμμένος» ο Γενετικός μας Κωδικας.Σε κάθε άλλη περίπτωση, σημαντικά επιστημονικά δεδομένα η σημαντικές λεπτομέρειες του παρελθόντος του πλανήτη , θα μπορούσαν να είχαν χαθεί για πάντα.

Όπως ένα [1] μόνο λάθος «γράμμα» σε κάποια «λέξη» από τις [2.000.000.000] δις «λέξεις» με τις οποίες είναι «γραμμένο» το ανθρώπινο D.N.A. των [6.000.000.000]δις «γραμμάτων» κάνει την διαφορά μεταξύ ενός υγιούς γυναικείου μαστού και ενός προσβεβλημένου από καρκίνο με το ίδιο ακριβώς σκεπτικό η σωστή ερμηνεία μιας λέξης ,η ακόμη και ενός μόνο γράμματος του αρχαίου Ομηρικού κειμένου, κάνει την διαφορά μεταξύ του «παραμυθιού» με αποδέκτες τους απογόνους των Δωριέων του έτους 840 π.χ. και των επιστημονικών δεδομένων με αποδέκτες τους απογόνους των Δωριέων του έτους 2013 μ.χ. η του έτους [13] της εποχής του Υδροχόου ,σύμφωνα με την θεωρία της Μετάπτωσης των Ισημεριών.

Το ίδιο το κείμενο της Οδύσσειας οδηγεί στην αποκωδικοποίηση του .Οι αρχικές λέξεις κάθε στίχου είναι αυτές που στο 80% των περιπτώσεων προκαθορίζουν και την κρυμμένη ερμηνεία του.Το υπόλοιπο 20% ερμηνεύεται με βάση την παρουσία ταυτόσημων λεξαριθμων ,Γεωμετρικών σχέσεων κ.λ.π.

Καμία παρέκκλιση από την σειρά που παρουσιάζονται τα πράγματα στο αρχαίο κειμενο.Ολες οι λεξαριθμικες ισότητες που χρησιμοποιούνται αφορούν την παράγραφο υπό εξέταση και όχι άλλη.

Η θεωρία πως ισοι λεξαριθμοι πρέπει να έχουν οπωσδήποτε και σε κάθε περίπτωση κάποια κοινή εννοιολογική ερμηνεία είναι εσφαλμενη.Το εκαστοτε αρχικό κείμενο καθορίζει κάθε φορά τους λεξαριθμους που μπορείς να χρησιμοποιήσεις για να οδηγηθείς με ασφάλεια στην αποκωδικοποίηση του.
..............................................................

Παράγραφος [α1 – α10] της ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ – ΑΡΧΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ και ΕΡΜΗΝΕΙΑ της παραγράφου σύμφωνα με την εκδοχή που αφορούσε τους απογόνους των Δωριέων του 840 π.χ.

[α1]. -ανδρα μοι εννεπε,Μουσα,πολυτροπον,ος μαλα πολλα πλαγχθη,
[πες μου Μουσα για τον ανδρα τον πολυτροπο,ο οποιος τοσο πολύ παρεκτραπει από το σκοπο του]

[α2].- επει Τροιης ιερον πτολιεθρον επερσε.
[αφου κατεστρεψε την ιερη πολη της Τροιας]

[α3].-πολλων δ’ανθρωπων ιδεν αστεα και νοον εγνω.
[πολλων δε ανθρωπων γνωρισε τις χωρες και τις κατακτησεις της νοησης τους]

[α4].-πολλα δ’ο γ’εν ποντω παθεν αλγεα ον κατά θυμον.
[πολλα δε βασανα περασε στη θαλασσα εξ αιτιας του μυαλου του ]

[α5].-αρνυμενος ην τε ψυχην και νοστον εταιρων.
[παλευοντας για την ψυχη και για την επιστροφη των συντροφων του στη πατριδα]

[α6].-αλλ’ουδ ως εταρους ερρυσατο,ιεμενος περ.
[αλλα ουτε τους συντροφους του εσωσε παρ’ολο που το επιθυμουσε παρα πολύ]

[α7].-αυτων γαρ σφετερησιν ατασθαλιησιν ολοντο.
[διοτι από δικα τους σφαλματα καταστραφηκαν]

[α8].-νηπιοι,οι κατά βους Υπεριονος Ηελιοιο ησθιον.
[οι ανοητοι αφου εφαγαν τα ιερα βοδια του Υπεριονα Ηλιου]

[α9].-αυταρ ο τοισιν αφειλετο νοστιμον ημαρ.
[και αυτος τους στερησε την μερα της επιστροφης στην πατριδα]

[α10].-των αμοθεν γε,θεα,θυγατερ Διος,ειπε και ημιν.
[αυτά όλα από οποιοδηποτε σημειο και με κάθε τροπο θεα κορη του Δια πες τα και σε εμας]

.............................................................................

Ερμηνεια της παραγραφου [α1 εως α10] συμφωνα με την ΥΠΟΘΕΣΗ ΕΡΓΑΣΙΑΣ πως η ΟΔΥΣΣΕΙΑ είναι μηνυμα εξωγηινου πολιτισμου προς την ανθρωπινη κοινωνια του 2013 μ.χ. η του [13] της εποχης του Υδροχοου.

Το βαθύ παρελθόν του πλανήτη.

Ε π ι κ ε φ α λ ι δ ε ς

ο άνδρας η ελπίδα του πλανήτη Γη / Μουσα=711[9]=Μ’[η] ούσα η αόρατη συμπαντική «τραγουδίστρια» / Στοχευόμενη Πανσπερμία / τα συνειδητά λάθη των συμμάχων των «Ελλήνων» στην περίπτωση της Γης / Ερμής Αργειφοντης -ο φονιάς των Αργειων / αμοθεν=175[4]=εμαθον. / με δυο λόγια.



Ο ΑΝΔΡΑΣ Η ΕΛΠΙΔΑ ΤΟΥ ΠΛΑΝΗΤΗ ΓΗ
......................................

156[3]=άνδρα*.-[ο Γήινος άνδρας –ο κάθε εξωγήινος άνδρας / σύμφωνα με το κείμενο άνδρας είναι τίτλος τιμής –είναι αυτός που έχει επαφή με την Ε.Ε. υπηρετεί την σοφία της και τις επιταγές της και αρά είναι ήρωας-ολοκληρωμένος Μύστης].-α1-δ693 –β188

156[3]=αν δρα*.-[δρα=δραω=υπηρετω - διεξάγω τι ως υπηρέτης / αν υπηρετείς την Ε.Ε. άνδρα].- α1-δ693 –β188

156[3]=να δρα*.-[ ο άνδρας πρέπει να υπηρετεί την Ε.Ε.].-α1-δ693 –β188

156[3]=ανα δρ’[α]*.-[ανα =δοτικη του αναξ=βασιλεας = αλληγορικά η Ε.Ε. / ο άνδρας πρέπει να υπηρετεί τον βασιλέα - την Ε.Ε.].-α1-δ693 –β188
........................................................................

Η πρώτη λέξη της Οδύσσειας [άνδρα] καθορίζει σε μεγάλο βαθμό την ουσία του μηνύματος των δημιουργών μας στο ανθρώπινο γένος της ΓΗΣ.
Στον Γήινο άνδρα δόθηκε το χάρισμα της επικοινωνίας με τον «θεό» μέσα του, με την μέθοδο του διαλογισμού, για λήψη όλων των ειδικών πληροφοριών που χρειάζονται για να γίνουμε αθάνατοι και να ταξιδέψουμε στο γαλαξία, διασφαλίζοντας με αυτό τον τρόπο την ανεξαρτησία του πλανήτη μας στα γαλαξιακά δρώμενα.

Ο άνδρας είναι η μοναδική ελπίδα σωτηρίας του πλανήτη μας.Η γυναίκα εκ «κατασκευής» δεν έχει στον εγκέφαλο της τον ειδικό «μηχανισμό» διαλογισμού* που θα της επέτρεπε να λάβει ειδικές πληροφορίες από τα εγκεφαλικά κύτταρα του δεξιού της λοβού όπου και η έδρα του «θεού» μέσα μας.

*η μέθοδος διαλογισμού όπως καταγράφεται στην Οδύσσεια-υπάρχει ειδικό κεφάλαιο [γνωθι σ’αυτόν]

Για λόγους που δεν γνωρίζουμε ακριβώς ζούμε σε ένα ανδροκρατούμενο συμπαν.Τουλαχιστον σε ότι αφορά τα διαγαλαξιακά ταξίδια άρα και την δημιουργία νέων κόσμων .

Οι ταξιδιώτες-αστροναύτες λείπουν εκατοντάδες ίσως και χιλιάδες χρόνια από τους πλανήτες τους,το τι συμβαίνει πίσω δεν γνωρίζουμε μέχρι στιγμής που γράφονται αυτές οι γραμμές [βιβλίο α].

Οι μόνες πληροφορίες που πηγάζουν από την αποκωδικοποίηση του πρώτου βιβλίου της Οδύσσειας μας ενημερώνουν σαφέστατα πως απαγορεύονται τα διαγαλαξιακά ταξίδια στις γυναικες.Οι λόγοι που συμβαίνει αυτό είναι ακόμη άγνωστοι.

Εμείς εδώ στη ΓΗ είναι αδύνατον να εκφράσουμε άποψη αφού δεν έχουμε βρει ακόμη ούτε τον τρόπο ούτε το κατάλληλο όχημα που θα μας ταξιδέψει στον γαλαξία.

Αγνοούμε δε την ύπαρξη της Άστρο-πύλης του Άρη όπως και την ύπαρξη του Ουράνιου ποταμού που συνδέεται μαζί της και οδηγεί στον Σείριο.

Με αυτό σαν δεδομένο βγαίνει το συμπέρασμα πως οι ταξιδιώτες του διαστήματος ήταν είναι και θα είναι ανδρες.Φυσικα αγνοούμε το είδος των ανθρώπων και του πολιτισμού που υφίσταται στους κατοικημένους πλανήτες του γαλαξία.

Από την στιγμή που είναι αθάνατοι ποιος μπορεί να είναι ο τρόπος ανανέωσης του πληθυσμού τους; Λαμβάνει χώρα στα εργαστήρια; Τι επιλογές έχουν; Υπάρχουν γυναίκες; Με την έννοια που κατανοούμε την γυναίκα στον πλανήτη μας. Τα ερωτήματα είναι πολλά και αδύνατον να απαντηθούν.

Όπως τονίζουν και οι ίδιοι μέσα από τους στίχους της Οδύσσειας όλες οι ερωτήσεις μας θα απαντηθούν όταν τους συναντήσουμε στο ραντεβού που έχουμε μαζί τους στο γαλαξία Αργο.

Ο πρώτος στίχος της Οδύσσειας επιδέχεται τρεις [3] σύγχρονες ερμηνείες.
Η Οδύσσεια αρχίζει με μια προτροπή, ενός από εμάς τους απλούς ανθρώπους του πλανήτη Ιθάκη 33 [ΓΗ], προς έναν άνδρα –ήρωα που υπηρετεί τον δημιουργό μας και γνωρίζει τα πάντα για αυτόν,έναν φωτισμένο αγγελιοφόρο του «θεού».[Μεντης-θεα Αθηνά].

Μίλησε μας αγγελιοφόρε των δημιουργών μας [άνδρα] για την αόρατη διπλή βίο-νανοελικα τον αόρατο Γενετικό Κωδικα που μας δημιούργησε και είναι παραλλαγή του ΔΙΑ του κορυφαίου Γενετικού Κωδικα του συμπαντος.Μιλησε μας για τον μοναδικό δημιουργό-παροχο ζωής στην συμπαντική πραγματικότητα.

Μίλησε μας για τις θειες πληροφορίες που παρέχει στον Γήινο άνδρα όταν ρωτηθεί με τον σωστό τροπο.Πληροφοριες που θα τον βοηθήσουν στο μέλλον να ταξιδέψει στο γαλαξία.

Εξήγησε μας τον λόγο που ο άνδρας αποτελεί την μοναδική ελπίδα σωτηρίας για τον πλανήτη ΓΗ.

Στη δεύτερη σύγχρονη εκδοχή ,κάποιος από εμάς τους Γήινους απευθύνεται στον δημιουργό του την Ελληνική αόρατη παλλόμενη διπλή βίο-νανοελικα , παραλλαγή του «ΔΙΑ» παροχο ζωής και ύπαρξης κάθε άνδρα στο σύμπαν και της ζητά να μας διηγηθεί αφού είναι παντογνώστης την ιστορία του κακότυχου φωτισμένου άνδρα-ήρωα [σύμμαχοι Ελλήνων] που ανέλαβε τον εποικισμό του τρίτου πλανήτη [Τροίας] του αστρικού μας συστήματος με την Ελληνική Έλικα και στην συνέχεια κατέστρεψε συνειδητά την προσπάθεια στέλνοντας τα αρχέγονα κύτταρα στο διαστημικό κενό και στον Ήλιο.

Η τρίτη εκδοχή μας ενημερώνει για τους συμμάχους των Ελλήνων ,Αχαιούς ,γείτονες μας κατοικουντες σε πλανήτες της σπείρας του Ωρίωνα που έλαβαν μέρος στον νικηφόρο για αυτούς πόλεμο μεταξύ του γαλαξία Αργος και του Τριγωνικού γαλαξία στο βαθύ παρελθόν.

Και οι τρεις εκδοχές είναι σωστές και στις τρεις εκδοχές ότι μαθαίνουμε έρχεται από την Ελληνική Έλικα που αντιπροσωπεύει τα πάντα όλα στο σύμπαν και μας αφορούν άμεσα αφού είναι μέρος της ιστορίας του πλανήτη μας.

Αποτελεί τον ισχυρότερο βίο-υπολογιστή του σύμπαντος τον μοναδικό δημιουργό- παροχο ζωής και ως εκ τούτου το σημαντικότερο αγαθό του.Χωρις την ύπαρξη του δεν θα υπήρχαμε να παρατηρούμε και να σχολιάζουμε τα τεκταινόμενα.

Η αλληγορική ερμηνεία της λέξεως [Τροιης] είναι βασικά αυτή που οδηγεί στην τριπλή ερμηνεία της πρώτης παραγράφου .
...........................................................................................
688[4]=Τροιης*.-[εδώ ο τρίτος πλανήτης-δηλαδή η ΓΗ].-α1
Οι διαφορετικές ερμηνείες του [Τροία] μέσα στην Οδύσσεια.[αλληγορική γλώσσα] την ιδία κωδικοποίηση συναντάμε και στον Γενετικό μας Κωδικα [μια λέξη πολλές έννοιες ανάλογα με την ιστορία-αμινοξεο στο οποίο συμμετέχει]
=Τροία = [3]
= ο τρίτος πλανήτης του αστρικού μας συστήματος.
=η πόλη της Τροίας.
=ο Τριγωνικός γαλαξίας [σημερινή ονομασία απέχει από εμάς 2,95εκ. έτη φωτός]
= Ο αριθμός των νέων εγκεφάλων που τοποθετηθήκαν στον «Γήινο Αιθίοπα» [αριστερός και δεξιός εγκεφαλικός λοβός μαζί με το Μεσολόβιο η Τυλώδες Σώμα]- [3]
=Ο αριθμός των γραμμάτων σε κάθε έλικα του Γενετικού μας Κωδικα.[3+3]δις.
=ο αριθμός των γραμμάτων κάθε λέξης του Γενετικού μας Κωδικα.[3]
=Τρία τα στάδια αφύπνισης του άνδρα. [αγνοία-ενημέρωση-δραση]
=Τρία τα χρώματα που συμβολίζουν στην Οδύσσεια την διαδικασία του διαλογισμού,[μαύρο-λευκό-κοκκινο ].-α2-α327

Πηγή: Ο Κώδικας Των Ελλήνων Αθάνατων - Βασίλης Λυκιαρδόπουλος

.
ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΟ ΕΝΑΤΟ ΚΥΜΑ

Πηγή: http://www.awakengr.com/2013/07/blog-post_6919.html#ixzz2Y1LfoffY
Under Creative Commons License: Attribution Share Alike